EP7

เฮเลนตกใจแทบทำอะไรไม่ถูก จากที่เคยไว้ใจตอนนี้กลับกลายเป็นระแวงเพื่อนสนิท ความป่าเถื่อนที่ยูโรมอบให้เธอยังตราตรึงอยู่ในบานกระจกที่สะท้อนเรือนร่างที่เต็มไปด้วยรอยขบเม้มต่างๆ

Line

DN : มึงรอดใช่ไหม กูส่งคนไปช่วยมึงทันใช่ไหม

เสียงแจ้งไลน์ในมือถือของเฮเลนดังขึ้น ก่อนที่เธอจะเปิดอ่านข้อความ เธออยากจะขอบคุณเพื่อนรักอย่างดีน่ามาก

ปัง!ปัง!ปัง!” กูบอกให้เปิด เฮเลนอย่าให้กูโมโห”

“ มึงจะไม่ทำแบบนั้นกับกูแล้วใช่ไหม กูกลัวแล้ว “ เฮเลยร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก ทำเอายูโรแทบกุมขมับที่เผลอทำร้ายเพื่อนสนิทของตัวเอง

“ อืมม “ ชายหนุ่มเพียงส่งเสียงภายในลำคอ ก่อนที่หญิงสาวลูกครึ่งจะเปิดประตูออกมา ทำเอาใจแกร่งกระตุกวูบเมื่อเห็นเรือนร่างของหญิงสาวเต็มไปด้วยรอยขบเม้ม และคราบเลือดจากกลีบปาก

“ กู...กูขอโทษ “ ไร้ซึ่งคำตอบของหญิงสาว จะบอกว่ายูโรไม่ตั้งใจก็คงไม่ใช่ เพราะเขานั้นมีสติครบทุกอย่าง

“ กูโทรให้ดีน่ากลับมารับแล้ว ขอยืมเสื้อหน่อยนะ “ เฮเลนเดินย่างกายเข้าไปในตู้เสื้อผ้า ก่อนจะพบกับเสื้อผ้าของแฟนสาวที่ห้อยอยู่ในตู้เดียวกันกับชายหนุ่ม ความเจ็บปวดประเดประดังเข้ามาในใจ เธอเกือบมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเพื่อนสนิทตัวเอง เฮเลนเลื่อนมือเข้าไปหยิบเสื้อยืดตัวโคร่งของชายหนุ่มก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ด้วยความร้าวระบมไปทั่วร่าง

ปัง ! ฮือออออ !! “ เฮเลน “ ดีน่าเห็นสภาพของเพื่อนตัวเองถึงกับเข้าไปโอบกอดทันที

“ ขอโทษที่ไม่ได้ช่วย ขอโทษที่เลือกเดินออกมา “ ความรู้สึกผิดแผ่ซ่านเข้ามาในใจเพื่อนสนิทอย่างดีน่าทันที

ฮือออ !! เฮเลนร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก ดีน่าเองมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกเสียใจไม่แพ้กัน

“ จะเลิกรักมันได้ยัง” ดีน่าเอ่ยขึ้นในขณะที่เฮเลนค่อยๆเลื่อนมือออกมาสบตากับเธอ

“ กูจะเลิกรักมัน “ สิ้นเฮเลน ดีน่าขับรถออกจากคอนโดหรูชายหนุ่มทันที ก่อนจะไปส่งเฮเลนที่คอนโด

Line

DS : ถึงห้องยังครับ ?

DS : ให้ฉันวนกลับไปรับไหม

เฮเลนมองจอมือถืออย่างชั่งใจ ก่อนที่ความรู้สึกผิดจะแผ่ซ่านเข้ามาในใจ เธอด่ายูโรว่าแย่งแฟนคนอื่น แต่สิ่งที่เธอทำเมื่อกี้ก็ไม่ต่างกัน หญิงสาวสะบัดความคิดก่อนจะเดินย่างกายเข้าไปห้องน้ำ เธอยืนมองเรือนร่างเปลือยปล่าว ที่เต็มไปด้วยรอยขบเม้มของคนร่างสูงด้วยความนึกรังเกียจ ก่อนจะอาบน้ำชำระร่างกาย

@มหาลัย

เฮเลนเดินย่างกายเข้ามาในมหาลัยด้วยกระโปรงทรงเอ๋สั้นตัวจิ๋ว พร้อมกับเสื้อฮูทตัวโคร่งเพื่อปกปิดร่องรอยความป่าเถื่อนของเพื่อนสนิทเอาไว้

“ คิดถึงจัง “ ดีไซน์เดินมากุมมือหญิงสาวทันที

“ แล้วนี่อะไร เมืองไทยนะ ไม่ใช่สเปน หนาวขนาดนั้นเลย “

“ป่าวอะ ไม่สบายนิดหน่อย” ดีไซร์มองท่าทีแปลกไปของหญิงสาว ก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดเธอ

“ มีอะไรคุยกับฉันได้นะ ฉันพร้อมฟังปัญหาของเธอ “ ความอบอุ่นของดีไซน์ทำให้เฮเลนร่ำไห้ออกมา

“ ทำห่าไรกัน นี่มันในมหาลัยนะ “ เสียงของยูโรเอ่ยขึ้นในขณะที่เดินมาพร้อมแฟนสาว เฮเลนจูงมือดีไซน์ออกมาจากตรงนั้นทันที เธอยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าเพื่อนสนิทตอนนี้ ยูโรมองตามร่างหญิงสาวด้วยท่าทีวูบไหว แม้จะรู้สึกผิด แต่ก๋ไม่ชอบใจทีเธออยู่ใกล้ชายอื่น

“ เราไปกันได้ยังคะ” เสียงข้าวหอมเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีไม่พอใจ ก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นทันที หลายวันมานี่เธอรู้สึกว่า ยูโรไม่ค่อยให้ความสนใจเธอเหมือนเมื่อก่อน

“ ข้าวหอม “ ยูโรเอ่ยเรียกชื่อแฟนสาวขึ้น ก่อนที่แฟนสาวจะหันกลับมายิ้มแย้มด้วยท่าทีสดใส แต่ก็ต้องแปรเปลี่ยนเป็นนิ่งเรียบทันที

“ วันนี้เธอกลับเองนะ ฉันไม่ว่าง

@คลาสเรียน

เฮเลนเดินย่างกายเข้ามาในคลาสก่อนจะสบตากับเพื่อนสนิทอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะหลังห้องคนเดียว ดีน่าที่เห็นอย่างนั้นจึงเดินย่างกายเข้าไปหาเพื่อนสาวทันที

“ โกรธมันอยู่หรอ “ ดีน่าเอ่ยถามเพื่อนสาวคนสนิทก่อนจะได้รับคำตอบที่เรียบนิ่ง

“ แค่ไม่อยากเจอ”

“เฮเลน “ เสียงชายหนุ่มเอ่ยขึ้นในขณะที่เพื่อนร่วมห้องต่างเงียบและให้ความสนใจ กับทั้งสองคน หญิงสาวยังคงเงียบราวกับว่ายูโรนั้นเป็นธาตุอากาศสำหรับเธอ

“กูคุยกับมึงอยู่ “ ยูโรยังพยามหาเรื่องเฮเลนอยู่อย่างนั้น อย่างน้อยแค่เธอด่าหรือต่อว่า มันยังรู้สึกดีกว่านี้

ติ้ด!ติ้ดติ่ด! เสียงมือถือของหญิงสาวดังขึ้น ก่อนที่เฮเลนจะออกไปรับโทรศัพท์ตามปกติ

“ฮัลโหล ? มีอะไรรึป่าว “

“ต้องมีอะไรด้วยหรอถึงโทรหาได้ ?”

“..!! อ๊ะ แค่นี้ก่อนนะ ฉันเรียนอยู่ “ เฮเลนค่อยๆขืนตัวออกจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม

“ ปล่อยกู “ เฮเลนเอ่ยขึ้นในตอนที่ยูโรเลื่อนมือมากระชากแขนเธอ

“ เป็นเหี้ยอะไรก็พูดดิว่ะ มึงจะเงียบเพื่อ “ ยูโรเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีหัวเสียตามนิสัยตัวเอง

“มึงเลิกยุ่งกับกูได้แล้ว กูจะถือเรื่องเมื่อคืนระหว่างเราไม่เคยเกิดขึ้น “ เฮเลนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ ทั้งที่ในใจเจ็บใจแทบขาด

“ กูขอโทษที่ขาดสติจนทำร้ายมึง “ ยูโรเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด