ตอนที่ 2

เขาไม่หวังอยู่แล้ว ว่าหล่อนจะต้อนรับเขาแต่โดยดี ถึงแม้ว่าครั้งแรกของหล่อนที่มีเขาเป็นผู้ให้ประสบการณ์จะเรียกเสียงครางรัญจวนจากหล่อนได้ในที่สุด

แต่ก็นึกไม่ถึง ว่าหล่อนจะต่อต้านเขาเอาเป็นเอาตาย จนเขาต้องงัดไม้เด็ดออกมาปราบ

เขาตัวใหญ่กว่าหล่อน แข็งแรงกว่ามาก... พูดจริงๆ เขาว่าหล่อนชอบที่เขาปรนเปรอให้ความสุขแก่หล่อน แต่ก็คงรู้สึกอาย และเสียหน้า หากจะยอมเขาง่ายๆ ก็เลยแสดงฤทธิ์เดช

ท่อนลำรักที่เติมเต็มช่องว่างคับชุ่มจากน้ำเสียวของหญิงสาว ถูกกระตุ้นให้ขยายใหญ่ขึ้น แข็งแกร่งขึ้นด้วยแรงบีบกระชับจากกลีบเนื้อซับซ้อนภายในช่องเล็กแคบ

แต่การยืดขยายตัวตนราวมีชีวิตของหน่อเนื้อบุรุษ ก็สามารถเรียกเสียงครางหวานจากปากอิ่ม

“เป็นไงบ้าง” เขาก้มถามเสียงสั่น เด้าสะโพกไม่หยุด “เสียวมากใช่มั้ย อย่างนี้ล่ะสิที่อยากได้

“ไม่! มันจะ...”

“มันจะอะไรคนสวย พูดออกมาเลย”

เขาวนสะโพกให้หล่อนรับรู้ถึงตัวตนของเขามากที่สุด

“ฉัน... จะแช่ง... อะ อึ๋ยส์ หัก... กระดูกแก อูยยย ให้ตาย ตกนรก อ๊ายซซ!”

“ลำบากนัก เสียวนัก ก็อย่าพูดเลยแม่คุณ เอาละนะ ไอ้ดอนจะไม่สงสารอีกต่อไปแล้ว อยากปากคอร้ายนัก”

พูดจบก็เปลี่ยนจากที่กำลังคลึงโหนกวนเป็นวงกลม มาสาวท่อนลำรักยาวใหญ่เข้า-ออก เข้า-ออกจากรังไหม เริ่มจากจังหวะนุ่มเนิบ จากนั้นก็เร็วขึ้นแต่คงความหนักแน่นเอาไว้

แค่นี้คนที่รองรับลำทวนยาวใหญ่ใต้ร่างหนาก็ถึงกับครางซี้ด

โอย! หล่อนจะตายมั้ยเนี่ย มันช่าง...อูยย..เสียวใจจะขาด

ขณะที่ฝ่ายสาวครางโอดโอยราวกินพริกเข้าไปทั้งกำ ฝ่ายชายก็ซอยซ้ายป่ายขวา ใบหน้าหล่อเข้มคมอุดมหนวดเคราดูดุดันขึ้นอีก

“ซี๊ดดด อ่า แม่คุณเอ๋ย ไอ้ดอนจะขาดใจตายก็คราวนี้ ทั้งตอดทั้งแน่น เสียวโว้ย! เอาละ ไม่ยั้งละนะ”

ร่างงามเหมือนถูกจับเขย่าขณะเสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังปับๆ

ไม่กี่นาทีเสียงครางอย่างลืมตัวก็แทบจะลั่นห้อง

“อ๊าซ์! อู๊ว์... นายดอนฉัน โอวววว....”

ร่างขาวอล่องฉ่องเกร็งสะโพกหนั่นแน่นแอ่นค้างรับจังหวะโจนจ้วงแรงๆ ของชายหนุ่ม

“รอผมด้วยคนสวย รอไอ้ดอนด้วย อ๊ากซ์!”

แล้วของเหลวสีขาวขุ่นข้นก็พุ่งกระฉูดเลอะเทอะหน้าท้องแบนราบของหญิงสาวที่นอนแผ่หราสิ้นฤทธิ์ชั่วระยะเวลาหนึ่ง

ดอนหลับตา จังหวะหายใจของเขายังหอบ กระทั่งเวลาผ่านไปสักพักจึงคืนสู่ระดับปกติ

ชายหนุ่มถอดถอนแก่นกายจากร่างงาม มองกราดทั่วกายขาวผ่องทั่วตัวก่อนเอ่ยปากชม

“คุณนี่สวยมากเลยนะ ตั้งแต่หัวจดตีนไม่มีที่ติเลยจริงๆ แถมเอามันส์อีกต่างหาก”

วิรามรดึงตัวพรวดพราดขึ้นนั่ง ลืมไปว่าเรือนกายไม่มีผ้าผ่อนสักชิ้น

“แก... ไอ้บ้า! แกทำลายฉัน!”

ดอนมองตาปรอย แต่ปากโต้กลับไม่ลดละ

“ผมหรือทำลายคุณ โธ่เอ๊ย ทีเวลากำลังเสียวไม่เห็นพูดสักคำว่าผมทำลาย”

“ไอ้...ไอ้ หมาบ้า! หมาบ้านนอก... ฉันจะฆ่าแกคอยดู!”

แววตาคู่สวยถมึงทึง กำปั้นเล็กยกขึ้นทุบรัวลงไปบนอกแน่นตึงด้วยมัดกล้าม

“เฮ่ย... หยุดนะ ผมเจ็บนา”

“ดี! ฉันอยากให้แกตาย ไอ้บ้า ไอ้คนเนรคุณ!”

“ผมเนรคุณอะไรคุณ ผมทำงานแลกค่าจ้าง แล้วเงินนั่นมันก็เงินแม่คุณไม่ใช่เงินคุณสักหน่อย คุณนั่นแหละทำให้ผมโกรธจนหน้ามืด คุณชอบด่าว่าจิกหัวผม เห็นเป็นแค่ขี้ข้า แล้วเป็นไงล่ะ จะขี้ข้าหรือนาย พอขึ้นเตียงด้วยกันก็เห็นครางซี้ดเวลาเสียวไม่แตกต่างกันเลยนี่”

“แก...”

คนชี้นิ้วสั่นระริก ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่า

ดอนลงจากเตียง คว้าเสื้อผ้าที่กองบนพื้นมาสวมกลับ

“ผมไปล่ะ ต้องไปรับคุณหญิงที่งาน จะฟ้องคุณหญิงแม่ก็ได้นะ ผมจะได้เลื่อนฐานะจากคนรถขึ้นมาเป็นลูกเขยไวๆ”

“แกอย่าได้หวัง!”

“ผมก็ไม่ได้หวัง ที่พูดก็แค่ชี้แนะแนวทางให้เท่านั้น ไม่แน่นาครั้งแรกผมก็ดันลืมตัวปล่อยในซะหมดแม็กเกิดคุณป่องขึ้นมาล่ะ ถึงครั้งนี้ ไอ้ที่ผมเอาออกมาหลั่งข้างนอก ก็อย่าคิดนะว่าจะป้องกันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์”

“ไอ้...หมาขี้เรื้อน!”

เมื่อกระชากร่างขาวผ่องติดมือขึ้นมา นัยน์ตาคมของดอนเป็นประกายวาววับ

“บอกเอาไว้นะคุณวิรามรคนสวย ถ้าขืนจิกหัวด่ากันแบบนี้อีก ไอ้ดอนจะเอาทำเมียสามวันสามคืนไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเลย อยากรู้นักว่าคนสวยปากร้ายอย่างนี้จะเก่งไปได้สักกี่น้ำ!”

แล้วเขาก็ผลักร่างที่กระชากขึ้นมา กระแทกกลับลงบนที่นอน ก่อนเดินลอยชายออกไปจากห้อง

วิรามรทั้งเจ็บใจ แค้นใจจนอยากร้องกรี๊ดออกมาดังๆ

ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ก็ยังไม่เคยมีใครพูดจาสามหาว ดูแคลนหล่อนแบบนี้

เฉพาะบริวารในบ้าน ที่มารดาหล่อนจ้างมาทำงานในที่หน้าต่างๆ ไม่เคยมีสักคน ที่จะกล้าขึ้นเสียงกับหล่อน เพิ่งจะมีก็ไอ้บ้าดอนนี้แหละ

คอยดูนะ! สักวันหล่อนจะเลาะเนื้อมันแล้วเอาเกลือทาให้สาสมใจ ถึงว่า... นับตั้งแต่มันสอนให้หล่อนรู้จักความสุขทางเพศ จะมีหลายครั้ง โดยเฉพาะในยามค่ำคืน ที่หล่อนคิดถึงปากหยักได้รูปร้อนผ่าวของมัน คิดถึงมือใหญ่ที่เคล้าเคล้นเนื้อกายจนหล่อนครางอย่างลืมตัวก็เถอะ

วิรามรยังสะอื้นกระซิก ทั้งเจ็บใจและเสียววาบในอก เมื่อคิดถึงบทรักของไอ้คนขับรถ ที่อาศัยจังหวะที่มารดาหล่อนไม่อยู่ เข้ามาลวนลามเล่นรักกับหล่อนโดยไม่เกรงกลัวว่าหล่อนจะแจ้งความเอาเข้าคุกเข้าตาราง ฐานข่มขืนกระทำชำเรา

มันคงรู้แกว ว่าวิรามรจะไม่ทำอย่างนั้น เพราะห่วงชื่อเสียงวงศ์สกุล และยังรักหน้าตัวเองเกินกว่าจะเสี่ยงกับการตกเป็นข่าวฉาวโฉ่

เถอะน่า อย่าให้หล่อนมีโอกาสบ้างก็แล้วกัน จะเอาคืนให้หายแค้น!