ลูกสาวบุญธรรม

บดินทร์

ชายหนุ่มที่มีหน้าที่การงานที่ดีเป็นทายาทตระกูลเก่าแก่ที่ร่ำรวย อีกทั้งยังเป็นหนุ่มโสดที่ยังไม่ได้แต่งงาน แต่เขานั้นมีลูกสาวแล้ว

ถึงแม้ตอนนี้เขาจะมีลูกสาวแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาของผู้หญิงที่เข้ามาหาเขาเลยเพราะทุกคนต่างรู้ว่านั่นไม่ใช่ลูกแท้ๆของเขา

ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เขาปล่อยให้ตัวเองเป็นโสดมาตลอด แต่เขาก็ยังไม่คิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหน และเขาคิดว่าเขามีความสุขที่อยู่แบบนี้

เรื่องผู้หญิงเขาก็ไม่เคยขาดเพราะเขายังดูดี จึงทำให้ผู้หญิงเข้าหาเขามากมาย เขาไม่เคยคิดจะยอมผู้หญิงคนไหน แต่ทุกวันนี้ผู้หญิงที่เขายอมก็คงมีแต่ลูกสาวของเขา

เมื่อก่อนเขาไม่คิดจะยอมใคร แต่พอเขามีลูกสาวเธอกลับเป็นทุกอย่างของเขา เขาดูแลเธอมาอย่างดี ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม เพราะลูกสาวของเขาน่ารักน่าทะนุถนอม ยิ่งกว่าอะไรดี

และความจริงที่ว่าเธอไม่ใช่ลูกของเขา ลูกสาวเขาก็รับรู้เมื่อเธอโตขึ้น ซึ่งไม่ได้เป็นปัญหาอะไรที่เขาไม่ใช่พ่อแท้ๆของเธอ

ยิ่งเธอโตขึ้นมากเท่าไหร่ ความสวยความน่ารักของเธอก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทุกวัน

แต่พอเธอโตขึ้น เขาต้องเว้นระยะห่างกับเธอ ถึงแม้เขาจะหวงแหนเธอขนาดไหนก็ตามก็เพราะลูกสาวของเขาเธอเป็นสาวสวยสะพรั่งขนาดนั้นโตไล่เขามาติดๆ เพราะเขาแก่เพียงอายุแต่หน้าตาเขาไม่ได้แก่เลย

ปัจจุบันเขาจึงเว้นระยะกับลูกสาวพอสมควร สิ่งไหนที่เคยทำเขาก็ไม่ทำ แต่เหมือนบางทีลูกสาวเขาก็ไม่เข้าใจเสียเลย เธอมักถามอย่างไม่เข้าใจการกระทำของเขาเสมอ...

ธิดา

ลูกสาวเพียงคนเดียวของบดินทร์ เธอได้เรียนจบเป็นที่เรียบร้อย เธอได้เติบโตเป็นสาวสวยน่ารักเต็มตัว เธอเป็นหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักน่าทะนุถนอม เธอเกิดมาพร้อมกับความน่ารัก ตอนเรียนเธอก็เป็นที่หมายปองของผู้ชาย แต่เธอก็ไม่เคยสนใจใคร เพราะเธอนึกถึงแต่พ่อของเธอ และเธอก็รู้ว่าพ่อของเธอห่วงเธอมาก และผู้ชายคนเดียวที่เธอรักคงมีแต่พ่อของเธอ

เมื่อเธอโตขึ้นเธอก็รับรู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกจริงๆ ของพ่อเธอ แต่เธอไม่ได้รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่ถูกรับเลี้ยงมา เธอนึกขอบคุณเสียด้วยซ้ำที่ทำให้เธอได้มีชีวิตดุจดั่งเจ้าหญิง เพราะพ่อของเธอดูแลเธอดีมากราวกับว่าเธอเป็นเจ้าหญิง

และตอนนี้พ่อของเธอก็ยังไม่ได้แต่งงานหรือคิดจะให้ผู้หญิงคนไหนมาเป็นแม่ของเธอซึ่งเธอก็รู้สึกว่าไม่ต้องการให้ใครมาเป็นแม่ของเธอ แต่ถ้าหากพ่อของเธอต้องการ เธอก็ย่อมยินดี แต่ถ้าหากเกิดขึ้นจริงความรู้สึกของเธอก็เหมือนถูกแย่งความรักไป

ยิ่งเธอโตขึ้นเธอก็ยิ่งรักพ่อเธอมาก แต่ความรักของเธอมันเริ่มแปลกไป มันเริ่มเป็นความรักที่เธอต้องการพ่อของเธอแบบไม่ได้ต้องการความรักจากคนที่เป็นพ่อ มันเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น แต่เธอก็ได้แต่เก็บไว้ เพราะพ่อเธอเป็นผู้ที่มีพระคุณ

แต่เหมือนยิ่งโตเธอรู้สึกว่าพ่อของเธอจะตีตัวออกห่างจากเธอ ทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ต้องการแบบนี้เลย

บ้านอัครตระกูล

ร่างสูงโปร่งกำลังทิ้งตัวลงนั่งพิงอยู่ตรงโซฟา แขนสองข้างพาดลงด้วยท่าสบาย พร้อมกับหลับตาเพื่อผ่อนคลาย หุ่นกำยำสุขภาพดี เขาใส่เชิ้ตผับแขนที่ไม่ได้เรียบร้อยนัก กระดุมตรงอกถูกปลดออกเผยให้เห็นอกกำยำน่ามอง ใบหน้าหล่อเหล่าคมคาย เขาคือ บดินทร์ อัครตระกูล

"ป๊า กลับมาแล้วเหรอคะ"

เสียงใสร้องทักบดินทร์ด้วยความดีใจ พร้อมวิ่งเข้าไปนั่งลงบนตักของเขา เธอเอามือคล้องคอเขาทันที

"ครับ แล้วทำไมหนูยังไม่นอนอีก" บดินทร์ลืมตาขึ้นมาทันที เมื่อเขารับรู้ว่าบนตักของเขามีสิ่งนุ่มนิ่มทับอยู่ และได้กลิ่นหอมๆ แตะจมูก

"หนูยังไม่ง่วงค่ะ หนูรอป๊าอยู่ไง หนูคิดถึงป๊า ป๊าไม่ค่อยอยู่บ้านเลย" หญิงสาวพูดพร้อมทำตาใสใส่เขา

บดินทร์เหลือบมองชุดนอนที่ลูกสาวใส่ ชุดที่เธอใส่เป็นชุดนอนกระโปรงหลวมๆ ความยาวไม่ถึงหัวเข่าและเมื่อเธอนั่งอยู่บนตักเขาทำให้ชุดนอนที่เธอใส่รั้งจนเห็นขาขาวเนียนราวกับปุยนุ่น ดีนะเขาสั่งให้คนดูแลออกไปหมดก่อนหน้าแล้ว

"ป๊ายุ่งๆน่ะ ป๊าไม่ชอบชุดนอนตัวนี้เลย ป๊าเคยบอกหลายครั้งแล้วว่าถ้าใส่แบบนี้ ให้หนูอยู่แต่ในห้องนอน ถ้าเป็นแบบนี้ ป๊าว่าอย่าใส่ชุดนี้อีกเลยครับ" บดินทร์เห็นชุดนอนของลูก เขาสั่งห้ามเธอทันที เพราะเขาไม่อยากให้ใครมาเห็น

"ก็หนูดีใจที่ป๊ากลับบ้าน หนูเลยไม่ทันระวัง ถ้าป๊าไม่ชอบหนูไม่ใส่ก็ได้ค่ะ" หญิงสาวทำหน้าผิดหวัง

"ป๊าแค่ไม่ชอบเวลาใส่ออกมานอกห้องแบบนี้" เขาแค่ไม่อยากให้ใครมาเห็นเนื้อขาวๆ ของลูกสาวเขา

"งั้นหนูจะใส่ให้ป๊าดูคนเดียวพอค่ะ" เธอพูดพร้อมกับก้มลงหอมแก้มผู้เป็นพ่อที่เธอเรียกเขาว่าป๊าทำให้ร่างกายของเธอแนบชิดกับเขามากยิ่งขึ้น

บดินทร์หายใจติดขัดทันที เขาพยายามเลี่ยงไม่แตะต้องไม่ตอบโต้ลูกสาวตัวเองเหมือนเมื่อก่อน แต่เธอก็เหมือนจะไม่ได้รู้เรื่องอะไร เพราะเธอยังปฏิบัติเหมือนปกติ

บดินทร์อุ้มลูกสาวลงจากตักทันที พร้อมลุกขึ้นยืน

"ป๊า จะออกไปข้างนอก หนูรีบขึ้นไปนอนเดี๋ยวนี้เลย" เขาพยายามทำเสียงให้นิ่ง พร้อมกับสั่งเธอทันที

"ป๊าจะออกไปข้างนอกอีกเหรอคะ ป๊าเพิ่งกลับมาเอง" เธอพูดพร้อมทำหน้าเศร้าทันที

"ป๊าจะออกไปธุระครับ"

"แต่ป๊าเพิ่งกลับมาเองนะคะ นี่ก็ดึกแล้ว ป๊ายังต้องทำธุระอีกเหรอคะ"

"ครับ หนูเข้าใจป๊าหน่อยนะ หนูไปนอนพักเถอะ เชื่อป๊านะ"

"ก็ได้ค่ะ"

"ดีมากครับ" เขาลูบหัวเธอ พร้อมกับเดินออกไปทันที

หญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักมองตามแผ่นหลังผู้เป็นพ่อหรือป๊าของเธอ แค่แผ่นหลังก็รู้ว่าป๊าของเธอหล่อเหลามาก

หญิงสาวมองพร้อมทำตาละห้อย เพราะตั้งแต่เธอโตขึ้นทุกการกระทำของป๊าเธอก็เปลี่ยนไป ป๊าเธอไม่กอดไม่หอมไม่นอนกับเธอไม่ทำอะไรที่เคยทำ

เธออยากนอนกับป๊า อยากกอดอยากหอมเหมือนที่เคยทำ

ถึงแม้ป๊าของเธอ จะรักและหวงแหนเธอเหมือนเดิม แต่เหมือนป๊าของเธอจะเว้นระยะกับเธอจนเธอไม่ชอบเสียเลย เธอรู้ว่าป๊าของเธอไม่ใช่พ่อแท้ๆ แต่เธอก็รักป๊าเธอมากและเธออยากทำเหมือนที่เคยทำ

ส่วนทางบดินทร์ ตั้งแต่ลูกสาวบุญธรรมของเขาโตเต็มวัย และพอเธอเรียนจบ เขาแทบไม่อยู่บ้าน แต่เขาก็รู้ทุกการเคลื่อนไหวของลูกสาวเขา เขารักและห่วงเธอมาก แต่ให้ทำไงได้ก็เมื่อลูกสาวเขาโตไล่เขามาติดๆ ขนาดนี้ เขารู้สึกว่าการอยู่ร่วมกับลูกสาวในปัจจุบันมันยากกว่าการที่เริ่มต้นเอาเธอมาเลี้ยงเสียอีก

เพราะตอนนี้เธอเป็นสาวสะพรั่ง ไม่ว่าเขาอยากจะกอดจะหอมลูกเขาเพียงใด มันก็ไม่เหมือนเมื่อก่อนเสียเลย