ตอนที่ 5 สายแข็ง

รถสปอร์ตหรูเลี้ยวเข้ามาในไนต์คลับของอเล็กซานเดอร์ ทำให้เธอรู้สึกสงสัยอย่างยิ่ง เพราะรู้ว่าคนเช่นเขาไม่ควรดื่มของมึนเมา แต่เหตุใดเขาถึงพาเธอมาที่นี่กันนะ เธอหันไปมองเขาที่ปลดสายเบลท์ออก

“ทำไมมาฉันมาที่นี่คะ” แอนน์เอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ผมไม่รู้จะพาคุณไปไหน” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้

“ฉันลืมไปคุณเป็นเพื่อนกับมิสเตอร์มานอฟ”

“ไปกันครับ” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม แล้วก้าวเดินไปในไนต์คลับพร้อมกับแอนน์ แต่มีสายตาคู่หนึ่งมองเขาทั้งสองอยู่

บริกรชายผู้หนึ่งพาซาริม แอนน์ และบอดี้การ์ดสองคนก้าวเดินเข้าไปยังโซนมุมตึก เป็นที่ไม่ค่อยพลุกพล่านมากนัก เพราะเป็นโซนคลาสเฟิร์สคลาสที่มีการจองเพียงเท่านั้น อีกทั้งบริกรจะคอยให้บริการตลอดเวลา

บริกรชายพาพวกเขามานั่งที่โซฟาสีแดง แอนน์นั่งลงบนโซฟา ซาริมนั่งข้างเธอ แต่ก็ทิ้งระยะห่างพอสมควร

“น้ำส้มปั่นหนึ่งที่” ซาริมเอ่ยบอกบริกรชายด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“เตกีล่าหนึ่งแก้ว กับมันฝรั่งทอดหนึ่งจาน” แอนน์เอ่ยบอกบริกร

“น้ำส้มปั่นหนึ่งที่ ตากีล่าหนึ่งที่ และมันฝรั่งทอดหนึ่งจาน รอไม่เกินสิบห้านาทีนะครับ” บริกรเอ่ยบอกก้มหัวเล็กน้อย และก้าวเดินออกไป

“คุณสายแข็งหรือ” ซาริมเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“ในบรรดาแอนนา วิกตอเรีย และฉัน คนที่ดื่มเหล้าและเมาเร็วคือวิกตอเรีย ไม่ถึงสองแก้ว เธอก็เมาแล้ว ส่วนแอนนาดื่มได้ไม่เกินห้าแก้วก็คอพับคออ่อน ส่วนฉันเคยดื่มเหล้าช็อตกับแฟนเก่าจนเป็นคอทองแดงไปแล้ว เรื่องเมาไม่ต้องพูดถึง ไม่ได้อยู่ในสายเลือด” แอนน์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำให้เขาเผยรอยยิ้ม

“ผมเชื่อคุณ” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“คุณชอบดื่มน้ำส้มหรือคะ” แอนน์เอ่ยถามด้วยความสงสัย เมื่อเช้าที่กินอาหารด้วยกันกับเขา เธอยังเห็นเขาดื่มน้ำส้มด้วยเช่นกัน

“ครับผมชอบดื่มน้ำส้ม และชอบดื่มอย่างอื่นด้วย” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาชวนให้วาบหวิวในใจ อีกทั้งเธอเผลอมองนัยนาของเขา ทำให้เธอเห็นนัยน์ตาเป็นประกายชวนให้หลงใหลเป็นอย่างยิ่ง

“จะเป็นการเสียมารยาทไหมถ้าผมจะถามอะไรคุณอย่างหนึ่ง” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ดูสุภาพมาก