ประกาศตัว

ช่วงเที่ยง

ใบหม่อนที่ลงมานั่งพักกลางวันกับเพื่อนในคณะวิศวะ ทุกวันคณะนี้มีสาว ๆ จากต่างคณะที่ชอบมาขายขนมจีบหนุ่ม ๆ วิศวะ มากมาย พวกเธอยอมเดินกันมาไกล มาถึงวิศวะ รวมถึง พราวฟ้า ดาวนิเทศปีหนึ่ง เธอชอบมาทำตัวสนิทสนมกับเพทาย ใบหม่อนที่เห็นเพทายมีสาวมานั่งข้าง ๆ เธอเลยเดินเข้ามา

"แหม เมื่อวานพื่งจะขอใบหม่อนเป็นแฟน วันนี้ควงสาวคณะอื่นแล้วหรือคะ" ใบหม่อนที่หย่อนก้นนั่งลงตรงข้ามเพทาย เพทายที่เห็นใบหม่อนเขารีบกระเด้งตัวขึ้นทันที แล้วกระโดดข้ามโต๊ะมานั่งฝั่งเดียวกับใบหม่อน

"ไม่ใช่ พี่ไม่ได้มานั่งจีบเขา นี่คณะวิศวะเขามานั่งข้างพี่เองถามพวกเพื่อน ๆ พี่ดิ" เพทายหันมาหาเพื่อน ซึ่งเพื่อนแต่ละคนไม่ได้สนใจ มัวแต่กินข้าว

"พี่ตั้งใจมารอใบหม่อนเลยนะ พี่ยังไม่ได้สั่งอะไรเลย"

"หรือค่ะ แล้วนี่จานใครอะ" จานวางฝั่งตรงข้ามเธอตอนที่เพทายลุกมา ขยับเล็กน้อย

"พี่เพทายมีแฟนแล้วเหรอคะ" พราวฟ้าเอ่ยถาม ก่อนหันมามองใบหม่อน

"พี่เพทายคบทอมหรือคะ"

"อะไร ใครทอม เรียนวิศวะไม่จำเป็นต้องทอมปะ" ใบหม่อนเถียงพราวฟ้า

"ไม่ได้แค่จะครบ คนนี้พี่จริงจัง" เพทายตอบออกมาจริงจัง

"มันเอาแน่เว้ย" เจตต์แซวเพื่อน

ใบหม่อนเดินมาซื้อข้าว เพทายเดินตามติดไม่ห่างเลย หนุ่มคนไหนมองใบหม่อน เขาจะส่งสายตาปรามออกไป

"อ้าวน้องใบ ทานข้าวหรือครับ พี่เลี้ยงไหมครับ" เสียงรุ่นพี่นั่งที่โต๊ะเอ่ยแซวใบหม่อน

"แฟนกู กูเลี้ยงเองได้" เพทายเดินมาได้ยินพอดี เดินมากอดคอใบหม่อนประกาศเสียงดังชัดเจน จนคนกลุ่มนั้นเงียบลง เพราะเกรงใจรุ่นพี่อย่างเพทาย

"โหเล่นกันท่าแบบนี้ ครบสามเดือนใครจะมีจีบใบหม่อนละพี่เพทาย"

"ไม่ให้ใครจีบทั้งนั้นแหละ" เพทายหันมาตอบใบหม่อน

ใบหม่อนหยุดร้านข้าว เห็นเพื่อนสั่งอาหารหน้าตาน่ากิน

"โน๊ต ร้านไหนอะ น่ากินอะ"

"ร้านนั้น ลองชิมก่อนไหม"

"ไม่เป็นไร ฉันไปลองสั่ง"

"อืม"

โนํตจึงเดินกลับมาที่โต๊ะกลุ่มเพื่อนตนเอง

ข้อดีของใบหม่อนที่ผมไม่ห่วง เธอไม่กินของสุ่มเสี่ยง ระวังตัวเองเรื่องการกิน เตี่ยเธอสอนให้ระวังกินของแปลกหน้า

"พี่เพทายจะสั่งด้วยไหม จะได้ทำทีเดียว"

"ครับ สั่ง สั่ง"

หลังจากสั่งอาหาร วันนี้ใบหม่อนเดินสบาย มีพี่เพทายมาคอยบริการ จนสาว ๆ คณะอื่น แอบอิจฉาเธอได้รุ่นพี่ทั้งหล่อ รวย

"นี่จะมาเป็นแฟน หรือจะมาเป็นเบ๊ค่ะ" ใบหม่อนเอ่ยถาม

"ยอมรับพี่แล้วใช่ไหม ว่าให้พี่เป็นแฟน"

"เดินตามติดขนาดนี้คนอื่นเขาคิดไปไหนต่อไหนแล้ว"

"พี่ก็แค่อยากประกาศเปิดตัวว่าพี่กำลังคบกับใบหม่อนอยู่"

"เดี๋ยวสาว ๆ ในคลังหายหมดหรอก" ใบหม่อนแซวเล่น ตอนมาใหม่ ๆ เพทายสาวเยอะมาก

"เมื่อมีแฟนก็พร้อมจะหยุดครับ"เพทายใช้คารมหยอดหญิงสาว

"ถุยย..." เสียงเนมฟังคนอย่างเพทายบอกว่าจะหยุด

" เอามันให้อยู่นะครับน้อง ปลาไหลตัวพ่อเลยมันอะ " เนมเอ่ยบอก

" เงียบปากมึงไปเลยไอ้เวร "

"หรือไม่จริงที่กูพูด "

"อย่าไปฟังมันครับ"

เพทายหันมาถีบเนมจนตกโต๊ะ เพื่อนๆ ในกลุ่ม โต๊ะข้าง ๆ พากันขำ ยกเว้น โน๊ตที่มองมาด้วยใบหน้านิ่งเฉยเหมือนมีอะไรในใจ

"เป็นเพื่อนกันมันดีอยู่แล้ว" แว่นเดินมาตบบ่าเพื่อนเบา เหมือนเอ่ยเตือนความรู้สึกของโน๊ต

"เพื่อนรักเพื่อนไม่ได้หรือไงวะ"

" รักได้ แต่มึงจะรักทั้ง ๆ ที่เขามีเจ้าของเนี่ยนะ "

" พี่เขารักใบหม่อนจริง ๆ กูจะไม่เข้าไปยุ่ง"

" โน๊ต " ใบหม่อนทานข้าวเสร็จแล้วเดินมานั่งกับเพื่อน ๆ แยกกับพวกเพทาย

"อืม ว่าไง" โน๊ตเงียบลง ไม่ได้ตอบอะไรแว่นอีก

"นายเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนี้ละ" ใบหม่อนทำหน้าตาสงสัย

"เปล่านี่ ก็หน้าปกติ ไปขึ้นเรียนเหอะ" โน๊ตเก็บข้าวของตนเอง แล้วเดินนำหน้าออกไปห้องเรียนเครื่องยนต์

"ไปกันได้แล้วหม่อน" แว่นเดินมาคล้องคอเพื่อนสาว แต่โดนโน๊ตเดินกลับมาตบกลางกบาล

"ไปคล้องคอมันแบบนั้นได้ไง" โน๊ต บอกแว่น จนโน๊ตมาคล้องคอหม่อนอีกข้าง

"โอ๊ย... นี้ๆ ช่วยเห็นใจเพื่อนสาวคนเดียวในกลุ่มแบบฉันบ้าง พวกแกสองคนจะมาคล้องคอแบบนี้มันเดินลำบาก" พอใบหม่อนพูดจบ เพื่อนสองคนที่คล้องคอ หันมาสบตากันเองด้วยความสองคนเข้าใจ โน๊ตกับแว่นยกขาใบหม่อนขึ้นคนละข้าง มือยังคงคล้องคอเอาไว้ พาแบกวิ่งมายังห้องเรียน

"โอ๊ย โอ๊ะ จุก พอ ๆ พวกแกเลิกแบก แม่งเอ๊ยไม่ทะนุถนอม ผู้หญิงร่างบางแบบฉันเลย" ใบหม่อนว่าเพื่อนสองคน จนทั้งสองคนแบกเธอมาจนถึงโต๊ะในห้องเรียน

"เล่นอะไรกันวะเป็นเด็ก ๆ เลย" คิวนั่งรอในห้องเรียน

"คิว ช่วยด้วย ไอ้พวกนี้แกล้งใบหม่อน" ใบหม่อนเอ่ยออกมา ขอความช่วยเหลือ แค่นั้นได้ยินเสียงตุ๊บ

"ไอ้พวกบ้า ก้นแตกแล้ว แรงม้า แรงช้าง ฉันเป็นผู้หญิงนะเว้ย"

"มีแค่เพื่อนหล่อ ๆ ก็ต้องทำใจนะน้องสาว" แว่น ขยับแว่นตาตัวเองออกมา

"หล่อมากเลย หล่อสุด สุด " ใบหม่อนหันมาเกาคางให้แว่น

" ทะลึ่งแล้วแก เห็นว่าเป็นเพื่อนนะ คนอื่นเตะคว่ำแล้ว" พูดยังไม่ทันจบก็มีบาทาของใครสักคนมาถีบแว่น จนร่วงลงไปนอนกองกับพื้น

" พี่เพทาย " ใบหม่อนเอ่ยเรียกเขา

"แม่งเอ๊ยใครเตะกูวะ" แว่นลุกขึ้นยืน แต่เพราะแว่นกระเด็นหลุดออกไปเลยมองคนไม่ชัด ใบหม่อนเข้าไปช่วยประคองเพื่อน

"แว่น แว่นนาย" ใบหม่อนก้มลงไปหยิบแว่นมา ใส่ให้แว่น จะได้มองชัด

"คนไหนเตะกูวะ มึงหรือไอ้คิว ไอ้โน๊ต หรือ ..... สวัสดีครับพี่เพทาย" แว่นตอนแรกด่ากราด พอหันมาเจอเพทาย รีบยกมือไหว้

"กูนี่แหละเตะครับ มึงจะมาเตะแฟนกู " เพทายเดินมาคล้องคอใบหม่อนด้วยความเป็นเจ้าของ

"ผมแค่แหย่เพื่อนครับพี่ ใครจะไปเตะมันลง ผมไม่ทำร้ายเพศตรงข้ามครับ"

"แต่เมื่อกี้มึงจับกูโยนกับไอ้โน๊ต ไม่ทำร้ายกูเลย" ใบหม่อนบ่นเพื่อน

"ยังไม่เลิกเรียนพี่มาทำไม"

"อาจารย์ยกคลาสทั้งคณะ ไม่รู้ไง"

"ถ้ารู้แล้วจะเอ่ยปากถามปะละ"

"หืม ใบหม่อน ... ปากหรือเนี่ย จะไปสนามแข่ง ไปด้วยไหม" ใบหม่อนทำท่าทางคิดหนัก

"SPEED PARK ของพี่อะดิครับ ผมชอบอะ มีแข่งผมขอเข้าไปดูด้วยคนได้ไหมพี่" คิวได้ยินว่าเพทายจะไปสนาม

"เออ มาสิ อาทิตย์นี้มีแข่งสองล้อ"

"อะ" เพทายทำท่าจะพูดต่อ

"อะ เอาเบอร์โทรพี่ไป ถ้าการ์ดไม่ให้เข้าก็โทรมา " ใบหม่อนพูดสวน ออกไป คำพูดเดิมที่เขาจะพูด จนเพทายเอามือมาโยกหัวเธอเบา ๆ

"แสนรู้ จริง ๆ "

"คนค่ะ ไม่ใช่หมาในปากพี่"

"เอ่อ ไว้หน้าพี่นิดหนึ่งครับ คนสวย ปากคอเราะร้ายมาก ใบหม่อนที่พี่รู้จักที่อู่ไหม"

" ไม่ร้ายนะ แบ๊ว ๆ ใส ๆ จะไปเลยไหมคะ แวะหาของไปกินให้ก่อนนะ"

"เออ เดี๋ยวแวะให้ ไป "

"ไปก่อนนะทุกคน เจอกันอาทิตย์นี้ที่สนามนะคิว" ใบหม่อนบอกคิวเพื่อคิวอยากจะไปด้วย

เพทายเดินเกาะแขนใบหม่อนตลอดทางจนมาถึงรถคันของตนเอง

"อย่ากลับเย็นนะ ไม่ได้บอกเตี่ย ว่าไม่มีเรียน"

"อืมได้ ขึ้นรถครับ"

ใบหม่อนก้าวขาขึ้นมาบนรถ เพทายเลยรีบปิดประตู เดินมาทางฝั่งตนเองรีบขึ้นรถออกไปเช่นกัน