ตอนที่ 5 คิดว่าเจ็บเป็นคนเดียวรึไง

ตอนที่ 5 คิดว่าเจ็บเป็นคนเดียวรึไง

หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอฮึกใหญ่ที่ได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม เธอคิดว่ามันแค่ห้าล้านแค่นั้นไม่คิดว่าจะมีเงินส่วนอื่นเพิ่มมาอีก แม่ของเธอเอาเงินไปทำอะไรมากมายกันแน่ถึงได้มาเป็นหนี้คุณนายอิงอรมากขนาดนี้ ความเงียบของหญิงสาวทำให้เจ้าของร่างสูงโปร่งเผยรอยยิ้มเย้ยหยันออกมาทันที

“ทำไมเงียบไปละ หรือว่าไม่อยากชดใช้หนี้ให้ฉันแล้ว?”

“ไม่คิดเลยนะคะว่าเราจะมีวันนี้ เอาเถอะค่ะสิ่งที่เกิดขึ้นฟ้าผิด ฟ้ายอมรับผิดทุกอย่าง หนี้สินทั้งหมดฟ้าจะรับผิดชอบเอง ถ้าทุกอย่างจบฟ้าก็พร้อมที่จะเอาตัวเข้าแลก”

“หึ! ก็เอาเข้าแลกตั้งแต่ต้นอยู่แล้วไม่ใช่รึไง?”น้ำเสึยงบวกกับท่าทางของชายหนุ่มที่แสดงออกมา แน่นอนมันทำให้หัวใจของปลายฟ้ากระตุกไม่น้อย เธอเจ็บเหลือเกินที่ได้ยินคำพูดพวกนี้จากชายหนุ่มตรงหน้า แต่ก็นั้นเธอจะโทษใครได้ในเมื่อตั้งแต่ต้นเธอผิดเอง

“จะเริ่มเลยไหมคะ ฟ้าอยากให้ทุกอย่างจบเร็วๆ”

“หึ! เมื่อคืนยังร้องไห้จะเป็นจะตายมาตอนนี้เร่งอยากนอนกับฉัน ทำไมอยากไปจากฉันมาก็งั้นเหรอปลายฟ้า?”

“ค่ะ ฟ้าอยากไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ที่ที่ไม่มีความสุขก็ไม่รู้จะอยู่นานๆ ไปทำไมกัน”คนตัวสูงได้ยินอย่างนั้นก็กัดฟันดังกรอด เขาอยากจะเข้ามากรีดใจผู้หญิงคนนี้ดูชะมัดว่ามีเลือดเนื้อรึเปล่าทำไมถึงได้ไร้หัวใจขนาดนี้

ร่างกำยำของกิตติรักษ์ตรงพรวดมาบีบกำแขนของหญิงสาวเอาไว้แน่น ในเมื่ออวดดีนักเขาก็จะจัดให้เมื่อคืนร้องไห้จะเป็นจะตาย มาวันนี้ต่อรองต่อปากต่อคำกับเขา ไม่มีความสุขงั้นเหรอใช่สินะไม่ได้รักเขานิจะมีความสุขได้ไงกัน

“ปล่อยค่ะ ฟ้าเดินเองได้ไม่ต้องลากแขนฟ้าแบบนี้ก็ได้”หญิงสาวเอ่ยบอกพร้อมเผยสีหน้าเหยเกออกมาที่ถูกอีกฝ่ายลากเดินเข้ามาในห้องนอนอย่างนี้

กิตติรักษ์ไม่ได้สนใจอะไรในคำพูดของคนตัวเล็ก ในเวลานี้เขาโมโหจนแทบควบคุมอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ไม่ได้อีกแล้ว ในเมื่ออวดดีอยากไปจากชีวิตเขามากขนาดนี้เขาก็จะทำให้เธอจำว่าไม่มีวันที่เธอจะไปจากเขาได้ 

ร่างสูงผลักร่างของหญิงสาวไปที่เตียงก่อนจะเอื้อมมือขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อลายสก๊อตของตัวเองอย่างไม่สบอารมณ์ สายตาดุดันจ้องมองไปยังใบหน้าของผู้หญิงที่เขาทั้งเกลียดทั้งรักนิ่ง ในเวลานี้หญิงสาวเองก็รู้สึกเสียใจออกมาไม่ต่างจากเขา เธอเลือกอะไรไม่ได้เลยในเมื่อชีวิตนี้มันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้วเธอก็จะยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้มีอิสระจากผู้ชายคนนี้ร่วมถึงแม่เลี้ยงของเธอด้วย 

"นั่งบื้ออยู่ทำไมถอดเสื้อผ้าออกสิ ทำให้มันคุ้มกับค่าตัวหน่อย อย่าทำให้ฉันรู้สึกเสียดายกับเงินที่เสียไปมากกว่านี้เลย"คำพูดของเขาช่างกรีดใจเธอไม่น้อย แต่ทว่าหญิงสาวก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เธอสูดลมหายใจเข้าปอดก่อนจะถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่ออกอย่างช้าๆ ในวินาทีนี้ปลายฟ้ารู้สึกสมเพชตัวเองพอสมควร ชีวิตของเธอทำไมถึงได้เป็นแบบนี้ไปได้ เธอผิดที่หลอกเขา เธอผิดที่ใช้เขาเป็นกำแพงปีนออกจากนรกแห่งนั้น เธอผิดที่ไม่เห็นค่าความรักของเขาเลย ความผิดเหล่านี้เธอกำลังชดใช้ให้แก่เขา 

"ฮึก!"หญิงสาวสะดุ้งตกใจขึ้นมา เมื่อคนตัวสูงจัดการดันเธอลงไปนอนราบกับเตียงก่อนจะคร่อมทับร่างกายของเธอเอาไว้ ไม่รอให้เธอปรับตัวได้เขาก็โน้มใบหน้าลงไปขบเม้มลำคอของเธอเสียแล้ว ไม่เพียงแค่นั้นกิตติรักษ์ยังยกมืออีกข้างมาบีบขยำหน้าอกของเธอเต็มแรงอีกด้วย การกระทำอันป่าเถื่อนของชายหนุ่มสร้างความเจ็บให้แก่ร่างกายของเธอไม่น้อย 

คนตัวสูงไม่พูดอะไรออกมาเลยสักคำ เขากำลังระบายความโมโหลงกับร่างกายของผู้หญิงคนนี้ กิตติรักษ์เงยหน้าขึ้นจากซอกคอขาวก็บดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของคนตัวเล็กทันที มันไม่ใช่จูบที่หอมหวานทุกอย่างที่เขาทำมันมีแต่ทำให้เธอเจ็บปวดขึ้นมา แต่ทว่าในครั้งนี้ปลายฟ้าก็ไม่ได้ต่อต้านอะไรอีกฝ่าย เธอพยายามร้องบอกตัวเองว่าต้องอดทน อดทนเท่านั้นที่เธอต้องทำ 

"หึ!"ชายหนุ่มถอนจูบก่อนจะจับจ้องใบหน้าของคนอวดดีก่อนจะจับเรียวขาสวยอ้าออกให้กว้าง เขาไม่สนใจว่าเธอจะพร้อมแล้วรึไงเพราะการร่วมรักในครั้งนี้เขาต้องการที่จะลงโทษเธอเพียงเท่านั้น 

"กรี๊ด พี่รักฮึก ฟ้าเจ็บ"หญิงสาวกรีดร้องออกมาทันทีที่แก่นกายลำใหญ่ของชายหนุ่มสอดแทรกเข้ามาจนสุดลำ เธอรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ไม่น้อย นี้ขนาดเคยหลับนอนกับเขามาหลายครั้งแล้วแต่ทว่าก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่ดี 

"ทนไปปลายฟ้า มันคือหน้าที่ของเธอเพราะงั้นทนไป!"ชายหนุ่มเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ก่อนจะกระแทกกระทั้นเข้าออกตอกอัดความปรารถนาอย่างหนักหน่วง เขาเห็นหางตาของหญิงสาวมีหยาดน้ำใสไหลออกมาไม่หยุดแต่มันก็ไม่อาจทำให้ชายหนุ่มคิดอยากหยุดการกระทำของตัวเองเลยสักนิด 

ร่างบางอรชรขยับเขยื้อนไปตามแรงกระแทกของอีกฝ่าย ในตอนนี้หญิงสาวทั้งเจ็บทั้งจุก ยิ่งคนตัวสูงไม่สนใจเลยว่าเธอจะรู้สึกยังไงมันก็ยิ่งทำให้เธอน้อยใจเขามากขึ้นกว่าเดิม ปลายฟ้ากำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นเพื่อที่จะข่มความเจ็บเอาไว้ เธอร้องบอกตัวเองในใจว่าให้อดทนถ้าหากเธอชดใช้ให้กับผู้ชายคนนี้หมด เธอก็จะได้เป็นอิสระจากเขาเสียที 

ถ้าหากถามว่าที่ผ่านมาเธอรู้สึกยังไงกับผู้ชายคนนี้ ตลอดเวลาปีกว่าที่เธอคบหากับชายหนุ่มแน่นอนเขาดูแลเอาใส่ใจเธอดีมากๆ แต่ทว่าสำหรับเธอการที่ต้องเข้าหาเขามันไม่ได้มีคำว่ารักตั้งแต่แรก เธอทำเพราะคำสั่งของแม่เลี้ยง ทำเพราะต้องการเป็นอิสระ เธอยอมรับว่าความคิดของเธอมันเห็นแก่ตัว เธอไม่คิดแก้ตัวให้กับความผิดของตัวเอง

ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่กิจกรรมบนเตียงระหว่างเธอกับชายหนุ่มดำเนินไป มารู้ตัวอีกทีก็พระอาทิตย์ตกดินไปเสียแล้ว หลังจากที่ชายหนุ่มขยับกายออกห่างจากร่างของเธอ หญิงสาวก็แทบไม่มีแรงลุกก่อนหน้านี้กิตติรักษ์ตักตวงความสุขจากร่างกายเธออย่างหนักหน่วงจริงๆ ยิ่งดูอีกฝ่ายหงุดหงิดแบบนี้ด้วยเขาก็ยิ่งทำเธอเจ็บมากกว่าเดิม 

"หึ!"เสียงร้องหึในลำคอดังออกมาหลังจากที่ชายหนุ่มจ้องมองไปยังร่างเล็กที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียงกว้าง เธอเป็นคนอวดเก่งกับเขาอองช่วยไม่ได้เป็นแบบนี้ก็สมควรแล้วที่เธอจะถูกเขาลงโทษแบบนี้ 

ร่างสูงโปร่งของกิตติรักษ์ย่างกรายเข้ามาในห้องน้ำ เขาเปิดฝักบัวปล่อยให้สายน้ำไหลชะโลมกาย ในใจของเขาในตอนนี้มันสั่นไหวพอสมควรเมื่อนึกถึงสีหน้าท่าทางเจ็บปวดของหญิงสาวก่อนหน้านี้ หัวใจแกร่งของชายหนุ่มก็กระตุกสั่นไหวทันที ใครว่าเขาไม่เจ็บกัน เขาเจ็บจนเจียนตายอยู่แล้วยิ่งรักผู้หญิงคนนี้มากเท่าไหร่ พอได้มารับรู้ว่าที่ผ่านมาเขาโดนหลอกมาโดยตลอดหัวใจของเขามันก็ยิ่งเจ็บปวด 

ในหัวของกิตติรักษ์มันมีแต่คำถามมากมาย ต่างๆ นานา ที่ผ่านมาเขาไม่จริงใจกับเธอมากพอรึไงกันทำไมเธอถึงได้ไม่สนใจความรู้สึกของเขาแบบนี้ ความรักที่เขามอบให้มันคงไร้ค่ามากสินะปลายฟ้าถึงได้เหยียบมันไม่สนใจไยดีอะไรเขาแล้ว 

กำปั้นหนายกขึ้นมาชกเข้ากับพนังห้องน้ำ

เขาข่มตาลงปล่อยให้น้ำตาของความเสียใจไหลออกมาอย่างเจ็บปวด ในเมื่อไม่คิดรักเขา เขาก็จะไม่ขอรักผู้หญิงใจร้ายอย่างผู้หญิงคนนี้อีก แต่จะให้เขาปล่อยไปง่ายๆ ก็อย่าหวังเลย ในเมื่อเห็นแก่เงินมากนัก เขาก็จะทำให้เธอได้รับรู้ว่าบทเรียนราคาแพงที่เขามอบให้แด่เธอมันเป็นยังไง 

"เธอเป็นคนทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้เองปลายฟ้า เธอจะมาโทษพี่ไม่ได้นะ!"