ตอนที่ 10

แล้วเธอก็ตัดสินใจก้าวเข้าไปในห้องที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้กับความคิดที่ว่าป่านนี้ฮอลลี่อาจเป็นห่วงและกระวนกระวายใจเพราะเธอยังไม่ได้ส่งข่าวกลับไปบอกอะไรแก่มารดาบุญธรรมของเธอทั้งสิ้น

ร่างเล็กบอบบางถึงกับชะงักงันกับภาพตรงหน้าซึ่งเป็นห้องอันโอ่อ่าและหรูหราอย่างที่เธอไม่เคยพบเห็นมันมาก่อนในชีวิต แต่แล้วความพรึงเพริดกลับแปรเปลี่ยนเป็นความหดหู่อย่างรวดเร็ว

ไม่ว่าสถานที่แห่งนี้จะงดงามหรูหราสักปานไหนมันก็แค่ ฮาเร็ม ของเจ้านายที่ไม่ต่างจากคุกอันงดงามไว้กักขังหัวใจของเธอก็เท่านั้น เดือนลดาตรงไปยังตู้เสื้อผ้าและค่อย ๆ เปิดมันออก

เรียวปากอิ่มสวยเผยอออกเมื่อเห็นว่าภายในนั้นเต็มไปด้วยชุดซึ่งเป็นผ้าบาง ๆ แบบซีทรูและมันทำให้เธอรู้สึกขัดใจแม้พยายามหาชุดที่คิดว่าเหมาะสมกับเธอเท่าไหร่หากแต่ก็หาไม่เจอ

“อะไรกันนี่...มีแต่ชุดแบบนี้ทั้งนั้นเลย...บ้าที่สุด!”

หญิงสาวบ่นกับตัวเองด้วยความหงุดหงิดแต่ก็จำต้องหยิบชุดออกมาชุดหนึ่ง เป็นชุดกระโปรงผ้าชีฟองบาง ๆ แบบแปลก ๆ เหมือนนางระบำที่เธอเคยเห็นในหนังตะวันออกไม่มีผิด

หรือเอเดรียนจะมีรสนิยมชอบให้ผู้หญิงในฮาเร็มของเขาแต่งตัวแบบนี้ หญิงสาวรู้สึกขัดใจแต่ก็ต้องผัดเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่เป็นชุดอย่างที่เจ้านายของเธอต้องการ

“คุณสามารถเดินไปรอบ ๆ คฤหาสน์ของคุณสมิธได้ตามใจ ที่ที่เขาชอบอยู่คือสระน้ำด้านหลังของคฤหาสน์หลังนี้ครับ”

คำพูดของโบทำให้หญิงสาวฉุกคิด เมื่อเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วเดือนลดาก็รู้สึกว่าถึงจะดึกดื่นป่านนี้แต่เธอก็อยากรู้ว่าสถานที่ที่โบกล่าวถึงนั้นจะเป็นอย่างไร อาจเป็นสระน้ำที่คลาคล่ำไปด้วยนางในฮาเร็มของเอเดรียนก็เป็นได้

ร่างบอบบางในชุดเนื้อผ้าบางเบาแถมเปิดโชว์หน้าท้องเดินออกจากห้องและเดินไปรอบคฤหาสน์กระทั่งเธอเห็นสถานที่หนึ่งเป็นที่ซึ่งแสงไฟสปอร์ตไลต์ส่องสว่างทำให้เห็นประกายระยิบระยับของสระน้ำที่สะท้อนอยู่ตรงกลางล้อมรอบด้วยต้นปาล์มขนาดใหญ่

ที่นั่นเดือนลดาไม่เห็นใคร ไม่มีเงาของผู้หญิงในฮาเร็มของเอเดรียนอย่างที่เธอคิด มีแต่สระน้ำรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ถูกสร้างขึ้นอย่างงดงามน่าอัศจรรย์ล้อมรอบด้วยต้นปาล์มและพรรณไม้เบ่งบานในยามค่ำคืน

หญิงสาวก้าวไปหยุดที่ขอบสระและเห็นว่ามีฟูกนอนกับหมอนอิงราวกับที่พักผ่อนส่วนตัวอันโอ่อ่าของพระราชาในราชวังตะวันออก การตกแต่งรอบ ๆ เป็นแบบตะวันออกทั้งสิ้น แต่แม้ไม่เห็นใครที่นั้นหญิงสาวก็ยังอดคิดไม่ได้อยู่ดีว่าอาจมีใครอยู่ที่ไหนสักแห่งในคฤหาสน์กลางทะเลทรายแห่งนี้

“มิสเมย์”

เสียงทุ้มที่ดังขึ้นเบื้องหลังทำให้หญิงสาวสะดุ้งตกใจ เธอหันกลับไปมองและพบว่าเจ้าของคฤหาสน์ยืนอยู่ที่ขั้นบันไดลงมายังสระน้ำ เอเดรียนอยู่ในเสื้อเชิ้ตขาวปลดกระดุมลงมาสองสามเม็ดเผยให้เห็นไรขนบนกล้ามเนื้อหน้าอกแกร่งและสวมกางเกงแสล็ค

เอเดรียนก้าวลงมาอย่างช้า ๆ ขณะเดียวกันนัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลคู่คมก็จับจ้องอยู่ที่เรือนร่างโค้งเว้าของหญิงสาวภายใต้ชุดเปิดหน้าท้องเนื้อผ้าบางเบา เดือนลดาดูราวกับนางระบำหน้าท้องอย่างไรอย่างนั้น