EPISODE3

"ปากดี" ภาคีแค่นเสียงลอดไรฟันก่อนจะมองฉันด้วยความไม่พอใจ ฉันยักไหล่อย่างไม่แยแสต่อสายตานี้ของเขา ไม่ได้มีความหวาดกลัวสักนิดเพราะมันชินไปแล้วกับการที่โดนเขามองด้วยสายตาแบบนี้

"จะกลับกันได้ยัง" ฉันถามภาคีพลางยกมือขึ้นกอดอก

"ก็เดินนำไปสิ" เขาเอ่ยสั่งก่อนจะพยักพเยิดหน้าให้ฉันเดินไป ฉันปรายตามองเขาเล็กน้อยก่อนจะเดินนำเขาออกมา

ตลอดทางเดินภาคีเดินกอดเอวฉันไม่ห่างกาย เขาน่ะมันสร้างภาพเก่งที่หนึ่ง ต่อหน้าคนเยอะๆก็ทำเหมือนรักเมียนักหนา แต่พอลับสายตาเมียก็กลายเป็นหมาตัวหนึ่งทันที

"เจอกันที่บ้าน" เขาบอกก่อนจะปล่อยมือออกจากเอวของฉันเดินไปที่รถของเขาที่จอดอยู่อีกฝั่ง ฉันมองตามแผ่นหลังนั่นก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เดินหันหลังกลับมาขึ้นรถตัวเองแล้วขับกลับบ้านมา...

ขอแนะนำตัวอีกครั้งนะคะ เผื่อมีใครเพิ่งแวะเข้ามาทำความรู้จักกันฉันชื่อดา มีสามีชื่อภาคี ภาคีนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงมากๆในตอนนี้ ภาคีทำธุรกิจเกี่ยวกับการผลิตและจำหน่ายโดรนน่ะค่ะ เป็นธุรกิจครอบครัวที่ตกทอดกันมาทั้งแต่รุ่นปู่ย่า จนมาถึงพ่อของเขาและตัวเขาเอง ปัจจุบันภาคีดำรงตำแหน่งประธานบริษัทอย่างเต็มตัวแล้ว ฉันกับเขาเราแต่งงานจดทะเบียนสมรสตามกฎหมาย เราอยู่กินกันมาสามปีแล้วค่ะ ความสัมพันธ์ของเราไม่ได้มีอะไรหวือหวาเลยค่ะออกจะเกลียดกันด้วยซ้ำเพราะตั้งแต่ต้นเราเริ่มกันไม่ดีเท่าไหร่

แต่จริงๆแล้วคงมีแค่เขานั่นแหละค่ะที่เกลียดฉัน ต่างจากฉันที่อยากเกลียดเขานักหนาแต่ก็เกลียดไม่ลงสักที อยู่ด้วยกันมาขนาดนี้ ทำอะไรด้วยกันตั้งมากมาย ก่อนนอนเจอหน้าเขาเป็นคนสุดท้าย หลังตื่นนอนเจอหน้าเขาเป็นคนแรกจะไม่ให้รู้สึกรักยังไงไหว ถึงเขาจะร้ายกับฉันมากเพียงใด แต่เขาก็มีมุมที่ทำให้ฉันหวั่นไหวเหมือนกัน