ตอนที่06.ลูกสาวมาเฟีย [หนี!]

ด้านหลัง

หลังจากผู้ต้องสงสัยซึ่งเป็นผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์ลับกับพ่อของไลลาถูกควบคุมตัวไปสอบปากคำ โอมซึ่งเป็นลูกชายก็ติดธุระที่พ่อไหว้วาน จึงส่งไลลาลงยังด้านหลังของห้าง เธอเข้าไปเพื่อจะเดินลัดไปด้านหน้าเรียกแท็กซี่ แต่ขณะที่เดินผ่านลานจอดรถก็เห็นสิ่งผิดปกติ

รถกระบะขับอย่างรุนแรงปาดซ้ายปาดขวา คล้ายกับกำลังมองหาบางอย่าง ตัวเล็กจ้องมองอย่างพิจารณาแต่เธอก็ไม่ได้สนใจเดินอ้อมไปอีกช่องทางเดินรถ

เอี๊ยดดด

ทันทีรถก็เบรกกะทันหัน ชายฉกรรจ์สองคนรีบวิ่งแยกกันไปคนละทางเหมือนกำลังตามหาบางอย่าง เมื่อเห็นเป้าหมายเป็นผู้หญิงผมประบ่าสีน้ำตาล พวกนั้นก็รีบวิ่งปรี่เข้าไปเพื่อจะจับตัวอย่างทันควัน

ฟับบบ!

โอ้ยยยยย

ยังไม่ทันได้ถึงตัวผู้หญิงที่ตามหา ก็ถูกถุงดำคลุมหัวศีรษะจากด้านหลังแล้วก็มัดเอาไว้เพียงหลวมๆ เท่านั้น ขณะที่อีกคนจะวิ่งเข้ามาสมทบ ปรากฏว่าเป็นไลลาเธอรีบวิ่งหนีแล้วคว้ามือผู้หญิงอีกคนที่หนีอย่างหอบเหนื่อย

สองสาววิ่งกันอย่างไม่คิดชีวิต ไลลามองเห็นว่าชายร่างแกร่งวิ่งตามเข้ามาด้วยความรวดเร็ว เธอเห็นสัญญาณไฟไม่จึงรีบวิ่งไปเพื่อกด

กริ๊งงงงงงงง

สัญญาณแจ้งเตือนดังสนั่นลั่นห้างสรรพสินค้า จากนั้น รปภ และ นักท่องเที่ยววิ่งหนีกันอลหม่าน รีบมายังรถดของตนทันที ชายฉกรรจ์ก็ชี้หน้าคล้ายกับอาฆาตแค้น ไลลาไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยเธอยังกระชากแขนผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างวิ่งไปยังชั้นลานจอดรถอีกทาง ก่อนที่จะหยุดอยู่ที่รถเก๋งคันหนึ่ง

"ถอดเสื้อออกมา" ไลลารีบกระชากเสื้อแขนยาวที่ปกคลุมร่างของอีกฝ่าย

"นี่เธอจะทำอะไรปล่อยนะ!!"

"ถ้าอยากตายก็ปล่อยให้พวกมันมาจับตัวไปซะ หรือถ้าอยากรอดก็ต้องเชื่อฉัน"

"โอ้ยยย บะ เบาหน่อยสิมันเจ็บ"

"สถานการณ์แบบนี้จะมาอ่อนแอไม่ได้"

"ก็ถอดออกไปสิ!"

หลังจากได้เสื้อแขนยาวที่ดูหนาแน่น ไลลามองซ้ายขวาไปเห็นเก้าอี้ของยาม เธอรีบวิ่งไปดึงมาจากนั้นห่อขาเก้าอี้ด้วยผ้า แล้วทุบกระจกรถที่อยู่ด้านข้าง สักพักสัญญาณกันขโมยก็ดังลั่น

"ทำบ้าอะไรเนี่ย!!" น้ำเสียงตวาดของอีกฝ่ายอยู่ในท่าทางตกอกตกใจ "เดี๋ยวก็โดนตำรวจจับหรอก นี่เธอจะขโมยรถหรือไง"

"อย่าพูดมากได้ไหม"

"เธอกล้าดียังไงมาต่อว่าฉัน"

"สำนึกบุญคุณฉันซะบ้าง ถ้าไม่มีฉัน ป่านนี้เธอคงถูกพวกมันจับตัวไปแล้ว รีบขึ้นรถสิ"

"ตะ แต่เราไม่มีกุญแจนะ"

บรื้น บรื้นนนน

ไลลามีคุณสมบัติหลากหลายติดตัวเนื่องจากผู้เป็นพ่อคอยสอนสั่งตั้งแต่เด็ก หลังจากเธอขึ้นรถที่ขโมยมาก็ตัดสายและต่อตรงจนเครื่องยนต์ใช้งานได้ อีกฝ่ายนั่งอยู่ด้านข้างคาดเข็มขัดนิรภัยอย่างดี สองสาวขับรถเล่นออกจากห้างสรรพสินค้าโดยที่ไม่รู้ว่ากำลังตกอยู่ในอันตรายแค่ไหน

ริมแม่น้ำใต้สะพาน

"ขโมยรถมาแบบนี้ตำรวจต้องตามหาเจอแน่" อีกฝ่ายพูดพลางเดินวนอย่างร้อนรน

"สถานการณ์ฉุกเฉินขนาดนั้นก็ต้องหนีก่อน"

"แต่ไม่เป็นไร ฉันจะสั่งให้คุณพ่อจัดการเรื่องนี้เอง"

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวก่อนนะ"

"เดี๋ยว! ว่าแต่เธอชื่ออะไร..ดูจากหน้าตาในรูปร่าง เราก็คงอายุไม่ต่างกันมาก"

"ไลลา"

"ฉันชื่อว่าอิงฟ้า เพิ่งเรียนจบม. 6 มาจากอเมริกา"

สาวสวยผมสีน้ำตาลยิ้มสดใส เธออายุอานามเท่ากับไลลาอย่างบังเอิญ หลังจากที่พูดคุยแนะนำตัวกันเสร็จ ไลลาก็กวาดสายตามองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เธอรู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายไม่ใช่บุคคลธรรมดาจึงถามเสียงเรียบ

"เธอเป็นลูกเต้าเหล่าใครท่าทางเป็นคุณหนูด้วยสิ"

"รู้ได้ไงว่าฉันเป็นคุณหนู..หน้าตาบ่งบอกถึงความร่ำรวยหรือไง"

"ข้าวของและเครื่องประดับที่เธอใช้"

"อ๋อออ นั่นสินะ วันนี้แบรนด์เนมจัดเต็ม"

"สรุปว่าเธอเป็นลูกของใคร แล้วทำไมไอ้พวกนั้นต้องตามจับตัวเธอด้วยล่ะ"

"พูดไปก็จะหาว่าเหมือนละคร ฉันเป็นลูกสาวคนเล็กของมาเฟียชื่อดังของฮ่องกง แต่พ่อคุณพ่อแต่งงานใหม่ย้ายถิ่นฐานมาอยู่ประเทศไทย เขาไปรับฉันกลับมา แต่ฉันไม่ชอบที่ถูกขังตรงตลอดเวลา ก็เลยหนีมานี่ไง พวกนั้นถ้าเดาไม่ผิดก็คงเป็นศัตรูของพ่อนั่นแหละ"

ไลลาถอนหายใจพรืดใหญ่ เธอก้มหน้าลงรู้ทันทีว่าขาข้างหนึ่งย่างก้าวเข้าไปในเรื่องที่ไม่สมควร ทั้งที่เรื่องคดีของพ่อก็ยังไม่เสร็จสิ้น

อิงฟ้า ลูกสาวมาเฟียยื่นมือมาพร้อมกับส่งรอยยิ้มหวาน เธอดูร่าเริงสดใสมากกว่าคนปกติด้วยซ้ำ "ขอบคุณที่ช่วยอีกครั้งนะ เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะไลลา"

เป็นเพื่อนกับลูกสาวมาเฟียเนี่ยนะ..เฮ้อออ ซวยจัง!

​

สงสารนางเอกนะ 555555 เจอแต่เรื่องไม่พักเลยจ้า!!

* คอมเมนต์กดดันกันหน่อยนะคะ*

กดหัวใจ +เพิ่มเข้าชั้น ให้โฉมหน่อยนะคะทุกคน