ตอนที่ 3

วันนี้เขาจึงดูแปลกตาไปกว่าทุกวันที่นุ่งแต่กางเกงขาก๊วยกับผ้าขาวม้าคาดเอว

ในเวลาต่อมา

ในระหว่างที่หญิงชายต่างวัยกำลังนั่งมาด้วยกันในรถกระบะ ดูเหมือนว่าความโกรธของเมฆ กำลังจะคุกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้นที่กระท่อมร้าง วันที่สะใภ้แสนสวยทำให้หัวใจของพ่อผัวที่แอบรักหล่อนแตกต้องสลาย

“ช่วงนี้เหงามากใช่ไหม”

เมฆถามเสียงเข้มบ่งบอกอารมณ์ไม่พอใจ ทำเอาคนถูกถามทำหน้าแปลกใจ เพราะว่าจู่ๆ น้ำเสียงและแววตาของเมฆเปลี่ยนไป

“ลุงเมฆหมายถึงอะไรคะ”

เรไรเหลือบมองคนถาม

“ก็หมายถึงเธอนั่นแหละ… เอาตรงๆ เลยนะ ฉันหมายถึงเรื่องอย่างว่า เรื่องบนเตียงที่ไอ้ศักดิ์มันทำให้เธอไม่ได้ ทำให้เธออยากมาก… เงี่ยนมากใช่ไหม”

เมฆไม่อาจสะกดกลั้นความโกรธได้อีกต่อไป

“ลุงเมฆ… ทำไมพูดหยาบคายอย่างนี้”

หญิงสาวตกใจ สายตาคมตวัดมองพ่อสามีอย่างไม่พอใจ รู้ว่าเขาเป็นคนจริง มีบุคลิกดุดิบ บางครั้งใจร้อนมากจนออกไปทางมุทะลุดุดัน หากแต่ที่ผ่านๆ มาเขาก็ยังไม่เคยหยาบคายไร้เหตุผลเหมือนตอนนี้

“คนเรา… ทำอะไรไว้ตัวเองย่อมรู้ดีอยู่กับใจ กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง”

เมฆกล่าวขึ้นลอยๆ แต่คนฟังรู้สึกเหมือนว่ากำลังโดนหลอกด่า

“อะไรคะ… หนูไปทำอะไรให้ลุงเมฆไม่พอใจหรือคะ”

เรไรตามไม่ทัน มองหน้าพ่อผัวด้วยแววตาขุ่นข้อง วันนี้เขาเป็นบ้าอะไร?

“ได้… ถึงขั้นนี้แล้วงั้นลุงก็จะไม่อ้อมแล้วนะ เอาเป็นว่าหลังจากนี้วันไหนถ้าอยากมาก… อยากจนทนไม่ไหวก็มาเรียกลุง เดี๋ยวลุงจะช่วยดับความเงี่ยนให้เอง”

เมฆคิดว่าตอนนี้คงไม่ต้องไว้หน้ากันแล้ว มีอะไรใส่ให้สุดๆ แล้วไปหยุดบนเตียง

“ที่แท้ก็ตัณหากลับ เพิ่งรู้ว่าเป็นพ่อผัวหัวงู หยาบคายที่สุด”

เรไรเสียความรู้สึกกับเมฆ

“ถ้าฉันหยาบคาย… งั้นเธอมันก็แพศยาสารเลวไม่ต่างกันที่กล้าสวมเขาให้ลูกชายฉัน”

เมฆเผยความลับที่เขาแอบรู้

“หนูไม่เคยทำอะไรอย่างที่ลุงว่า”

“อย่ามาปากแข็ง… เอางี้นะ ถ้าร่านนักเดี๋ยวพ่อผัวอย่างฉันจะจัดให้เอง… จะได้ไม่ต้องไปคบชู้นอกบ้านให้เสื่อมเสีย”

“เลว… หนูไม่คิดว่าลุงเมฆจะเลวทรามขนาดนี้”

“ดี… ได้รู้อย่างนี้ก็ดี เดี๋ยวฉันจะทำให้เธอรู้ว่าหลังจากวันนี้ไอ้ผู้ชายเลวๆ คนนี้แหละจะเป็นผัวเธอ จะดับความร่านให้เธอในวันที่ลูกชายฉันกลายเป็นคนพิการ อวัยวะเพศมันใช้งานไม่ได้ เธอจะได้ไม่ต้องงุ่นง่าน ไม่ต้องเงี่ยนจนแอบไปเอากับชู้”

เรไรไม่เข้าใจที่เขาว่า มันต้องมีความเข้าใจผิดบางอย่างที่ทำให้พ่อผัวโกรธจัด ถึงกับสาดอารมณ์หยาบคายใส่หล่อนเป็นฟืนเป็นไฟอย่างไม่ไว้หน้า

ทว่าไม่ทันได้อธิบายอะไร เมฆก็หักพวงมาลัยเลี้ยวซ้ายออกมาจากเส้นทางหลัก

“ลุงเมฆ… จะไปไหน”

เรไรตกใจ นึกสงสัยว่าทำไมรถกระบะของเมฆเปลี่ยนเส้นทางกะทันหัน กระทั่งหล่อนเหลือบไปเห็นป้ายในซอยที่รถกำลังเลี้ยวเข้ามา จึงรู้ว่ากำลังจะโดนพาเข้าโรงแรมม่านรูด

“ไม่นะ… อย่าทำแบบนี้นะลุงเมฆ... ลุงเมฆเป็นพ่อผัวฉันนะ”

เรไรวิงวอนเสียงสั่นพร่า หลังจากม่านรูดสีดำปิดฉับลงเบื้องหลังรถกระบะที่แล่นเข้ามาจอด

“ก็แค่พ่อเลี้ยง… ”

เมฆไม่ฟังเสียงทัดทาน ฉุดเรไรเข้ามาในห้องจนได้ แม้ว่าหล่อนจะแสดงท่าทีขัดขืนไม่ยินยอม กำปั้นน้อยๆ ของเรไรทุบรัวอยู่ที่แผงอกกว้างของพ่อสามีสุดหื่น หากเมฆไม่ฟังเสียง ยังคงกอดปล้ำจนเรไรอ่อนเปลี้ย ร่างเอิบอิ่มโดนรวบอุ้มมานอนลงบนเตียงจนได้

“อื๊อ... ปล่อยนะ... อย่า… ”

เรไรร้อง มือใหญ่ของพ่อผัวเอื้อมมาบีบขยำทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อนอย่างเมามันส์ไม่ปรานี เมฆชอบผู้หญิงนมใหญ่ แอบมองสองเต้าของเรไรมานาน

“นมใหญ่เหลือเกินแม่คุณเอ๊ย ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมผู้ชายอยากล่อเอ็งนัก”

เมฆปลุกปล้ำทั้งกอดทั้งจูบอย่างหื่นกระหาย ทำเอาสะใภ้หวามไหว อ่อนระทวยไปด้วยความลืมตัวเมื่อโดนจู่โจมแบบไม่ทันได้ตั้งตัว