3

Chapter 3

ไอริสนั่งดื่มกับเพื่อนพูดคุยปรับทุกข์กันไปเรื่อย พูดคุยกันหลายเรื่อง สุดท้ายก็วกมาเรื่องของปุริมทร์ ไอริสมีน้ำตาทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้

ปากบอกว่าไม่เอา ไม่สานต่อความสัมพันธ์ แต่คนที่คบกันมาหลายปีก็อดที่จะเสียใจไม่ได้ คบกันมาหลายปี โดนนอกใจเพราะไม่ยอมขึ้นเตียงด้วย มันเป็นอะไรที่โคตรเฮงซวย

“แด่ความรักที่เฮงซวย” ไอริสชูแก้วขึ้น

“แกยังมีพวกฉันเสมอ” นันท์นลินชูแก้วขึ้นแล้วยิ้มให้ไอริส

“แกมีพวกฉันเสมอ” รักษ์นาราชูแก้ว

“ชน!”

“เคร้ง!”

“ไอริส” น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นจากทางด้านหลัง ไอริสหันกลับไปมองก็เจอปุริมทร์ยืนอยู่

“มีอะไร?”

“พี่ขอคุยกับไอริสหน่อย”

“ไม่มีอะไรจะคุย” ไอริสเบือนหน้าหนี ทำให้เห็นว่าเวนิสกำลังมองมาที่เธอ

“ไอริส ไปคุยกันก่อน” ปุริมทร์ดึงแขนหญิงสาวให้ลุกขึ้น

“ปล่อย!” ไอริสสะบัดแขน

“อย่ามายุ่งกับไอริสนะพี่ปุน พี่นอกใจไอริสด้วยการนอนกับคนอื่น พี่จะมาอะไรกับไอริสอีก” รักษ์นาราเสียงห้วน

“ใช่ ไอริสไม่เอาพี่แล้ว พี่ก็ไม่ควรตอแย พี่เห็นไอริสเป็นควายใช่ไหม พี่ถึงได้ทำแบบนั้นกับมัน มันรักพี่ เปย์พี่ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรถ คอนโด เงิน มันก็ให้พี่มาตลอด คนที่แสนดีกับพี่ขนาดนี้ พี่ยังนอกใจมัน พี่มันเหี้ย!” นันท์นลินไม่ขอทน ผู้ชายเฮงซวยทำร้ายเพื่อนของเธออย่างเลือดเย็น ทั้งที่ไอริสดีกับเขาทุกอย่าง

“พี่รู้ว่าพี่ผิด พี่ต้องการโอกาส พี่ขอโอกาสสักครั้งนะไอริส พี่ขอโทษนะไอริส”

“ไม่มีที่ให้เกาะก็เลยมาง้อริสเหรอ? ฮึก” ไอริสเหยียดยิ้มมองอย่างสมเพช พลางปาดน้ำตาตัวเอง “นู้น ผู้หญิงของพี่อยู่นู้น ไปหามันสิ เราเลิกกันแล้ว อย่ามายุ่งกับริสอีก”

“ไอริส เธอคิดเหรอว่าพี่จะเลิกกับเธอ พี่ไม่ยอมเลิกหรอกนะ”

“อันนั้นก็แล้วแต่พี่ ปล่อยริสค่ะ” ไอริสสะบัดแขน แต่ปุริมทร์กลับเพิ่มแรงบีบมากกว่าเดิม “ริสเจ็บนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้”

“ออกไปคุยกับพี่ก่อน”

“ไม่! ริสบอกว่าจบคือจบ ที่พี่มาตอแยริส เพราะไม่มีที่ซุกหัวใช่ไหมคะ?” เธอเหยียดยิ้ม เธอรู้ดีว่าสถานะทางบ้านเขาเป็นยังไง เขาอยู่กับแม่บ้านเช่าเขาอยู่ แต่ที่เขามีทุกอย่างขึ้นมาได้ก็เพราะเงินของเธอทั้งนั้น เธอยอมจ่ายเพื่อซื้อความสุขให้เขา แต่ในเมื่อเขาไม่รักดี เธอก็ควรเอาทุกอย่างคืน

“ไอริส พี่ว่าเราไปคุยกันดีกว่า อย่าให้คนอื่นมายุ่งเรื่องของเราเลย”

“ไม่ค่ะ!”

“ออกไปคุยกับพี่!” ปุริมทร์เสียงเข้ม ฉุดกระชากให้หญิงสาวลุกขึ้น แล้วดึงเธอให้เดินตาม

“จะทำอะไรเพื่อนนาราปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” รักษ์นาราเข้าขวาง

“หลบไป อย่าเสือกเรื่องคนอื่น!”

“ปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้นะ!” เวนิสกระชากไอริสกลับ ไม่ยอมให้ปุริมทร์ลากไอริสไปง่าย ๆ

“อย่าเสือก!” ปุริมทร์ชี้หน้าเวนิส ในเมื่อเขาจะเอาแฟนเขาไป เธอก็ต้องไปกับเขา ต่อให้เธอไม่อยากจะไปด้วยก็ตาม เขาต้องการขอโอกาสจากเธอ การไม่มีไอริสอยู่ในชีวิตมันแย่แค่ไหน เงินไม่มี รถเธอก็ให้ลูกน้องมาเอาคืน แม้กระทั่งคอนโดเธอก็ไม่ให้เขาอยู่ต่อ ความลำบากมาเยือนใครเล่าจะทนได้ เขาจำต้องเอาไอริสกลับมา

“กูจะเสือก!”

“กูด้วย!” ฉลามเดินเข้ามา

“กูก็ชอบเสือก!” คลาวด์เดินอาด ๆ เข้ามา ไม่พูดพร่ำทำเพลง ซัดหมัดเข้าใส่หน้าปุริมทร์ทันที

ผัวะ! ผัวะ!

“ไอ้พวกเหี้ย!”

“ไอ้สารเลว!” หมัดใหญ่ลอยหวือปะทะใบหน้าคมคายอย่างเร็ว จนร่างปุริมทร์เซถลา พอตั้งหลักได้เขาก็ถูกเวนิสถีบเข้าที่อกจนล้มไปกองกับพื้น

“ไอ้พวกเหี้ย!” ปุริมทร์พ่นถ้อยคำหยาบคายออกมาไม่หยุด เอวาที่นั่งดูเหตุการณ์อยู่เห็นท่าไม่ดีก็รีบออกจากคลับ ถ้าเธอยังอยู่อาจจะโดนลูกหลงด้วยก็ได้

“กูมันเหี้ยอยู่แล้ว…” เวนิสยิ้มร้าย ยกมือขึ้นส่งสัญญาณ ลูกน้องก็รีบกรูเข้ามา “กระทืบมัน!”

“ครับนาย!” สิ้นประโยคตอบรับของลูกน้อง เท้านับสิบของชายฉกรรจ์ก็กระทืบลงบนตัวปุริมทร์

“อ้ากกก! ไอ้พวกเหี้ย!”

“เรากลับกันเถอะไอริส” รักษ์นาราคว้าข้อมือไอริสให้เดินตาม ถ้ายังอยู่ที่นี่เรื่องวุ่นวายทั้งหมดต้องจบแน่นอน

“รอฉันด้วยสิ” นันท์นลินวิ่งตามเพื่อน ไอริสหันไปมองเวนิสเพียงเล็กน้อย พร้อมส่งสายตาขอบคุณเขา

“อาลัยอาวรณ์เชียวนะมึง” ฉลามพูดขึ้น

“ก็ธรรมดา ไอ้เวนิสมันหน้าหม้อ มึงเชื่อกู ถ้ามันได้ผู้หญิงคนนั้น มันเบื่อแล้วก็ทิ้ง ไม่จริงจังกับใครหรอก” คลาวด์เอ่ยอย่างรู้ใจ เดินไปนั่งเก้าอี้ที่โต๊ะ ปล่อยให้ลูกน้องกระทืบปุริมทร์ตามสบาย

“จริง ไอ้นี่มันไม่เคยจริงจังกับใครหรอก ได้แล้วก็ทิ้ง”

“มันอาจจะไม่จริงเสมอไปหรอกนะ” บัตเตอร์แย้ง

“ไอ้เบียร์” เวนิสเอ่ย

“ครับนาย”

“ไปหาข้อมูลผู้หญิงคนนั้นให้กูที เอาด่วนที่สุด”

“ครับนาย” ลูกน้องหนุ่มโค้งตัวอย่างสำรวม แล้วรีบเดินออกไป

หลังจากที่ออกมาจากคลับไอริสก็ไปที่คอนโดหรูของตัวเอง เธอนั่งคิดอะไรหลายอย่างวน ๆ ในหัว สุดท้ายก็มาจบที่เรื่องของเวนิสกับปุริมทร์ เขาปกป้องเธอในขณะที่ผู้ชายอีกคนอย่างได้เธอคืน

ไอริสรู้ดีว่าปุริมทร์อยากได้เธอคืนเพราะอะไร ตอนนี้เขากำลังเดือดร้อน เพราะเธอยึดทุกอย่างที่เคยให้เขา ทำให้เขาพยายามมาขอโอกาส เธอมันโง่เองที่รักไม่ลืมหูลืมตา ยอมเปย์ยอมซื้อความสุขให้เขาทุกอย่าง พอรู้ว่าเขาไม่ซื่อสัตย์กับเธอ ใจดวงนี้ มันก็โคตรเจ็บเลย

ไอริสล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างใช้ความคิด พอได้มาอยู่เงียบ ๆ ได้อยู่กับความคิดตัวเอง หัวใจดวงน้อยก็เจ็บเหลือเกิน แม้จะตัดขาด แต่มันก็หลายปีที่คบกันมา มันก็ย่อมทำใจยาก

ติ้ง! เสียงข้อความในแอพพลิเคชั่น LINE ดังขึ้น มือเรียวเล็กควานสะเปะสะปะไปตามที่นอน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าLINE GROUP

Nannalin : เป็นไงบ้างไอริส”

Iris : ไม่เป็นไรหรอก”

Rak Nara : ปล่อยผ่านนะอย่าคิดมาก เดินหน้าต่อไป หรือแกจะยอมให้คนเฮงซวยเข้ามาในชีวิตแกอีก เราต้องการทำให้พี่ปุริมทร์กับยัยเอวาเจ็บปวด แกทำมาได้ครึ่งทางแล้วนะ ที่สำคัญ เราพนันกันไว้นะอย่าลืม”

Iris : ไม่ลืมหรอกนะ เงินสิบล้านฉันจะเอาไปเที่ยวให้หนำใจเลยคอยดู”

Nannalin : ดีแล้ว นอนเถอะ ฉันง่วงแล้ว”

Iris : อืม ฝันดี”

Rak Nara : ฝันดี”

ไอริสโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงแล้วถอนหายใจแรง ๆ มันก็จริงอย่างที่เพื่อนของเธอบอก เธอต้องการให้ปุริมทร์กับเอวาเจ็บ เธอมาได้ครึ่งทางแล้ว เธอต้องสู้ต่อไป

ติ้ง! ข้อความดังขึ้น ไอริสจึงพลิกกายขึ้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง และคราวนี้ไม่ใช่เพื่อนของเธอส่งข้อความมา แต่เป็นเวนิสที่แอดเพื่อนมา

Venice : ฝันดีนะครับคนสวย” ไอริสยิ้มกับข้อความนั่นแล้วรีบกดรับเพื่อน ตอบกลับข้อความเขาอย่างรวดเร็ว แม้จะแอบงงว่าเขาเอาไอดีเธอมาได้อย่างไร แต่ในเมื่อเขาหามาจนได้เธอก็ควรตอบกลับเขา

Iris : ฝันดีเช่นกันค่ะ ^_^”