8

ท่านสิบทิศเพิ่งกลับจากข้างนอกเขาหยุดยืนมองเหตุการณ์อยู่สักพักได้ยินและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ได้แต่ห่วงว่าจะไปกันรอดไหมเนี่ย ทะเลาะกันหน้าดำหน้าแดงขนาดมีคนเดินเข้ามายังมองไม่เห็น.....

“ไตรเทพ !” คนเป็นพ่อเรียกลูกชายเอาไว้ก่อนที่ไอ้ตัวร้ายจะตามเข้าไปหาเรื่องผู้หญิงเขาอีก

“เห็นลูกสะใภ้ของพ่อหรือยัง ผู้หญิงบ้าอะไรก็ไม่รู้ร้ายกาจชะมัด” ชายหนุ่มได้ทีก็หาพวกทันที

“เฮอะ ! เท่าที่ฉันเห็น ผู้ชายร้ายกว่าเยอะ”

“พ่อ อย่าบอกนะว่าหลงยัยแม่มดอีกคนแล้วอ่ะ”

“ไตรเทพ พ่อไม่ได้หน้ามืดตามัวเหมือนแก...แล้วไอ้นิสัยพูดความจริงครึ่งเดียวให้ร้ายผู้หญิงน่ะเลิกเหอะ บรรพบุรุษไม่ปลื้มว่ะ” คนเป็นพ่อตบไหล่ลูกชายหนัก ๆ ก่อนจะเดินเลยไปทิ้งให้คิดเอาเอง

ชายหนุ่มไม่อยากยอมรับ เขาไม่ได้ใส่ร้ายเจ้าหล่อน แต่ลางสังหรณ์บอกว่าผู้หญิงคนนี้ต้องปิดบังซ่อนเร้นบางอย่างไว้แต่จะด้วยเจตนาอะไรก็คงต้องจับตาดูกันต่อไป แววตาร้ายกาจมองตามเข้าไปอย่างหมายมาด

บทที่ 3

ตั้งแต่ก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้เมื่อช่วงสาย ๆ จวบจนหลังอาหารค่ำนับดาวได้รับการป้อนข้อมูลมากมายจนหูอื้อตาลายโดยเฉพาะพิธีแต่งงานในวันพรุ่งนี้ ขนาดว่าหล่อนไม่ได้มีส่วนในการตระเตรียมยังรู้สึกเหน็ดเหนื่อยปานนี้

“แม่ให้คนเอากระเป๋าของหนูนับดาวไปเก็บที่ห้องนายเทพแล้วนะ พรุ่งนี้จะได้ช่วยกันปลุกเดี๋ยวจะลุกไม่ทันแต่งตัว” คุณนายตรีเนตรทำเป็นไม่รับรู้บรรยากาศอึมครึมของว่าที่บ่าวสาว จะแต่งงานกันพรุ่งนี้แล้วก็นอนห้องเดียวกันซะให้ชินก็ดีแล้วไงไหน ๆ ก็มีลูกมีเต้าด้วยกันจนโตไม่มีอะไรไม่เหมาะสมอีกแล้ว

ชายหนุ่มไหวไหล่ประมาณว่าเขาไม่มีปัญหา แต่สายตาที่มองว่าที่เจ้าสาวนี่คิดดีไม่ได้เลย

“เอ่อ...คุณนายคะ...คือ....” นับดาวยังไม่ทันได้พูดให้จบ คุณนาย ตรีเนตรก็โบกไม้โบกมือให้หยุดพูด

“เรียกแม่สิ เดี๋ยวใครเขาได้ยินเข้าจะหาว่าคุณนายตรีเนตรรังแค รังคัดลูกสะใภ้เข้าใจไหม”

“เอ่อค่ะ.......ว่าแต่ให้หนูนอนกับยัยติ๊ดตี่ดีกว่าเพราะว่าแกคงยังแปลกที่น่ะค่ะ” นับดาวพยายามหาเหตุผลมาสนับสนุน

“ไม่เป็นไรค่า....ติ๊ดตี่จานอนกับคุณย่า” เด็กอวบแก้มยุ้ยที่หย่อนก้นลงไปบนเก้าอี้เด็กแทบไม่หมดรีบบอกคนเป็นแม่ เพราะคุณย่าบอกว่าพ่อกับแม่ต้องนอนห้องเดียวกันแล้วจะได้มีน้อง ๆ ตามมาอีกหลายคน...ติ๊ดตี่อยากเป็นพี่ใหญ่เหมือนคุณลุงทศนี่นา.....

“ติ๊ดตี่.....แม่ว่าอย่ากวนคุณย่าเลยนะคะ” นับดาวรู้สึกว่าโดนยัยเด็กแสบหักหลังไม่ทันข้ามวันก็ทิ้งกันซะแล้ว

“หนูไม่ได้กวนค่า...คุณย่าชวน....” เด็กหญิงเรียนรู้ว่าใครใหญ่สุดในบ้านหลังนี้ แม้ว่าแม่จ๋าเริ่มเสียงแข็งแล้วก็เหอะ

“ห้องคนใช้ข้างล่างยังเหลือนะ” ไตรเทพรำคาญยัยป้านี่ทำอย่างกับไม่เคยนอนกับผู้ชายคิดว่าตัวเองยังเป็นสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่หรือไงวะ…ฮึ ! ต่อให้แก้ผ้านอนก็เอาไม่ลง....

“ฉันไม่ติดนะ นอนห้องไหนก็ได้ที่ไม่ต้องหายใจร่วมกับนาย” หญิงสาวกระซิบเสียงขุ่นแววตาวาววับอย่างเอาเรื่อง

“นอนห้องเดียวกันนั่นแหละ จะอะไรนักหนาไม่ใช่เด็ก ๆ กันแล้ว” คุณนายตรีเนตรสรุปอย่างรำคาญส่วนยัยหลานสาวตัวแสบก็นั่งพยักหน้าหงึกหงักเป็นขุนพลพลอยพยัก แต่พอเห็นแม่จ๋ามองตาขวางก็หัวหดเอียงเข้าหาคนเป็นย่า...ช่างรู้งานเกิน....

นับดาวอยากจะกัดลิ้นตายให้มันรู้แล้วรู้รอดตอนที่ต้องเดินตามไตรเทพไปที่ห้องนอน เพราะบ้านกว้างขนาดนี้หล่อนคงไปเองไม่ถูกหรอก

“คงไม่ต้องทนกันนานหรอกมั้ง” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเริ่มปลดกระดุมเตรียมถอดเสื้อผ้าทำราวกับว่าเขาอาศัยอยู่คนเดียว ก็จะมาเป็นเมียไม่เห็นต้องดัดจริตทำเป็นเอียงอายกันไปทำไม มีลูกด้วยกันตั้งห้าขวบคงเคยเห็นกันมายันลำไส้ใหญ่แล้วมั้ง....เอิ่ม...กูก็พูดเกินไปป่ะวะ....

นับดาวมองคนพูดอย่างหมั่นไส้เขาทำเหมือนแกล้ง.....เอาสิกล้าแก้ผ้าฉันก็กล้าดู......ไอ้คนโรคจิต.......หญิงสาวมองข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างจัดวางอย่างเป็นระเบียบด้วยโทนสีเทาดำดูอึมครึมเหมือนถ้ำปีศาจแต่ช่างมันเถอะ แล้วค่อยเปลี่ยนเอาทีหลัง...หญิงสาววางแผนในใจเงียบ ๆ

“แต่งได้ก็หย่าได้” ไตรเทพพูดออกมาง่าย ๆ เพราะเขาคิดอย่างนั้นอยู่แล้ว ชายหนุ่มตั้งใจจะทำทุกวิถีทางที่ให้เจ้าหล่อนขอหย่าให้จงได้

“ลืมไปหรือเปล่า ว่าเราจะไม่จดทะเบียนสมรสกันเพราะฉะนั้นไม่-ต้อง-หย่า” หญิงสาวทวนความจำให้เขาอย่างไม่สะทกสะท้านเพราะไม่ได้อยากแต่งอยู่แล้ว ขอแค่แน่ใจว่าติ๊ดตี่มีอนาคตที่สดใสอยู่ได้โดยไม่มีหล่อน นับดาวก็พร้อมจะโบยบินไปตามความฝันของตัวเองเช่นกันไม่ได้คิดจะเกาะลูกกินไปจนตายอยู่แล้ว

“เออเข้าใจง่าย ๆ ก็ดีถึงเวลาอย่าตามเกาะฉันเป็นปลิงควายก็แล้วกัน” รู้สึกเสียความมั่นใจไปบ้างเหมือนกันที่ยัยป้าไม่มีทีท่าแยแส

“บอกตัวเองดีกว่าไหม.....ใครกันแน่ที่จะเป็นปลิงควาย” ไอ้คนหลงตัวเอง