ดาวสถาปัตย์มึงได้ยัง

"ผู้หญิงอะไรวะดุเป็นบ้าเลย!!"อชิสบถกับตัวเองอย่างหัวเสีย ทันทีที่ถูกการ์ดดูแลคลับโยนออกมานอกร้านตามคำสั่งผู้หญิงคนนั้น ซึ่งเขายังเห็นหน้าไม่ชัดเลยด้วยซ้ำ แต่กลิ่นตัวชั่งตราตรึงใจเขาจริงๆ

"ไงมึง...สภาพ!!"น่านฟ้าเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้สายตามองสภาพเพื่อนรักที่ดูไม่ได้ด้วยสายตาเย้ยหยัน

"โคตรซวย...ยัยบ้านั่นแม่งมีผัวแล้ว...กูกำลังเอาเลย...แล้วแม่งก็ไม่บอกว่ามีผัวแล้ว"

"มึงเอาไม่เลือกเอง...สัส...กลับ!!...พรุ่งนี้มีเรียนเช้าอีก...มีเรียนรวมกับสถาปัตย์ด้วยนะมึงพรุ่งนี้"

"เออๆ ...งั้นกูกลับและ..."

"กลับบ้านหรือกลับคอนโด?"น่านฟ้าถาม

"บ้าน...พรุ่งนี้เช้าต้องไปส่งอัญชันแต่เช้า..."

"พี่ชายที่แสนดี?"

"ก็กูคนดี!!"

"ดีแต่หมน่ะสิมึง!!"น่านฟ้าทิ้งทวนไว้ก่อนจะเดินขึ้นไปยังรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองทันที

"แล้วเมื่อกี้นี้ใครวะ? ...อย่าให้เจอนะ...ดุๆ แบบนี้แหละท้าทายนัก!!"อชิกล่าวกับตัวเองก่อนจะเดินไปที่รถสปอร์ตหรูคู่ใจของเขา จากนั้นก็เคลื่อนตัวออกไปด้วยความเร็วทันที

วันต่อมา...

ขณะที่รถกำลังติดไฟแดงในช่วงเช้า สายตาแพรวพราวของอชิก็เหลือบไปเห็นสาวสวยดวงตาคมกริบเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อข้างทาง เธอสวมชุดนักศึกษา เสื้อทรงหลวมๆ กันกระโปรงพลีทยาวถึงตาตุ่ม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่ออยู่ๆ เธอก็เดินไปที่บิ๊กไบค์สีดำขลับ พร้อมกับหยิบหมวกกันน็อคเต็มใบมาสวม กระโปรงยาวถูกถกขึ้นมากองไว้ที่หน้าขาจนเห็นความขาวเนียนของขา จากนั้นก็ขึ้นคร่อมบิ๊กไบค์แล้วบิดขับออกไปด้วยความเร็ว ทุกการกระทำของเธออยู่ในสายตาของเขาทั้งหมดราวกับถูกมนต์สะกดเอาไว้

ปริ๊นนนนนน!!

เสียงแตรของรถคันข้างหลังดังขึ้น ทำให้สติของอชิที่หลุดไปเมื่อครู่กลับมา แล้วรีบใส่เกียร์ตามด้วยเหยียบคันเร่งออกไปเนื่องจากสัญญาณไฟเขียวมันเปลี่ยนไปจนจะเปลี่ยนกลับเป็นสีแดงอีกครั้งแล้ว

"สติ!!...อชิ...มึงตั้งสติดิวะ!!"เขาพูดกับตัวเองเพื่อเตือนสติตัวเองอีกครั้ง

อีกด้าน...

"กังหัน!!"เสียงใจ๋กวักมือเรียกกังหันทันทีที่เห็นเธอเดินเข้ามาในคลาสเรียน

"ฉันละเพลียกับกระโปรงมันจริงๆ"ริชาร์ด หรือริชชี่สาวสองเพื่อนของกังหันเอ่ยขึ้นอย่างเอือมๆ กับการแต่งตัวที่ขัดกับหน้าตาสวยๆ ของหล่อน

"อีริช...อย่าไปแซวมัน..."ใจ๋ฟาดไปที่ไหล่ของริชชี่เต็มแรง ออกโรงปกป้องกังหันราวกับเป็นคู่รักกันเสียอย่างนั้น

"หิว...ไปกินข้าวกัน"กังหันเอ่ยบอกเพื่อนเสียงเรียบ ไม่สนใจคำพูดจิกกัดของเพื่อนที่มักจะวิจารณ์เธอเป็นปกติอยู่ทุกวัน

"เอาดิ...เหลือเวลาอีกตั้ง1ชั่วโมง..."ใจ๋กล่าวพร้อมกับระบายยิ้มออกมา มือเล็กคว้าหมับไปจับมือกังหันแล้วเดินนำริชชี่ไปที่ตึกโรงอาหาร

"พวกแกนี่ทำตัวเหมือนเป็นเลสเบี้ยนกันอ่า...นี่ถ้าโกหกฉันก็เชื่อนะเนี้ย..."ริชชี่กล่าว

"เอาไก่ยัดปากดีไหมห๊ะ...พูดมากชิบ!!"กังหันว่าพร้อมกับจะจับน่องไก่เตรียมจะยัดปากของเพื่อนรักอย่างที่พูด

"อีริช...แกก็ไปแหย่มัน...ลูกสาวมาเฟียนะ...ระวังมันเอาปืนมายิงหัวแกอ่ะ..."ใจ๋กล่าว ก่อนจะตักข้าวเข้าปากไปเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย

"หรรษา..."เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้นจากด้านหลัง พร้อมกับร่างสูงที่นั่งลงข้างๆ

"เอ้าโอบ...ทำไมมาช้าอ่า..."กังหันเอ่ยถามร่างสูงหล่อตี๋ที่นั่งข้างๆ ปากก็เคี้ยวไก่ทอดไม่ได้สนใจว่าคนอื่นจะมองยังไงเลยด้วยซ้ำ

"ไอ้เอื้อน่ะสิ...มันดันไปคุยเรื่องแข่งรถอาทิตย์หน้า...สนใจไหม..."โอบผู้หางานให้เพื่อนกล่าวชวนด้วยรอยยิ้ม

"ม๊าสั่งห้ามน่ะสิ...ไม่งั้นฉันโดนยึดรถแน่!!"กังหันตอบด้วยใบหน้าแสนเซ็ง การแข่งรถมันเป็นชีวิตจิตใจของเธอ เธอชอบความเร็วแต่แม่ของเธอกลับไม่เข้าใจ แต่ก็นะ แม่ของเธอเป็นห่วงเธออันนี้ก็ยอมได้

"แย่เลย...เงินรางวัลรอบนี้5แสนเลยนะ...ไม่สนจริงหรอ?"

เพี๊ยะ!!

"บ้านมันรวย!! เงินแค่5แสนมันแค่เอ่ยปากขอ...พ่อมันก็ให้ไหม...จะไปชวนมันแข่งทำไมอันตราย!!"ใจ๋ตบไปที่ศีรษะของโอบกอดอย่างแรง เธอไม่ชอบความเร็ว เพราะความเร็วมันน่ากลัว และเธอก็ไม่สนับสนุนให้กังหันลงแข่งด้วย จะมีก็แต่โอบกอด และเกื้อกูลพี่ชายของเขาที่ชอบไปดวลแข่ง สุดท้ายคนที่ลงแข่งก็เป็นกังหัน เพราะกังหันคือเจ้าแม่ความเร็ว เธอมักจะแข่งให้เพื่อนเพราะชอบ แต่เวลาได้เงินมา ส่วนใหญ่จะให้เพื่อนทั้งหมด บอกแล้วไงแค่ความชอบ ไม่ได้ต้องการเงิน แค่ชอบความท้าทายส่วนตัวก็แค่นั้นเอง

"แข่งให้หน่อยไม่ได้หรอวะ...ร้อนเงินอ่า..."โอบกอดกล่าว

"ไม่ได้จริงๆ ...แกก็รู้ม๊าพูดคำไหนคำนั้น...ฉันไม่อยากถูกยึดรถ...เอางี้!!...ไปทำงานบาร์โฮสต์ที่คลับฉันไหมล่ะ...หน้าแบบแกคืนนึงหน้าจะได้หลักหมื่น"กังหันเสนอไอเดียช่วยเพื่อน

"ไม่เอา..."

"แกจะเอาเงินไปทำอะไรวะตั้ง5แสน..."กังหันถามด้วยความสงสัย เพราะช่วงหลังๆ มาโอบกอดมักจะมีปัญหาเรื่องเงินอยู่บ่อยๆ

"เอ่อ..."เขาทำหน้าอึกอัก

"กรี๊ด...โคตรหล่อ...เพิ่งเห็นว่าเดือนคณะบริหารปี4จะหล่อเกินต้านขนาดนี้!!"แต่แล้วก็เหมือนระฆังช่วยชีวิต ยังไม่ทันที่โอบกอดจะตอบกังหัน อยู่ๆ ริชชี่ก็ทำเสียงดี๊ด๊า พร้อมกับชี้ไปทางกลุ่มผู้ชายหน้าตาดี3คนที่เดินเข้ามายังโรงอาหาร แต่กังหันก็ไม่ได้หันไปมองตามริชชี่ ยังคงตั้งหน้าตั้งตากินข้าวในจานเงียบๆ จนหมด

"กูไปก่อนนะ...วันนี้เรียนรวมอีก..."กังหันลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วหยิบกระเป๋าผ้าราคาแพงมาสะพายเอาไว้

"เอ้ารอฉันด้วย...ฉันก็เรียนกับแกไหมกังหัน"ใจ๋รีบลุกตามไป และริชชี่อีกคน จะมีก็แต่โอบกอดที่ไม่ได้เรียนสถาปัตย์เหมือนเพื่อนคนอื่น แต่โอบกอดเรียนวิศวะกรรมศาสตร์สาขาเครื่องกลจึงต้องแยกไปอีกด้าน

ในคลาสเรียนรวม...

วิชาพื้นฐานของสถาปัตย์แต่เป็นวิชาบูรณาการของเหล่าคณะอื่น ซึ่งวันนี้เซคของกังหันนั้นเรียนรวมกับรุ่นพี่บริหารปี4ที่ต้องหาวิชาช่วยลงเพื่อดึงเกรดในปีสุดท้าย

ใบหน้าสวยแต่กลับมีดวงตาที่คมกริบดุดันจ้องมองไปยังหน้าจอโปรเจคเตอร์ด้านหน้า ที่มีอาจารย์ประจำวิชาสอนอยู่ด้วยความตั้งใจ

"เมื่อเช้ากูเห็นมึงออกมาจากห้องน้ำหญิง...มึงเข้าไปทำอะไรวะ?"เสียงผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้สมาธิของกังหันที่กำลังจดจ่อ และจดเลคเชอร์ตามอาจารย์ รู้สึกหัวเสียเล็กน้อย แต่ก็พยายามปล่อยผ่าน

"ขย่มดาวคณะแพทย์มา..."เสียงคุ้นหูเอ่ยตอบเพื่อน

"มึงกะจะเก็บดาวทุกคณะเลยว่างั้น?"

"คงงั้น...ก็สนุกดี..."

"แล้ว...ดาวสถาปัตย์...มึงได้ยัง?"คำถามนี้ทำเอาร่างบางขมวดคิ้วมุ่น ก็เพราะว่าเธอไงคือดาวสถาปัตย์