ตอนที่ 4 คืนนี้เสร็จผมแน่รุ่นพี่ (2)

00.30 น.

ผมเดินเข้าผับแล้วกวาดสายตามองเธอ นั่นไงเธออยู่บนเวทีกำลังเมามันกับการเปิดแผ่น เกาะอกสีดำโชว์เนินอกสะบึ้ม รอยสักที่เนินอกข้างซ้ายรูปผีเสื้อตัวขนาดสักครึ่งฝ่ามือ รอยสักที่แขนขวาก็รูปผีเสื้อ ยัยนี่เป็นอะไรกับผีเสื้อมากป่ะว่ะ

เสื้อเกาะอกไม่พอ ยังโชว์สะดืออีก เอวกิ่วนั่นถ้าได้จับแล้วกระแทกไอ้หนูลงไปมิดด้ามคงจะ.. เฮ้ยไอ้เหมจินตนาการอะไรวะมึง ไม่ใช่ละ ไม่ใช่ละ ผมสลัดความคิดของตัวเองแล้วเดินตามไอ้บอสไปหาโต๊ะนั่ง

“เดี๋ยวพี่เขาลงกูจะชวนมาดื่มโต๊ะพวกเรา มึงเตรียมทิปให้กูหน่อย”

“ไม่มีปัญหา” ผมยื่นเงินปึกใหญ่ให้มัน

แล้วก็ตามคาดยัยนี่หิวเงินจนต้องมานั่งกับพวกเราหลังจากลงเวที

(Talk เอิงเอย)

“เฮ้ย ไอ้สี่ตา มาได้ไงว่ะ”

ฉันเอ่ยอย่างตกใจเมื่อเห็นโต๊ะที่ลูกค้าทิปหนักให้ฉันบนเวที เป็นไอ้เจ้าสี่ตา กับเพื่อนปากมากของมัน แถมยังย้ำแล้วย้ำอีกว่าต้องมานั่งคุยกับพวกนี้ให้ได้ เอาไงดีว่ะ รับเงินเขามาแล้วด้วย หมอนี่คือเจ้ากรรมนายเวรที่ใส่แว่นตาสินะ

“เรียกแขกแบบนั้นไม่สุภาพเลยนะครับไอ้รุ่นพี่บ้าพลัง”

“ไอ้…”

ฉันกำลังจะพ่นคำด่า แต่ไอ้หมอนี่หยิบแบงก์สีเทาขึ้นมาโบกไปมา แล้วทำหน้าทำตาเหมือนผู้คุมเกมส์ เหอะ แค่เกิดมารวยกว่าขี้โกงนี่หว่า

“เอาน่าพี่เอย นั่งคุยเป็นเพื่อนพวกเราหน่อยก็พอแล้วครับ”

เพื่อนหมอนี่เริ่มห้ามสงบศึก ก็ห้ามถูกจังหวะอยู่หรอก เพราะไม่งั้นฉันคงด่าออกไปแล้ว

“แก้วละพัน”

ไอ้สี่ตานี่วางเงินไว้แล้วเอาแก้วทับไว้ โอ้โห ล่อฉันขนาดนี้ ด้วยความที่หิวเงินและไม่อยากแพ้ด้วย

“ถูกไปย่ะแก้วละพัน ปกติฉันกินแก้วละห้าพัน”

ฉันแกล้งปั่นประสาทพวกเขา จริงๆ แล้วฉันไม่ดื่ม ไม่ใช่ว่าเป็นคนดีนะแค่กลัวขับกลับไม่ไหว โดนจับมา

หลายทีแล้วด้วย แล้วฉันเป็นคนคออ่อน ดื่มนิดหน่อยก็เมาเหมือนหมาแล้ว หลายครั้งที่เพื่อนต้องลากกลับบ้าน

“ผมให้หกพัน”

มันวางเงินแล้ววางแก้วเหล้าทับไว้ หน็อยไอ้สี่ตาไอ้พวกรวยตั้งแต่เกิด ฉันโคตรเกลียดขี้หน้า

“เออ แล้วอย่ามาร้องไห้โยเยตอนหลังว่าให้คืนเงินให้ผมเถอะครับ แม่ผมจะจับตีก้น”

ฉันค่อนขอดเขาด้วยท่าทียโส แล้วกระดกแก้วแรกแบบออนเดอะร็อกเข้าปากจนหมด

“เหอะ ผมรวยพอจะเลี้ยงพี่ไปได้ตลอดชีวิตแล้วกันน่ะ”