25

“ห๊ะ ! นายว่าอะไรนะ” ก็พอได้ยินอยู่ถึงแม้เขาจะพูดเบา ๆ ในลำคอแต่ไม่อยากเชื่อหูว่านายนี่จะพูดอะไรแบบนี้ออกมา หน้าไม่อาย....ดูทำหน้าเข้าสิ ทำเป็นหน้าซื่อตาใสมันน่านัก.....ความหยิ่งผยองอวดดีอย่างในวันแรก ๆ มันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้

“แก่แล้วก็งี้แหละ” ทำเสียงเหมือนงอน...ก็มันมันน่าหงุดหงิดไหมเล่า ไอ้เราก็พยายามจะสร้างครอบครัวทำหน้าที่ผัวไหน ๆ ก็ต้องอยู่กันไปแบบนี้บางทีอาจจะไม่แย่อย่างที่คิด ดังนั้นแล้วไม่มีกิจกรรมใดที่จะเชื่อมความสัมพันธ์ได้ดีเท่ากับเรื่องบนเตียงอีกแล้ว...ไตรเทพมั่นใจแบบนั้น

“เฮอะ ! ฉันว่านายดูแปลก ๆ ของขาดเหรอ” หญิงสาวยื่นหน้าเข้าไปหามองด้วยสายตาล้อเลียน น่าจะใช่เหตุผลนี้เพราะหล่อนเห็นกับตาว่าเขาเพิ่งจะตัดสัมพันธ์กับคู่ขาคนนั้นไม่นาน.....อืม...หรืออาจจะแค่สร้างภาพอย่างอีตานี่คงมีผู้หญิงในสต๊อกอีกมากมาย

“เปล๊า ! มโนให้มันน้อยๆ หน่อยเหอะ ถ้าขอกันดี ๆ ฉันจะช่วยสงเคราะห์ให้เพื่อเห็นกับความสงบสุขในครอบครัว” คนไม่ยอมเสียหน้าว่าไปนั่น……

“ไร้สาระ ! ” นับดาวเหยียดยิ้มเหมือนฟังเด็กขี้โม้โอ้อวด ก่อนจะล้มตัวลงนอนหันหลังให้อย่างไม่ใส่ใจแต่ก็ยังได้ยินเสียงคนหายใจฟืดฟาดขัดใจของคนข้างหลังพร้อมกับลุกออกไปหากหล่อนมีตาหลังคงจะขำกับใบหน้าหงิกงอเหมือนเด็กเอาต่ใจ

ดึกดื่นค่อนคืนเรือนร่างกำยำสมชายชาตรียืนให้สายน้ำเย็น ๆ ดับความร้อนรุ่มทั้งใจกายทำไมจึงไม่กล้าปล่อยอารมณ์ตามธรรมชาติในเมื่อมีผู้หญิงที่เขาสามารถมีอะไรก็ได้ตามกฎหมายนอนอยู่เตียงเดียวกันด้วยซ้ำแล้วอย่างนี้จะต้องอดทนทำสากกะเบือทำไมวะ....ชายหนุ่มปลุกปลอบใจตัวเองให้ฮึกเหิมก่อนจะยื่นมือไปปิดน้ำโดยไวเพื่อก้าวออกไปทวงสิทธิ์ของคนเป็นสามี

“อื้อ.......” ในห้วงนิทราที่ยังมีสติรางเลือนหญิงสาวรู้สึกเหมือนมีบางอย่างปัดป่ายอยู่บริเวณข้างแก้มรวมถึงลำคอจึงดึงผ้าห่มคลุมโปงตัดความรำคาญ

มือหนาขยุ้มผ้าห่มผืนใหญ่ปาออกไปให้พ้นทางก่อนจะโถมทับ ร่างกายใหญ่โตลงไปแทนที่ไม่ต้องเหนียมกันแล้วคราวนี้ เป็นผลให้คนที่นอนกึ่งหลับกึ่งตื่นถึงกับสะดุ้งเฮือก ร่างกายเย็นยะเยือกจากอุณหภูมิต่ำกว่ายี่สิบองศาก่อนจะลืมตาขึ้นมาเห็นว่าอะไรเป็นอะไร

“ไอ้บ้านี่......” ทั้งหมัดทั้งศอกแถมด้วยลูกถีบประเคนมาราวกับหล่อนได้ตระเตรียมตั้งรับไว้แล้วแต่ก็แทบจะไร้ผลเพราะคนข้างบนทิ้งตัวกดเอาไว้แน่นหนา หนายิ่งกว่าหน้าเจ้าของอีก

“โอ้ย ! เฉย ๆ เถอะน่า....”

“เกิดบ้าอะไรขึ้นมาห๊ะ ไหนว่าเอาไม่ลงยังไงเล่า” นับดาวอยากจะบ้าตาย ไอ้ผู้ชายเห็นแก่ได้พูดจามักง่ายยางอายคงไม่มี เดิมทีที่เขาตั้งแง่รังเกียจมันก็ดีอยู่แล้วแท้ ๆ แต่ไป ๆ มา ๆ ดันมากลับลำง่าย ๆ ซะอย่างนั้น….

หญิงสาวพยายามผลักไหล่หนาแต่เขาก็กดหน้าแช่อยู่ที่ซอกคอขาวอย่างดื้อดึง ต่อเมื่อหล่อนเริ่มล้าบวกกับความรู้สึกวูบวาบกับลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดซ้ำแล้วซ้ำเล่าพาเอาสติกระเจิดกระเจิง ขนบนผิวกายลุกซู่เมื่ออยู่ ๆ เรียวลิ้นร้อนแลบไล้อยู่ที่ลำคอแถมยังไม่พอแค่นั้นเขายังลากต่ำลงมาผ่านไหปลาร้าและลากไล้เรื่อยลงมาครอบครองก้อนเนื้อครัดเคร่งเต่งตึงเฉกเช่นคนที่รู้จักออกกำลังกายบริหารกล้ามเนื้อเฉพาะส่วนเป็นอย่างดี

นับดาวไม่รู้ว่าเสื้อแสงของตนเองโดนเปิดเลิกขึ้นตอนไหนอยากจะทักท้วงแต่ใจหนึ่งก็อยากรู้อยากลองหล่อนก็เหมือนผู้หญิงทั่วไปเมื่อโดนเล้าโลมอารมณ์ที่ถูกกักกดไว้ก็มีอันปะทุขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ หญิงสาวหลุบตามองคนที่กำลังดื่มด่ำกับยอดถันพลางหลับตาพริ้ม...อืมมันอร่อยขนาดนั้นเลยหรือวะ..... หากเปลี่ยนกันถ้าฉันจะลิ้มลองของนายบ้างอยากรู้จริง ๆ ว่าจะหลับตาพริ้มเหมือนกันไหมนะ......

ถึงแม้ว่านับดาวจะนอนดึกแค่ไหน แต่มื้อเช้าหล่อนก็ตั้งใจจะลงไปรับประทานอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งคุณปู่คุณย่าและลูกสาวตัวแสบส่วนคนเป็นสามีที่อุตส่าห์ตื่นมาด้วยไม่รู้ว่าอยากทำหน้าที่พ่อหรือว่ากลัวคุณนายแม่จะบ่นจนหูชาก็ไม่รู้แต่ที่แน่ ๆ ตอนนี้กำลังงี่เง่าหน้างอง้ำเพราะค่ำคืนที่ผ่านมาคงจะขัดอกขัดใจไม่น้อย

“นายจะมาโกรธฉันไม่ได้น๊า......” นับดาวสบตากับคนที่นั่งพิงหัวเตียงผมเผ้ายุ่งเหยิงผ่านกระจกบานใหญ่ที่หล่อนกำลังแต่งแต้มสีสันลงไปบนโครงหน้าที่นับว่ามีต้นทุนมาดี หล่อนค่อย ๆ บรรจงแต่งเติมอย่างประณีตและคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหากนับดาวไม่บังเอิญนึกย้อนถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้…….

“อย่าให้ถึงทีฉันบ้างก็แล้วกัน....ยัยแม่มด” ถ้อยคำและสายตาคาดโทษดูเหมือนไม่เป็นผลกลับยิ่งกระตุ้นให้เสียงหัวเราะบาดหูนั้นดังขึ้นเรื่อย ๆ ดังบาดหัวใจกูนี่แหละ....

“จุ๊ ๆ ๆ ...... ไม่เอาสิคะอย่าเครียด ก็ฉันลืมไปแล้วนี่ว่าไอ้เรื่องพรรค์นั้นเขาทำยังไงกันบ้างอ่ะตั้งห้าปีเชียวนะ...แหม....ก็แค่ถาม......” นับดาวทำตาปริบ ๆ คล้ายสำนึกผิดและขอโทษกลาย ๆ แต่ก็พูดไปยิ้มไปอย่างอารมณ์ดี