ตอนที่ 3 วุ่นวาย

เช้าวันรุ่งขึ้นกับผมทรงใหม่คิดให้ว่าชินหรอก็ไม่ชินเลยอ่ะร้องไห้ได้ไหมทำตัวเองอีกนานไหมเนี่ยจะยาวเท่าเดิมเนี่ยเพราะพี่ภูคนเดียวคนใจร้ายมากๆเราจะไม่ให้อภัย"ไม่ชอบเด็ก" เด็กแล้วไงแล้วมันจะไม่โตอีกหรอ "มองบนแป๊บ"

พาร์ทภู

ตอนเช้าในรีสอร์ทในขณะที่ผมกำลังทานอาหารเช้าอยู่กับน้าทัศ อยู่ดีๆผมก็จาม "ฮัดเช้ยๆๆใครคิดถึงเนี่ย

"ตลกหล่ะภูอันนี้เขาเรียกนินทา

"โธ่ !น้าก็คิดไปในทางที่ดีไม่ได้หรอ

"อย่างเอ็งเนี่ยนะทางดี ไหนอ่ะเอาดีให้ได้กว่านี้ไหม

"โห้!พูดซะเสียเลยหลานน้านะเผื่อลืม

"ก็ข้าเลี้ยงมากับมือ ทำไมข้าไม่รู้จักเองล่ะ "แล้วจะกลับวันไหนนี้

"ก็วันนี้แหละสักพัก พอดีมีธุระต่อ เอ่อน้าเดี๋ยวอาทิตย์หน้า ไอ้คีย์มันจะพาเด็กของมันมา

"เด็กของมัน ผู้ใด?

"เดี๋ยวก็เห็นเองเด็กน้อยข้างๆบ้านเฝ้าทะนุถนอม พูดยากดูเอาเอง หล่ะกัน

"ก็บอกคีย์ว่ามาวันไหนก็โทรมาก่อนจะได้ออกไปรอรับ

"ได้ครับ

ผมนั่งพูดคุยอยู่กับน้าสักพักก็เดินไปเก็บเขาของและพร้อมเดินทาง กำลังคิดอยู่ว่าจะไปหาน้องที่ไหน

พาร์ทคีย์

อีก 2 อาทิตย์ก็จะถึงวันเกิดหนูเอยแล้วสัญญาว่าจะพาไปเที่ยวทะเลก็เลยทักหาไอ้ภูวานให้จองที่พักที่รีสอร์ทของน้าทัศ

ก่อนอื่นผมจะขออนุญาตน้าพิมก่อน วันนี้อยู่ที่บ้านพอดีก็เลยเดินเข้าไปที่บ้านที่อยู่ใกล้ๆบ้านผม

"สวัสดีครับน้าพิม

"พี่คีย์มาหาน้าหรอครับ

"ครับ พอดีผมสัญญากับหนูเอยว่าวันเกิดปีนี้จะพาไปทะเลครับ ก็เลยจะมาขออนุญาตน้าพิมอาชัช

"อ๋อ! เห็นหนูเอยบอกคร่าวๆอยู่นะไปวันไหนหรอครับ

"weekend นี้ครับ

"เที่ยวให้สนุกนะคะเห็นรบเร้า อากับน้าอยู่ร่ำไปเด็กชอบทะเลก็งี้แหละ

"ครับดูท่าทางของน้องเอยคงชอบทะเลจริงๆครับ

"น้าฝากดูแลด้วยนะครับพี่คีย์

หลังจากที่ผมพูดคุยก่อนนะพิมพ์แล้วผมก็เลยโทรไปหายัยตัวแสบน้องสาวข้างบ้านผมนี่แหละจะใครล่ะ

กดโทรออกเมื่อไปฝ่ายรับสายเสียงใสๆของหนูเอย

"สวัสดีค่ะพี่คีย์

"ดีครับน้องเอยปลาย weekend นี้เตรียมตัวเลยนะคะพี่ขออนุญาตพ่อแม่แล้ว

"โอเชงับ ขอบคุณนะคะที่พาเด็กดื้ออย่างหนูไปเที่ยว

"พี่สัญญาแล้วไงครับสัญญาก็เป็นสัญญาทำอะไรอยู่ครับ

"จัดประชุมท่องคำศัพท์คะ พรุ่งนี้มีสอบเทสค่ะ อยู่นารา,เจ้าขาแล้วคืนนี้มีปาร์ตี้ข้าวต้มงับ

"ปาร์ตี้ข้าวต้มยังไงครับ

"ฮ่าๆๆก็ไปกินข้าวต้มร้านประจำค่ะที่มีไข่ตุ๋นที่แสนอร่อยอร่อย มีจับฉ่ายที่ผักเปื่อยมากๆแทบจะละลายในลิ้นเลยค่ะ แล้วยำปลาสลิดค่ะรสชาติจัดจ้านแซ่บหลาย

"โห้ แซ่บหลายเลยหรอ สงสัยต้องได้ไปชิมแล้วครับ

"ไว้มาก็ได้ค่ะเดี๋ยวเอยพาไป หนูเอยชวนชิมโอเคม่ะ

"ok ครับไว้เจอกันครับน้องเอย

"โอเคค่ะพี่คีย์

หลังจากคุยกับน้องเอยแล้วผมก็เดินเข้าบ้านไปเจอม๊าจันทร์สุดสวยกำลังทำอาหารอยู่เดินเข้าไปหอมแก้มเบาๆ

"อุ๊ย!พี่คีย์ลูก ไปไหนมาครับม๊าเดินไปหาที่ห้อง ไม่เจอเจอแต่พี่คิณ

"ไปบ้านน้าพิมมาครับ

"อ้อ!ไปทำอะไรอ่ะ

"ก็ไปขออนุญาตน้าพิมครับ

"ขออนุญาตทำอะไรครับบอกม๊าได้ไหม

'ก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดครับทำไมจะบอกได้ ก็แค่ชวนน้องเอยไม่ใช่สิ! ไปสัญญากับน้องเอยไว้ว่าวันเกิดจะพาไปทะเล

"พี่คีย์ลูก

ผมรู้ว่าม๊าคิดอะไรอยู่ ผมก็เลยยิ้มแบบบางๆให้ม๊าและก็เอ่ยต่อว่า

"ม๊าครับน้องเอยยังเด็ก แล้วคีย์เป็นลูกม๊า ผมคงไม่กล้าทำอะไรที่ให้ม๊ากับป๊าไม่สบายใจหรอกครับ

"รู้ใจม๊านะนี้ แต่ถ้าน้องบรรลุนิติภาวะแล้วม๊าไม่เกี่ยงนะ

'ไว้เรื่องของอนาคตครับ แต่ถึงอย่างไรสะใภ้คนโตคือน้องเอยแน่นอน

"ถูกใจม๊าสุดๆเลยครับ

ในระหว่างที่ผมคุยกับน้าอยู่นั้นเจ้าคิณไอ้แฝดจอมป่วนก็เอ๋ยแทรกขึ้นมาว่า

"อ้อนม๊าแต่เช้าทำอะไรอ่ะ

'ไม่ยุ่งดิคร๊าบ เรื่องของพี่ น้องไม่เกี่ยว

"อ้าว !เฮีย นี้น้องเฮียนะ เผื่อลืม!

"เรื่องของน้อง พี่ไม่ยุ่งเรื่องของพี่ น้องก็ไม่ต้องยุ่งซิคร๊าบ น้องที่เคารพ

"อ้าว!ไม่ยุ่งก็ได้ ม๊าคร๊าบคิณหิวแล้ว ป๊าอะครับ

"ป๊าก็ไปทำงานสิพี่คิณ

"ป่ะกินข้าวกัน

พาร์ทคิณ

เอาจริงๆแล้วผมยินการพูดคุยระหว่างเฮียกับม๊าตั้งแต่ต้นแล้วแหละแต่ว่าอยากกวน Teen  เฉยๆ

ก็เลยแกล้งเดินไปป่วนงั้นๆแหละ ทะเลหรอผมไม่ชอบทะเลเท่าไหร่ถ้าชวนไปก็ได้นะ ฮ่าๆๆๆ

เพราะผมมันเป็นตัวป่วนของเฮียไง ผมรู้จักนิสัยเฮียดีก็คนเป็นแฝดกันเนอะ เฮียรู้สึกยังไงกับน้องข้างๆบ้านทำไมผมจะไม่รู้ตั้งแต่เด็กเลยไปเฝ้าทะนุถนอมเขายิ่งกว่าไข่ในหินอนาคตพี่สะใภ้ผมก็คงเป็นหนูเอยนี่แหละฟันธง

ถึงเฮียจะไม่พูดแต่ทุกคนที่อยู่รอบๆตัวเฮียเขารู้หมดแล้วว่าเฮียรู้สึกกับเด็กข้างบ้านยังไงแต่ก็ปากแข็งไปงั้นแหละผมต้องทำอะไรสักอย่างต้องเปิดประเด็นแล้วแหละคนห่าอะไรปากแข็งจริงๆ

พาร์ทนารา

จากวันนั้นเพราะมันเป็น 1 สัปดาห์แล้วเหมือนว่าโรงเรียนจะปิดเทอมฉันก็สิงอยู่ในห้องเหมือนปลาย weekendนี้ เจ้าเอยจะไปทะเลและเอยก็ได้ชวนเราแล้วก็เจ้าขาไปด้วยเหมือนเจ้าขาจะปฏิเสธฉันก็ไม่อยากไปเพราะเพิ่งมาเหมือนกันเลยขออยู่ห้องเฉยๆนี่แหละสบายใจสุด

พาร์ทธัน

อยู่ๆเจ้าหน้าที่ฝ่ายบัญชีได้ส่งเอกสารการยักยอกเงินของเพื่อนผมที่ทำหน้าที่เป็น ผจกของร้านผม ผมกลุ้มใจนะทำไมไม่บอก ผมวะมีอะไรก็คุยกันสิผมตัดสินใจโทรหาไอ้คีย์ ก็เลยรู้ว่ามันพาเด็กข้างบ้านไปเที่ยวทะเลมันบอกผมว่าวันนี้ไม่ทันขอเป็นพรุ่งนี้เลย

พาร์ทภู

หลังจากกลับทะเลวันนั้นออฟฟิศสำนักงานนักสืบ ของผมก็เปิดอย่างเป็นทางการผ่านมาเป็นสัปดาห์แล้วผมยังคิดหาวิธีเจอน้องไม่ได้เลยแล้วอยู่ๆ

ไอ้ธันก็ทักมาบอกว่า เฮ้ย!กูโดนโกงว่ะก็เลยต้องพากลับมาปรึกษานัดเจอกันพรุ่งนี้แล้วกัน ตามที่ไอ้คีย์สั่ง

ในเช้าวันถัดมานัดเจอของพวกผมนัดเจอที่สำนักงานนักสืบของผมนี่แหละการพูดคุยกันเกิดขึ้นและเราก็สมมุติว่าจะทำยังไงให้จับได้ปรึกษาหาวิธีกันในทุกรูปแบบจนในที่สุดในบทสรุปว่าให้ปาแปง แอบดูและส่องพฤติกรรมส่วนผมนั้นให้มือดีตามสืบเบื้องลึกเบื้องหลังของไอ้โชคมันก่อน

หลังจากพูดคุยเสร็จไอ้คีย์ก็ชิงหนีขอตัวกลับก่อนและผมกับไอ้ธัญก็หิวมาก ณตอนนั้น จึงพาไปที่ห้างใกล้ๆสำนัก

และบังเอิญเจอไอ้คีย์กับน้องเอยและเพื่อนๆ การที่เห็นหลังไวๆผมรู้เลยว่าคน คนนั้นคือน้องนารา แต่ๆๆๆน้องผมตัดผม ผมคิดไม่ออกว่าน้องตัดผมทำไมเนี่ยหรือว่าเป็นเพราะผม แต่ทำไมผมลืมไปว่าน้องเป็นเพื่อนกับน้องเอย เอ่อดิ! โง่ตั้งนาน

พาร์ทนารา

ตอนนั่งหายใจทิ้งอยู่ในห้องเฉยๆหนูเอยโทรมาบอกว่าอยากกินไอติม ฉันก็เลยรีบออกเพราะชอบกินเหมือนกัน เดินออกจากห้องดิ่งไปหาหนูเอยที่ห้างทันที ในขณะที่นั่งคุยกันเล่นๆ กินยังไม่หมด พี่คีย์โทรเข้ามาบอกว่าใกล้ถึงแล้วคำว่าใกล้ถึงแล้วคือพี่คีย์อยู่หน้าประตู swensen's แล้วก็โบ๊ะเลยหนูเอย

ตอนแรกเรากะว่าจะกลับกันก่อนแต่พี่คีย์บอกว่าจะอาสาไปส่ง แต่พวกเราต้องไปที่แห่งหนึ่งก่อนเมื่อไปถึงร้านโทรศัพท์หรู โลโก้ apple ในขณะที่รอพี่คีย์ใช้เวลาอยู่ตรงนั้น 10 นาที

แล้วก็ยื่นของขวัญวันเกิดให้เอยต่อหน้าพวกเราเปิดดูเป็น iPhone 8

ในขณะที่ชื่นชมโทรศัพท์เสียง ผู้ชายคนหนึ่งที่ฉันคุ้นหูมากไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกไอ้พี่ภูนี่แหละ วินาทีนั้นสิ่งที่ทำได้เช่นนี้ด้วยการออกว่าต้องซื้อของเข้าบ้านเดี๋ยว อ้างว่าเตี่ยกลับม๊ามา บอกลารักเพื่อนแล้วออกไปโดยไม่บอกลาใครอีกเลยเดินจ้ำออกยังเร็วแล้วก็นั่งรถกลับคอนโดทันที

ผมยืนสงสัยอยู่ในที่จนไอ้ธันทักกันมา

"มองอะไรกูเห็นมึงน้องอยู่

"มองห่าอะไรน้องพึ่ง17ไอ้นี่

"เห็นมองตาไม่กระพริบเลย

"กูก็แค่สงสัยป่ะวะ

ในขณะที่ผมพูดกับไอ้ธันอยู่น้องเจ้าขาก็แทรกขึ้นมา

"พี่ภูดูอะไรคะดูเพื่อนขาทำไม

ผมเลยหันมาตอบว่าปกติเพื่อนหนูผมยาว ไม่ใช่หรอครับ จากที่เคยๆเห็นตอนนั้นผมยาวเพิ่งจะมาเห็นตอนผมสั้นพี่ก็เลยแปลกใจครับ

"อ๋อ นาราบอกว่าอกหักค่ะ จากสามีทิพย์ก็ซุปตาร์แดนมังกรนะคะ

"สามีทิพย์ซุปตาร์แดนมังกร อ๋อแบบนี้นี่เองขอบคุณครับ

อยู่ๆไอ้คีย์ก็เอ่ยขึ้นมา

"มาทำอะไรกันเนี่ย

"ก็หิวสิครับสำนักงานไอ้ภูมันไม่มีอะไรเลยนี่(ธัน)

ผมพึ่งนึกได้ว่าน้องเอ๋ยยังไม่ทานอะไรเลยก็เลยชวนทุกคนกำลังไปทานข้าว คีตพัฒน์กล่าว

"ไปกินข้าวกันครับเดี๋ยวพี่เลี้ยงเองทานเสร็จแล้วพี่จะไปส่งที่บริษัทคุณลุงครับน้องเจ้าขา

"ได้ค่ะพี่คีย์

หลังจากที่ทานอาหารกันทั้ง5 คนเสร็จเราก็แยกย้าย ไอ้คีย์ไปส่งน้องเจ้าขาที่บริษัทคุณลุงของมันแล้วเลยไปส่งน้องเจ้าเอยกลับบ้านเพราะเป็นช่วงปิดเทอม

แล้วไอ้ตัวผมก็กลับคอนโดสิครับรออะไรแต่ในระหว่างที่เดินเข้าคอนโดนั้นเจอร่างบางที่แสนคุ้นตาน้องอยู่นี่หรอนี้ งั้นดีเลย