
บทย่อ
ฉันรีบเข้าห้องน้ำชำระล้างร่างกายที่เปื้อนเลือด ฉันเร่งอาบน้ำและออกมาแต่งตัว ขณะที่ฉันยืนอยู่หน้ากระจกด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า เมื่อฉันกำลังหยิบเสื้อผ้าเพื่อที่จะสวมเสื้อใส่ หางตาของฉันก็ชำเลืองเหลือบมองไปเห็นคนบนเตียง ลืมตาโพลงมองตรงมาที่ฉัน อย่างไม่กระพริบตา "กรี๊ดดด!!!!" ฉันตกใจมาก รีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันตัวไว้ และฉันก็ถามเขาด้วยความโกรธเคืองทันที "นี่นาย!!! เสียมารยาท ทำไมมองฉันแบบนี้" เป็นคำถามซึ่งไร้คำตอบ เขาค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง และยังไม่ตอบอะไรฉันกลับมา "ขอบคุณ" นี่คือคำตอบของเขา "ฉันต้องไปแล้ว คุณกำลังทำให้ฉันเดือดร้อน" ฉันรีบหยิบเสื้อผ้าเข้าไปใส่ในห้องน้ำ ซึ่งฉันใช้เวลาแต่งตัวแค่สองนาทีเท่านั้น จากนั้นฉันก็เดินออกมา ชายแปลกหน้ายังคงนั่งอยู่บนเตียง เขาคงเจ็บแผลที่ฉันเพิ่งเย็บให้แหละ ก็เล่นนั่งไม่กระดิกตัวเลย ฉันจึงเร่งเก็บข้าวของของตัวเองลงกระเป๋า ที่จริงฉันมาเที่ยวภูเก็ตก่อนเปิดเทอม และฉันก็มาเที่ยวแบบ backpack คนเดียว กำหนดกลับของฉันคือพรุ่งนี้บ่าย แต่ตอนนี้ฉันคงต้องชิ่งแล้วล่ะ เมื่อฉันเก็บข้าวของลงกระเป๋าเรียบร้อย ฉันก็เอ่ยลาเขาทันที "ฉันต้องไปแล้ว ลาก่อน" "เดี๋ยวก่อน คุณชื่ออะไร" เขาถามชื่อฉัน และพยายามจะลุกเดินมาหาฉันที่หน้าประตู "ฉันไม่จำเป็นต้องบอก" เมื่อฉันกำลังจะเปิดประตู เขาก็พุ่งตัวมาหาฉันทันที ตอนนี้หน้าของเราห่างกันเพียงแค่คืบ ฉันรีบยื่นสองมือดันไปที่หน้าอกของเขา เพื่อให้เขาเว้นระยะห่างจากฉัน "อย่าเพิ่งทิ้งผมไป" เสียงอ้อนวอนของเขาที่เอ่ยบอกฉัน "ไม่ได้ เหตุการณ์วันนี้ อาจทำให้ฉันเสียอนาคตได้ ฉันต้องไปแล้วจริงๆ โชคดีนะ" แม้ใจฉันอยากจะอยู่เป็นเพื่อนเขา แต่ฉันก็นึกถึงอนาคตตัวเอง หากตำรวจตามมาเจอ อนาคตของฉันพังแน่นอน และแม่กับพี่สาวฉันล่ะ พวกเขาจะทำยังไง ฉันจึงเปิดประตูและเดินจากเขาออกมา ฉันรีบขึ้นรถและสตาร์ทรถ จากนั้นก็มองตรงไปที่เขา ซึ่งเขายังคงยืนอยู่หน้าประตู และมองฉันกลับมาด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ "ลาก่อนนะชายแปลกหน้า" ฉันเอ่ยลาเขาอีกครั้งจากในรถ และฉันก็ขับรถจากเขาไป จนตอนนี้ฉันมองผ่านกระจกหลัง ก็เห็นเขาไกลออกไปเรื่อยๆ ไม่นานนักเขาก็ค่อยๆ ลับไปจากสายตาฉัน จนสุดท้าย…เราสองคนก็ไกลกันจนมองไม่เห็นกันอีกแล้ว
ตอนที่ 1 [Z&P] บทนำที่ 1
Pailin talk
ฉันไม่ได้อยากจะเป็นเด็กผู้หญิง พูดน้อย เย็นชา ร้ายกาจ ไม่เป็นมิตรหรอกนะ ที่ฉันต้องเป็นแบบนี้ มันมีที่มาที่ไป...
ฉันมีชื่อว่าไพลิน มีพี่สาวเป็นนักร้องดังระดับเอเชีย ตอนเด็กๆ ฉันก็ยังเป็นเด็กร่าเริงแจ่มใสปกติแหละ แต่แล้วคลิปในกล้อง มันทำให้ฉันเปลี่ยนไปตลอดกาล อยากรู้หรอว่าคลิปอะไร ก็คลิปที่ป๊าของฉัน ทำร้ายร่างกายแม่ไง
ตอนฉันอายุสิบสี่ปี ฉันไปเจอกล้องวงจรปิดอันนี้โดยบังเอิญ ตอนนั้นฉันแค่อยากเก็บกวาดบ้านให้เข้าที่เข้าทาง เก็บไปเก็บมา ก็ไปเจอไอ้กล้องวงจรปิดเก่าๆ ตัวนี้เข้า ด้วยความอยากรู้ หรือเรียกง่ายๆ ว่าสาระแนเนี่ยแหละ ฉันก็หยิบเมมโมรี่การ์ดออกมาจากกล้อง และนำมันไปเสียบเข้ากับ notebook เพื่อดูเรื่องราวในเมมโมรี่ และก็แจ็คพอร์ตทันที คลิปที่ปรากฏต่อหน้าฉันคือภาพความโหดร้ายที่เกินกว่าฉันจะรับได้ และนั่น...มันได้เปลี่ยนแปลงการใช้ชีวิตของฉันไปตลอดกาล
ฉันจึงกลายเป็นฉันอย่างทุกวันนี้ ไม่ค่อยพูด ชินชา ไม่ค่อยเป็นมิตร หยาบกร้าน สู้คน ไม่ยอมใคร กลายเป็นเด็กผู้หญิงที่ไม่น่ารักเอาซะเลย ซึ่งแตกต่างจากพี่สาวราวฟ้ากับเหว ฉันแค่ทำตัวให้เข้มแข็งเพื่อเป็นเกราะป้องกันตัวเองก็เท่านั้น
ตอนนี้ฉันอายุสิบหกปีแล้ว เรียนอยู่มัธยมปลายปีที่สี่ ในโรงเรียนที่เป็น Top 5 ของประเทศไทย ฉันเลือกเรียนสายวิทย์-คณิต เพราะฉันอยากเป็นหมอ และบังเอิญ IQ ของฉันมันก็สูงซะด้วย ฉันสอบได้ที่หนึ่งตลอด ไม่เคยเป็นที่สองรองจากใคร ฉันแค่อยากเป็นหมอ เพื่อจะได้ดูแลแม่กับพี่สาว โดยเฉพาะแม่ที่ภายในร่างกายน่าจะบาดเจ็บมาไม่น้อย จากการถูกทำร้ายอยู่หลายครั้งด้วยน้ำมือของคนที่เป็นพ่อแท้ๆ ของฉันเอง
ฉันก็แค่อยากดูแลปกป้องครอบครัว ฉันจึงต้องมุ่งมั่นเป็นหมอให้ได้ ซึ่งความฉลาดและความขยันก็ไม่ทำให้ฉันผิดหวัง ผลการเรียนของฉันไม่ใช่แค่ที่หนึ่งของโรงเรียน แต่ติด Top 5 ของประเทศด้วยซ้ำ และบางครั้งฉันก็แอบไปเรียนยิงปืน อย่าถามนะว่าเรียนทำไม ก็เอาไว้ป้องกันตัวนั่นแหละ เผื่อเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน ฉันจะได้ช่วยเหลือคนที่บ้านทัน
...
Zi hao talk
ผมมีชื่อว่า หยาง ซีห่าว เป็นลูกชายคนโตของตระกูลหยาง พ่อของผมเป็นคนมาเก๊า ชื่อว่าหยาง ซีฮัน ส่วนแม่เป็นคนอังกฤษ ชื่อว่าวิคเตอเรีย ผมมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อ หยาง ซีซวน ผมเกิดมาอย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งฐานะ หน้าตา และหัวสมอง ครอบครัวของผมทำหลายธุรกิจ จัดว่ารวยมาก หรือจะเรียกว่าเศรษฐีก็ว่าได้ ส่วนหน้าตาของผม ผสมผสานกันอย่างลงตัวระหว่างยุโรปและเอเชีย ในเรื่อง IQ ผมจัดว่าเป็นคนฉลาดมาก ตอนเด็กๆ ผมเป็นเด็กที่มี EQ สูงด้วย แต่เหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องกลายมาเป็นคนเก็บตัวและระแวงผู้หญิง ก็เริ่มมาจาก...
ด้วยที่ผมเป็นลูกครึ่ง ทำให้ผมดูหนุ่มเกินวัยกว่าเด็กที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน และด้วยหน้าตาที่หล่อเหลา ทำให้ผู้หญิงเข้าหาผมอยู่ตลอด แต่ครั้งแรกที่ผมมีเซ็ก ผมอายุได้เพียงแค่สิบสองปีเท่านั้น และเรียกได้ว่าไม่ใช่การสมยอมแต่อย่างใด ตอนนั้นผมรู้แค่ว่าชายหญิงมีเซ็กกันได้อย่างไร แต่ยังไม่ได้คิดอยากลอง เพราะชีวิตของผมต้องทำตามกรอบที่ป๊าวางไว้ให้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรียนวิชาการ เรียนศิลปะ ฝึกยิงปืน ฝึกการต่อสู้ และป๊าก็จ้างครูมาสอนที่บ้านด้วย ป๊าอยากให้ผมกับน้องสาวเรียนที่บ้านจนถึง Grade 6 และค่อยส่งไปเรียนที่โรงเรียนเมื่อจะเข้าเรียน Grade 7
______________________
