ตอนที่ 1 โอกาสที่สอง[1]

พรึบ

"แฮ่ก ๆ" 

บนเตียงกว้างเด็กสาววัยสิบสี่ผวาตื่นขึ้นด้วยความตกใจสุดขีด ยกมือคว้าจับที่ลำคอขาวผ่อง อ้าปากหอบหายใจ โกยอากาศเข้าปอด 

คังหวายซี ลูบลำคอระหงของตนเองเบาๆ ค่อย ๆ รวบรวมสมาธิ สายตาเริ่มมองฝ่าความมืดสำรวจรอบกาย มิใช่ว่าข้าควรจะตายไปแล้วหรอกหรือ หัวคิ้วขมวดเล็กน้อยอย่างใช้ความคิด

ขาเรียวก้าวลงจากเตียง ตรงไปยังตะเกียงที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยความรีบร้อน 

ที่นี่มัน? แสงสว่างทำให้มองเห็นภายในห้องชัดขึ้น

หวายซีมองสำรวจรอบห้องด้วยความมึนงงสงสัย นานเท่าไหร่แล้วที่นางไม่ได้เห็นห้องนี้ น่าจะตั้งแต่ที่นางแต่งไปเป็นไท่จื่อเฟย จนกระทั่ง..... 

ร่างบอบบางรีบก้าวต่อไปยังกระจกทองเหลือง แม้จะมองเห็นได้ไม่ชัดนัก แต่ก็พอให้เห็นใบหน้าเยาว์วัยของเด็กสาวแรกรุ่น

หวายซียกสองมือลูบใบหน้าไปมา ก่อนจะมองสำรวจส่วนต่างๆ ของร่างกาย ข้ายังเป็นเพียงแค่เด็กสาว หรือว่าสวรรค์ประทานโอกาสที่สองแก่ข้า

 แต่ก่อนที่คังหวายซีจะทันได้หาคำตอบ 

"คุณหนูตื่นแล้วหรือเจ้าคะ บ่าวเข้าไปนะเจ้าคะ"

น้ำเสียงคุ้นเคยที่ไม่ได้ยินมานาน ทำให้นางต้องหันไปมองทางประตู อันย่า?  

"เข้ามา!" หัวใจดวงน้อยเต้นโครมคราม ดวงตากลมโตจับจ้องมองบานประตูที่กำลังเปิดอ้าออกด้วยความตื่นเต้น

แอ๊ด.....

"อันย่า!! เป็นเจ้าจริงๆ ด้วย!" น้ำตาของหวายซีเอ่อคลอ วิ่งเข้าไปกอดเด็กสาวที่พึ่งก้าวผ่านประตูเข้ามาเอาไว้แน่น จนอีกฝ่ายตกใจ

"คุณหนู!!!"

"อันย่า ฮึก เจ้ายังอยู่ ยังอยู่! ฮือ ๆ" 

"คะ..คุณหนู! ร้องไห้ทำไมเจ้าคะ? เกิดอะไรขึ้น!? บอกบ่าวสิเจ้าคะ" เด็กสาวพยายามดันหัวไหล่สองข้างของเจ้านายอย่างตื่นตระหนก "คุณหนู คุณหนูเจ้าคะ ท่านเป็นอะไรไป!"

"ขะ..ข้าไม่เป็นอันใด แค่ฝันร้ายน่ะ ฝันว่าเจ้า..เอ่อ ช่างเถิด" คังหวายซี ค่อยๆ ตั้งสติ ยอมปล่อยอ้อมแขนออกจากร่างสาวใช้คนสนิท

"โธ่! คุณหนู ทำเอาบ่าวตกใจหมดเลยเจ้าค่ะ" อันย่าเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาข้างแก้มให้ผู้เป็นนายอย่างเบามือ ด้วยท่าทางปลอบประโลม เพราะรู้ว่าคุณหนูของนางเป็นคนอ่อนแอ การกระทำเช่นนี้ของอีกฝ่ายจึงแลดูเป็นเรื่องธรรมดา

"บ่าวก็คิดว่าคุณหนูกังวลเรื่องที่ต้องไปฝึกฝนกับแปดกูกูจากในวังเสียอีก"

แปดกูกู? เด็กสาวนึกทบทวนความทรงจำที่ผ่านมา ถ้าอย่างนั้นก็เหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนเองสินะ 

"คิดอะไรอยู่เจ้าคะ"

หวายซีไม่ได้ตอบคำถาม แต่เอื้อมมือไปกุมมือของสาวใช้คนสนิทที่เป็นดั่งพี่น้อง "ขอบใจมากนะอันย่า ขอบใจเจ้ามากจริงๆ" 

อันย่าถูกพาเข้ามาในจวนคังกั๋วกงตั้งแต่อายุเพียงสี่ปี นางถูกยกให้เป็นสาวใช้ข้างกายคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลคัง

ตลอดเวลาสิบปีที่อยู่ด้วยกันมาทำให้สองนายบ่าวเกิดความสนิทสนม ทั้งรักและผูกพันกันราวกับพี่น้อง แม้คนทั้งสองจะมีนิสัยต่างกันสุดขั้วก็ตามที 

คังหวายซีรูปร่างผอมบางหน้าตาค่อนข้างจะธรรมดา เป็นเด็กอ่อนแอ หัวอ่อน ว่านอนสอนง่าย ไม่เคยมีความคิดเป็นของตนเอง

ส่วนอันย่ามีรูปร่างสะโอดสะองใบหน้าสวยสดงดงาม เป็นเด็กเข้มแข็ง ค่อนข้างดื้อรั้น ฉลาดเฉลียวตามสายเลือดชนเผ่าของนาง