ล่ามรักเพื่อนสนิท

ณ.มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง....

" มาอยู่ทำไมตรงนี้ว่ะ แม่งโครตร้อน!! "

เสียงยูโรเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เมื่อเห็นว่าเพื่อนๆ ในกลุ่มมานั่งรอเขาที่ใต้ร่มไม้

" มึงแม่งมาช้าแล้วเสือกปากดีอีก! "

 เฮเลนเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ก่อนที่ยูโรเพื่อนสนิทจะเข้ามากอดคอหญิงสาวด้วยท่าทีปลอบประโลม

" ก็มาแล้วนี่ไง ด่ากูจัง " ยูโรเอ่ยขึ้นก่อนจะโยกหัวเพื่อนสาวคนสนิทไปมา

"มึงว่าถ้าเป็นกูด่ามัน มันจะทำแบบนั้นไหม? "

บอส เอ่ยถามดีน่าขึ้นเมื่อเห็นยูโรแสดงท่าทีอ่อนโยนกับ เฮเลน เพื่อนสาวที่สวยและฮอตที่สุดในกลุ่ม

" ก็ลองด่ามันดูสิ " บีน่าเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีกวนประสาท

" แล้วมึงไปไหนมาว่ะ แม่งปล่อยให้พวกกูรอ? " บอสเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นว่าวันนี้ ยูโรมาสายกว่าปกติ

" เมื่อคืนวันเกิดข้าวหอม ก็เลยนอนที่คอนโดน้อง "

พรืบบบ!! สิ้นเสียงชายหนุ่มเฮเลนปัดมือหนาออกจากลำตัวทันที เฮเลนเดินออกจากลำตัวแกร่งของชายหนุ่มทันที แต่ก็ไม่วายหันไปก่นด่า

" ทีหลังถ้ามึงจะติดหxแล้วมาสาย ต่อไปก็ไม่ต้องบอกให้พวกกูรอ "

เฮเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะกระชากกระเป๋าพร้อมเสื้อช้อปเดินออกมาทันที

" อะไรของแม่งว่ะเนี่ย ก็กูไปส่งเมีย! " ยูโรเอ่ยขึ้นตามหลัง เฮเลนได้ยินทุกถ้อยคำที่ชายพรั่งพรูออกมา อยู่ๆ ความรู้สึกเจ็บปวดก็แผ่ซ่านเข้ามาภายในใจ เฮเลนพยามบอกตัวเองอยู่หลายครั้งว่าอย่าไปรู้สึกกับเพื่อนสนิทของตัวเองมากไปกว่านี้ แต่ยิ่งอยู่ใกล้กันมากเท่าไหร่ ความรู้สึกที่มากกว่าเพื่อนก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทุกวัน เธอพยามเก็บซ่อนความรู้สึกไว้ภายในใจคนเดียว แม้ว่าชายหนุ่มจะมีแฟนสาวที่คบกันอยู่แล้ว แต่เฮเลนเองก็อดที่จะรู้สึกแบบนั้นกับอีกคนไม่ได้ แต่เธอไม่ยอมลดศักดิ์ศรีตัวเองไปแย่งแฟนคนอื่นแน่นอน ยิ่งเป็นเพื่อนสนิทอย่างยูโรแล้วด้วย เธอยิ่งไม่มีความคิดนั้นอยู่ในสมองเลย