ตอนที่6 ความสงสัย

[Ep5]

Talk​ติ๋ม

ที่ฉันเตือนสติไอ้หมื่น เพราะฉันอยากให้มันรู้ว่า แต่ก่อนมันเป็นยังไง มันรับผลกรรมยังไง กว่าฉันจะให้อภัยมันได้ มันต้องเสียน้ำตาไปกี่รอบ มันต้องเสียน้ำตาไปกี่ครั้ง ฉันไม่เท่าไหร่ ขุนหมื่นนี่สิ หนักกว่าฉันเลย กว่าจะให้อภัยพ่อได้ ก็นานพอๆกัน ฉันก็เลยอยากให้มัน นึกถึงวันนั้นให้มากๆ มันจะได้ไม่ต้องทำให้ฉันกับลูกของฉันตัองเสียใจเพราะมันอีก เพราะฉันรู้ว่าคนแบบมัน มันร้าย ฉันหวังว่ามันคงจะไม่หักหลังฉันนะ แต่ถ้าฉันจับได้เมื่อไหร่ ฉันก็ไม่เอามันไว้เหมือนกัน คนแบบฉันเจ็บแล้วจำ ถ้าฉันจับได้เมื่อไหร่ มึงจะรู้ว่านรกมีจริงแท้แน่ๆไอ้หมื่น

อีครีม:  มีอะไรหรือเปล่าติ๋ม ดูหน้าตามึงเครียดๆยังไงก็ไม่รู้ มึงมีอะไรระบายให้กูฟังหรือพูดให้กูฟังได้นะ [  ฉันหันหน้าไปมองหน้าอีครีม มันก็คงรู้แหละว่าฉันมีเรื่องทุกข์ใจ]​

เรา :  ใช่เมื่อคืนไอ้หมื่นมันไม่กลับบ้านทั้งคืนเลย มันบอกว่ามีงานเลี้ยงที่บริษัท แล้วมันก็บอกว่ามันนอนหลับอยู่ที่ห้องทำงานที่บริษัท มึงคิดว่ามันน่าเชื่อถือป่ะ ร้อยวันพันปีไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะมึง

อีครีม :  กูว่ามึงอย่าใจร้อนเลย มึงลองดูสัก 2-3 วันก่อน ถ้ามันมีอะไรผิดปกติจริงๆ มึงค่อยตาม แต่ถ้ามันยังไม่ผิดปกติ มันยังอยู่ในรูปแบบเดิมที่ผ่านมา ผัวมึงอาจจะนอนอยู่ที่บริษัทจริงๆก็ได้ มึงอย่าคิดมากเลย คุณครามเขาคงไม่กล้า นอกใจมึงหรอกเพราะเขาก็รู้ว่ามึงเป็นคนยังไง ไหนจะลูกๆมึงอีก...

เสี่ยภพ :  แต่มันก็ไม่แน่นะ หมามันเคยกินขี้มันก็อาจจะกินขี้อยู่วันยังค่ำ แต่ก็ต้องระมัดระวังไว้ บ้างก็ดีนะ เสี่ยไม่ได้พูดให้ติ๋มคิดมากนะ แต่ทุกวันนี้อะไรอะไรมันเปลี่ยนไปแล้ว ก็ลองจับตามองดูสักวันสองวันเหมือนที่ครีมพูด ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติ ก็แสดงว่าทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม

เรา :  ขอบคุณมากนะเสี่ย เอาเป็นว่าฉันจะทำตามที่เสี่ยและครีมบอกแล้วกัน

เสี่ยภพ :  ลองดู เสี่ยเอาใจช่วย สู้ๆ [  งั้นก็ ลองจับผิดดูสัก 2-3 วันก่อนที่เราจะไปต่างประเทศ ว่ามันจะมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า ถ้าไม่มีก็แสดงว่าเราคิดมากไปเอง...!!!]​

Talk​หมื่นสงคราม

หลังจากที่ผมทานข้าวเสร็จ ผมก็รีบขับรถออกจากบ้าน บอกกับอีติ๋มว่า ผมจะมารับลูกที่โรงเรียน แล้วผมก็จะแวะรับลูกที่เรียนพิเศษอยู่ ผมบอกมันว่าไม่ต้องเป็นห่วง ถ้าลูกยังไม่เลิกเรียน ผมก็จะนั่งทำงานอยู่ในรถรอลูกเลิกเรียน อีติ๋มมันก็ไม่ได้ขัดอะไรผม มันก็บอกให้ผม มารับลูกได้เลยผมก็ขับรถออกมาจากบ้านทันที

ในระหว่างที่ผมนั่งรอลูกอยู่บนรถ ผมก็หยิบมือถือขึ้นมา โทรออกไปหาแนนทันที ไม่รู้ว่าป่านนี้จะทำอะไรอยู่ จะย้ายเข้ามาอยู่คอนโดของผม ตามที่ผมบอกหรือเปล่านะ

แนน

ผม :  ฮัลโหลครับ

แนน:  ฮัลโหลค่ะ

ผม :  ทำอะไรอยู่ครับ

แนน : นั่นใครคะ อยู่ๆก็โทรมาถามฉันว่าทำอะไรอยู่ [  ผมลืมไปเลย ว่าผมเอาเบอร์เธอมา แต่เธอยังไม่รู้ว่าเบอร์นี้เป็นเบอร์ของผม]​

ผม :  คนที่รักคุณไงครับ มีแฟนหลายคนหรอ ถึงได้ถามว่าเป็นใคร

แนน : แฟนไม่มีค่ะ เพราะยังไม่มีใครมาจีบเลย มีก็เป็นแค่คู่นอนของเขามั้งคะ

ผม :  ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ เขาอาจจะไม่ได้คิดว่าคุณเป็นคู่นอนเขาก็ได้นะ เขาอาจจะคิดว่าคุณเป็นมากกว่านั้นก็ได้

แนน:  ก็ไม่รู้สิคะ ไม่รู้ว่าเขาอยากให้ฉันเป็นมากกว่านั้นหรือเปล่า แต่ถึงเขาจะให้ฉันเป็นอะไรฉันก็ยอมเป็นทั้งนั้นแหละค่ะ ขอแค่ให้เขา รักแล้วก็เอ็นดูฉันก็พอ

ผม :  อิจฉาผู้ชายคนนั้นจังเลยนะครับ มีผู้หญิงแบบคุณสงสัยจะสบายไปทั้งชาติเลย

แนน :  ฉันเป็นคนที่มีความซื่อสัตย์มากค่ะ ในเรื่องความรัก ถึงฉันกับเขาจะรู้จักกันแค่วันเดียว แต่เขาก็ทำให้ฉันรักเขามากค่ะ แต่เสียดายนะคะ ที่เขามีภรรยาแล้ว แต่ฉันไม่ได้รังเกียจเขานะ ฉันอยากให้เขากับภรรยาเขา อยู่ด้วยกันแบบมีความสุข ฉันไม่อยากมาเป็นที่กั้นกลางระหว่างใคร แล้วฉันก็ไม่อยากให้ครอบครัวเขาแตกแยกด้วยค่ะ

ผม :  คุณเป็นคนดีจริงๆเลยนะครับ ผมโคตรโชคดีเลย ที่ผมเลือกคุณเข้ามาในชีวิตผมอีกคน

แนน :  555  คุณคราม ทำไมคุณถึงโทรมาอำแนนคะ กลัวแนนไม่มีผู้ชายคนอื่นหรือไง

ผม :  แน่นอนครับก็คุณทั้งขาวทั้งสวยขนาดนั้น ผมก็ต้องห่วงเป็นธรรมดา ของของผมผมก็ต้องหวง ผมไม่หวงของผม คนอื่นก็เอาไปกินสิครับ

แนน :  ไม่มีใครเอาไปได้หรอกค่ะ เพราะว่าแนนทั้งจงรักแล้วก็ซื่อสัตย์กับคุณแค่คนเดียว คุณไม่ต้องกลัวนะคะว่าแนนจะไปมีผู้ชายคนอื่น แนนขอบคุณนะคะที่คุณให้แนนเข้าไปอยู่คอนโดของคุณ

ผม :  ผมยินดีและเต็มใจครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าตอนประมาณ 5:00 น กว่าผมจะเข้าไปหาคุณ ที่คอนโดนะช่วงนี้ตอนเย็นๆผมไปหาคุณไม่ได้ เดี๋ยวภรรยาผมจับได้ผมจะซวย

แนน :  ไม่ต้องมาทุกวันก็ได้ค่ะ มาแค่เวลาคุณว่างก็ได้ แนนรอคุณได้เสมอค่ะ ไม่ว่าคุณจะมาไม่มาแนนก็จะรอคุณอยู่ที่คอนโดค่ะ

ผม :  น่ารักที่สุดเลยครับ ถ้าผมไม่โทรไปคุณก็ไม่ต้องโทรมานะครับ เพราะเดี๋ยวภรรยาผมจะจับได้ ผมกลัวบ้านพัง แล้วผมก็กลัวคุณเป็นอันตรายด้วย

แนน :  แนนเข้าใจค่ะแนนจะไม่โทรไป แนนจะรอให้คุณโทรมาค่ะ แนนกำลังย้ายของเข้าไปอยู่ในคอนโดของคุณ ขอบคุณนะคะสำหรับคอนโดสวยๆ พรุ่งนี้แนนจะรอคุณนะคะ

ผม :  ครับ งั้นแค่นี้ก่อนนะลูกผมเลิกเรียนแล้ว ผมแอบออกมาโทรหาคุณนะเนี่ย ผมคิดถึงคุณมากเลยนะครับ

แนน : แนนก็คิดถึงคุณเหมือนกันนะคะ รักคุณมากนะคะคุณคราม

ผม : ผมก็รักคุณนะครับคุณแนน เป็นเด็กดีของผมตลอดไปนะ อย่าทำตัวให้ผมหึงหวงบ่อยๆละ อย่าไปทำตัวน่ารักกับใครด้วย เพราะของผมผมห่วงมากๆ

แนน :  ไม่มีแน่นอนค่ะเพราะว่าแนน ทำตัวน่ารักแค่กับคุณคนเดียว เชื่อใจแนนได้เลยนะคะ งั้นแค่นี้นะแนนขนของอยู่รักคุณนะคะ

ผม :  รักคุณมากเหมือนกันครับ

ผมรีบวางสายโทรศัพท์ทันที เพราะลูกชายของผม กำลังเดินมุ่งหน้ามาที่รถ เดี๋ยวลูกจะสงสัยว่าผมคุยกับใคร ผมรีบลบเบอร์ออกจากโทรศัพท์ ก่อนที่ลูกของผมจะเดินมาถึงรถ ดีนะที่ผมมองไปเจอก่อน ไม่งั้นผมคงซวยแน่ๆ ได้คุยแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว คนดีของผม ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกว่าแนนเป็นคนที่น่ารักมาก ไม่งี่เง่าไม่ทำตัวน่าเบื่อเหมือนอีแก่ที่บ้านผมเลยเหอะ