บทที่ 5

KHAWFANG

เฮ้ออออ~

ฉันนั่งถอนหายใจไม่รู้เป็นรอบเท่าไรแล้ว! นี่ก็อาทิตย์หนึ่งเข้าไปแล้วที่ฉันยังคงส่งข้อความไปหาพี่เขาทุกวัน แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดินมคือพี่เขาอ่านแล้วไม่ตอบ! แถมยังหลบหน้าฉันอีกต่างหาก

"ฟ่าง กูว่าถ้ามันเหนื่อยนัก ก็พอเถอะ" ผิงพูดพร้อมทำหน้าจริงจังฉันรู้ว่าผิงเป็นห่วงเพราะที่ผ่านมาฉันไม่เคยต้องทำหน้าเศร้าและอมทุกข์แบบนี้ วันนี้มีแค่ฉันกับผิง มินต์กับนิกกี้ติดธุระ

"แต่กูรักพี่เขาไปแล้ว" ฉันบอกผิงเสียงเศร้า ทำไมฉันถึงใจง่ายแบบนี้นะ ทั้งที่พี่แทนก็ไม่มีท่าทางว่าจะชอบฉัน แถมยังเมินเฉยใส่อยู่ตลอดที่เจอกัน แต่หัวใจไม่รักดีของฉันมันกลับเรียกร้องหาแต่เขา

"งั้นก็ตามใจแกแหละกัน"

"ตอนบ่ายไม่มีเรียน กลับกันเลยนะ" ฉันพูดแล้วหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย

"พอดีกูมีธุระ มึงกลับคนเดียวได้ไหม" ผิงบอกฉัน ส่วนฉันก็ทำเพียงพยักหน้ารับจากนั้นเราทั้งคู่ก็แยกย้ายกัน

พรึ่บ

"โอ้ย!" ระหว่างทางที่จะเดินกลับฉันที่เอาแต่เดินก้มหน้าก็ชนเข้ากับร่างสูงของใครคนหนึ่ง แรงชนทำให้ฉันที่ไม่ได้มองทางเสียหลักเกือบล้มลงที่พื้นแต่โชคดีที่เขาคนนั้นดึงฉันมารับไว้เสียก่อน ไม่นั้นงานนี้มีเจ็บตัวแน่

"ขอบคุณค่ะ" ฉันรีบขอบคุณเขาก่อนจะหันกลับมามองหน้าเขาที่ฉันเดินชนและช่วยฉันไว้เมื่อสักครู่นี้

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

ได้ยินเสียงหัวใจฉันไหม มันดังแรงมาก คงรู้ใช่ไหมว่าคนที่ฉันเดินชนนี่ใคร ใช่แล้ว คนนั้นคือพี่แทน

"อืม! ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย ไปกับฉัน"

พี่แทนพูดโดยไม่รอให้ฉันได้พูดหรือตอบกลับ พี่เขาก็ลากฉันให้เดินตามมาที่รถแลมโบกีนี่สีดำของเขาที่จอดอยู่หน้าคณะ...ก่อนจะเปิดประตูแล้วยัดฉันเข้าไปนั่งในรถ คาดเข็มขัดให้เสร็จสรรพก่อนจะปิดประตูแล้วเดินล้อมไปฝั่งคนขับ

.

.

.

ตลอดทางมีแต่ความเงียบ! ฉันเองไม่กล้าถามพี่เขาว่ามีอะไรจะคุยกับฉัน ส่วนพี่แทนก็ยังเป็นพี่แทน นิ่ง! เงียบ! เฉยชา! :( ถึงเวลาพี่มันก็พูดเองนั้นแหละ นั่งเงียบต่อไป!

คอนโดแทนไท

พอถึงที่หมายพี่แทนก็ลากฉันลงจากรถ แล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ เดาไม่ผิดที่นี่หน้าจะเป็นคอนโดนของพี่แทน แต่ เอ๊ะ! พาฉันมาที่นี้ทำไม?

แอ๊ด!!

ปึง!!

พี่แทนเปิดประตูแล้วปิดมันลงเมื่อเขาพาฉันเข้ามาด้านในและพี่แทนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะพูดอะไร

"อะ เอ่อ พี่แทนมีอะไรจะคุยกับฟ่างค่ะ" ฉันถามขึ้นท่ามกลางความเงียบเพราะทนไม่ไว้ถ้าจะรอให้พี่แทนพูดก่อน พี่แทนไม่ตอบแต่เดินเข้ามาใกล้ฉันด้วยท่าทางนิ่งๆจนหลังฉันติดกับผนังห้อง พี่แทนเอาแขนทั้งสองข้างขึ้นมายึดกับผนังห้องเอาไว้เพื่อไม่ให้ฉันขยับหนีไปไหน อ๊ายย!! ทำแบบนี้เขิลนะโว้ย!

"พะ พี่แทน จะทำอะไรคะ" ฉันถามด้วยเสียงที่ติดจะสั่นเล็กน้อย

"......."

"พี่แทน"

อุ๊บส์! อะ อ๊ะ!!! พะ..พี่แทนจูบฉัน

พี่แทนจูบฉันอย่างอ่อนโยนและเปลี่ยนเป็นร้อนแรงตามอารมณ์ ลิ้นหนาแทรกเข้ามาหาความหวามในปากของฉันเหมือนมันเป็นนํ้าหวานที่แสนอร่อยก็ไม่ปาน!!!

"อ๊ะๆ พะ พี่แทน"

ฉันร้องประท้วงขึ้นเสียงหลงเมื่อพี่แทนเลื่อนมือใหญ่ไล่ตามร่างกายของฉันทุกสัดส่วนจนพอใจแล้วมาหยุดตรงหน้าอกพอดีตัวของฉันแล้วบีบมันเบาๆ เหมือนได้สติ นี่ฉันเผลอไปกับพี่แทนเหรอเนี่ย พอพี่เขาถอดจูบออกฉันก็ถามเขา

"พะ พี่แทน จะทำอะไรคะ" ฉันด้วยนํ้าเสียงแผ่วเบา จูบของพี่แทนมันทำให้ฉันเกือบขาดอากาศหายใจ

"ทำ เมีย!" พี่แทนตอบฉันเสียงทุ้มต่ำออกจะติดแหบนิดๆ ลมหายใจร้อนๆเป่าลดต้นคอขาวจนทำให้ฉันขนลุก

พูดจบพี่แทนก็จัดการอุ้มฉันขึ้นแล้วตรงเข้าไปในห้องนอนของพี่เขาแล้วางฉันลงที่เตียงอย่างเบามือ ก่อนจะขึ้นมาคล่อมทับร่างฉันเอาไว้ ก่อนจะจูบฉันลงมาอีกครั้ง! และฉันก็ใจง่ายปล่อยตัวปล่อยใจไปกับพี่แทน

อุ๊บส์!!! แต่จูบครั้งนี้มันดูร้อนแรงแต่ก็ยังคงความอ่อนโยนไปด้วย!

"อื้มมมม อ่ะ" ฉันครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ หลังจากพี่แทนจัดการเสื้อผ้าของฉันออกไปหมดตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ แล้วส่งนิ้วมือยาวเข้ามาในตัวของฉัน แล้วชักมันเข้าออกช้าๆเพื่อขยายช่องทางรัก

"อ่ะ อ่าส์"