สอนรักเมียเด็ก (ขุนเขา+มีนตรา)

ตึง ตึง ตึง!

เสียงฝีเท้าของฉันดังก้องทั่วทั้งชั้น ระหว่างที่กำลังวิ่งให้เร็วที่สุดไปยังห้องของแฟนหนุ่ม ขาสั้น ๆ แม้จะเริ่มเหนื่อยแค่ไหน แต่ก็ยังหยุดวิ่งตอนนี้ไม่ได้ ฉันต้องไปให้เห็นกับตา ว่าสิ่งที่เพื่อนส่งข้อความมาบอกนั้นคือความจริงหรือแค่เรื่องเข้าใจผิด

สองชั่วโมงก่อนหน้า

ในขณะที่ฉันนั่งออกแบบตกแต่งบ้านให้ลูกค้าอยู่ เสียงเตือนข้อความโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นรัว ๆ แม้จะทำเป็นไม่สนใจแล้ว แต่ส่งมาถี่ขนาดนี้ก็ทำเอาฉันอดที่จะสงสัยไม่ได้

ฉันวางปากกาที่กำลังวาดอยู่บนหน้าจอแท็บเล็ต แล้วล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมาดู ก็เห็นว่าเป็นมีนาเพื่อนสนิทที่ส่งข้อความมา

มีนา : ตอนนี้แกอยู่ไหน รีบมาที่คอนโดพี่ภพด่วนเลย

มีนา : ฉันเห็นพี่ภพควงผู้หญิงขึ้นห้อง

มีนา : ฉันส่งรูปมาให้แกดูด้วย

นิ้วกดเปิดดูรูปถ่ายที่เพื่อนส่งมาให้ และทันที่เห็น ก็ทำเอาหัวใจของฉันเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ ลมหายใจติดขัด เหมือนจะเป็นลมไปให้ได้

มันเป็นภาพพี่ภพแฟนของฉัน เขากำลังโอบเอวผู้หญิงคนหนึ่งแล้วเดินเข้าไปในคอนโด แม้จะเห็นเพียงด้านข้าง แต่ฉันก็จำพี่ภพได้แม่น ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะ ก็แฟนตัวเองทั้งคน

มือที่ถือโทรศัพท์อยู่เริ่มสั่น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความโกรธ ตกใจ เสียใจ หรือกลัวกันแน่

ใช่แล้ว ฉันกลัว กลัวว่ามันจะเป็นความจริง

กว่าสองชั่วโมงที่ฉันฝ่าฟันรถติด จนในที่สุดก็มายืนอยู่หน้าห้องของพี่ภพ มือที่กำลังยกขึ้นกดรหัสหน้าประตูห้องสั่นเล็กน้อย หัวใจตอนนี้เต้นแรงราวกับมีคนตีกลองอยู่ในนั้น ในใจก็ภาวนาให้มีนาแค่ตาฝาด ขอให้ทุกอย่างไม่เป็นความจริง

ตื๊ด..

ทันทีที่ประตูเปิดออก ฉันค่อย ๆ ก้าวเดินเข้าไปข้างในห้องช้า ๆ ภายในห้องนั่งเล่นเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่ แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นกุญแจรถและกระเป๋าสตางค์ของพี่ภพวางอยู่บนโต๊ะ

หัวใจตอนนี้เต้นแรงยิ่งกว่าตอนยืนอยู่หน้าประตูมาก เพราะถ้าเขาอยู่ในห้อง นั่นก็หมายถึงสิ่งที่มีนาเห็นก็เป็นความจริงเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว ตอนนี้เหลือก็แต่ให้ฉันเปิดประตูห้องนอนของเขาเข้าไปดู

หัวใจที่ว่าเต้นแรงเมื่อกี้ คราวนี้ราวกับตกลงไปอยู่บนพื้น แล้วถูกเหยียบย่ำจนไม่เหลือชิ้นดี เมื่อภาพที่เห็นตรงหน้าคือ พี่ภพกำลังระเริงรักอยู่กับผู้หญิงคนอื่นบนเตียง

“อ๊า ภพคะ”

“อา”

มันเป็นเสียงของชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังกระเส่าอย่างสุขสมอยู่บนเตียงนอน ผู้ชายอยู่ด้านหลัง ผู้หญิงคุกเข่าอยู่ นี่ฉันคงจะเปิดประตูเบาเกินไปสินะ ทั้งคู่ถึงไม่รู้ว่ามีใครกำลังยืนดูหนังสดที่พวกเขากำลังเล่นอยู่

“พี่ภพคะ”

ฉันตัดสินใจเรียกชื่อผู้ชายที่อยู่ในสถานะแฟนด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดังมากนัก แต่มันก็ดังพอที่จะทำให้กิจกรรมอันทุเรศของพวกเขาหยุดชะงักลง

“มะ มีน!”

พี่ภพเรียกชื่อฉันด้วยความตกใจ แล้วเขาก็รีบถอนไอ้แท่งเนื้อนั้นออกมาจากตัวเธอทั้งที่มันยังชี้ตรงอยู่ ผ้าขนหนูที่กองอยู่บนพื้นถูกหยิบขึ้นมาพันรอบเอวอย่างลวก ๆ ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็เอาผ้าห่มคลุมร่างกายเอาไว้ แล้วก็เอนนอนอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ

“มีน จะมาทำไมไม่บอกพี่ก่อน”

ตอนนี้ฉันถูกพี่ภพลากออกมาจากห้องนอนของเขา แล้วมาอยู่ในห้องนั่งเล่นแล้วเรียบร้อย

“ก็ถ้ามีนบอกพี่ภพ มีนจะได้เห็นอะไรทุเรศ ๆ แบบนั้นเหรอคะ” ปกติฉันไม่ใช่คนพูดจาหยาบคายอะไรแบบนี้ แต่ภาพที่เห็นมันติดตาจนฉันรู้สึกสะอิดสะเอียน

“ก็แค่เล่นๆ น่ามีน คิดอะไรมาก พี่แค่จ่ายเงินซื้อมาเป็นครั้งคราวแค่นั้น” เขาตอบออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย เหมือนไม่รู้สึกผิดอะไรเลยสักนิด

ความรู้สึกเจ็บแปลบมันแล่นเข้ามาตรงหัวใจ มันอึดอัดเหมือนจะหายใจไม่ออก ความรู้สึกมากมายตีรวนอยู่ในสมอง ฉันเสียใจ แต่แปลกที่กลับไม่มีน้ำตาเลยสักหยด

“ก็แค่เล่น ๆ เหรอคะ! พี่ภพพูดง่ายไปหรือเปล่า ถ้าพี่ภพโสดก็คงไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ แต่พี่ภพลืมไปหรือเปล่าว่ายังมีมีนเป็นแฟนอยู่”

เพราะความโมโห ทำให้ฉันพูดกับพี่ภพเสียงดัง และดูจากสีหน้าของเขาตอนนี้คงกำลังไม่พอใจเป็นอย่างมาก นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนที่มักจะมองฉันด้วยความอ่อนโยนเสมอ แต่คราวนี้มันไม่ใช่

หัวคิ้วหนายู่เข้าหากัน ดวงตาของเขาฉายแววความโกรธอย่างเห็นได้ชัด

“แฟนเหรอ นี่มีนยังกล้าเรียกตัวเองว่าแฟนได้อีกเหรอ มันมีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ยอมให้แฟนเอาเหมือนมีนบ้าง ถ้ามีนยอมให้พี่เอาดี ๆ พี่ก็คงไม่ต้องไปซื้อผู้หญิง หรือหาเศษหาเลยกับคืนอื่นหรอก”

ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลยว่าพี่ภพจะกล้าพูดกับฉันขนาดนี้ เขาไม่แม้แต่จะขอโทษหรือรู้สึกผิดเลยสักนิด แต่กลับโยนความผิดนั้นมาให้ฉันเป็นคนรับไว้

“แต่มีนก็บอกพี่ไปแล้วว่าครบรอบหนึ่งปีเมื่อไหร่มีนก็จะยอมเป็นของพี่ภพอย่างเต็มใจ แค่นี้ทำไมพี่ภพรอมีนไม่ได้ แล้วไหนพี่ภพเคยบอกว่ารักมีน ยอมทุกอย่างที่มีนขอไง”

ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากจะนอนกับแฟนตัวเอง หรือเป็นคนหวงตัวอะไร ฉันแค่อยากจะค่อยเป็นค่อยไป เพื่อลบภาพจำเลวร้ายในอดีต และอยากให้ครั้งแรกของฉันกับพี่ภพมันเต็มไปด้วยความรู้สึกดี ๆ

“ก็ใช่ไงมีน พี่รักมีน พี่ก็รอแล้วไง แต่จะให้พี่อดอยากตลอดหนึ่งปีน่ะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก จะมีผู้ชายคนไหนมันทนได้วะ”

สองมือเล็กกำเข้าหากันแน่น ฉันอยากจะร้องไห้ อยากจะให้น้ำตามันชะล้างความรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจตอนนี้ แต่กลับไม่มีน้ำตาสักหยดไหลออกมาเลย

“ถ้าอย่างนั้นเราก็เลิกกันเถอะค่ะพี่ภพ จากนี้พี่ภพจะได้ไปทำอะไรกับใครก็ได้ ตามสบาย”

“มีน เดี๋ยวสิ เรื่องแค่นี้ถึงกับต้องเลิกกันเลยเหรอ”

หึ เขากล้าพูดมาได้ยังไงว่าเรื่องแค่นี้ พวกผู้ชายมันคงจะเหมือนกันหมดสินะ ไม่ว่าจะหนุ่มหรือแก่ รู้จักอย่างเดียวคือการผสมพันธุ์ โดยที่ไม่สนใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใคร

///////////////////////////////////////////////////////