ตอนที่ 14 สัญญาณอัตราย

ตอนที่ 11 

สัญญาณอัตราย

คน คนอย่างพวกมึงมันสมควรตาย

"คุณ" เสียงนี้ เสียงแหบแห้งแบบนี้มันต้องใช้เขาแน่ๆ แต่เบอร์ที่เข้ามาเป็นเบอร์น้ำนิหรือว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกลับน้ำ ผมยืนตัวสั่นไม่สามารถถามหรือพูดแอะไรต่ออีกนอกเหนือจากคำว่าคุณที่ปล่องออกไปก่อนหน้านี่ 

"คลื่นเป็นอะไรครับ" พี่เหนือที่กลับมาจากซื้อน้ำแล้วเห็นอาการช๊อคของผม เขาเลยจับมือผมแล้วถามขึ้นมากับอาการของผม 

"น้ำครับ น้ำ" ผมพูดติดๆขัดเพราะความกลัว 

"มีอะไรเกิิดขึ้นกับน้ำ" 

"น้ำโทรมาแต่ แต่เสียงคือฆาตกรครับ" ผมยืนโทรศัพท์ของตัวเองที่ฆาตกรที่เข้าเมื่อกี้ให้กับคุณตำรวจตรงหน้าผม เขาดูเบอร์โทรเข้ามาก่อนที่จะตัดสินใจโทรออกไปหาคนที่โทรเข้ามา แต่ก็พบว่าโทรศัพท์ปิดเครื่องไปแล้ว พี่เหนือเลยหยิบโทรศัพท์ตัวเองเพื่อมาโทรหาใครบางคน เพื่อให้ผมสบายใจว่าไม่ได้เกิดเรื่องอะไรกับน้ำ

"ภาม น้ำล่ะ" พี่เหนือโทรหาภามนี่เอง ว่าแต่ทำไมเขาสองคนถึงมีเบอร์โทรติดต่อกันได้ล่ะครับเนี่ย!!!

"น้ำล่ะ ให้น้ำมาคุยกับคลื่นหน่อย" พี่เหนือส่งโทรศัพท์มาให้ผม แล้วพยักหน้าให้ผมคุยกับใครบางคน

"พี่คลื่น" น้ำ นี่เสียงของน้ำผมจำได้ดี 

"น้ำเป็นไงบ้าง แล้วทำไมถึงไม่รับโทรศัพท์พี่ล่ะ" ผมเลือกที่จะเลี่ยงถามน้องว่าทำไมโทรศัพท์ของน้องสาวถึงไปอยู่กับฆาตกรได้ 

"น้ำทำโทรศัพท์หายค่ะ ไม่รู้ว่าหายไปไหนด้วยค่ะ" 

"น้ำขอโทษนะคะ พี่คลื่น น้ำทำให้พี่ต้องเสียเงินอีกแล้ว" 

"ไม่เป็นไรแค่พี่รู้ว่าเราปลอดภัยพี่ก็ดีใจมากแล้ว" 

"น้ำจะเป็นอะไรได้ล่ะค่ะ แค่โทรศัพท์หายเองค่ะ" 

"ครับถ้างั้นเดี๋ยวพี่โอนเงินไปให้ซื้อเครื่องใหม่น่า" 

ผมคุยโทรศัพท์กับน้ำอีกนิดหน่อยก็ว่างสายแล้วส่งโทรศัพท์เครื่องดำสวยคืนให้กับเจ้าของมันที่มองดูผมกับน้องสาวนั่งคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี่อยู่พักหนึ่งด้วยโทรศัพท์ของคนอื่น 

"พี่เหนือครับเราจะกลับกันตอนไหนเหรอครับ" 

"ทำไมครับอยากกลับบบ้านแล้วเหรอครับ" 

"ก็ไม่เชิงครับผมห่วงน้องน่ะครับ" 

"ไม่ต้องห่วง นอกจากภามแล้ว พี่ยังให้สายสืบตามอยู่ห่างๆอีกหลายคนครับ" 

"เราค้างที่นี้อีกสักคืนนะครับ" พี่เหนืออ้อนผมเหมือนโกเดนส์ที่ได้เจอเจ้าของแล้วอ้อนขอขนมเลยครับ 

"แต่" 

"น่าาาครับ ลุงคนขับรถเขาขอไปหาลูกเขาที่อำเภอข้างเคียงแล้วจะมารับเราพรุ่งนี้เช้านะครับ" 

"ห๊ะ ว่าไงนะครับ" 

"ลุงคนขับรถเขาขอไปหาลูกที่อำเภอข้างเคียง แล้วพรุ่งนี้ลุงแกถึงจะมารับเราที่โรงแรมครับ" 

"ถ้างั้นก็คงต้องได้แหละครับ" เหตุเกิดจากความไม่ไว้ใจซึ่งกันและกัน ทำให้ลุงขอบัตรประชาชนพวกเราไป ส่วนพวกเราก็ขอของลุงไว้เช่นกัน ดังนั้นมันเลยทำให้เราสองคนไม่อาจที่จะทิ้งลุงเอาไว้ที่นี่ได้ครับ 

"ป่ะกลับโรงแรมกัน แล้วเดี๋ยวเราแวะกินข้าวกันเลยเนอะ" ผมตอบรับคนที่เอาแต่มัดมือชกผม

"แล้วคลื่นอยากกินอะไรครับ" 

"ที่นี่อะไรอร่อยครับ" 

"อื้มมม พี่ก็ไม่ทราบครับเพราะพี่เองก็ไม่เคยมาเหมือนกันครับ"

"พี่เหนือ!!!" ผมหน้างอใส่คนที่พยายามแกล้งให้ผมอารมณ์ดี 

"สบายใจขึ้นรึยัง" ผมพยักหน้าเล็กน้อย แล้วยิ้มให้กับคนตรงหน้า 

"งั้นไปครับกลับโรงแรมกันครับ คลื่นอยากกินไรดีครับ เดี๋ยวเราแวะกินกันก่อนเข้าที่พัก" 

"กินกันก่อนเหรอครับ" ผมทวนคำที่สองแง่สองง่ามของคนตรงหน้า 

"หื้อออ คิดอะไรของเราน่ะ" 

"เปล่าซะหน่อยครับ" 

"555 ไปๆๆวันนี้คลื่นหน้าจะเหนื่อยแล้ว" 

"ครับ" 

ผมกับพี่เหนือพากันเดินไปตามถนนที่ยังแสดงถึงอารยธรรมของเมืองเก่า ที่ยังมีซากปรักหักพังไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนใจคนรุ่นหลังได้ดี เราสองคนแวะหาอะไรกินข้างทางก่อนจะแวะซื้อขนมที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อไปกินที่ห้อง ไปเหลือบสายตาไปเห็นสิ่งที่เหนือหยิบแล้วหัวใจผมถึงกลับเต้นผิดจังหวะ ถุงยาง คือสิ่งที่พี่เหนือหยิบขึ้นมาจ่ายเงิน ก่อนจะเอาใส่กระเป๋ากางเกงแล้วเดินตามผมมา เราสองคนพากันเดินมองวิวยามเย็น ท้องฟ้าเริ่มจะเปลี่ยนสีเป็นสีดำบรรยากาศที่ถ้ามาคนเดียวก็คงเหงาไม่น้อย 

"คลื่น คือ" พี่เหนือดูเก้ๆกังๆ ไม่ยอมเอยคำพูดที่ตัวเองจะพูดสักที เห็นแล้วดูอึดอัดชะมัดเลยครับ 

"พี่เหนือมีไรครับ"

"คือพี่" 

"พี่มีไรก็บอกผมมาก็ได้น่ะครับ" 

"พี่ก็แค่อยากขอโทษนะ นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วพี่ก็ยังให้คำตอบกับคลื่นไม่ได้สักทีว่าใครเป็นคนร้าย" 

"มันไม่เกี่ยวกับพี่หรอก ผมว่าตำรวจเองก็คงทำงานเต็มที่แล้ว" 

"เราหาตัวมันมาสักพักแล้ว แต่คนร้ายไม่ทิ้งเบาะแสอะไรไว้เลย มีแค่คลื่นที่ได้เห็นหน้ามันใกล้ขนาดนั้น แล้วก็ยังได้ยินเสียงของมันอีก" 

"แล้วที่ผ่านมาไม่มีพยานรู้เห็นเลยเหรอครับ หรือไม่ก็ตรวจจากกล้องวงจรปิดเหมือนตอนที่พี่หาน้ำให้ผมเหรอครับ" 

"ยากมากเลยคลื่น เพราะคนร้ายมีการวางแผนมาอย่างดี มีการศึกษาบริเวณสถานที่เกิดเหตุ มุมกล้อง คลื่นดูจากสถานที่ที่คลื่นไปสิครับ" 

"ก็จริงครับ วันนั้นผมยังคิดเลยว่าจะไม่รอดแล้ว" 

"ยังดีที่รอดมาได้ เพราะถ้าคลื่นไม่รอดกลับมาพี่คงเสียใจแย่" 

"พี่เหนือว่าไงนะครับ" ผมได้ยินประโยคท้ายไม่ชัด อะไรใครเสียใจสักอย่าง 

"เปล่าหรอก" 

"พี่ก็แปลกนะครับทำไมชอบพูดอะไรคนเดียว" 

"เอาไว้พี่พร้อมแล้วพี่จะบอกคลื่นนะครับ" 

"พี่ว่าคลื่นไปอาบน้ำก่อนเถอะ แล้วเราจะได้มานอนกัน" 

"นอนกัน" ผมทวนคำว่านอนกันของพี่เหนือแล้วก็ต้องรู้สึกเขินกับของที่พี่เหนือแอบเข้าไปซื้อมาคนเดียว 

"เป็นไรรึเปล่าทำไมหน้าคลื่นแดง" 

พรึบ ผมขยับตัวถอยออกมาจากตัวเขาด้วยระบบออโต้เซฟของร่างกายตัวเอง ที่ไม่ชินกับการที่จะมีใครมาแตะเนื้อต้องตัวแม้ว่าจะเป็นผู้ชายด้วยกันก็ตามแต่ครับ 

"คือ ผมไม่เป็นไรครับ ถ้างั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ" 

หึๆๆ 

"รอพี่ก่อนน่ะ"  ผมแอบหันหลังไปมองเห็นพี่เหนือพึมพำอะไรกับตัวเองสักอย่างก่อนจะก้มหน้าส่ายหัวเล็กน้อยแล้วยิ้มอย่างมีความสุข นี่พี่เหนือเขามีความสุขที่ได้แกล้งผมหรอกเหรอครับ 

ผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมาเตรียมเบียร์ที่เราซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อ พร้อมกับเอาขนมขบเคี้ยวมาเทลงจานเพื่อให้ง่ายต่อการหยิบกินเป็นกับแกล้มเบียร์ ตอนที่พี่เหนืออาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 

การที่ได้จิบเบียร์ไปคุยกันในเรื่องที่อีกฝ่ายต้องเจอในช่วงเวลาที่ผ่านมายี่สิบกว่าปีมันก็ชวนให้สนุกดีเหมือนกันน่ะครับ เพราะที่ผ่านมาผมไม่ค่อยมีเพื่อนที่ไหน เพื่อนคนเดียวที่ผมมีและสนิทด้วยจริงก็คือพี่ธารครับ เราเติบโตมาด้วยกันเล่นมาด้วยกัน เลยทำให้พี่ธารเป็นห่วงผมมากอันนี้เลยไม่ใช่เรื่องแปลกของคนรอบตัวผมไปซะแล้ว 

"คลื่น" 

"ครับ" พี่เหนือเรียกผมขึ้นมาหลังจากที่เราสองคนนั่งเงียบมองท้องฟ้าที่เป็นสีดำสนิท จะมีก็เพียงเสียงเพียงน้อยนิดจากดวงดาวเพียงเท่านั้น ซึ่งภาพตรงหน้าเราสองคนก็ให้ความรู้สึกที่เหงาสุดๆไปเลยครับ 

"เหม่ออะไรครับ หรือคลื่นกำลังคิดอะไรอยู่ครับ" 

"เปล่าครับไม่ได้คิดอะไรครับ" 

"พี่เหนือเมารึยังครับ เราเข้าไปนอนกันดีกว่า" 

"คนเมานะคลื่นมากกว่าหน้าแดงไปหมดแล้ว" 

"น่ารัก น่าฟัดชะมัดเลย" 

"ครั้งนี้คลื่นได้ยินนะ ว่าพี่พูดอะไร" 

"พี่ก็จงใจให้คลื่นได้ยินนั่นแหละครับ" 

"พี่เหนือ" 

"ครับ" 

"พี่จีบคลื่นเหรอ" 

"แล้วคลื่นว่าไงล่ะครับ" 

อื้ออออ 

พี่เหนือไม่รอให้ผมได้ตอบพี่เขาเลยด้วยซ้ำครับว่าผมยังไงพี่เขาก็ชิงประกบมาที่ปากของผมก่อนแล้ว สัมผัสนุ่มนิ่มที่ปากตัวเองกับพี่เหนือโดนกันมันให้ความรู้สึกหวาบหวิว ม่วนในท้องของผมไปหมด ใจผมที่เต้นผิดจังหวะจากคำพูดเขาอยู่แล้วก็ต้องหวิว กับการขบเม้มปากผมเบาๆก่อนที่ถอนออกไป 

"ไม่เป็นไรพี่รอได้" รอบ้า รอบ้ารอบออะไรกันครับ จูบลงมาขนาดนี้ไม่เรียกว่ารอแล้วมั้งครับ 

"คือ คลื่น" 

"หื้อออ" 

"เคยจูบกับใครแบบนี้มาก่อนไหมครับ" 

"ห๊ะ...!!! ครับ" ผมที่ไปไม่เป็นได้แต่มองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าด้วยอาการใบ้กิน เพราะผมไม่กล้าที่จะบอกว่านั้นเป็นจูบแรกของผม 

"คือ ผมง่วงแล้วขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ฝันดีครับ" 

"หึ ฝันดีลูกคลื่น" 

กริ๊กๆๆๆ

"ผู้กองครัับเกิดเรื่องแล้วครับ"

"ฮัลโหลครับ"

"ผะ...ผู้กองล่ะครับ" 

"พี่เหนือครับ หมวดภณโทรมาครับ" เหี้ยยยย นี้ผมหยิบโทรศัพท์พี่เหนือมารับหรอกเหรอเนี่ย 

"ว่าาาา" พี่รับมือถือตัวเองไปแนบกับหู

"เมื่อกี้นายว่าไงน่ะภณ" 

"ได้ๆเดี๋ยวฉันจะหารถกลับเดี๋ยวนี้ นายไปสถานที่เกิดเหตุก่อนได้เลย" 

"คลื่นใจเย็นๆนะครับ" 

"ทำมเหรอครับ" 

"หรือว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับน้ำครับ" 

"คือว่าาาา น้ำถูกทำร้ายจากโจรที่ปลุกขึ้นบ้านภามนะครับ" 

"แล้วตอนนี้น้ำเป็นไงบ้างครับ" 

"น้ำไม่เป็นไรมาก ภามมาช่วยไว้ได้ทัน" 

"แล้วภามล่ะครับ" 

"ภามเป็นไงบ้างครับ" 

"ภามถูกแทง แต่ไม่โดนจุดสำคัญตอนนี้หมวดดูแลทั้งสองคนอยู่ เราสองคนรีบกลับกรุงเทพกันเถอะครับ ส่วนลุงคนขับรถเดี๋ยวพี่โทรบอกให้เขาตามไปเจอเราที่กรุงเทพ" 

"ครับ" 

พี่เหนือพาผมเช็คเอาท์เอออกจากโรงแรมทันทีเราสองคนนั่งรถตู้กลับจากอยุธยาตรงไปหาน้ำที่โรงพยาบาลทันทีที่ถึงกรุงเทพ 

"พี่ธาร น้ำ ฮึก น้ำไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ" 

"ไม่  น้ำไม่เป็นอะไรคลื่นเลิกร้องก่อนน่ะครับ" 

"แล้วคลื่นไปเยี่ยมน้องได้รึยังครับ" 

"ได้แล้วครับ" 

ก๊อกๆๆ 

ผมเคาะประตูก่อนจะเปิดเข้าห้องไป ก็พบกับน้องสาวที่นอนยิ้มอยู่บนเตียงคนไข้ ด้วยใบหน้าขาวซีด อย่างเห็นได้ชัดต่างจากเวลาปกติที่ยัยน้องสาวตัวดีจะแต่งหน้าบางๆ 

"พี่คลื่น" 

"อย่าร้องน้ำไม่เป็นอะไร" 

"ไหนพี่บอกว่าจะปกป้องน้ำให้ไงครับ แล้วทำไมน้ำถึงเป็นแบบนี้ได้ครับ" 

ผมหันไปพูดกับคนที่สัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะดูแลน้องสาวคนเดียวของผมให้ปลอดภุัย

"คือ พี่ขอโทษ"

"ผมไม่ต้องการคำขอโทษ ผมต้องการความมั่นใจจากทางตำรวจว่าเราสองคนพี่น้องจะได้รับการคุ้มครองจากตำรวจ

"แต่ผู้กอง" 

"เงียบไปภณ" 

"พี่จะพยายาม ถ้างั้นพี่ขอตัวไปที่เกิดเหตุก่อนแล้วกัน " 

"เชิญครับ" ผมตอบโดยไม่มองหน้าของคนที่เดินออกจากห้องไป

......................................................

โปรดติดตามตอนต่อไป

ขอบคุณที่ติดตามไรต์น่า

ช่องทางการติดต่อไรต์ นะคะ

Facebook : เยว่ทู่

Twitter : เยว่ทู่

Tiktok : เยว่ทู่