บทย่อ
เขาและเธอต้องแต่งงานกันตามความต้องการของผู้ใหญ่ โดยทั้งสองตกลงว่าแต่งงานกันแค่เพียงในนาม จะไม่มีการหึง หรือถูกเนื้อต้องตัวกันเป็นอันขาด ชีรันและอันดาได้เซ็นสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรว่าจะหย่ากันเมื่อครบเวลาตามในสัญญา สัญญาทั้งหมดชีรันเป็นคนร่างเอกสารเพื่อให้อันดาเซ็นต์ยินยอม แต่ในคืนเข้าหอกลับเป็นอนันดาคนที่อดใจไม่ไหว จับอันดากดลงที่เตียงซะงั้น พร้อมกับบรรเลงบทรักกับหญิงสาวทั้งคืนจนรุ่งเช้า อันดาแทบลุกจากเตียงไม่ไหวหลังจากที่โดนผู้เป็นสามีข่มเหงน้ำใจทั้งคืน
1 หน้าที่ลูกชาย
ชีรัน ได้รับโทรศัพท์ทางไกลจากมารดา
กริ๊งงงง..... เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นชายหนุ่มยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู... พอเบอร์โชว์ขึ้นมาว่าเป็นเบอร์โทรศัพท์ของแม่ตัวเองชายหนุ่มก็ได้แต่หายใจคงไม่พ้นเรื่องเดิมๆ... ชายหนุ่มถอนหายใจก่อนที่จะรับโทรศัพท์
"สวัสดีครับคุณแม่
"เมื่อไหร่แกจะทิ้งยายแม่ม้ายลูกติดคนนั้นสักที... ตามเค้าอยู่ได้ ... คนดีดีโสดโสดซิงซิงก็ไม่ชอบ ... แกเตรียมตัวไว้เลยแกกลับมาเมื่อไหร่ฉันจะให้แกไปสู่ขอน้องอันดาทันที.... การแต่งงานของแกกับน้องอันดาต้องเกิดขึ้นภายในสามเดือนนี้เท่านั้นถ้าแกยังโยกโย้ยังไม่อยากแต่งงานกับน้องอันดา แกก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่... แล้วไม่ต้องไปขอร้องให้พ่อแกช่วยเลยนะ แม่มายลูกติดคนนั้นแกทิ้งได้แล้ว ก็แค่แม่ม้ายจะอะไรกันนักกันหนา ฟันๆแล้วก็ทิ้งๆก็จบกันไปจะจริงจังอะไรมากมายนักห๊ะ.... "
พอพูดสายเสร็จมารดาก็ตัดสายทิ้งทันที ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้เอ่ยอะไรกับแม่
(ขอขยายความนิดนึงนะคะน้องอันดาก็คือลูกสาวของเพื่อนแม่บอสชีรัน พี่อยู่ที่สวิตเซอร์แลนด์ของเรานี่เองค่ะ ใครที่ตามเชียร์บอสอยู่ต้องติดตามต่อไปในเรื่องหน้านะคะรับรองฟินสุดค่ะ)
ชายหนุ่มมืดแปดด้าน จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดไปที่เบอร์โทรศัพท์ของพ่อตัวเองเพื่อหวังที่จะให้ท่านประธานใหญ่ได้ช่วยเหลือตัวเองเพราะชีรัน ไม่ได้คิดกับอันดาเป็นอย่างอื่นคิดเป็นแค่น้องสาวของเขาก็แค่นั่นเอง
"สวัสดีครับคุณพ่อ"
"อืม ว่าไง"
"เรื่องเดิมครับคุณพ่อ" ผู้เป็นลูกชายบอกอย่างหนักใจ
"ครั้งนี้พ่อคงช่วยแกไม่ได้จริงๆนะเจ้าลูกชาย ... ทำตามใจแม่สักครั้งเถอะคนแก่ก็อยากจะอุ้มหลาน ... อยู่อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง ... หรือถ้ามันอยู่กันไม่ได้จริงๆแกก็ค่อยหย่าทีหลังแล้วกันนะ "
"โถ่ คุณพ่อ"
"เอาน่า... เดี๋ยวก็ดีเองเชื่อพ่อนะ หนูอันดาเค้าก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย ออกจะสวยน่ารักเผลอเผลอแกอาจจะหลงรักน้องเค้าโดยไม่รู้ตัวก็ได้ แล้วอีกอย่างแกเลิกตามตื๊อนัฏฐวดีได้แล้วคนเขาลือกันไปทั่วพูดให้เสียหายทั้งแกและเธอนั่นแหละเสียหายกันทั้งสองฝ่ายเลย แล้วพ่อให้คนไปสืบแล้วด้วย จนตอนนี้ความจริงทั้งหมดอยู่ในมือพ่อแล้ว พ่อของลูกของเขาก็ร่ำรวยเค้ายังหนีมาเลยนับประสาอะไรกับแก ผู้หญิงคนนี้ใจหินใจเด็ดเดี่ยวขนาดนี้แกทำความดีกับเขาดูแลเขามาตั้งห้าปีดูแลลูกเขาจนคนอื่นคิดว่าลูกของนัฏฐวดีเป็นลูกแกไปแล้ว แกทำความดีมาตั้งห้าปีเค้ายังไม่ใจอ่อนกับแกเลยแกยังจะตามตื๊อเค้าอยู่ทำไม พ่อว่าแกลองเริ่มต้นใหม่กับใครซักคนยังจะดีกว่าตามตื๊อแม่มายแบบนั้น หนูอันดาก็ทั้งสวยทั้งน่ารักไม่ได้เลวร้ายอะไรลองดูสักตั้งเถอะนะลูกชาย ถือว่าทดแทนพระคุณพ่อแม่ก่อนที่ฉันกับแม่ของแกจะตายจากแกไปแล้วกันฉันถือว่าฉันขอแกให้พ่อกับแม่ได้ไหม "
พอฟังพ่อพูดแบบนี้แล้วชีรัน ถึงกับคอตก เขาต้องยอมรับความจริงว่าคงหนีไม่พ้นการแต่งงานครั้งนี้เป็นแน่
"พ่อผมจะทำตามที่พ่อแนะนำครับ อีกไม่เกินเจ็ดวันผมขอเคลียร์อะไรทางนี้ให้ลงตัวก่อนแล้วผมจะรีบบินกลับไปตามที่พ่อบอกครับขอเวลาผมซักนิดนะครับพ่อ"
"อืม... ดีมากไอ้ลูกชายให้มันได้อย่างนี้สิ ... " คนแก่พูดพลางหัวเราะไปด้วย
หลังจากวางโทรศัพท์เสร็จเรียบร้อยพ่อกับแม่ของชีรันก็หันหน้าเข้าหากันแล้วหัวเราะ
" แผนสำเร็จ !!!
สองคนผัวเมียแตะมือกันแล้วหัวเราะคิกคักเหมือนเด็ก
" ทีนี้ก็เหลือแต่ยายแม่ม้ายขอฉันโทรศัพท์ไปจัดการเขาก่อนนะ...." แม่ของชีรันเอ่ยขึ้น
"คุณพูดจาดีดีกับนัฏฐวดีเขาด้วยผู้หญิงคนนี้ไม่ได้จ้องจะจับลูกชายเราเลยถ้าเค้าคิดจ้องจะจับลูกชายของเราป่านนี้เค้าไม่รอให้ห้าปีหรอก คุณก็ช่วยพูดดีดีกับเขาด้วยแล้วกัน... " สามีเลยพูดบอกกับภรรยา
ชีรัน เมื่อถึงสนามบินสวิตเซอร์แลนด์ก็ตรงกับไปที่บ้านทันที
" สวัสดีครับคุณแม่ "
ชายหนุ่มเดินเข้าไปกอดมารดา แล้วหอมแก้มคนเป็นแม่
" สวัสดีครับคุณพ่อ "
" กลับบ้านมาได้สักทีจะไอ้ลูกชายตัวแสบแม่แกเค้ากังวลอยู่ว่าแกจะกลับมาแต่งงานกับหนูอันดาหรือเปล่าแม่แกลุ้นอยู่เนี่ย... " ผู้เป็นพ่อเอ่ยกับลูกชาย
" ผมรักคุณแม่... คุณแม่สั่งอะไรผมก็ต้องทำตามอยู่แล้วครับเพราะว่าผมรักคุณแม่ที่สุดเลย "
"ไม่ต้องมาอ้อนแม่เลยคราวนี้แม่ไปดูฤกษ์งามยามดีไว้แล้วกับคุณแม่ของหนูอันดา คราวนี้ไม่ต้องมาโยกโย้เลยนะรีบรีบแต่งงานกับหนูอันดาแล้วมีหลานให้แม่อุ้มได้แล้ว"
"ได้เลยครับนายแม่ "
ชีรัน พูดไปพลางอมยิ้มไปแต่ในใจก็คิดว่าไม่เกินสามเดือนชายหนุ่มจะต้องหย่ากับอันดา ถ้าคุยกันดีดีไม่รู้เรื่องก็คงต้องใช้วิธีแกล้งกันแล้วแหละ ... ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่ในใจ
ชีรัน นั่งในรถหรูเดินหน้ามีพนักงานขับรถคู่ใจเป็นบริการ สายตาพลันมองไปโดยรอบรอบไปสะดุดกับแผ่นป้ายโฆษณาหน้าห้างทีวีจอใหญ่ปรากฏเห็นหนูนากับวีรภาพถ่ายภาพครอบครัวลงโฆษณาแมกกาซีน พอเห็นป้ายโฆษณาดังกล่าวชายหนุ่มก็ ย้อนคิดในใจว่าดีแล้วที่เราปล่อยหนูนาไปให้กับคนที่เธอรัก เพราะการที่เรารักใครเราย่อมต้องการให้คนนั้นมีความสุขที่สุด
ชีรัน มองภาพป้ายโฆษณาแล้วอมยิ้มมีความสุขกับหนูนาไปด้วย ... พอจังหวะไฟเขียวรถยุโรปคันงามก็ได้ขยับแล้วบัดนี้ได้มาถึงหน้าบริษัทเกรย์ เอ็นเตอร์ไพรส์จำกัด
เมื่อถึงบริษัทก็ตรงไปที่ลิฟท์ส่วนตัวทันที เมื่อลิฟท์เปิดออกก็มีเลขารอรับอยู่หน้าประตูลิฟท์แล้ว
" เชิญทางนี้ค่ะเจ้านาย วันนี้บอสจะรับกาแฟเลยไหมคะ..." เลขาถามชีรัน
ชีรันพยักหน้าเบาเบาให้กับเลขาสาว
เมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงานชีรัน กดโทรศัพท์โทรไปหาอันดาทันทีเพื่อเรียกให้หญิงสาวเข้าพบเพื่อที่จะคุยข้อตกลงกันในการแต่งงานระหว่างเขาและเธอ
กริ้งงงงง......
เอ๊ะ !!! เบอร์นี้เบอร์โทรศัพท์ใครนะคุ้นจังเลยแล้วอันดาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ
"สวัสดีค่ะอันดารับสายค่ะ ... อ๋อสวัสดีค่ะพี่รัน ... ได้ค่ะเดี๋ยวพักเที่ยงอันดาเข้าไปหาที่บริษัทนะคะ "
หลังจากที่คุยโทรศัพท์กับชีรัน หญิงสาวก็สงสัยว่าชายหนุ่มโทรหาเธอทำไมปกติแล้วเวลาที่เธอไปหาเค้าจะหลบหน้าเธอตลอดเวลา
อิมเมจน้องอันดา