ตอนที่ ๖ เธอที่ไม่เคยรู้จัก

ร้างลาวิวาห์ร้าย

ตอนที่ 6

เธอที่ไม่เคยรู้จัก

พลอยปภัสสรในสุดเดรสเกาะสีแดงเพลิงเข้ารูปสั้นปิดสะโพกพายอย่างหมิ่นเหม่ ผมยาวสลวยถูกรวบตึงโชว์ใบหน้าหวานปนเซ็กซี่และลำคอเรียวระหง ดวงตากลมโตของเธอถูกแต่งแต้มด้วยสีสันที่สวยงามรับกับใบหน้า จมูกเล็กๆที่เชิดขึ้นเล็กน้อยที่บอกว่าเจ้าของนั้นซุกซนและมีความดื้อรั้นไม่น้อย ปากกระจับถูกระบายสีแดงเพลิงให้กับชุดที่เธอเลือก ก่อนที่หญิงสาวจะเลือกส้นสูงให้ที่ทำให้เธอดูสวยสง่ามากขึ้นไปอีก

"เธอมันโซฮอตเกินกว่าจะมานั่งเสียใจกับผู้ชายอย่างทิศเหนือยัยพลอย" พลอยปภัสสรหมุนตัวหน้ากระจกสำรวจความเรียบร้อยด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะคว้ากระเป๋าสะพายใบย่อมเดินออกจากห้อง

"ค..คุณพลอย" ป้าแจ่มที่กำลังจะขึ้นมาตามหญิงสาวลงมาทานอาหารเย็นถึงกับตะลึงกับการแต่งตัวที่เปลี่ยนไปของนายหญิงของบ้าน

"ป้าแจ่มมาพอดีเลยค่ะ พลอยไม่กินข้าวเย็นที่บ้านนะคะ พอดีพลอยมีนัดเพื่อน กับข้าวพวกป้าแบ่งกันเอาไปทานได้เลยนะคะ ยังไงพลอยก็ขอโทษด้วยที่เพิ่งจะมาบอก"

"คุณพลอยจะไปไหนคะ" แม้จะรู้ว่าไม่ควร แต่ป้าแจ่มก็หลุดปากถามไปแล้ว เลยทำได้แค่ปล่อยเลยตามเลยเท่านั้น

"พลอยมีนัดกับเพื่อนนะคะ อาจจะกลับดึกมาก ป้าไม่ต้องรอนะคะ พักผ่อนได้เลย"

แจ่มมองตามนายหญิงของบ้านไปด้วยความไม่เชื่อ พลอยปภัสสรไม่เคยแต่งตัวฉูดฉาดขนาดนี้ และหญิงสาวไม่เคยเที่ยวกลางคืนโดยที่ไม่มีทิศเหนือเจ้านายของเธอเลยสักครั้ง

"คุณพลอยเซ็กซี่มากเลยป้า ฉันไม่เคยเห็นคุณพลอยแต่งตัวแบบนี้เลย" จันทร์วาดเอ่ยขึ้นอย่างตกตะลึง เธอมาทำงานที่นี่ตั้งแต่พลอยปภัสสรยังไม่ได้คบหากับทิศเหนือด้วยซ้ำ เสื้อผ้าที่นายหญิงของเธอเลือกใส่มักจะเป็นสีอ่อนพาสเทลและค่อนข้างมิดชิด ดูเรียบร้อยราวกับผ้าพับไว้

"อย่าแต่แกไม่เคยเห็นเลยนังจันทร์ ข้าก็ไม่เคยเห็น"ป้าแจ่มเองก็เออออห่อหมกตามหลานสาว

"ป้าว่าเป็นเพราะคุณเหนือหรือเปล่า ทำให้คุณพลอยเปลี่ยนไปขนาดนี้"

"เกี่ยวอะไรกับคุณเหนือ"

"ก็คุณเหนือพาคุณดาวเข้าบ้าน คุณพลอยเลยลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้คุณเหนือรู้ตัวว่ามีของดีอยู่ที่บ้านแล้ว"

"นั่นปากเอ็งเหรอนังจันทร์ คุณพลอยไม่ใช่คนแบบนั้น"

"ก็ไม่แน่หรอกป้า ไม่งั้นคนแก่เขาจะพูดเหรอว่าเสียทองท่วมหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร"

"ปากเอ็งนี่มันน่าตีเสียจริง เลิกนินทาเจ้านายแล้วไปกินข้าวได้แล้ว"

"กินข้าว จะกินได้ไงป้า เจ้านายเรายังไม่กลับบ้านสักคน กินข้าวก่อนเจ้านายไม่ได้ ป้าเป็นคนสอนฉันเองนะ"

"ทีแบบนี้ล่ะทำตัวดี ทำตามคำสอนข้าเชียวนะ คุณเหนือไปกินข้าวกับคุณอีสเตอร์แล้วก็คุณดาวข้างนอกแล้วนั่นไง ส่วนคุณพลอยก็เพิ่งสั่งว่าให้เราแบ่งกับข้าวกินได้เลยไม่ต้องรอ หรือถ้าเอ็งอยากรอก็ตามใจ ข้าจะไปกินข้าวแล้ว" แจ่มพูดพลางเดินหนีเด็กรับใช้ในบ้านที่เป็นหลานของเธอ

"เสียงดังจังเลยค่ะเหนือ" ประกายดาวแสร้งทำเป็นไม่ชอบสถานที่ที่อีสเตอร์พามา

"เดี๋ยวก็ชินค่ะพี่ดาว" หญิงสาวรีบหันไปตอบประกายดาว เธอกลัวประกายดาวเปลี่ยนใจขอกลับ นั่นหมายถึงทิศเหนือต้องยอมตามใจประกายดาว ทำให้เธออดเที่ยวไปด้วย

"สองสาวดื่มอะไรดี เดี๋ยวผมไปสั่งให้" ทิศเหนืออาสาทันทีที่สองสาวเลือกที่นั่งได้เรียบร้อยแล้ว

"เตอร์เอาตากีล่ามาสักสิบช็อตแล้วกันค่ะ"

"เอาใหญ่แล้วนะยัยเตอร์"

"น่านะ วันนี้เตอร์เมาได้เพราะมากับพี่เหนือมากับพี่ดาวหรอกค่ะ ถ้าเตอร์มากับเพื่อนเตอร์ก็กินน้ำส้ม" อีสเตอร์แสร้งพูด จะมากับใครเธอก็กินเหล้าจนเมามายทุกครั้ง หากกลับบ้านไม่ได้ก็นอนห้องเพื่อนบ้าง ห้องคนที่ถูกใจในคืนนั้นบ้าง โชคดีที่ทิศเหนือแต่งงานย้ายออกแล้ว เขาจึงไม่รู้พฤติกรรมของน้องสาวตัวเอง

"แล้วดาวล่ะครับ"

"น้ำส้มก็ได้ค่ะ" ประกายดาวตอบทันที

"ได้ยังไง มาผับขนาดนี้จะมากินน้ำส้มเนี่ยนะ อย่างน้อยก็ควรเป็นไวน์นะคะพี่ดาว พี่เหนือของพี่ดาวเอาไวน์ค่ะ"

"เราจะพาดาวเขาเสียคนนะยัยเตอร์" ทิศเหนือเอ็ดอีสเตอร์เบาๆ เขาพอเข้าใจว่าวัยอย่างอีสเตอร์ก็มีสังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ้าง แต่น้องสาวเขาก็ยังอยู่ในโอวาทที่ดีมาตลอด เพราะหากหญิงสาวเกเรคงมีเรื่องหลุดถึงหูเขา แต่นี่เขาไม่เคยได้ยินเลย

"เอาน่า ต้องเมานิดๆมึนหน่อยๆจะได้สนุก ใช่ไหมคะพี่ดาว"อีสเตอร์หันมาหาเพื่อนร่วมขบวนการทันที

"แบบนั้นก็ได้จ๊ะ เอาไวน์แทนก็ได้ค่ะเหนือ" ถือว่าอีสเตอร์ยังรู้ใจเธออยู่บ้างที่ไม่ปล่อยให้เธอกินน้ำส้ม ถึงจะไม่สาแก่ใจเท่าตากีล่าของอีสเตอร์ก็เถอะ

"เอาไวน์แก้วนึงกับตากีล่าสิบช็อต แล้วก็ออนเดอะร็อคแก้วนึงครับ" เขาหันหลังให้กับเคาท์เตอร์บาร์หลังจากสั่งเครื่องดื่มเสร็จแล้ว ความจริงจะมีพนักงานไปเสริฟที่โต๊ะนั่นแหละ แต่เขาอยากยืนมองอะไรตรงนี้สักพัก อีกอย่างเขาอยากให้สองสาวได้พูดคุยตามประสาผู้หญิงๆ ถ้ามีเขาอยู่พวกเธออาจจะอึดอัดก็ได้

"พลอย?" บ้าน่า พลอยปภัสสรไม่ใช่ผู้หญิงชอบเที่ยวกลางคืนแบบนี้ ที่สำคัญหญิงสาวไม่เคยแต่งตัวแบบนี้ ทิศเหนือเกือบสบายใจแล้วหากไม่เห็นผู้หญิงอีกคนที่กำลังเดินเข้ามาและโบกมือทักทายหญิงสาวที่เขาคิดว่าเป็นภรรยาของเขา

"แพรพลอย"

"เหนือ? สวัสดีเหนือมาเที่ยวเหรอ?" เป็นคำถามสิ้นคิด ความจริงเธอเห็นทิศเหนือมาแต่ไกลแล้ว และจงใจเดินผ่านให้เขาเห็นเธอ แต่ไม่ทันคิดว่าเขาจะทักทายเธอ

"อืม เหนือพาอีสเตอร์มาเที่ยวน่ะ" การเจอเพื่อนของพลอยปภัสสรที่นี่ทำให้ทิศเหนืออยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

"อ๋อ แล้วพลอยล่ะ พลอยมาด้วยหรือเปล่า"

"ไม่ได้มา พลอยไม่ชอบเที่ยวที่แบบนี้" ที่ทิศเหนือตอบก็ไม่ผิดสักนิด พลอยปภัสสรไม่ชอบสถานที่แบบนี้ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มาเลย เพื่อนของเธอจะมาบ้างตามโอกาสและความเหมาะสม ครั้งนี้ก็เช่นกัน

"คนนั้นหน้าเหมือนพลอยเลย" ทิศเหนือกวาดสายตาไปมองหญิงสาวในชุดสีแดงเพลิงสุดเซ็กซี่อีกครั้ง

"คนไหนล่ะ"

"คนที่ใส่เดรสสีแดง ถ้าเหนือไม่รู้ว่าพลอยเป็นลูกคนเดียว คงคิดว่าเป็นฝาแฝดกัน" ทิศเหนือพูดติดตลก ยังไงเขาก็ไม่มีทางเชื่อว่าพลอยปภัสสรจะมาที่แบบนี้ เขามั่นใจว่าตัวเขาเองรู้จักพลอยปภัสสรดีพอ

"อ๋อ คนนั้นน่ะเหรอ ก็พลอยไง"

"..."

"ถ้าคนที่เหนือกำลังพูดถึงอยู่คือสาวชุดแดงที่โบกมือเรียกแพรเมื่อตะกี้ คนนั้นคือพลอย พลอยปภัสสร ภรรยาของเหนือไงล่ะ เหนือเป็นคนตลกนะ แค่นี้ก็จำภรรยาตัวเองไม่ได้" แพรพลอยจงใจตอกย้ำ

"ไม่จริงหรอก พลอยไม่มีทางมาที่แบบนี้" ทิศเหนือยังคงไม่เชื่อ

"ทำไมล่ะ ทำไมถึงมาไม่ได้"

"ก็พลอยไม่เคยมา"

"ไม่ใช่!! เหนือไม่เคยพาพลอยมาต่างหาก ยังไงเราขอตัวก่อนนะ พลอยรอเรานานแล้ว" แพรพลอยยิ้มเยาะเขาก่อนจะเดินเชิดออกไป