ตอนที่ 4

ก็แน่ละสิ… เต้านมคัพอีที่อวบใหญ่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งใหญ่โตมหึมาสะดุดตาสุดๆ เพราะว่ามะนาวเป็นแม่ลูกอ่อนที่ยังให้นมลูก

“ใช่… พวกเราพูดจริง… ”

เป็นเสียงของเพื่อนสามีทุกคนที่ประสานเสียงกันตอบขณะสายตาจับจ้องอยู่ที่เรือนร่างสุดเซ็กซี่ของแม่ลูกอ่อน สะดุดตากับสองเต้าอวบอัดรัดรึงตึงเต็ม ดันนูนขึ้นมาจากเสื้อผ้าฝ้ายสีครีม เนื้อผ้าบางๆ ทำให้เห็นเนื้อหนั่นภายในเบียดกันแน่นเป็นรูปเป็นร่าง ตำแหน่งของจุกหัวนมแทงตุงขึ้นมาให้เห็นคราบน้ำนมชื้นเป็นวงชัดเจน

“เป็นอันว่าตกลงนะ… น้องมะนาวจะได้ไม่ต้องออกไปหางานทำ เพราะยังต้องเลี้ยงลูก แล้วจะได้มีเงินส่งบ้านต่อไป พวกพี่สัญญาว่าจะดูแลหนูเอง”

เอกค่อยๆ เอื้อมมือมาลูบโลมศีรษะของมะนาว ปลอบโยนด้วยท่าทางเอ็นดูที่แฝงเร้นไว้ด้วยความหื่นกระหายในเนื้อหนังมังสาของหล่อน

ตอนนี้สายตาของแต่ละคนแทบไม่ละจากเต้านมแม่ลูกอ่อนอวบใหญ่… ใหญ่และคัดมากจนแทบล้นออกมาจากเสื้อสายเดี่ยวคอกว้าง เนื้อหนั่นปทุมถันขาวเปล่งปลั่งจนแลเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ใต้ความเปล่งปลั่งบอบบางของเนื้อหนั่นขาวเนียน

“ว่าไง… งั้นเป็นอันว่าพวกเราตกลงกันตามนี้นะ”

เอกรีบสรุป… เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังคงมีสีหน้าตกใจไม่หาย

มะนาวนิ่งอยู่ในอาการคิดหนัก เพราะว่าตัวเองก็ไม่เคยทำงานอื่น หลังจากแต่งงานกับวิทย์มะนาวก็ทำหน้าที่แม่บ้านให้เขาตลอดมากระทั่งมีลูก

แล้วตอนนี้ลูกก็ยังอ่อนเยาว์อยู่มาก เพิ่งขวบกว่าๆ… การจะทิ้งลูกไปหางานทำเลี้ยงชีพยิ่งเป็นเรื่องยากสำหรับผู้หญิงที่ไม่เคยทำงาน

“ถ้าตกลง… งั้นพวกพี่ไม่เกรงใจแล้วนะ”

ทันทีที่กล่าวจบ เอกเอื้อมมือมาโอบสะโพกของหล่อน รั้งลงมานั่งคร่อมลงกลางลำตัวของตนที่นั่งเอนกายพิงพนักโซฟาในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน

“ว้าย… พี่เอก… งืออออ… ”

มะนาวอุทานตกใจ

“อย่ากลัวน่ะ… วันนี้เป็นโอกาสดีที่พวกเราทุกคนจะได้สร้างความคุ้นเคยต่อกัน… ไม่ต้องกลัวนะ ต่อไปหนูจะได้ชินนะจ๊ะ… ”

เอกปะเหลาะ รั้งสะโพกของมะนาวมาคร่อมลงกลางลำตัวจนได้

“งือออ… พี่เอก… ”

หญิงสาวทำท่าว่าจะขัดขืน หล่อนกำลังตกอยู่ในสถานการณ์สองจิตสองใจ

“ไม่ต้องกลัวนะ… ยอมรับเงื่อนไขนี้เถอะ แล้วหนูกับลูกจะไม่ลำบาก”

คำพูดของเอกทำให้ท่าทางขัดขืนของแม่ลูกอ่อนค่อยๆ อ่อนลงไปอย่างเห็นได้ชัด

“พี่เอก… งือ… หลายคนแบบนี้หนูไม่เคย”

มะนาวส่ายหน้าละอาย

“ทุกอย่างต้องมีครั้งแรกด้วยกันทั้งนั้น… ได้สนุกพร้อมกันหลายๆ คนแบบนี้เดี๋ยวหนูจะติดใจ… นอกจากพวกเราก็ไม่มีใครรู้หรอกน่ะ”

เอกรั้งร่างเอิ่มอิ่มเข้ามากอด ถือโอกาสหอมแก้มแล้วจูบไซ้ซอกคอสองข้างสลับไปมา

“มะนาวจ๋า… หนูสวยมาก น่าเอาสุดๆ พี่บอกตรงๆ ว่าอยากเอาหนูมานานแล้ว”

เอกเผยความคิดมืดดำที่ซุกซ่อนอยู่ภายในใจออกมาอย่างไม่อาย มือที่โอบเอวเลื่อนลงมาไล้ลูบบีบขยำสะโพกอวบอัด เลิกชายผ้าถุงขึ้นมาจนเห็นต้นขาเนียนขาว

“งือออ… ”

มะนาวรู้สึกได้ว่าลำเอ็นยาวใหญ่กำลังเบียดบดอยู่กับร่องก้นของหล่อน งูใหญ่ของเอกพยายามชอนไชหาทางเข้า หล่อนจึงพลิกกายหนี เอกรีบจับหล่อนเปลี่ยนท่าจากคว่ำเป็นหงายทับอยู่บนหน้าตัก

“อย่าดื้อสิจ๊ะ… เดี๋ยวหนูจะมีความสุขที่สุด รับรองว่าพวกพี่ๆ จะไม่ทำให้หนูผิดหวัง”

เอกพยักหน้าให้กรณ์เข้ามาร่วมสนุก ขณะที่จอห์นกับโอมาร์กำลังถอดเสื้อผ้าจนเหลือเพียงแค่กางเกงในตัวเดียว อวดร่างกายกำยำไปด้วยมัดกล้าม สืบเท้ามานั่งร่วมโซฟา ประกบระหว่างซ้ายขวาของเอกที่อุ่มมะนาวเอาไว้“น้องมะนาวจ๋า… ขอพี่กรณ์ดูหน่อยนะจ๊ะคนสวย… พี่อยากเห็นว่าหอยจะสวยแค่ไหน”

อยากเห็นมานานแล้ว จะรออะไรเมื่อนาทีมองมาถึง กรณ์รีบนั่งลงคุกเข่าตรงหว่างขาของเอก เอามือเลิกชายผ้าถุงบางๆ ขึ้นมากองไว้ที่เอว ดันต้นขาสองข้างของมะนาวขึ้นมาแบะอ้าเป็นรูปตัวเอ็มขนานลำตัว โอมาร์กับจอห์นที่นั่งประกอบอยู่คนละข้างช่วยกันจับเข่าล็อกเอาไว้