หน้าตาก็ดี...

"กังหันไปเถอะนะ...นะๆๆ ...ถ้าแกไม่ลงแข่งวันนี้ฉันตายแต่ๆ"โอบกอดเอ่ยขอร้องกังหันที่หน้าตึกคณะสถาปัตย์ ด้วยท่าทางออดอ้อน

"ไอ้โอบ!!...ไม่เอา...ฉันสัญญากับม๊ะม๊าแล้ว...ฉันไม่อยากถูกยึดรถ!!"

"แค่ครั้งเดียวไม่ได้หรอ..."

"ไม่ได้...ช่วงนี้ถูกกักบริเวณ...ต้องไปรายงานตัวหลังเลิกเรียน...ไปนะ"กังหันกล่าวก่อนจะเดินไปยังรถบิ๊กไบค์คันหรูคู่ใจของตัวเอง

ลานจอดรถชั้นB

"ไปส่งหน่อยดิ..."เอาอีกแล้ว ถูกอีตานี่ดักอีกแล้ว ใจคอจะจองเวรจองกรรมเธอไปถึงไหน กังหันคิด!!

"ไม่ใช่วินมอเตอร์ไซค์!...หลีกไป..."กังหันกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ก่อนจะผลักร่างสูงเซไปให้หลบทาง

"นี่เธอ...กล้ามากนะที่ผลักฉันเนี่ย!"อชิผู้ไม่เคยถูกใครเมินหรือปฏิเสธรู้สึกหัวเสียขึ้นมาทันที

"เป็นใคร...ทำไมฉันต้องแคร์"ร่างบางเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง

"ฉันอยากได้เธอว่ะ...ไปนอนกับฉันไหม?"อชิกล่าวอย่างตรงไปตรงมา แล้วยังคงมั่นใจว่าไม่มีสาวคนไหนกล้าปฏิเสธเขา

"หน้าตาก็ดี..."กังหันกล่าวเสียงเรียบ เกริ่นไว้แค่นั้น ก่อนจะเดินตรงไปยังรถ ปล่อยให้เขาคิดเองประโยคที่เหลือ

"ของมันแน่อยู่แล้วน้องเอ้ย...ลีลาก็ดีด้วยนะ...ลองป้ะ...จะเอาเท่าไหร่แลกกับขึ้นเตียงกับฉัน"

"นี่!!...เลิกคิดว่าผู้หญิงเขาจะง่ายเหมือนกันหมดได้ป้ะ...หลบไปดิ...เสียเวลาชิบ!!"กังหันสบถออกมาอย่างหัวเสียเมื่อยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาแล้วเกือบจะถึงเวลาที่เธอต้องไปรายงานตัวที่บ้านกับแม่แล้ว "ถ้าฉันโดนม๊าดุ...นาย...ตาย...แน่!!"กังหันคาดโทษก่อนจะรีบขึ้นคร่อมบิ๊กไบค์คู่ใจแล้วบิดออกไปด้วยความเร็วดุจสายลม

"หรือจะเป็นทอมจริงๆ วะ...กูไม่หล่อ...ไม่น่าเอาตรงไหนเนี้ย!!"อชิอุทาน

@คฤหาสน์หิรัญวัฒนาสกุล

หมับ!!

"ม๊ะม๊า~...กังหันมาแล้ว...หืม...สวยจังเลย...จะไปไหนคะเนี่ย?"กังหันเอ่ยถามแม่พร้อมกับถอนกอดออกมาสำรวจชุดของแม่ที่ตอนนี้สวยราวกับเจ้าหญิง

"ปากหวาน...ไม่ต้องมาชมค่ะ...ไปอาบน้ำแต่งตัววันนี้มีงานเปิดตัวสาขาใหม่ของอาซัน"

"ม๊ะม๊า...กังหันไม่ชอบออกงาน...ไม่ไปได้ไหมคะ?"

"ไม่ได้...เสียมารยาทตายเลย...จะไม่ไปได้ไงเราสนิทกับบ้านนั้น...อีกอย่างอาเอวาเป็นเพื่อนรักม๊าเลยนะ"

"เฮ้อ...สรุปคือหนูต้องไปใช่ไหมม๊า..."

"มิเกล...เสร็จหรือยัง..."เสียงคิมหันต์เอ่ยขึ้น ก่อนจะมายืนหยุดอยู่ตรงหน้าภรรยาแสนสวยด้วยสายตาเป็นประกายกับความสวยที่ไม่เคยส่างลงไปเลย

"เช็ดน้ำลายด้วยค่ะป๊ะป๊า"กังหันแซวผู้เป็นพ่อ ก่อนจะเดินออกจากห้องของแม่ไป

"กังหัน...ไปอาบน้ำรอนะเข้าใจไหม...เดี๋ยวม๊าจะให้อ้อเอาชุดเข้าไปให้"

"..."ไร้เสียงตอบกลับใดๆ จากบุตรสาว

"วันนี้เกลจะให้กังหันไปเจอกับอชิให้ได้..."มิเกลกล่าว

"ไหนบอกอยากให้ลูกเลือกคู่เองไง?"คิมหันต์กล่าว พร้อมกับเดินเข้ามารวบเอวบางไปกอดไว้ แล้วฝังจมูกโด่งๆ ลงไปที่แก้มเนียนนุ่มของภรรยาคนสวย

"คงจะเพราะ...กลัวลูกไปเจอคนอื่นที่ไม่ดีมั้งคะ..."

"หรือจะคุยเรื่องหมั้นกับทางนั้นดี...ไอ้ซันมันไม่ติดเลยนะ...ขอแค่บอก...พี่ก็ว่าถ้าเป็นอชิพี่ก็สบายใจ"

"เกลอยากให้กังหันเป็นผู้หญิงมากกว่านี้...ถ้ามีแฟน...เกลคิดว่ากังหันคงจะอ่อนโยนกว่านี้แน่ๆ"

"ม๊ะม๊า!!!...หนูไม่ใส่ชุดนี้!!"เสียงกังหันโวยวายทันทีหลังจากที่ให้อ้อเอาชุดเดรสสีชมพูหวานแหว๋ว มีแต่งผ้าพริ้วๆ ที่ชายกระโปรง ราวกับเจ้าหญิงในดิสนีย์แลนด์

"กังหัน...ใส่!!"มิเกลเอ่ยบอกเสียงแข็ง

"ให้ตายเถอะม๊า...หวานยังกับเจ้าหญิง...ถ้าให้ใส่ชุดนี้ไปกังหันไม่ไป!!"คำพูดของกังหันทำเอามิเกลยอมถอยทัพและจัดหาชุดใหม่มาให้แทน

สุดท้ายกังหันก็เลือกเดรสคอเต่าแขนยาว พองๆ เว้าไหล่ สีกรม ผูกโบว์ที่เอว ความยาวถึงหน้าขา เรียบหรูแต่กลับแอบเซ็กซี่น่าค้นหา ไม่ได้โป๊เกินไป ผมยาวสวยสีดำเงา ขลับให้หน้าใสยิ่งดูขาวผ่อง ถูกปล่อยสลวยไปถึงกลางหลัง เสริมให้บุคลิกดูผู้ดี สุภาพ น่าค้นหา ยิ่งดวงตาคมกริบของเธอยิ่งมองมาก็ยิ่งมีเสน่ห์น่าดึงดูดเข้าไปใหญ่

"ชุดนี้ก็ไม่เลวนะ"มิเกลยกยิ้มให้กับลูกสาวอย่างพออกพอใจกับผลงานของตัวเองที่จัดสรรค์ให้ลูกสาวสวยด้วยมือตัวเอง เธอคิดไว้แล้วแหละว่าชุดแรกกังหันต้องปฏิเสธหัวชนฝาแน่ๆ