บทที่ 5 หน้าที่ที่ต้องทำ

บทที่ 5

หน้าที่ที่ต้องทำ

หลังจากเซ็นสัญญาว่าจ้างกับเทวาเมื่ออาทิตย์ก่อน ยี่หวาก็ยังคงทำงานเช่นเดิม เขายังไม่ได้ติดต่อมาว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง หญิงสาวรู้สึกสบายใจที่ไม่ต้องวุ่นวายกับเขาอีก

ส่วนพ่อของเธอก็ใช้ชีวิตปกติไม่กล้าไปเล่นการพนันที่บ่อนนั้นอีก หากแต่ยังคงกินเหล้าเช่นเดิม ยี่หวาแทบไม่คุยกับพ่อของเธอเลย ด้วยเพราะยังโกรธที่พ่อเธอขายเธอใช้หนี้ให้กับเสี่ยโดยไม่ถามถึงความสมัครใจสักคำ

ครืด~ ครืด~ ยี่หวาวางผ้าเช็ดโต๊ะลงเมื่อมีสายเรียกเข้า เป็นเบอร์แปลกที่เธอไม่คุ้นเคยหญิงสาวจึงเลือกที่จะไม่รับสาย ทว่าเบอร์เดิมก็ยังโทร.มาบ่อยครั้งจนเธอรำคาญ

"ฮัลโหล ยี่หวาพูดค่ะ"เสียงติดห้วนหน่อย ๆ กรอกไปตามสาย

[เธออยู่ไหน..มาหาฉันเดี๋ยวนี้]

เสียงเข้มดังแทรกเข้ามา เสียงรอบข้างดังกระหึ่มจนเธอฟังแทบไม่รู้เรื่อง

"คุณเทวา?"

[ใช่ รีบมาทำหน้าที่ของเธอเร็ว ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหว]

เสียงเอะอะดังโวยวายอยู่รอบ ๆ น้ำเสียงเขาดูหงุดหงิดอยู่มากทีเดียว ถ้าฟังไม่ผิดเป็นเสียงผู้หญิงเสียด้วย

"คงไม่ได้หรอกค่ะ ฉันทำงานอยู่ ไม่ว่าง..แค่นี้นะ"

ยี่หวากดวางสายไปพร้อมกับบ่นขมุบขมิบ เรื่องอะไรเธอจะต้องไปด้วย ไม่ใช่ธุระเสียหน่อย ชายหนุ่มยังคงโทร.เข้ามาเรื่อย ๆ แต่ยี่หวาก็เลือกที่จะเมินเสีย เธอทำความสะอาดโต๊ะวีไอพีเสร็จเรียบร้อยก็เก็บของลงไปยังด้านล่าง

เสียงเพลงดังกระหึ่ม ดึกดื่นเช่นนี้ผู้คนมากมายต่างมาหาความสุขให้กับตัวเอง บ้างก็มีกลุ่มเพื่อนสนุกสนาน บ้างก็นั่งเหงาอยู่คนเดียว เธอเห็นทุกวันจนชินตา ทว่าขาที่กำลังจะก้าวก็หยุดชะงักเมื่อเห็นคนตรงหน้า

"นี่เธอ! มาทำอะไรที่นี่"เทวาที่เดินหนีอะไรบางอย่างเข้ามาเจอกับเธอพอดิบพอดี มองจากชุดและท่าทางเธอแล้วก็พอจะเดาได้ บังเอิญจริงๆ ที่เป็นผับเดียวกัน

"คุณเทวา!"ยี่หวาตกใจเล็กน้อย มองเขาหน้าตาตื่น โลกกลมเสียจริง

"แล้วฉันโทร.ไปทำไมไม่รับ คิดจะหนีหน้าเหรอ"เทวาคว้าข้อมือเธอไว้

"ก..ก็ฉัน..ท..ทำงานนี่คะ คุณก็เห็น"

"ฉันก็เป็นนายเธอเหมือนกัน..เธอเป็นเด็กเสริฟที่นี่เหรอ"เขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ค่ะ"

"เทวาคะ คุณจะไปไหน"

เสียงแหลมแสบแก้วหูดังมาแต่ไกลก่อนที่สาวร่างอรชรในชุดเดรสสีดำสั้นถึงแก้มก้นจะเดินเข้ามาควงแขนเทวาอย่างถือวิสาสะ

"พี่เทวา รอมิ้วด้วยค่ะ"สาวหน้าตาจิ้มลิ้มคาดว่ายังคงเรียนมหา'ลัย เดินเข้ามาควงแขนเทวาอีกข้าง ทั้งคู่จ้องมองกันอย่างเกลียดชัง

"ปล่อยผม"

"ไม่/ไม่!"

ทั้งคู่พูดออกมาพร้อมกันพร้อมกับกอดแขนเขาแน่นขึ้นไปอีก เทวารู้สึกอึดอัด จริง ๆ วันนี้เขาอยากมาผ่อนคลายจึงนัดดาหลีออกมาดื่มด้วย ทว่าบังเอิญเจอกับมิ้วที่มาเที่ยวกับเพื่อนพอดี ทั้งคู่จึงทะเลาะกันไม่หยุด

ยี่หวายืนทำหน้างงด้วยเพราะไม่รู้จะทำยังไง ในเมื่อมันเป็นเรื่องของเขาเธอก็ไม่อยากจะยุ่ง หญิงสาวทำท่าจะเดินเลี่ยงออกไปอีกทางทว่าถูกรั้งไว้ด้วยมือหนา

"จะไปไหน ช่วยฉันก่อน"ประโยคหลังเขากระซิบบอกเบา ๆ

"ช่วย? ช่วยอะไรคะ คุณน่าจะชอบนี่"ยี่หวากลั้นขำ ผู้หญิงทั้งสองเกาะเขาแน่นอย่างกับปลิง

"นี่ยี่หวาแฟนผมครับ ปล่อยผมได้แล้ว"

เขาหันไปบอกดาหลีและมิ้วก่อนจะเดินเข้ามาโอบไหล่ยี่หวาอย่างถือวิสาสะ ยี่หวาเบิกตากว้างพร้อมกับดิ้นขลุกขลัก ดาหลีและมิ้วมองเธออย่างจะกินเลือดกินเนื้อพร้อมกับเบ้ปาก

"ดาไม่เชื่อหรอกค่ะ อย่างเทวานี่นะจะเอายัยนี่"

"ใช่ ไม่ต้องมาโกหกมิ้วหรอก มิ้วไม่เชื่อ"

"อ้าว คนอย่างฉันมันทำไมเหรอคะ?"ยี่หวาเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่องเมื่อถูกเหยียดหยามด้วยสายตา เธอเกลียดคนที่ดูถูกคนอื่นที่สุด

"เป็นแค่พนักงานเสริฟ สะเออะไฝ่สูง รู้ไว้ซะว่าเทวาเขาไม่เอาแกหรอกย่ะ อย่างมากก็คงฟันแล้วทิ้ง"ดาหลีกอดอกพลางเบ้ปากอย่างดูแคลน ไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด

"เหมือนคุณน่ะเหรอคะ?..อืม ฉันว่านะ อย่างคุณเนี่ย"ยี่หวาเดินวนรอบตัวของดาหลีพร้อมกับปรายตามอง "คุณเทวาก็คง ไม่ เอา อย่างมากก็เป็นของเล่นเขาเหมือนกันนั่นแหละ"

ยี่หวาเอ่ยถากถางด้วยวาจาเจ็บแสบ เกลียดนักคนแบบนี้ ทีแรกเธอว่าจะเฉย ๆ แต่กลับมาดูถูกเธอแบบนี้ก็คงไม่ยอมเหมือนกัน เทวายืนนิ่งพร้อมกับอมยิ้มน้อย ๆ

"กรี๊ดด!! นังบ้า! แกว่าใคร"ดาหลีดีดดิ้นราวกับโดนน้ำร้อนลวกเมื่อโดนด่าจี้จุด ก่อนจะพุ่งเข้าหายี่หวาทว่าเธอยกหมัดขึ้นพร้อมต่อยในทันที ลองเข้ามาได้ตาเขียวเป็นแน่

"เข้ามาสิ อยากรู้เหมือนกันว่าผู้ดีตบมันจะเจ็บแค่ไหน"หญิงสาวยกหมัดขู่ ดาหลีถอยกรูดด้วยความกลัว มองเธอตาลุกวาว

"พอแล้วน่า ขอโทษนะดา..แฟนผมโหดแบบนี้แหละ"เทวาเดินเข้าไปกุมมือเธอพร้อมกับหันไปบอกดาหลี

"พี่เทวา นังนี่เป็นแฟนพี่เทวาจริง ๆ เหรอคะ"มิ้วนิ่วหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ

"ใช่"

"แล้วมิ้วละคะ พี่เทวาจะทิ้งมิ้วเหรอ"เด็กสาวกระทืบเท้าอย่างไม่พอใจ แม้เทวาจะเลี้ยงดูเธอในฐานะคู่นอนทว่าเธอไม่ได้คิดแค่เท่านั้น

"โธ่~ น้องคะ..ไปเรียนให้จบก่อนไหมคะ ผู้ชายเขาก็บอกว่ามีแฟนแล้ว ซึ่งก็คือพี่..ตัวจริงเขามาแล้วตัวสำรองอย่างน้องก็หลบไปค่ะ"

ยี่หวารู้สึกสนุกที่ได้ปั่นหัวผู้หญิงของเขาเล่น ยิ่งเห็นท่าทางกรี๊ดกร๊าดดีดดิ้นเธอยิ่งสะใจ

"นังบ้า!"มิ้วถลาเข้ามาหมายจะตบสักฉาด ทว่ายี่หวาไวกว่า เธอยกเท้าขึ้นถีบเต็มแรงจนร่างบางกระเด็นลงไปกับพื้น

"โอ้ย!"มิ้วกุมหน้าท้องเมื่อรู้สึกจุก

เสียงเอะอะโวยวายดังเสียจนเจ้าของร้านต้องออกมาดู ผู้คนต่างมุงดูหนุ่มสาวที่ทะเลาะกันอย่างอยากรู้อยากเห็น

"เกิดอะไรขึ้นครับ..อ้าว ไอ้เทวา มึงเองเหรอ" เภา เจ้าของผับแห่งนี้เอ่ยถามก่อนจะเห็นเพื่อนสนิทและกลุ่มผู้หญิงที่มีปัญหา

"คุณเภา"ยี่หวานหน้าเจื่อนด้วยเพราะกลัวถูกไล่ออก

"เออ ไม่มีไรหรอก เคลียร์เสร็จแล้วละ"เทวาบอกปัด ๆ บุ้ยใบ้บอกเพื่อนกลาย ๆ ว่าให้จัดการผู้หญิงของเขาให้ด้วย

เทวาดึงมือยี่หวาให้เดินตามทว่าเธอขืนตัวไว้ จะลากเธอไปไหนกัน

"ด..เดี๋ยวค่ะ จะพาฉันไปไหน"

"มึงจะพาพนักงานกูไปไหน"เภาเอ่ยถามเพื่อนรัก

"เรื่องของกู..ส่วนเธอตามฉันมา"

"คุณเทวา!"

เขาไม่ฟังเสียงเธอเลย ยี่หวาถูกรั้งไปขึ้นรถหรูของเขาทั้ง ๆ ที่ไม่เต็มใจ เทวาขับรถออกไปด้วยความเร็ว