บทนำ...

ดวงตากลมโตกวาดมองที่แผงหนังสือที่มีหนังสือที่มีนวนิยายเล่มใหม่ล่าสุดของ อิงดารา นักเขียนดังที่เธอติดตามอ่านผลงานของนักเขียนคนนี้ทุกเรื่องเลยก็ว่าได้เพราะนวนิยายของอิงดารานั้นสนุกสานมีทุกรสชาติไม่ว่าจะเป็นนิยายรักโรมานซ์ หวานซึ้ง หรือแนวดราม่ากินใจ ไม่ว่าเรื่องไหนๆ ก็โดนใจเสียทุกเรื่อง นวลหงส์ หญิงสาววัยโสดวัยสามสิบปีหยิบนวนิยายเล่มนั้นขึ้นมาแล้วเดินไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“แหม มาแต่วันเลยนะคะพี่หงส์ เหมือนรู้ว่าวันนี้นิยายของอิงดาราจะมาที่ร้าน” พนักงานสาววัยใสทักทายลูกค้าประจำด้วยใบหน้าแย้มแย้มเป็นกันเอง เพราะนวลหงส์ เป็นลูกค้าประจำและหญิงสาวก็มีอัธยาศัยดีด้วย

“จ้า ก็พี่ติดตามนิยายเขาทุกเรื่องจะพลาดได้ไง ว่าแต่เมื่อไหร่เล่มใหม่จะมาอีกล่ะ”

“อืม เห็นว่าเขากำลังเขียนเรื่องใหม่นะพี่หงส์ ฟ้าใสก็ติดตามนิยายของเขาเหมือนกัน แต่ทาง บก. สำนักพิมพ์ของเขาแจ้งว่าตอนนี้อิงดาราป่วยมากเลยหยุดเขียนนิยายชั่วคราวมาหลายเดือนแล้ว”

“อ้าว พี่เข้าเว็บประจำทำไมไม่เห็นโพสต์นี้เลยล่ะ”

“เขาเพิ่งจะโพสต์ในเว็บบ้านนิยายเมื่อสักครู่นี่เอง นี่ไงพี่หงส์ดูสิ” แล้วสาวน้อยนามฟ้าใสก็หยิบโทรศัพท์เครื่องบางล้ำสมัยมากดเปิดหน้าเว็บไซด์ บ้านนิยาย By อิงดารา ที่นักเขียนชื่อดังจัดทำขึ้นเพื่อลงข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับผลงานของตนเองและอัพเดตการโพสต์นวนิยายของตัวเองให้นักอ่านติดตามอ่านก่อนที่จะตีพิมพ์เป็นรูปเล่มอีกด้วย

นวลหงส์อ่านข้อความที่หน้าเว็บไซด์อย่างสนใจและรู้สึกไม่สบายอย่างบอกไม่ถูกเมื่ออ่านข้อความการป่วยของนักเขียนในดวงใจ

“แย่จังนะ แล้ว เรื่องเจ้าบ่าวบ้านไร่ กำลังสนุกด้วย แค่เพิ่งลงให้อ่านได้ไม่กี่ตอนก็น่าสนุกติดตาม นี่หากเขาตายเราจะได้อ่านนิยายมั้ยล่ะพี่หงส์” ฟ้าใสเอ่ยออกมาอย่างเสียดายแต่มันทำให้นวลหงส์ คิดหนักเลยทีเดียว ความรู้สึกแปลกๆ ยิ่งทบเท่าทวีอย่างประหลาด มันเสียใจ หมดหวังและเศร้าโศก เหมือนว่าอิงดารากับเธอเป็นญาติสนิทกันอย่างไรอย่างนั้น

“ไม่หรอกมั้งฟ้าใส เขาคงแค่ป่วยธรรมดาน่ะ”

“ฟ้าใสก็หวังอย่างนั้นล่ะ”

“จ้ะ พี่ไปแล้วนะ”

“ค่า แล้วมาอุดหนุนใหม่นะคะพี่หงส์” สาวน้อยโบกมือให้สาวรุ่นพี่ที่เดินออกจากร้านไปด้วยรอยยิ้ม นวลหงส์มองนวนิยายเล่มใหม่ในมืออย่างนึกหวนถึงข้อความที่เธอได้อ่าน ชื่ออิงดาราที่อยู่บนปกหนังสือดูเหมือนจะฝังอยู่ในใจเธอมาตลอดและหากเธอไม่ได้อ่านนิยายของอิงดาราอีกต่อไปจะเป็นอย่างไรนะ แม้ว่าจะชอบอ่านนิยายหลากหลายแนวและอ่านของนักเขียนหลายๆ คน แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดจึงนวลหงส์ถึงได้รู้สึกผูกพันกับนักเขียนคนนี้นัก นักเขียนที่ไม่เคยปรากฏตัวต่อสาธารณชน นักเขียนผู้มีชื่อเสียงแต่เร้นกายอยู่หนแห่งใดก็ไม่อาจมีใครทราบได้...

“เขาเป็นใครนะ อิงดารา..” นวลหงส์ พูดเบาๆ กับตัวเองแล้วขับรถมอเตอร์ไซค์คู่ชีพออกไปมุ่งหน้ากลับบ้าน โดยเธอไม่อาจจะรู้เลยว่าชะตาชีวิตของเธอกำลังจะเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับนักเขียนในดวงใจอย่างไม่อาจจะแยกจากกันได้ในเร็ววันนี้...