ตอนที่ 2

จากนั้น เธอก็ปลดกระดุมชุดสูททำงานสีครีมเข้มออกอย่างช้าๆ ปล่อยให้มันหลุดลงจากไหล่ แล้วพาดไว้บนเก้าอี้ทานข้าว ก่อนจะถอดส้นสูงออก และยืนบนพื้นเย็นเฉียบด้วยเท้าเปล่า

ณ เวลานี้ เธอไม่ใช่เลขาอีกต่อไปแล้ว แต่กำลังเป็นเพียง 'ของเล่นของธีรัชต์'

เธอสูดลมหายใจเข้าปอดเบาๆ ขณะยืนนิ่งอยู่ข้างหน้าต่างบานใหญ่ เสื้อเชิ้ตสีขาวที่สวมใส่ ทำให้เธอดูบอบบางเกินไปในแสงสลัวของห้องกว้าง

เสียงประตูเปิดออกอย่างเชื่องช้า และธีรัชต์ก็เดินออกมาจากความมืด เขายืนอยู่ตรงหน้าเธอ มือของเขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ดอย่างใจเย็น ดวงตาของเขาจ้องมองเธอด้วยความต้องการที่ไม่เคยคิดปิดบัง

“พรุ่งนี้จะมีข่าวหมั้นของผม...”

เขาหยุดมือที่กระดุมเม็ดสุดท้าย

“หมั้นเหรอคะ?”

น้ำเสียงของอลินดาแหบพร่าด้วยความตกใจ

“ใช่ ผมกำลังจะหมั้น”

เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ คำตอบนั้นทำให้หัวใจ ของเธอเหมือนจะหยุดเต้น

“ทำไม... ฉุกละหุกแบบนี้คะ”

ธีรัชต์ไม่ได้ตอบเป็นคำพูด เพียงสลัดเสื้อเชิ้ตออกจากตัวอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้มันร่วงลงบนพรมอย่างไม่ไยดี แล้วก้าวเดินเข้ามาใกล้

แสงสลัวของห้องตีกระทบกับส่วนบนที่เปลือยเปล่าของเขา

มันแน่นหนั่น และมันสมบูรณ์แบบจนคนมองอย่างเธอตกตะลึงทุกครั้งที่เห็น

กล้ามเนื้อหน้าอกของธีรัชต์กว้างและสวยงามได้รูป กล้ามท้องของเขาก็เป็นลอนแข็งแกร่ง รับกับแสงและเงาได้อย่างลงตัว

ขนอ่อนสีเข้มที่ลากลงมาตามร่องหน้าท้อง ก่อนจะมุดหายลงไปใต้ขอบกางเกง ซึ่งแน่นอนว่าอลินดารู้ดีว่ามันหายไปอยู่ตรงไหน

ตรงนั้นไง...

ตรงนั้นที่มันทรมานเธอให้เสียวสุขมาตลอดสี่ปีที่ผ่านมา

“มันไม่ได้ฉุกละหุกหรอก แค่ผมไม่ได้บอกคุณ”

เธอมองเขา ดวงตามีความไม่พอใจที่ซ่อนไม่มิด แต่ยังไม่ทันได้อ้าปากพูดอะไร เขาก็พูดขึ้นเสียก่อน

“คุณไม่พอใจหรือ”

แล้วเขาดึงเธอเข้าไปกอด พร้อมกับจูบที่แก้มเบาๆ แต่การสัมผัสนั้นกลับเย็นชาจนหัวใจของเธอหนาวเหน็บ

“อย่าลืมฐานะของตัวเองสิ”

คำพูดนี้ของเขาทำให้เธอสะอึก จริงด้วย ฐานะของเธอคืออะไร เธอไม่ควรลืม แค่เลขาที่ทำงานบนเตียงด้วยเท่านั้นเอง

อลินดากล้ำกลืนความเจ็บปวดลงคออย่างยากลำบาก และก็ทำได้ยากมากที่จะซ่อนน้ำตาเอาไว้

“ผมหมั้นก็จริง แต่เราก็ยัง ‘เอากัน’ กันแบบนี้ได้เหมือนเดิม”

เหมือนเดิมเหรอ?

เธอถามตัวเองในใจ นี่เธอจะอยู่เป็นผู้หญิงในความลับของเขาแบบนี้ต่อไปได้อีกอย่างนั้นเหรอ ในเมื่อ... เขากำลังจะมีเจ้าของแล้ว

อลินดาพูดไม่ออก ทำได้แค่หลับตาลง และปล่อยให้เขาอุ้มเธอไปวางบนเตียงโดยไม่ขัดข้อง

“ทำหน้าที่นะ ลินดา”

เขาพึมพำ พร้อมกับสลัดกางเกงออกไปจากตัว เผยให้เห็นท่อนลำที่แข็งชัน ก่อนที่เขาจะขึ้นมาคร่อมร่างของเธอเอาไว้

ธีรัชต์จูบลงมาอย่างบ้าคลั่ง บดเบียดริมฝีปากด้วยความรุนแรง ไซ้ซอกคอของเธออย่างหิวกระหาย มือหนาบีบเค้นเต้าทรงของเธออย่างไร้ปรานี

อลินดานอนนิ่งงัน ภายในหัวใจเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ไม่ได้ตอบสนองเขาแบบทุกครั้งที่ผ่านมา

ธีรัชต์หยุดการกระทำ แล้วกระซิบอย่าง ดุเดือด

“ตอบสนองผมสิ”

เขาฉีกเสื้อผ้าของเธอออกเป็นริ้ว แล้วบีบเค้นยอดถันของเธอแรงๆ

“อ๊ะ... อ๊า... ซี๊ดดดด”

เสียงครางของเธอหลุดรอดออกมาอย่างควบคุมไม่ได้

“ร้องแบบนี้แหละ ผมชอบ อืมมม...”

เขาซุกหน้าลงกับเต้านมของเธอ ทั้งดูด ทั้งกัด ลิ้นของเขาเลียไปรอบๆ เต้า ก่อนจะมาหยุดสนใจที่ยอดถัน แล้วเลียไล้มันอย่างตะกละตะกลาม

“อ๊า... อา... ซี๊ดดดด”

“ไม่มีผู้ชายคนไหนทำให้คุณครางได้แบบผมหรอก ลินดา”

เขาพูดอย่างทระนง ก่อนจะงับหัวนมของเธอ แล้วดูดจนแก้มตอบ

เธอดิ้นพล่าน สมองลืมเลือนเรื่องที่เขากำลังจะหมั้นไปชั่วขณะ

“อ๊า... เสียววว คุณธี อ๊า...”

“ร่านอีก ผมชอบ... อืมมม...”