ep1

คืนสวดศพวันสุดท้ายของ อรรถพร ลูกชายคนเดียวของ พ.ต.อ.อาจอง จงภักดี หรือเสธ.อาร์ม ผู้พันคนดังแห่งกองทัพบก แขกเหรื่อมาเต็มศาลาสวดศพจนเก้าอี้ล้นมาด้านนอก และมุมเล็กๆ ของศาลามีผู้หญิงชุดดำที่นั่งสงบเสงี่ยมอยู่เพียงลำพังโดยไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่ง นอกจากเสียงซุบซิบนินทา

เธอชื่อดาหวัน เป็นนักร้องคาเฟ่ที่จับผลัดจับผลูมาได้เป็นสะใภ้ของเสธ.อาร์ม แต่ก็ใช้ชีวิตร่วมกับลูกชายของเสธ.ไม่นานนัก อรรถพรก็มีเรื่องทะเลาะวิวาทที่คาเฟ่ของเธอจนถูกแทงตายด้วยวัยเพียง ๒๐ ปีเท่านั้น

เสธ.อาร์มส่งลูกน้องไปลากคอคนกลุ่มนั้นมาลงโทษแทบจะทันที แต่ก็ไม่อาจยื้อชีวิตของลูกชายตัวเองไว้ได้ ดาหวันถูกเรียกสอบจนแทบอยากจะหนีไปจากกรุงเทพฯ

หญิงสาวพบรักกับอรรถพรในห้างแห่งหนึ่ง ด้วยความบังเอิญที่เธอทำกระเป๋าสตางค์ตกไว้ เด็กหนุ่มนักศึกษารีบวิ่งเอาคืน ทันที่ที่อรรถพรเห็นหน้าหญิงสาว เขาตกหลุมรักเธอตั้งแต่วันนั้น แม้ในภายหลังจะรู้ว่าเธออายุมากกว่าเขาและมีอาชีพเต้นกินรำกินในคาเฟ่ย่านชานเมือง แต่เขาก็ยังไม่ละความพยายามที่จะจีบเธอ จนเธอใจอ่อนและยอมเป็นของเขาในที่สุด

ขณะที่พ่อผัวของเธอ คือ เสธ.อาร์ม เป็นนายทหารหนุ่มใหญ่ไฟแรง อายุของเขาเพิ่งจะย่างเข้า ๔๐ ต้นๆ เท่านั้น เขาได้ขึ้นชื่อว่าเป็นนายทหารเจ้าเสน่ห์มาตั้งแต่นักเรียนนายร้อย ด้วยว่ามีเมียตั้งแต่สมัยเรียนจนมีลูกชายที่แทบจะโตเป็นเพื่อนกัน แต่ชีวิตคู่ก็ไปด้วยกันไม่รอด นับจากนั้นเขาก็กลายเป็นพ่อหม้ายเนื้อหอม ที่มีผู้หญิงมารุมตอมไม่ได้ขาด แต่เขาก็แค่เลี้ยงดู และไม่มีใครผูกมัดเขาไว้ได้ เพราะสิ่งที่ผิดพลาดในวัยหนุ่มสอนเขาไว้

อย่างดี

เสธ.อาร์มรู้ข่าวว่าลูกชายของเขาคบนักร้องคาเฟ่มาสักพักแล้ว ยังคิดว่าลูกชายเป็นลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ไวไฟเหมือนพ่อกับแม่ แต่ถึงกระนั้นเขาก็เชื่อว่าไม่นานลูกชายของเขาก็จะเลิกราไป เพราะนักร้องคนนั้นอายุยี่สิบตอนปลาย ขณะที่ลูกชายของเขาอายุแค่ ๒๐ จึงมีโอกาสที่ลูกชายของเขาจะเปลี่ยนใจสูงมาก จะนึกห่วงก็แค่เรื่องเดียว คือ กลัวลูกชายจะหลงไก่แก่แม่ปลาช่อนเข้าจนถอนตัวไม่ขึ้น

แต่ทันทีที่เสธ.อาร์มรู้เรื่อง เขาแทบจะส่งคนฆ่าเธอทิ้ง เพราะเชื่อว่าเธอเป็นสาเหตุที่ทำให้ลูกชายคนเดียวของเขาเสียชีวิต จนเมื่ออารมณ์ของเขาสงบลง และเรียกเธอเข้าพบ เหตุการณ์ก็เปลี่ยนไป เพราะเมื่อเขาเจอหน้าเธอครั้งแรก เหมือนโลกของเขาหยุดหมุน ความรู้สึกเสียใจปะปนไปกับความเสียดายอย่างที่แยกกันไม่ออก เขาพยายามให้อภัยเธอ และอนุญาตให้เธอมาร่วมงานศพลูกชายของเขาได้

ดาหวันตั้งใจว่าหลังจากพิธีฌาปนกิจศพของอรรถพรแล้ว เธอคงต้องย้ายกลับบ้าน หนีความวุ่นวายที่นี่และหนีให้พ้นจากอิทธิพลของชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อผัวของเธอ เพราะตั้งแต่อรรถพรเสียชีวิต เธอก็รู้สึกว่ามีคนเฝ้าติดตามเธออยู่ตลอด

“ท่านครับ ลูกสะใภ้ท่านเตรียมลาออกจากคาเฟ่แล้วครับ วันนี้ เธอจะร้องเพลงที่นั่นเป็นวันสุดท้าย”

ลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามารายงานนายของตัวเองเบาๆ ตามคำสั่งลับที่ให้จับตาดูหญิงสาวทุกฝีก้าว

“คิดจะหนี...เสร็จจากงานคืนนี้ ฉันจะไปดูเสียหน่อยว่า เสน่ห์ของแม่คนนี้ มันจะสักแค่ไหน ถึงได้เรียกผู้ชายมาเปิดศึกชิงนางจนเจ้าอรรถต้องตาย”

เสธ.อาร์มบอกลูกน้องด้วยเสียงกดต่ำที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง และเพียงเท่านั้น ลูกน้องของเสธ.คนดังก็เริ่มเคลื่อนไหว เพื่อเคลียร์ทางให้นายตัวเองในค่ำคืนนี้

******

“ชั้นเปล่าน๊า เค้ามาเอง ชั้นเปล่าชวนน๊า..เค้ามาเอง..”

เสียงเพลงลูกทุ่งของพุ่มพวง ดวงจันทร์ ดังอยู่ในคาเฟ่ที่ประดับด้วยไฟวับแวมท่ามกลางความมืดสลัว โต๊ะวีไอพีถูกจัดวางตามมุมมืด และโต๊ะลูกค้าอื่นๆ กระจายอยู่หน้าเวทีที่มีหญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อยกำลังร้องเพลงลูกทุ่ง บนคอของเธอนั้นมีพวงมาลัยพลาสติกคล้องอยู่เต็มคอ บางพวงติดแบงค์สีแดง สีม่วงอยู่ด้วย หญิงสาวบนเวทีร้องไปด้วย โยกย้ายส่ายสะโพกไปด้วย ใบหน้าของเธอยิ้มแย้ม สายตาเชิญชวน ส่วนหนึ่งที่ทิปรางวัลให้เธอด้วยพวงมาลัยนั้น อาจจะไม่ใช่แค่เสียงร้องเพียงอย่างเดียว