4

Chapter 4

เวนิสมองข้อความแล้วยิ้มออกมา เขาสนใจผู้หญิงคนนี้สนใจผู้หญิงที่ชื่อไอริส เขารู้สึกว่าเธอไม่เหมือนคนอื่น ไม่เหมือนผู้หญิงที่เขาเคยรู้จัก ผู้หญิงคนอื่นพร้อมจะขึ้นเตียงกับเขา แต่ไอริสเธอไม่ใช่แบบนั้น

เธอน่าค้นหา อะไรบางอย่างทำให้เขารู้สึกแบบนั้น

ผ่านไปอีกหลายวันชีวิตเขาวนเวียนแต่กับการส่งข้อความหาไอริส เธอตอบบ้างไม่ตอบบ้างมันทำให้เขาร้อนรน เขาได้ที่อยู่เธอมาหลายวันแล้ว แต่ที่ยังไม่ไปหาก็เพราะเขารู้สึกว่ามันเร็วเกินไป

เวนิสคิดเรื่องไอริสเป็นร้อย ๆ หน แต่ในหัวมันก็วนเวียน ถามตัวเองซ้ำ ๆ เขาเป็นอะไร ถึงได้เอาแต่คิดถึงเธอคนนั้น

ไอริสนั่งมองข้อความในมือถือของตัวเอง เป็นข้อความของปุริมทร์ที่ส่งมาหาเธอ ไม่ว่าจะพยายามบลอคแค่ไหน เขาก็สมัครไลน์ใหม่แล้วส่งมาขอโอกาสกับเธอ

ใครจะอยากกลับไปหาคนสารเลวพันธุ์นั้นต่อให้รักมาแค่ไหนไอริสก็ไม่มีทางกลับไปหาเขา

“ฮึก!” ไอริสปิดหน้าตัวเอง ต่อให้พยายามเข้มแข็งแค่ไหน เวลาที่อยู่คนเดียว ไอริสก็แค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่อ่อนแอ คืนนี้เธอมานั่งเล่นที่สวนสาธารณะใกล้คอนโด คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย เธอนอนไม่ค่อยหลับจิตใจฟุ้งซ่าน

“ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ” น้ำเสียงนุ่มทุ้มอ่อนโยนดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้ไอริสต้องหันไปมอง เวนิสยืนยิ้มให้เธอในมือของเขาถือถุงอะไรบางอย่าง

“เชิญค่ะ” ไอริสเขยิบให้เขานั่งพร้อมกับปาดน้ำตาของตัวเองลวก ๆ

“ขอบคุณครับ” เขาเอ่ยขอบคุณแล้วนั่งลงข้างๆ “คุณร้องไห้เหรอครับ?”

“เปล่าหรอกค่ะ ไม่มีอะไรหรอกริสก็แค่มานั่งเล่นมองอะไรไปเรื่อยเปื่อย” เธอผินหน้าหนี ไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตา ที่จริงไอริสเข้มแข็งจะตาย ตอนนี้แผลยังสดใหม่ เธอจึงยังทำใจไม่ค่อยได้

“ก็เห็นว่าร้องอยู่ มานี่เดี๋ยวฉันเช็ดน้ำตาให้” เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกจากกระเป๋า จะเช็ดน้ำตาให้

“ไม่เอาหรอกค่ะ” ไอริสป้องมือปฏิเสธเขา

“อยากเช็ดให้”

“ไม่เป็นไรค่ะ”

“งั้นเธอเอาไปเช็ดเอง” เวนิสยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธออีกครั้ง ไอริสทำท่าลังเลก่อนจะตัดสินใจรับมา “เช็ดน้ำตาสิครับ”

“ค่ะ” ไอริสเช็ดน้ำตา “พรุ่งนี้จะซักแล้วเอามาคืนให้นะ”

“ไม่เป็นไรฉันให้ แล้วมีเรื่องอะไรทำไมถึงมาร้องห่มร้องไห้แบบนี้ล่ะ นี่มันก็ดึกแล้วนะเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวมานั่งดึก ๆ ดื่น ๆ แบบนี้มันอันตราย ผู้ชายสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้ คุณมานั่งอยู่แบบนี้อาจจะมีคนทำมิดีมิร้ายคุณก็ได้”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ริสแค่…”

“เรื่องผู้ชายคนนั้นใช่ไหม?”

“…”

“ระบายกับผมได้นะ?”

“….” ไอริสมองหน้าเขานิ่ง

“พูดมาเถอะ เผื่อคุณสบายใจขึ้น”

“ผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนริส เขานอกใจริสไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น” ไอริสว่าแล้วถอนหายใจ แต่เวนิสกลับรู้สึกหนักใจ “ริสดีกับเขาทุกอย่าง แต่เขาก็ยัง…”

“ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะมีทางออก ตอนนี้แผลยังสดอยู่คุณถึงเสียใจ แต่เมื่อเวลาผ่านไปหัวใจคุณจะชินชา ถ้าคุณผ่านจุดนี้ไปได้ เวลาที่คุณมองย้อนกลับมา คุณจะเห็นปัญหามันเล็กนิดเดียว”

“ริสรู้ค่ะ ว่าควรทำยังไง”

“ตัดใจดีที่สุดครับ เดินหน้าต่อไป ผู้ชายคนนั้นพลาดเองที่ทำคุณหลุดมือ”

“ฉันไม่มีค่าพอ ที่จะรั้งหัวใจเขามากกว่าค่ะ” ไอริสยิ้มเจื่อน ๆ

“บางครั้งโลกอาจจะเหวี่ยงคนที่ดี พร้อมที่จะดูแลคุณ พร้อมที่จะรัก พร้อมที่จะซื่อสัตย์กับคุณ ให้มาเจอคุณก็ได้” คำพูดของเวนิสทำให้ไอริสต้องช้อนสายตาขึ้นมองเขา “คุณยังสาวยังสวย ชีวิตคุณต้องเจอคนดี ๆ คนที่พร้อมดูแลคุณก็เป็นได้”

“ไม่รู้จะมีวันนั้นไหม วันที่ริสได้เจอคน ๆ นั้น”

“มีสิครับ คุณอาจจะเจอมันแล้ว แค่ยังไม่รู้ตัวก็ได้”

“ไม่มีหรอกค่ะ”

“มีสิครับ ผมว่าเลิกร้องไห้แล้วคุยเรื่องอื่นกันดีกว่า”

“….”

“ตอนนี้คุณทำอะไร?” เวนิสเอ่ยถาม แม้จะรู้ว่าตอนนี้ไอริสทำอะไร มีบ้านอยู่ที่ไหน เรียนอยู่ปีสองคณะอะไร พ่อแม่เป็นใคร ชอบอะไร มีแฟนมาแล้วกีมี่คน มีเพื่อนชื่ออะไรบ้างแล้วก็ตาม “ทำงานหรือยัง?”

“ริสเรียนอยู่ปีสองค่ะ คณะศิลปกรรมศาสตร์”

“อืม”

“แล้วคุณล่ะคะ?”

“จบโทที่อังกฤษ ว่าจะเรียนต่ออีก แต่ยังขี้เกียจอยู่”

“จบโทก็สุดยอดแล้วค่ะ” ไอริสว่าแล้วเอนกายพิงพนักพิง มองดูพระจันทร์ที่กำลังส่องแสงสุกสกาวบนท้องฟ้า “พระจันทร์สวยจังเลยนะคะ”

“มันก็สวยทุกวันแหละ อยู่ที่ว่าเราจะสนใจมองมันหรือเปล่า”

“จริงค่ะ ก็เหมือนคน บางครั้งเราทุ่มเทมากแค่ไหน มันก็ไม่เคยอยู่ในสายตาคนที่เรารัก”

“…”

“ช่างมันเถอะค่ะ”

“ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก ผู้ชายคนนั้นพลาดที่ปล่อยมือคุณไป คุณสวยน่ารัก น่าทะนุถนอมขนาดนี้ เขายังกล้านอกใจ แสดงว่าเขาไม่เหมาะกับคนแบบคุณ ทำใจเริ่มใหม่ ปล่อยเรื่องเฮงซวยทิ้งไว้ข้างหลัง” ไอริสมองเสี้ยวใบหน้าคม ถ้าเขารู้ว่าแฟนเขานอกกายนอกใจไปเอากับแฟนของเธอ เขาจะเสียใจบ้างไหม

“ถ้าเกิดว่าแฟนคุณนอกใจไปเอาคนอื่น คุณจะทำยังไง?”

“ก็ไม่ทำยังไง ผมก็คงปล่อยไป แสดงว่าผู้หญิงไม่รักดีคนนั้นไม่เหมาะกับผม” ไอริสมองหน้าเขาอยู่นาน เธออยากจะบอกความจริงเขา แต่พอคิดอีกที เธออยากให้เอวาเจ็บที่โดนเธอแย่งของรัก ไอริสจึงยั้งปากเอาไว้

“ริสก็จะคิดแบบคุณ”

“ดีมาก ๆ เลยครับ”

“ค่ะ”

“ยิ้มให้มาก ๆ คุณเป็นคนสดใสน่ารัก ต่อไปนี้โลกใบนี้จะใจดีกับคุณ”

“หวังว่าจะเป็นแบบนั้นค่ะ”

“ครับ มันต้องเป็นแบบนั้นแน่นอน”

“ค่ะ”

“กินไก่ทอดเป็นเพื่อนหน่อยสิ” เขาหยิบถุงที่วางอยู่มาแกะแล้วหยิบไก่ทอดเคเอฟซีออกมา

“มันดึกแล้วค่ะ ปกติฉันไม่ทานของทอดตอนเย็น”

“แต่นี่มันดึกแล้ว กินตอนดึกไม่เป็นอะไรหรอก กินอิ่ม ๆ จะได้นอนหลับสบาย”

“แต่ฉัน…”

“แค่วันเดียวเอง” เขาหยิบทอดให้เธอ “อ๊ะ ชิ้นเดียวก็ได้ กินเป็นเพื่อนหน่อย”

“ก็ได้ค่ะ” ไอริสพยักหน้าแล้วรับไก่ทอดมากัดทาน เวนิสพูดคุยกับเธอหลายเรื่อง พอรับประทานไก่เคเอฟซีเรียบร้อย เธอก็ขอตัวกลับคอนโด โดยมีเขาอาสาไปส่ง

“ฝันดีนะครับ”

“เช่นกันค่ะ” ไอริสยิ้มให้เขา พอเห็นเอวายืนอยู่ที่ด้านหน้า ไอริสก็จับมือหนาของเวนิสขึ้นมา “แล้วเจอกันนะคะ”

“แล้วเจอกันครับ” เวนิสยิ้มให้เธอ นัยน์ตาของเขาเปล่งประกาย เธอรับรู้ได้ว่าเขากำลังมีความสุขเวลาที่อยู่กับเธอ