2 ข้อตกลง

ชายหนุ่มกดโทรศัพท์ไปหาอันดาแล้วบอกให้เธอเข้ามาหาที่บริษัทมีเรื่องจะคุยด้วยเรื่องการแต่งงาน

"สวัสดีค่ะพี่ชีรัน"

"นั่งลงก่อนสิ"

"พี่มีอะไรจะคุยกับอันดาเหรอคะ"

"พี่อยากคุยเรื่อง ข้อตกลงในการแต่งงานของเรา ในครั้งนี้ พี่ก็พอจะทราบมาว่าอันดามีแฟนอยู่แล้วตอนที่ไปเดบิ้วที่เกาหลีส่วนตัวพี่เองพี่ก็มีผู้หญิงที่พี่พอใจอยู่แล้วมีผู้หญิงที่พี่รักพี่ก็เลยมีข้อเสนอให้เราทั้งสองคนมีทางออก เราจะจดทะเบียนสมรสกันในวันที่เราแต่งงานกันแล้วเราจะหย่ากันภายในสามเดือน ตัวอันดาเองก็ดีจะได้เป็นอิสระภายในสามเดือน ส่วนเรื่องกิจการของอันดาพี่ยกให้ทั้งหมด แบบนี้เราก็จะวินวินทั้งสองฝ่าย"

"อันดาเห็นด้วยกับความคิดของพี่ค่ะ แต่เรื่องบริษัทของอันดา ที่คุณแม่พี่ซื้อกิจการคืนให้อันดาจะชดใช้คืนให้ทุกบาททุกสตางค์นะคะถือว่ายืมพี่มาก่อนแล้วอันดาจะชดใช้ให้ทีหลังอันดาไม่เอาฟรีหรอกค่ะ ถ้าพี่ตกลงอันดาก็ตกลงค่ะ"

"โอเคงั้นตกลงตามนี้ "

"ขอบคุณค่ะที่พี่เข้าใจอันดา"

ชายหนุ่มหยิบเอกสารออกมาให้หญิงสาวได้อ่าน

"พี่เตรียมเอกสารเอาไว้ให้อันดาอ่านก่อนทำความเข้าใจในข้อตกลง ของการแต่งงานครั้งนี้ถ้าอันดาอ่านแล้วเข้าใจก็เซ็นซะ"

อันดาหยิบเอกสารขึ้นมาอ่าน ....

"การแต่งงานของเราจะจัดขึ้นตามที่ผู้ใหญ่ขอแล้วเราจะหย่ากันภายในสามเดือนอันนี้อันดาเข้าใจนะคะ แต่อันดาอยากจะให้พี่เพิ่มเติมเข้าไปด้วยว่าห้ามมีการถูกเนื้อต้องตัวกันเด็ดขาด โอเคมั้ยคะ ???

" อืม ได้เดี๋ยวพี่จะเพิ่มเข้าไปในรายละเอียด แต่ถ้าเราอยู่ต่อหน้าครอบครัวของกันและกันเราจะต้องแสดงท่าทีว่าเรารักกันแล้วอาจจะมีการถูกเนื้อต้องตัวจับมือถือแขนกันบ้างเป็นธรรมดานะ " เขาบอกเธอ

"ได้ค่ะแต่หากอยู่กันสองคนจะไม่มีการแตะเนื้อต้องตัวกันเด็ดขาด อีกอย่างค่ะถ้าเราแต่งงานกันแล้ว เราจะต้องนอนห้องเดียวกันแล้วทีนี้เราจะต้องทำยังไงคะ "

" อันดานอนที่เตียงส่วนพี่นอนที่โซฟา"

"โอเคค่ะรับทราบค่ะ งั้นตามนี้เลยค่ะอันดาไม่มีปัญหาค่ะ"

ชีรัน นั่งพิมพ์เอกสารแล้วปริ้นข้อตกลงออกมาใหม่แล้วทั้งคู่ก็เซ็นสัญญาเป็นเอกสารลายลักษณ์อักษรแล้วถือไว้คนละฉบับ

"อะอันนี้ของอันดาเก็บไว้นะ นี่คือสัญญาระหว่างเรา !!! ห้ามให้คนอื่นรู้เป็นเด็ดขาดถ้าคนอื่นรู้สัญญาของเราเป็นโมฆะทันที"

"ได้ค่ะไม่มีปัญหาค่ะ ... ถ้าอย่างนั้นคุยเสร็จแล้วอันดาขอตัวกลับไปทำงานนะคะ"

หญิงสาวหยิบขึ้นมาแล้วก็อมยิ้มพอใจ ที่ชายหนุ่มไม่ได้เอาเปรียบเธอ

"ทานมื้อกลางวันด้วยกันก่อนสิแล้วค่อยกลับ"

"ไม่รบกวนพี่จะดีกว่าค่ะ อันดาขอกลับเลยนะคะ"

" อืม โอเค "

พูดเสร็จหญิงสาวก็เดินกลับไป ชีรัน คิดในใจว่าทำไมมันง่ายอย่างนี้นะ

อันดาเดินออกมาหน้าออฟฟิศของชีรัน กำลังจะกดลิฟต์แต่พอดีลิฟท์เปิดออกมาเป็นแม่ของชายหนุ่ม

"อ้าวอันดามาหาพี่เขาเหรอลูก"

"สวัสดีค่ะคุณป้า พอดีพี่รันโทรหาอันดาค่ะชวนอันดาทานมื้อกลางวันด้วยแต่พอดีอันดาติดธุระค่ะแวะมาหาแป๊บเดียวกำลังจะกลับแล้วค่ะ" หญิงสาวยิ้มหวานกลบเกลื่อนและรีบซ่อนเอกสารกลัวว่าแม่ชายหนุ่มจะเห็นมัน

"ป้าก็กำลังจะพาตารัน ไปทานมื้อกลางวันด้วยกันแล้ววันนี้นัดเจอคุณแม่ของหนูด้วย ไปตอนเย็นจะคุยเรื่องการแต่งงานของหนูกับตารันนะจ๊ะ"

"เชิญคุณป้าตามสบายดีกว่านะคะพอดีหนูติดงานจริงๆค่ะแล้วเดี๋ยวเจอกันอีกทีตอนเย็นที่ร้านอาหารนะคะ"

"เอางั้นก็ได้จ้ะเด็กเด็กสมัยนี้บ้างานกันจังเลยนะโดดบ้างก็ได้ ... " แม่ชีรันหัวเราะ

"หนูขอตัวเลยนะคะคุณป้าสวัสดีค่ะ"

"ไหว้พระนะลูกบ๊ายบายจ้ะ"

พูดเสร็จอันดาก็เข้าลิฟท์แล้วก็ขับรถของเธอกลับไปทำงานที่บริษัทของเธอ

เมื่อถึงบริษัทอันดาก็เข้าไปที่ห้องทำงานตัวเองทันที เมื่อหญิงสาวเปิดประตูเข้าไปก็ปรากฏว่าพ่อกับแม่ของเธอรออยู่แล้วที่โต๊ะทำงานของเธอ

"อ้าวคุณพ่อกับคุณแม่มาทำอะไรกันคะ "

"เย็นนี้แต่งตัวสวยสวยนะลูกเดี๋ยวเราจะไปคุยเรื่องงานแต่งงานของลูกกับพี่ชีรันกันจ้ะ ทางผู้ใหญ่ได้นัดหมายกันทั้งสองฝ่ายแล้วจ้ะ"

"เรื่องนี้หนูทราบแล้วค่ะ เมื่อสักครู่หนูเข้าไปหาพี่รันที่ออฟฟิศแล้วเจอกับคุณแม่พี่รันค่ะคุณแม่พี่รันได้บอกกับหนูแล้วค่ะ"

"หนูเข้าไปหาชีรันมาเหรอลูก"

"พอดีพี่เค้าโทรหาค่ะก็เลยเข้าไปคุยกันนิดหน่อยค่ะ"

"เห็นไหมแม่บอกแล้วว่าแม่ดูคนไม่ผิด ชีรัน เป็นคนขยันเอาการเอางานถ้าใครได้เป็นสามีนะสบายไปทั้งชาติเลย"

"คุณแม่ขาคุยเสร็จหรือยังคะหนูขอตัวทำงานค่ะ " (หญิงสาวเบื่อทำ และคำพูดของแม่ตัวเองมากๆ พูดกรอกหูทุกวันว่าชีรัน ดีหย่างงั้น คนดีอย่างนี้ ) หญิงสาวทำหน้าเบื่อ

"ไปกันเถอะคุณปล่อยให้อันดาทำงานแล้วตอนเย็นเราค่อยไปเจอแม่ชีรัน ที่โรงแรมเนอะ... " พูดเสร็จแม่ของอันดาก็ชวนพ่อของอันดากลับบ้าน

หลังจากที่พ่อกับแม่ของอันดาเดินออกไปจากห้องทำงานของเธอหญิงสาวถึงกับถอนหายใจ เฮ้อ........

ไลน์ๆๆๆๆ เสียงของอันดาดังขึ้นรัวรัวๆๆๆ

"นำชินส่งรูป ... " อันดากดดูแล้วถึงกับอมยิ้มออกมา

อันดาเปิดอ่านแต่ไม่ได้กดตอบกลับไปเพราะหญิงสาวไม่อยากตอบเพราะเธอตอบแล้วเหมือนให้ความหวังกับนำชิน

"นำชินรออันดาก่อนนะแค่สามเดือน เมื่อหย่ากับเขาแล้วอันดาจะกลับไปหานำชินนะ "

อันดาได้แต่พูดคนเดียวกับรูปภาพของนำชินแล้วน้ำตา ของอันนาก็ไหลลงมาเป็นทาง

อันดาทานมื้อกลางวันแล้วก็ตั้งใจทำงานต่อไป....

"สู้เว้ยอันดาต้องทำงานจะได้รีบใช้หนี้เขาจะได้หย่ากันสักที !!!!