EP2 ความสัมพันธ์คำว่าเพื่อน

" ไม่ต้อง! กูไปของกูคนเดียวก็ได้ มึงจะไปไหนก็ไป " ฉันเดินออกจากตรงนั้นทันทีที่เอ่ยจบ ทำไมฉันต้องไปชอบมันด้วยว่ะ เจ็บจะตายอยู่แล้ว แม่งเอ่ย!!!

" มึงจะไปยังไงคนเดียว" ยูโรวิ่งมากระชากแขนฉันไว้ ก่อนจะพูดจาไร้สาระพอๆ กะเมียตัวเอง

" มันเรื่องของกู ปล่อย! กูเจ็บ! " ฉันกระชากแขนจากการเกาะกุมทันที ก่อนจะพูดเน้นๆ คำว่า กูเจ็บ ใส่หน้ามันออกไป

" เราไปกันเถอะค่ะ ได้เวลาแล้ว" เสียงของผู้หญิงที่มาใหม่ดังขึ้น ก่อนที่ยูโรจะค่อยๆ เดินไปกับแฟนสาวตัวเอง

ตกดึก @dna pub

สุดท้ายฉันก็ต้องหอบสังขารมานั่งที่ผับคนเดียว ทุเรจสิ้นดี ฉันนั่งนึกถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา วันที่เพื่อนรักของฉัน ขอร้องฉันว่าอย่ามีแฟน เพราะกลัวว่าความสัมพันธ์ของเราจะเปลี่ยนถ้าเกิดฉันมีแฟน มันไม่ตลกไปหน่อยหรอ ในขณะที่เพื่อนในกลุ่มมีแฟนกันหมด แต่ฉันกลับอยู่อย่างโดดเดี่ยว ท่ามกลางผู้คนมากมายในผับแบบนี้ แต่ที่หน้าตลกกว่านั้น คือฉันก็ยอมทำตามที่มันบอก ฉันปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาจีบ เพียงเพราะ ยูโร มันไม่ให้ฉันมีใคร ส่วนคนที่เข้ามาจีบฉัน ก็โดนยูโร่เล่นงานทุกคน

เฮเลนยังคงยกแก้วเหล้าสีอำพันดื่มอยู่อย่างนั้น ในขณะที่นักล่าราตรีต่างโยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างเมามัน แต่เฮเลนนั้นกับนั่งเศร้า เมื่อคิดถึงเรื่องราวของเพื่อนสนิท เฮเลนย้อนนึกถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ทำให้เธอตกหลุมรักยูโร

" พวกมึงเราเรียนเสร็จแล้ว ไปผับดีเอ็นเอกันไหม ร้านนี้เปิดใหม่ไปกัน " เสียงดีน่าเอ่ยชวนเพื่อนในกลุ่มวันแรกที่เจอกัน เฮเลนเองก็ตอบตกลงในทันที เพราะเธออยากออกไปเปิดโลก เธอไม่เคยเที่ยวผับที่ไทย อยากรู้ว่าจะมีมาเฟียเดินเผลนผล่านเหมือรที่สเปนไหม

" ที่ไทยมีมาเฟียเหมือนสเปนไหม " เฮเลนเอ่ยถามเพื่อนๆ ขึ้นด้วยความอยากรู้

" ทำไมหรอบอส ทำไมถึงขำเราละ " เฮเลนเอ่ยถามบอสก่อนที่ดีน่าจะแทรกขึ้น

" หยุดพูดจาแบบนั้นเถอะ เฮเลน กูจะอวก พูดกูมึง เหมือนพวกกูนี่แหละ มันจะได้สนิทกันเร้วขึ้น "

" มึงอยากรู้หรอว่าเมื่องไทยมีมาเฟียไหม " ยูโรเอ่ยขึ้นทันที

" ก็ใช่นะสิ " เฮเลนเองก็ตอบขึ้นทันควัน เพราะที่สเปนพ่อแม่เธอต้องคอยพึ่งใบบุญมาเฟียตลอด เธอคิดว่าทุกที่ก็คงต้องมีมาเฟีย

" ถ้าอยากรู้ เดี๋ยวคืนนี้กูไปรับ " ยูโรเอ่ยขึ้น ก่อนจะเข้ามากอดคอฉันแนบชิดอก พร้อมกับกระซิบข้างหูฉันเบาๆ พอให้ได้ยินกันแค่สองคน

" ทำอะไรมึงเนี่ย ปล่อยนะ แขนก็หนัก " ฉันพยามพลักแขนใหญ่ที่เต็มไปด้วยหมัดกล้ามออกจากต้นคอ แต่ทำยังไง ยูโรก็ไม่ยอม เรายื้อกันอยู่สักพักก่อนที่ฉันจะหันหน้าไปคาดโทษ แล้วยูโรก็ก้มลงมาพอดี ทำให้ปากของเราชนกันหรือจูบกันทางอ้อมนั่นแหละ

ตึกตึกตึก! เสียงใจเจ้ากรรมฉันเต้นอย่างหนัก ก่อนที่ฉันจะร้องโวยวายออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

" โอ้ย ยูโร มึงอะเล่นอะไรไม่รู้เรื่อง ปากกูแตกละมั้ง " ฉันแกล้งทำเป็นโมโห เพื่อกลบความเขิลอายในใจตัวเอง ก่อนที่เจ้าของการกระทำนั้น จะสแยะยิ้มและเดินออกมา

" เล่นกันพอยัง " เสียงบอสเอ่ยขึ้น หลังจากทีี่ยืนดูสงครามระหว่าฉันกับยูโรอยู่นาน

" ฉันจะกลับละ " เฮเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะวิ่งออกจากตรงนั้นทันที ด้วยท่าทีเขิลอาย

เฮเลนนึกถึงเรื่องราวต่างๆ ก่อนจะหัวเราะออกมาให้กับความโง่เขลาของตัวเอง ที่ดันไปตกหลุมรักคนอย่างยูโร

" จากนี้ไป กูจะมีผัว! " เฮเลนวางเงินจำนวนหนึ่งไว้ที่โต๊ะบาเทนเดอร์ก่อนจะเดินออกมานอกร้าน ก็พบกับชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนพิงรถยุโรปคันหรูของเธออยู่

" ทำไมมึงมาคนเดียว! " ยูโรเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเดินออกมานอกผับคนเดียว ด้วยท่าทีโซซัดโซเซ

" ไม่ต้องมายุ่ง " เฮเลนตะหวาดเสียงดังลั่น ด้วยฤทธิ์จองแอลกอฮอล์ที่ดื่มไปมากพอสมควร ทำให้เธอกล้าพอที่จะมีปากเสียงกับยูโร ยูโรแปลกใจทันที ปกติเฮเลนจะกลัวเขาที่สุดในกลุ่ม เพราะเธอเป็นคนหัวรั้น มีเพียงชายหนุ่มเท่านั้นที่เอาอยู่ แต่วันนี้เธอกลับมาแสดงท่าทีกร้าวร้าว

" เป็นอะไร โกรธที่กูไม่มาด้วย หรือโกรธอะไรก็พูดมาตรงๆ " ยูโรเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ซึ่งเฮเลนเองก็รู้ดีว่าคนตัวสูงกำลังระงับอารมย์โกรธตัวเอง แต่มีหรอคนอย่างเฮเลนจะแคร์

" ปล่อยกู จะไปตายที่ไหนก็ไป " เฮเลนตะคอกออกมาเสียงดังลั่น ก่อนจะหยิบกุญแจรถขึ้นมาเพื่อปลดล้อกรถตัวเอง

" กูถามดีๆ ทำไมต้องตะคอก!! " ยูโรเริ่มควบคุมอารมย์โกรธของตัวเองไม่ได้อีกครั้งเมื่อมองชุดที่ร่างบางสวมใส่มาเที่ยวคนเดียว

" แล้วดูแต่งตัวดิ! ถ้ามีคนลากไปเอามึงจะทำยังไง " ยูโรตะหวาดกลับทันที เฮเลนเม้มริมฝีปากเข้าหากันทันที แต่ก็ไม่วายโต้กลับ