7 ไม่ไว้ใจตัวเอง

เช้าวันใหม่ ของท่านประธานกับมิเชลล์

เธอเดินตรงไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาทานทันทีก่อนเข้าทำงาน จากบนรักที่เธอและเขามีให้แก่กันมันไม่มีการป้องกันเลยแม้แต่น้อย หญิงสาวจะไม่มีวันท้องกับท่านประธานโดยเด็ดขาด เพราะถ้ายิ่งเธอท้องก็เหมือนต้องการปล่อยเนื้อปล่อยตัวจับคนรวยอย่างเขา หญิงสาวจะไม่ให้มีวันนั้นเด็ดขาด

"ฉันจะไม่มีวันตั้งครรภ์หรือว่าท้องลูกของคุณโดยเด็ดขาด คนมันผู้ชายเจ้าชู้ท่านประธานโอมาน" มิเชลล์เข่นเขี้ยว

มิเชลล์ตัดสินใจซื้อยาคุมแบบเร่งด่วนมารับประทานทันทีเพราะหญิงสาวไม่ต้องการให้มีเครื่องผูกมัดหรือสิ่งผิดพลาดอะไรเกิดขึ้นในชีวิตของเธออีก เมื่อหญิงสาวซื้อยาและทานเสร็จเรียบร้อยก็รีบมุ่งตรงเข้าบริษัทเพื่อเคลียงานที่ยังค้างคาอยู่

มิเชลล์เข้ามาทำงานปกติในออฟฟิศนั่งที่ประจำเลขาและนั่งเคลียงานของตัวเองทั้งหมด และเธอก็ตัดสินใจเด็ดขาดที่จะลาออกจากการเป็นเลขาของท่านประธานหญิงสาวไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่นอน

"มิเชลล์เธอตัดสินใจ ดีแล้วหละ ไม่เป็นไรถือว่าเป็นประสบการณ์ท่านประธานไม่เคยจริงจังกับใครอยู่แล้วเธอ อย่าได้ คิดเข้าข้างตัวเอง เธอต้องหาผู้ชายที่จะมาแต่งงานกับเธอให้ได้ไม่อย่างนั้นเธอต้องถูกจับให้แต่งงานกับลูกชายของเพื่อนแม่จำเอาไว้ ...." มิเชลล์คิดในใจ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานและเก็บข้าวของที่ไม่จำเป็นเริ่มเคลียร์โต๊ะเพื่อให้เลขาคนใหม่ได้เริ่มงาน

มิเชลล์ก็เคลียงานจนกระทั่งเสร็จส่วน ของที่เหลือก็เก็บใส่กล่องเพื่อเตรียมของจะกลับบ้าน

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมิเชลล์ดูว่าเป็นใครโทรมา

" ท่านประธาน "

มิเชลล์ อดหายใจไม่ได้เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ใครโทรมาหญิงสาวก็รู้สึกขยาดไม่อยากจะรับแต่ก็เลี่ยงไม่ได้

" เฮ้ออออ.... สวัสดีค่ะท่านประธานมีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ " หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะรับโทรศัพท์จากท่านประธาน หญิงสาวกรอกตาขณะที่พูดกับท่านประธานโอมาน

"มิเชลล์ ตอนนี้เธออยู่ไหน รู้มั้ย ฉันหิวข้าว " เค้าได้ตำหนิเลขาของตัวเอง และเขาก็รู้สึกหงุดหงิดมากที่ตื่นมาแล้วไม่เจอ หญิงสาวหลับอยู่ข้างกายเขาเขาจึงได้แต่โทรมาหาเรื่องต่อว่าหญิงสาวเพราะได้ยินเสียงเธอก็ยังดีเพราะเขากำลังคิดถึงเธออยู่นั่นเอง

" เอ่อ ......พอดีฉันตื่นแต่เช้าฉันก็เลยมาทำงานตอนนี้กำลังเคลียงานให้ท่านประธานอยู่ค่ะ ขอโทษนะคะท่านประธานดิฉันต้องทำงานเพื่อเลี้ยงปากท้องค่ะ ดิฉันไม่อยากถูกตัดเงินเดือนนะคะ " หญิงสาวพูดจาประชดประชันเจ้านายของตัวเองในขณะนี้

" นี่มิเชลล์ เราเป็นอะไรกันทำไมเธอยังมาพูดแบบนี้อีก ถ้าพูดแบบนี้อีกฉันจะทำโทษเธอในฉบับของฉัน เธอชอบ ไหมที่จะให้ฉันทรมาน เธอในฉบับของฉัน " เสียงของเค้าเกรี้ยวกราดเล็กน้อย

" เอ่อ ท่านประธานคะต้องขอโทษด้วยนะคะพอดีฉันงานเยอะค่ะขอรีบเคลียงานก่อนนะคะถ้าไม่ใช่เรื่องงานดิฉันขอคุยตอนเย็นนะคะ " เมื่อพูดจบหญิงสาวก็วางสายทันที

ตุ๊ดๆๆๆ

" มิเชลล์ เธอกล้าตัด สายชั้นทิ้ง หรอ เธอเจอดีแน่ "

เมื่อวางโทรศัพท์จากหญิงสาวแล้วท่านประธานกัดฟันดังกรอดไม่พอใจหญิงสาวตัดสายโทรศัพท์เขาในขณะที่เขายังพูดกับเธอไม่จบ

" ฝากเอาไว้ก่อนเถอะแม่ตัวดียั่วเก่งนะ ถ้าเจอตัวจะลากขึ้นเตียงไม่ยอมให้ลงมาเลยคอยดู "

เขา เข่นเขี้ยวไปที่โทรศัพท์แล้วนึกแค้นในใจที่ตัวเองต้องคอยตามง้อแม่เลขาตัวดีอยู่เรื่อย

ท่านประธานแวะทานข้าว อารมณ์ดีสุดๆ ก่อนที่ท่านประธานจะเข้ามาทำงานที่ออฟฟิศ เค้าได้แต่คิดในใจว่าเข้าออฟฟิศมา จะต้องเจอเลขาสาวอย่างแน่นอนและเขาก็จะจับเธอไปลงโทษในฉบับของเค้าโดยหารู่ไม่ว่ามิเชลล์ได้เก็บของโต๊ะทำงานจนเกลี้ยง ....ตั้งแต่เที่ยง เพราะเธอลาออกอย่างเต็มตัวแล้วและไม่มีอะไรมาขัดขวางการลาออกครั้งนี้ของเธอได้

มิเชลล์รีบออกจากบริษัทแล้วตรงไปที่คอนโดบ้านพักทันทีเพื่อที่จะรีบไปเก็บข้าวของ เพราะมิเชลล์ต้องการหนีจากท่านประธาน พอมิเชลล์เก็บเสื้อผ้าเสร็จก็โทรหาแองจี้ทันที เพื่อขอความช่วยเหลือ

" แองจี้แกอยู่บ้านหรือเปล่าฉันไปหาได้ไหม " เสียงของมิเชลล์ถามเพื่อนสาวในขณะที่หญิงสาวกำลังโทรหาแองจี้

" ฉันอยู่บ้านแกมีอะไรหรอมาได้เลย " แองจี้รีบตอบรับเพื่อนไปในสายโทรศัพท์

" ขอบใจมากแองจี้แล้วเจอกันนะ "