EP 6 - เสือโดนทิ้ง

“แฮ่ก… แฮ่ก…”

เสียงหอบของทั้งคู่ประสานกัน ร่างสูงเอนตัวลงนอนทับเธอเบา ๆ โดยที่ไอลดาไม่ได้ผลักไสหรือขยับหลบเลยสักนิด

เธอแค่หลับตานิ่ง ปล่อยให้ลมหายใจไล่ความวูบวาบในอกให้สงบลง

กันต์ธีค่อย ๆ ถอนตัวออก ถอดถุงยางอย่างระมัดระวัง ก่อนจะมัดปมเตรียมทิ้ง และหันไปหยิบถุงยางอันใหม่ขึ้นมา

แต่เมื่อเขาหันกลับมา…

“เธอทำอะไรของเธอ”

เขาถามเสียงเรียบ มองร่างบางที่เดินไปหยิบเสื้อผ้าสวมใส่เสื้อกลับอย่างเรียบเฉย

“กลับบ้าน”

เธอตอบสั้น ๆ พร้อมหยิบกระเป๋าขึ้นมาวางเงินสามใบแปะไว้บนที่นอนโดยไม่เหลือบมองเขา

“ฉันช่วยหารค่าห้อง น่าจะพออยู่นะ”

กันต์ธีเลิกคิ้ว มองธนบัตรสีเทาอย่างไม่อยากเชื่อสายตา ก่อนจะหัวเราะออกมาสั้น ๆ แล้วเสยผมแรงจนหัวใจยังเต้นแรงไม่หาย

“ไปละ”

เธอหันมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยแต่กลับโบกมือน้อย ๆ แบบไร้เยื่อใย ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป เปิดประตูทิ้งกันต์ธีให้นั่งอึ้งอยู่ตรงนั้นทั้งที่ยังไม่ได้สวมเสื้อผ้าและถุงยางอันใหม่ที่ค้างคาอยู่ในมือ

“เฮอะ… เอาจริงดิ?”

เขาพึมพำเหมือนคนโดนหักหน้า เกิดมาไม่เคยโดนใครทิ้งไว้กลางห้องแบบนี้

ไม่เคยต้องเป็นฝ่ายถูกทิ้งแล้วปล่อยให้ค้างแถมยังโดนคิดเงิน

แม่ง!

จากคนที่เคยเป็นคนที่เป็นฝ่ายเดินหนีจากเตียงโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง แต่วันนี้กลับโดนทำซะเอง

“หึ ไอลดา…”

เขาเรียกชื่อเธอในลำคอ ผู้หญิงที่เขาเคยนึกว่าใส ๆ เพราะเธอซิง กลับปิดเกมได้เลือดเย็นกว่าเขาซะอีก ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนตัวเองแพ้ทั้งบนเตียงและนอกเกม ความรู้สึกนี้มันไม่ใช่แค่หงุดหงิด แต่มันเหมือนโดนกระแทกอีโก้ตรง ๆ จนแตกละเอียด

ตัดภาพที่ไอรดา

หลังจากที่เธอกลับมาที่คอนโด ร่างบางเดินไปที่เตียงของห้องที่เธออยู่ ก่อนจะทรุดตัวลงนอนราบ ร่างกายยังปวดหนึบทั่วทั้งแผ่นหลัง เสียงลมหายใจของเธอยังคงสะท้อนในห้อง

เธอกะพริบตาปริบ ๆ เหมือนจะไล่ภาพเร่าร้อนตอนมีเซ็กส์กับกันต์ธีเมื่อครู่ให้พ้นหัว แต่ไม่ทันไรภาพของเขาก็ไหลย้อนกลับมาอีกครั้ง

“ให้ตายสิ มีอะไรกับใครไม่มี ดันมีครั้งแรกกับเสือผู้หญิง…”

เธอพึมพำเบา ๆ อย่างไม่อยากเชื่อตัวเอง

ไอรดาหลับตาลง ลมหายใจหนักขึ้น ใบหน้าสวยร้อนวูบแบบห้ามไม่อยู่ แม้จะอยากลืม แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าทุกสัมผัสที่เขาให้มันกลับติดอยู่ในความรู้สึกมากกว่าที่เธอคาดไว้

กล้ามแน่น ๆ

รอยสัมผัสบนผิว

ความร้อนจากริมฝีปากของเขา

ทุกอย่างยังวนเวียนอยู่ในหัวเธอไม่หยุด

“มันก็…ไม่ได้แย่นะ”

เธอพูดกับตัวเองเบา ๆ พลันใบหน้าสวยก็ร้อนฉ่าขึ้นมา อดยอมรับไม่ได้ว่า เธอรู้สึกดีมากกับเซ็กส์ที่ว่า

อีกทั้งยังได้นอนมองใบหน้าหล่อๆ ดุจพระเจ้าปั้นตอนกำลังมีอารมณ์กับร่างกายของเธออีก

“โอ้ย จะบ้า บ้าไปแล้วแน่ ๆ”

เธอไล่ความคิดตัวเองด้วยการส่ายหน้าเบา ๆ

แต่ถ้าจะให้มีอะไรกันอีกครั้งเธอคงพอ ถือว่าครั้งนี้เก็บไว้เป็นประสบการณ์ไปก็แล้วกัน และถึงแม้จะเสียซิงเป็นครั้งแรก แต่เธอก็รู้สึกดีมากกว่าที่ควรจะเป็น

...

ด้านกันต์ธี

“มีไร”

เสียงทุ้มกร้าวตอบกลับปลายสาย น้ำเสียงฟังดูหงุดหงิดแบบไม่ต้องแปลความ

“มึงหายหัวไปไหนเนี่ย” เสียงเพื่อนในสายตอบกลับมาอย่างติดเล่น แต่อีกฝ่ายไม่เล่นเพราะยังค้าง

“ถามทำไมวะ ว่าแต่พวกมึงยังอยู่ที่ผับเหรอ?”

กันต์ธีเอ่ยถามพลางบิดคอ บรรยากาศเงียบสงบรอบตัวดูไม่ช่วยให้ความรู้สึกอัดอั้นในอกเขาหายไปแม้แต่นิด

“เปล่าออกมาแล้ว ก็มึงเล่นทิ้งสาวสองคนนี้ไว้กูกลัวน้อง ๆ จะเหงาเลยจัดเปิดห้องให้พวกเธอซะหน่อย จะได้หายเบื่อไง”

กันต์ธีเงียบไปชั่วครู่ ตอนนี้เขาขับรถออกจากโรงแรมแล้ว กำลังมุ่งหน้ากลับคอนโด

แต่คำว่า ‘เปิดห้อง’ กับ ‘สาวสองคน’ มันทำให้เขารู้สึกคันในใจขึ้นมาอีกครั้ง

แล้วเขาก็เผลอกัดฟันแน่น นึกถึงหน้าไอลดาที่เดินหนีเขาไปแบบไม่ไยดี

ร้อนในอกยังไม่ทันดับ เพื่อนก็จุดประกายใหม่ซะแล้ว

“ส่งโลมา กูจะตามไป”

น้ำเสียงราบเรียบแต่ฟังดูจริงจังจนเพื่อนรู้ว่าพี่แกเอาจริง

“เคค้าบ จัดไปค้าบเพื่อน”

ปลายสายวางไปอย่างรวดเร็ว

ไม่ถึงสิบนาทีต่อมา กันต์ธีก็มาถึงโรงแรมใกล้ๆ ที่เพื่อนส่งโลมาให้ เขาก้าวเท้าหนัก ๆ อย่างคนที่ความอดทนใกล้หมด

เมื่อขึ้นลิฟต์แล้วมุ่งตรงไปยังห้องเป้าหมายแต่พอเปิดประตูเข้าไป...

ไฟในห้องสลัว

เตียงยับ

แก้วไวน์วางทิ้งกระจัดกระจาย

และไม่มีใครอยู่เลย

กันต์ธีขมวดคิ้ว กวาดตามองรอบห้องแล้วเดินเข้าไปใกล้เตียง เห็นเสื้อในตัวหนึ่งหล่นอยู่บนพื้น แต่ไม่มีสาวคนไหนให้ร่วมวงตามที่หวังไว้

“เฮ้ย อยู่ไหนกันหมดวะ “

เขาโทรกลับไปหาเพื่อนทันที

“กูออกมาส่งสาวกลับบ้านว่ะ พวกนางหมดแรง กูเลยพาไปส่งบ้าน”

“หึ…”

เสียงในลำคอของกันต์ธีดังขึ้นเบา ๆ ไม่รู้ว่าเป็นหัวเราะหรือคำรามหงุดหงิดกันแน่

พลาดสองดอกซ้อนภายในคืนเดียว

ทั้งโดนทิ้ง

ทั้งโดนเทแบบไม่รู้ตัว

เขาเดินไปยืนหน้ากระจก มองเงาตัวเองที่ยังเปลือยท่อนบนอยู่ ผมเผ้ายุ่งจากการเร่งรีบ ขากางเกงยับหน่อย ๆ จากการนั่งรถเร็วเกินกฎหมายกำหนด

หงุดหงิดจนอยากต่อยอะไรสักอย่าง

แต่ก็ต้องยืนนิ่งอย่างพยายามสงบสติอารมณ์

“แม่งเอ้ย…”