วางยา

เช้าวันต่อมา...

“วันนี้พ่อกับแม่ต้องบินไปดูลาดเลาที่ลาสเวกัส แกช่วยไปคุมโกดังตอนเหนือให้พ่อที” แจ็คสันพ่อบุญธรรมกล่าวขึ้นในขณะที่ทุกคนลงมาทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตา ชายฉกรรจ์ชุดดำนับสิบยืนรายล้อมไม่เว้นแม้กระทั่งเวลาทานอาหาร แจ็คสันเป็นพ่อค้ายารายใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศรัซเซีย ทำให้ครอบครัวของเขาต้องโดนปองร้ายอยู่บ่อยๆ จากศัตรู เวลาเดินทางไปไหนมาไหนมักจะถูกรายล้อมด้วยลูกน้องอยู่เสมอ

“ครับ” สงครามรับคำ

“แล้วช่วงนี้ดูเหมือนน้องจะไม่ค่อยสบาย พ่อฝากดูน้องด้วย” แจ็คสันกล่าวขึ้นพลางหันไปมองหน้าลูกสาวที่นั่งก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร เพราะช่วงหลายวันมานี่เขาสังเกตุเห็นอาการลูกสาวที่ดูซึมๆ ไป

“ครับ” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นไปสบตากับเบลล่าที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาก็พอรู้ว่าเธอกำลังเป็นอะไร แล้วเขาก็รู้ว่าผู้หญิงที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกำลังคิดจะใช้วิธีโง่ๆ เพื่อมาจับเขาคือปล่อยให้ตัวเองตั้งท้อง ทั้งๆ ที่เวลาอะไรมีอะไรกันเขาค่อนข้างที่จะป้องกันตัวเองพอสมควร เขาเลยไม่รู้ว่าเธอใช้วิธีไหนที่ทำให้ตัวเองท้องได้ ทั้งๆ ที่เขาป้องกันตลอด

“ได้ข่าวว่าลูกจะกลับไทย ครั้งนี้จะไปนานไหม?” มาลีผู้เป็นแม่บุญธรรมถามขึ้น

“อาจจะสองถึงสามเดือน” สงครามตอบกลับ เพราะสายรายงานมาว่าพ่อแท้ๆ ของเขายังไม่ตาย และหนีรอดไปได้ ครั้งนี้เขาเลยจะกลับไทยไปจัดการด้วยตัวเองในวันพรุ่งนี้ โดยที่ครอบครัวใหม่ของเขาไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เขาให้เหตุผลว่าจะกลับไปดูลาดเลาเพื่อที่จะเปิดคลังโกดังสิ้นค้าใหม่

เคร้ง!! สิ้นสุดคำพูดของสงครามเสียงช้อนก็หล่นกระทบกับจานกระเบื้องดังลั่นเรียกความสนใจของคนที่นั่งอยู่บริเวณนั้นเป็นอย่างดี ทุกคนต่างพากันหันไปมองหญิงสาวที่เป็นต้นตอของเสียงนั่น

“ขะ...ขอโทษค่ะ พอดีว่ามันหลุดมือ” เบลล่าตอบกลับก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่ม

“ผมอิ่มแล้ว ขอตัวนะครับ” สงครามพูดขึ้นก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปแบบไม่สนใจเบลล่าแม้แต่น้อย

หมับ!! ในขณะที่สงครามกำลังจะเปิดประตูห้องนอนเบลล่าก็วิ่งตามมากอดเขาจากทางด้านหลังไว้แน่น ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกที่เขาก็ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ว่ามันคืออะไร

“พี่สงครามจะทิ้งเบลไปเหรอคะ?” ร่างบางถามออกมาทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกหน่วงที่หัวใจ สงครามเป็นผู้ชายคนแรกเป็นรักแรกของเธอ เธอรักเขาจนมอบให้เขาหมดทั้งหัวใจ ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาเขาจะไม่ได้มีเธอแค่เพียงคนเดียว สงครามยังมีผู้หญิงคนอื่นนอกจากเธอ แต่เธอก็ไม่เคยตามไประรานหรือแสดงตัวอะไร เธอมักจะอยู่ในที่ที่เขาให้อยู่ เพราะเธอคิดมาเสมอว่าสงครามนั้นรักเธอต้องยกให้เธอเป็นที่หนึ่ง

“อย่าทำตัวหน้ารำคาญได้ไหม แค่นี้พี่ก็เบื่อเธอจะแย่อยู่แล้ว” สงครามพูดขึ้นก่อนที่จะผลักร่างบางออกอย่างไม่ใยดี

แต่เบลล่าไม่หยุดแค่นั้นเธอวิ่งตามชายหนุ่มให้เขามาในห้อง ก่อนที่จะเดินไปขวางหน้าเขาไว้ทั้งน้ำตา เธอกำลังท้องลูกของเขา ยังไงเขาก็ต้องเลือกเธอที่จะอยู่กับเธอ

“แต่เบลรักพี่ เบลกำลังท้องลูกของพี่”

“?????”

“พี่ได้ยินมั้ยว่าเบลกำลังท้องลูกของพี่” ร่างบางพูดอีกครั้งพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นลงมาอาบแก้มนวลทั้งสองข้าง

มีเพียงสายตาเรียบนิ่งของสงครามที่มองไปที่หญิงสาว สองมือหนาค่อยๆ เอื้อมมาเช็ดน้ำตาให้เธอ ก่อนที่สงครามจะประทับจูบลงมาที่ปากของเธอเบาๆ

“เบลรักพี่นะคะ” หญิงสาวยิ้มออกมาบางๆ เพราะเธอคิดว่าอย่างน้อยสงครามก็ยังเป็นห่วงความรู้สึกของเธอบ้าง

สงครามผลักเบลล่าให้นอนราบไปกับเตียงก่อนที่จะเลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้อของเบลล่าออกอย่างไม่รีบร้อนนัก ก่อนที่สงครามจะเอื้อมมือไปปลดตะขอบราของหญิงสาวออกอีกที เนินออกเกินไซส์มาตราฐานของหญิงสาวจะโผล่พ้นออกมาจากบราเซียตัวจิ๋วพร้อมยอดปทุมถันสีกุหลาบน่าดึงดูด

เบลล่านอนหลับตารับสัมผัสที่ชายหนุ่มกำลังจะมอบให้อย่างคุ้นเคย เขากับเธอมีอะไรค่อนข้างบ่อย เเล้วเขาก็มีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นบ่อยด้วยเช่นกัน สงครามไม่ปฏิเสธเลยว่าเบลล่าเธอสวยมากขนาดไหน แต่นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้เขาหวั่นไหวแม้แต่น้อย

สองข้าของเบลล่าค่อยๆ อ้าแยกออกจากกันอย่างรู้งานก่อนที่เธอจะใช้นิ้วเกี่ยวกระหวัดกางเกงชั้นในออก เพื่อรอให้ชายหนุ่มเข้ามาในตัวของเธอเหมือนที่เคยทำ

“พี่สงครามเข้ามาเลยค่ะ” เบลล่าบอกสงครามที่เอาแต่ยืนมองเธอด้วยความพอใจ เธอรู้ดีว่าชายหนุ่มนั้นชอบแบบไหน เธอตามใจเขาหมดทุกอย่าง

สงครามหยิบบุหรี่ออกจากกระเป๋ากางเกงยีนส์ราคาแพง ก่อนที่เขาจะจุดสูบมันพลางพ่นควันออกมาหนักๆ แล้วค่อยๆ ใช้มือปลดเข็มขัดแล้วถอดกางเกงของตัวเองออก จนแก่นกายของเขามันตั้งชันเตรียมเต็มที่ในตอนนี้ เขาหยิบถุงยางอนามัยที่วางอยู่บนหัวเตียงก่อนที่จะใช้มือจับแล้วใช้ปากฉีกมันออกมาเพื่อสวมใส่

กึด!! แท่งเอ็นของเขาสอดใส่เข้าไปในร่องของเบลล่าแบบไม่ออมแรงจนทำให้เธอต้องเบ้หน้าออกมาด้วยความเจ็บปวด มือบางของเธอจิกลงที่ขอบเตียงไว้แน่น เมื่อสงครามเริ่มขยับเอวสอบเข้าออก

“อึกกก อื้อออ เบาหน่อย”

“อ๊ะๆ ๆ พี่สงครามเบลเจ็บ”

เสียงร้องครางพร้อมกับเสียงเนื้อกระทบกันของหญิงสาวมันดังระงมไปทั่วทั้งห้อง ทุกจังหวะทุกท่วงท่ามันสร้างความเจ็บปวดให้เบลล่าเป็นอย่างมาก เธอได้แต่นอนในเขากระทำอยู่แบบนั้นโดยไม่ปริปากร้องขออะไรออกมา

สงครามโน้มตัวลงมาซุกไซ้ที่ซอกคอของเบลอล่าโดยที่ไม่พูดอะไรออกมาทั้งนั้น เขาไม่คิดที่จะพูดอะไรออกมาเลยสักคำ

“พี่รู้สึกยังไงกับฉัน?” เบลล่าตัดสินใจถามออกไปในขณะที่ชายหนุ่มกำลังซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอของเธอ

“..... “ สงครามหยุดชะงักไป แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา

“พี่เคยคิดที่จะรักฉันบ้างมั้ย?” เบลล่าถามด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิม พร้อมเม้มปากไว้แน่นในขณะที่สงครามกำลังตักตวงความสุขจากร่างกายของเธอ

“......” สงครามยังคงเงียบไม่ตอบอะไรกลับไป แต่ชายหนุ่มกลับเปลี่ยนเป็นอารมณ์ที่รุนแรงขึ้น เมื่อรู้สึกว่าหงุดหงิดกับคำถามของเบลล่าเขากำลังรู้สึกรำคาญ

“อึกก ฮือออ จะ...เจ็บ” เบลล่าร้องไห้ออกมาเมื่อโดนชายหนุ่มก้มลงขบเม้มที่หน้าอกของเธอจนเป็นรอยแดงเต็มไปหมด

“น่ารำคาญ!!”

หมับ!! สิ้นสุดคำพูดของสงคราม มือหนาของเขาก็บีบคางมนอย่างแรงก่อนที่จะกรอกยาอะไรบางอย่างลงไป เบลล่ากลืนตามอย่างห้ามไม่ได้เมื่อถูกเขาบีบบังคับให้หายใจไม่ออก จนเธอต้องยอมกลืนไปในที่สุดพลางขยับเอวสอบของเขาไปด้วย

ปัก! ปัก! ปัก! ตับ! ตับ! ตับ!

“อื้อออ พี่สงครามเบากว่านี้”

“อื้ออ ไม่ไหวแล้วค่ะ”

เสียงครางของหญิงสาวเมื่อโดนสงครามถาเอวสอบเข้าออกสอดใส่ในร่องของเบลล่าอยู่แบบนั้น ส่วนมือหนาของเขาก็บีบเคล้นที่หน้าอกของเธอทั้งสองข้างอย่างหนักหน่วง ร่างบางของเบลล่าสั่นคลอนตามแรงที่สงครามกระทำ ผ่านไปสักพักก่อนที่เขาจะกระตุกแล้วปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาผ่านเกราะป้องกันที่สวมใส่

สงครามลุกขึ้นพลางคว้าเสื้อคลุมมาสวมใส่เหมือนทุกครั้งโดยที่ไม่ได้หันกลับไปมองร่างบางเลยสักนิด เขาเดินออกมาสูบบุหรี่ที่ริมระเบียงเพื่อปลดปล่อยอารมณ์อะไรบางอย่างที่กำลังแล่นเข้ามา มันอาจจะมีแค่ช่วงนึงที่เขารู้สึกดีกับเบลล่า แต่มันก็แค่เศษเสี้ยววินาที แค่เศษเสี้ยวเท่านั้น ก่อนที่หัวใจของเขาจะกลับมาแข็งดังเดิม

พลั่ก!! ตุบ!! สงครามหันไปมองตามเสียงที่ดังโครมครามอยู่ในห้อง ก่อนที่เขาจะแสยะยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเบลล่ากำลังล้มลงพร้อมเลือดที่ไหลนองออกมาตามเรียวขา

“จะ...เจ็บท้อง”

“พี่สงครามช่วยด้วย ชะ...ช่วยเบลที”

เสียงหญิงสาวร้องดังขึ้นก่อนที่จะหันไปมองชายหนุ่มที่ยืนมองหน้าเธออยู่แบบไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา มีแค่เพียงแววตาเย็นชาเรียบนิ่งที่เธอรู้สึกได้

แกร่ก!! เสียงเปิดประตูเข้ามาพร้อมลูกน้องของสงครามที่ได้ยินเสียงของเบลล่า เบลล่าเธอเอามือกุมท้องจนตัวงอเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แทบจะทนไม่ไหว

“ลากมันออกไป!!” สงครามพูดแค่นั้นก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย ในเมื่อหญิงสาวดื้อด้านเลือกที่จะเก็บเด็กนั่นไว้ เขาก็ต้องลงมือจัดการด้วยตัวเองแบบนี้