ร้ายเถื่อนรัก

บทนำ

-------------------

เเชะ เเชะ!!

เสียงตากล้องกดชัตเตอร์ดังเป็นระยะในงานเปิดตัวกระเป๋าคอลเลคชั่นใหม่ของลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลสุดหรู หญิงสาวในชุดราตรีตามคอนเซ็ปต์งานได้เข้ามาต้อนรับแขกของตัวเองและญาติผู้ใหญ่ที่พ่อแม่เธอได้เชิญมาร่วมแสดงความยินดี

"พิมพ์ มานี่สิจ๊ะ"

ร่างบางผิวขาวอมชมพูบ่งบอกถึงชาติตระกูลเป็นอย่างดีก้าวเท้าผ่านแขกมากหน้าหลายตา ไม่วางใครก็ต่างจับจ้องเป็นตาเดียวเพราะเธอไม่ได้มีดีแค่ชาติตระกูล ทว่ารูปร่างหน้าตาที่โดนเด่นทำให้ใครต่อใครก็อยากหมายปองกันทั้งนั้น ร่างบางเดินเข้าไปประกบข้างผู้เป็นแม่ก่อนที่คนข้างๆ จะเอ่ยแนะนำใครบางคน

"แม่จะแนะนำให้รู้จักกับคุณหมอคนใหม่ของโรงพยาบาลเรา"

"..." พิมพ์มาดาเงยหน้ามองไปยังผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่ยืนข้างๆ พ่อตัวเอง ก่อนที่เขาจะหันมาสบตากับเธอเพียงเล็กน้อยแล้วหันไปทางอื่น ท่าทีที่ดูหยิ่งทำให้ร่างบางรู้สึกไม่ถูกชะตาขึ้นมา แถมบุคคลภายนอกดูยังไงก็ไม่เหมือนหมอเอาซะเลย

"คุณหมอชาร์ล แอนด์วินเป็นศัลยแพทย์ทางด้านหัวใจที่เก่งที่สุดของโรงพยาบาลเราเลยน่ะ"

"..." พิมพ์มาดาได้แต่ยิ้มจางๆ ก่อนจะครุ่นคิดเรื่องบางอย่าง

ตึกตึก ตึกตึก...

"วันนี้ฉันต้องอยู่เคลียร์งานอะไรอีกไหม"

"ไม่มีแล้วค่ะคุณพิมพ์ แอนนี่เคลียร์คิวว่างให้คุณพิมพ์เรียบร้อยแล้วจ้า~" แอนนี่เอ่ยบอกพิมพ์มาดาที่เป็นทั้งเจ้านายและรุ่นพี่มหา'ลัย

"ดี! เบื่อจะตายอยู่แล้วที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้"

กรี๊ดดด~ กรี๊ดดด~

"พยาบาลกรี๊ดไรกันอ่ะ"

"นั่นสิคะ ไม่มีมารยาทเอาซะเลยเวลางานแท้ๆ"

ทว่า...

ตึก!

ตึก!

"อึก! หล่อจัง" เสียงแอนนี่พึมพำออกมาเมื่อคุณหมอหนุ่มลูกครึ่งเดินผ่านหน้าระหว่างพิมพ์มาดาและเธอ

"แอนนี่!!" พิมพ์มาดาหันไปดุด้วยสายตาใส่เลขาสาวทันที

"เอ่อ...ขอโทษค่ะ"

"ใคร!?"

"คุณพิมพ์หมายถึงคุณหมอเมื่อกี้ใช่ไหมคะ"

"..." สายตาเฉียบแหลมจ้องหน้าเลขาสาว

"เอ่อ..ค่ะๆ คุณหมอชาร์ล เป็นคุณหมอศัลยกรรมหัวใจคนใหม่ของโรงพยาบาลเราค่ะ..."

"...แต่เสียดาย~"

"เสียดาย!?"

"หยิ่งไปหน่อย ตั้งแต่มาประจำตำแหน่งที่โรงพยาบาลแอนยังไม่เคยเห็นคุณหมอสุงสิงกับใครเลยนะคะ ท่าทางน่าจะเข้าถึงยากพอสมควร" เธอบ่นออกมาด้วยท่าทีจริงจัง

"เหรอ" พิมพ์มาดาเอ่ยเพียงสั้นๆ ก่อนจะบอกต่อ "ไปตักเตือนพยาบาลด้วย..ฉันไม่อยากมานั่งแก้ข่าวพยาบาลโรงพยาบาลหรูคลั่งรักหมอ!!" พูดจบก็เดินไปยังลิฟท์ทันที

"ยัยพิมพ์!!"

"หะ...คะ!?"

"เป็นไรไปแม่เรียกตั้งนาน"

"อ๋อเปล่าค่ะ" เธอบอกออกไป ก่อนจะยิ้มสดใสให้แม่ตัวเอง

"คุณหมอชาร์ล นี่พิมพ์มาดา ลูกสาวผมครับ" สมบูรณ์พ่อพิมพ์มาดาหันไปแนะนำลูกสาวตัวเองกับคนข้างๆ

"สวัสดีค่ะ" พิมพ์มาดาจึงเอ่ยทักทายก่อนตามมารยาท

"..." ทว่าร่างสูงตรงหน้ากลับนิ่งเฉยพร้อมยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ การกระทำของเขาทำให้ร่างบางรู้สึกหงุดหงิดใจอย่างบอกไม่ถูก...เขาเป็นคนแรกที่กล้าเมินเฉยต่อเธอ!!