1/6

ไอรีนเต้นระบำฟลามิงโก้วาดลวดลายได้อย่างพลิ้วไหวงดงามให้สมกับที่เรียนมา การเต้นระบำคือสิ่งที่เธอชอบแต่ไม่คิดจะยึดเป็นอาชีพ เธอมักจะใช้เวลาว่างด้วยการเต้นระบำสม่ำเสมอ เพราะนอกจากสนุกสนานแล้วยังได้ออกกำลังกายทำให้รูปร่างสวยงามด้วย

เธอสังเกตเห็นพี่เอริคจ้องเธอไม่วางตา สายตาของเขาทำให้เธอตัวร้อนผะผ่าว เธอส่งสายตายั่วยวนกลับไปให้ด้วยความเสน่หา และตั้งใจจะอวดเรือนร่างงดงามให้เขาเห็น ดูเหมือนการเต้นระบำของเธอจะได้ผล พี่เอริคนั่งมองตาค้างเหมือนคนตกตะลึง

แน่นอนคนสวยอย่างเธอต้องถูกมองด้วยสายตาชนิดนี้อยู่แล้ว

เมื่อเธอวาดลวดลายจนเหนื่อย เหงื่อของเธออาบลงมาตามลำคอแล้วหายเข้าไปใต้ชิ้นผ้า เธอดูน่าปรารถนาจนเอนริเก้ต้องลุกขึ้นพรวด

“จะไปไหนเอริค” บิดาของเขาร้องถาม ระบำยังไม่จบแล้วบุตรชายจะลุกไปไหน

“ห้องน้ำครับ”

ร่างสูงเดินผ่านนางระบำที่ยังโยกย้ายส่ายสะโพกไปโดยไม่มอง ไม่ใช่ไม่อยากมอง แต่บังคับไม่ให้หันหน้าไปมองต่างหาก ยัยเด็กนั่นไม่ควรจะมีอำนาจทำให้กายและใจของเขาสั่นถึงเพียงนี้ ท่วงท่าของเธอไม่ต่างจากโสเภณีที่กำลังยั่วยวนให้ผู้ชายซื้อตัว แต่ทำไมเขาถึงมองเธอด้วยสายตากลัดมันขนาดนั้น

เอนริเก้รู้ตัวว่าบังคับใจตัวไม่ได้มาก เขาจึงปลีกตัวออกมาเพื่อไม่ต้องมองความเย้ายวนของยัยเด็กใจแตกแบบนั้น เธอยั่วยวนเขาด้วยสายตาและลีลาอย่างตั้งใจ น่าจะมีความละอายซะบ้าง ผู้หญิงดีๆ ไม่ทำตัวแบบนี้หรอก

“พี่เอริคคะ”

เสียงหวานใสดังอยู่ข้างหลัง เอนริเก้ถึงกับสะดุ้งเพราะไม่คิดว่าจะมีคนตามเข้ามา ตรงที่เขายืนอยู่เป็นทางเดินที่ทอดยาวไปยังห้องน้ำด้านหลังแต่อยู่นอกบ้าน ความจริงเขาไม่ได้อยากเข้าห้องน้ำแต่อยากหนีจากความเย้ายวนมากกว่าจึงเดินออกมา บริเวณนี้ก็ยังเป็นสนามหญ้ากว้างขวางแต่ไม่ถูกประดับด้วยไฟระย้าเหมือนตรงโต๊ะอาหาร ที่ตรงนี้จึงมืดกว่าและเงียบกว่ามาก

“ไอรีน เธอตามพี่มาทำไมกัน” เอนริเก้เชิดหน้าขึ้นปรับสีหน้าเข้มๆ ให้สว่างดุจเดิม แต่ไม่ทิ้งความเย็นชาเรียบเฉยและเย่อหยิ่งจองหองอยู่เป็นนิจ

“น้องไอเห็นพี่เอริคเดินมาทางนี้ก็เลยตามมาดูค่ะ พี่เอริคมาทำอะไรตรงนี้คะ น้องไอเต้นไม่สวยเหรอ”

เธอแน่ใจว่าเห็นความพอใจในแววตาของเขาตอนที่จ้องมองเธอเต้นระบำ แต่อาจจะมีบางอย่างผิดไปเลยทำให้เขาไม่พอใจแล้วลุกออกมา เธอเต้นต่อจากนั้นแค่ครู่เดียวก็รีบตามมาเพื่อจะดูว่าเขาเป็นอะไรหรือเปล่า

“เธอเต้นได้ทุเรศลูกตาฉันมากไอรีน เต้นยั่วยวนแบบนี้เหมือนโสเภณีข้างถนน ผู้หญิงดีๆ เขาไม่ทำกันหรอก”

คำผรุสวาททำให้หญิงสาวต้องอึ้งอย่างไม่ทันตั้งตัว การเต้นระบำฟลามิงโก้เป็นการเต้นระบำพื้นเมืองที่เกือบจะกลายเป็นประเพณีไปแล้ว มันผิดตรงไหนที่ผู้หญิงอย่างเธอจะเต้น หญิงสาวถอนใจ เธอรู้ว่าเขาเกลียดขี้หน้ามากแค่ไหน รู้ว่าเขาเห็นเธอเป็นไส้เดือนกิ้งกือ แต่เธอต้องการเขานี่นา ผู้ชายอย่างเขาน่าค้นหาจะตายไป ใครๆ ก็อยากค้นเข้าไปให้ลึกถึงหัวใจโดยเฉพาะเธอ

ไอรีนยิ้ม ความอดทนของเธอไม่มีที่สิ้นสุด เธอถือคติว่าผู้ชายมีไว้พุ่งชน แต่ไม่ใช่ชนพร่ำเพื่อเจอใครก็อยากได้ไปหมด ในใจของเธอมีแค่เงาของเขาเต็มทั้งสี่ห้อง ไม่มีที่ว่างสำหรับผู้ชายอื่นแม้แต่เสี้ยวกระผีก

“พี่เอริคพูดแบบนี้ก็แสดงว่าจ้องมองน้องไอตลอดเวลาสินะคะ ถึงได้รู้ว่าน้องไอเต้นยั่วยวนขนาดไหน แต่น่าผิดหวังอยู่ลึกๆ เพราะพี่เอริคคงมีประสบการณ์กับโสเภณีข้างถนนจนจำได้ ไม่งั้นคงบอกไม่ถูกว่าเหมือนหรือไม่เหมือน” เธอตอกกลับเขาไปอย่างถึงพริกถึงขิง ไม่หวั่นแม้ตาคมจะหรี่แคบเปลี่ยนสีน้ำเงินให้ลุกเรืองรองวาวโรจน์

“ไอรีน!!! อย่ามาทำปากดีแถวนี้ ไปไกลๆ ให้พ้นหน้าเลยไป” เสียงเข้มรอดไรฟันออกมาข่มขู่ให้เธอขวัญเสีย แต่คนอย่างไอรีนมีหรือจะกลัว

“ปากน้องไอนอกจากจะดีแล้วยังหวานด้วยนะคะ ไม่งั้นวันนั้นพี่เอริคคงไม่จูบน้องไอน้านนานหรอก จริงไหมคะ” เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้แล้วยิ้มแฉ่งใส่ตาคมวาวอย่างไม่ยำเกรง นอกจากจะไม่กลัวแล้วเธอชอบยั่วให้เขาโกรธ ก็แหม...โดนไปครั้งนั้นมันช่างเป็นประสบการณ์ที่ไม่เลวเลย ถึงปากเธอจะช้ำ ถูกกระแทกคอแทบเคล็ด แต่มันหวานและอร่อยไม่เบา

“ฮึ หน้าด้านจริงๆ เลยนะเธอนี่ คิดว่าที่จูบเพราะพิสมัยเธองั้นเรอะ”

“อ้าว...น้องไอเพิ่งรู้นะคะ ว่าเดี๋ยวนี้คนจะแสดงความเกลียดออกมาด้วยจูบ จะว่าไปจูบของพี่เอริคก็อร่อยไม่เบานะคะ ถึงจะรุนแรงไปบ้างก็เถอะ แม้...อยากได้อีกจังเลย” เธอทำเสียงสูง ดวงตาเพ้อฝัน ริมฝีปากเผยอยั่วยวน ชายหนุ่มยืนไม่ติดเผลอขยับเท้าเข้าหา แล้วก็ได้กลิ่นจางๆ จากตัวเธอลอยมาปะทะจมูก กลิ่นกายสาวไร้กลิ่นน้ำหอมเจือปน เป็นกลิ่นเฉพาะที่ให้ความหอมแตกต่าง ประมาณว่ากลิ่นใครก็กลิ่นมัน แล้วกลิ่นของเธอก็หอมจรุงใจไม่น้อย