ตอนที่ 10 เป็นแค่เจ้าสี่ตาแท้ๆ (2)

เธอดุผมออกมาอย่างน่ารัก แล้วท่าทีเขินอายของผู้หญิงคนนี้มันน่ารักจริงๆ หน้าตาดุนะแต่เวลาเขินนางน่ารักมาก คงมีแต่ผมคนเดียวแหละมั้งที่ได้เห็นมุมแบบนี้ของเธอ 

คิดแล้วก็ชักหลงเธอแล้วสิ

(Talk เอิงเอย)

ไอ้บ้าสี่ตานี่ เป็นแค่ไอ้เจ้าสี่ตาแท้ๆ กลับมาทำให้ฉันใจอ่อนเล่นตามเกมเขา ไม่อยากจะเชื่อ ฉันรีบจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองให้เข้าที่ น้ำรักไหลเยิ้มลงตรงขาจนฉันต้องหยิบทิชชูเปียกมาเช็ดทำความสะอาด ไอ้เจ้าเด็ก…

“ไม่ต้องมาทำหน้าทะเล้นเลยนะ”

ฉันมองน่าเขาที่กำลังทำหน้ากรุ้มกริ่มยิ้มมีความสุข

“ทำไมละครับ ก็เมียน่ารักอ่ะ”

นั่นไงอ้อนไปอีก

ฉันนั่งทรุดลงกับพื้นเพื่อพักขาที่สั่นของตัวเอง ไม่อยากจะเชื่อว่าฉันจะทำเรื่องแบบนี้ที่นี่ แถมเจ้าหมอนี่ยังชำนาญมาก เหมือนเคยทำบ่อยๆ เป็นแค่เด็กน้อยแต่ดันแก่แดด และรู้มากกว่าฉัน แถมยังเก่งจนฉัน…

แต่จะว่าไปหมอนี่เห็นฉากที่พี่ซัน คุยกับฉันแต่ทำไมเขาไม่ถามนะ ถ้าเป็นคนปกติก็น่าจะถามตั้งแต่ตอนที่ขึ้นมาบนนี้ คนปกติที่มักจะชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นและชอบสะกิดแผลคนอื่น แต่หมอนี่…

“นี่ เหมไม่อยากรู้เรื่องพี่กับอาจารย์หรอ”

ฉันถามเขาขึ้นมาเพราะสงสัย

“อยากรู้สิครับ”

เขาทำหน้าทะเล้นแล้วตอบ

“แล้วทำไมถึงไม่เอ่ยถาม”

ฉันถามกลับไปอีกรอบ

“มันจะเสียมารยาทนะครับ แล้วท่าทางของพี่ก็เหมือนจะไม่อยากพูดถึงมันด้วย” 

“การสะกิดแผลคนอื่น เป็นเรื่องสนุกของคนถามแต่อาจจะเป็นเรื่องเลวร้ายของคนที่ถูกถามก็ได้”

เขาตอบมาแบบนั้น หมอนี่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างดีสินะ ก็พอรู้อยู่ เห็นเขาลือกันว่าเป็นคนจากตระกูลใหญ่ จริงๆ ฉันก็ไม่ได้สนใจใฝ่รู้เรื่องของเขาหรอก ยิ่งเมื่อก่อนหมอนี่ไม่ได้ชอบขี้หน้าฉันก็อย่างที่บอก แต่ก็ฟังมาบ้างจากปากคนอื่นอีกทีแบบแค่ฟังผ่านๆ หูอะค่ะ ไม่ได้สนใจจริงๆ นะคะ งื้ออ

“พี่คบกับเขาตอนพี่อยู่ ม.6 เขาอยู่ ปี 3 ตอนนั้นพี่ยังเด็กมากและมองความรักสวยงามไปหมด โลกช่างหวานละมุนเมื่อเขาอยู่ข้างๆ คนที่อ่อนโยน ตามใจ รับฟัง และเป็นทุกๆ อย่างของพี่”

ฉันเริ่มเล่าเรื่องอดีต

“ที่พี่มาเรียนคณะนี้สาขานี้ทั้งที่พี่ไม่ได้ฝักใฝ่นั่นก็เพราะเขาเรียนอยู่ที่นี่ พี่พยายามเดินตามรอยเขาและพยายามทำตัวให้สมกับเป็นแฟน พี่ซันเขาดีมากนะตอนนั้น เขาคือโลกทั้งใบของเด็กน้อยแบบพี่”

ฉันเริ่มลุกขึ้นยืนแล้วจุดบุหรี่ขึ้นสูบ

“ตอนเขาจบไปเราก็ยังคบกันปกติ เป็นความรักของเด็กน้อยที่ไม่เคยมีความสัมพันธ์ทางเพศมาเกี่ยวข้อง ความรักใส่ซื่อหวานเลี่ยนชวนอ้วกที่เขาขายฝันให้พี่ เมื่อเขาบอกว่าเราจะมีอะไรกันในวันที่เราแต่งงานกัน พี่ก็เก็บความบริสุทธิ์นี้ไว้เรื่อยมา”

“เมื่อเขาตัดสินใจไปเรียนต่อโท ที่เมืองนอกพี่ก็ทำใจว่ามันจะเป็นรักทางไกล แต่เขาก็เริ่มหายจากพี่ไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนสุดท้ายก็ติดต่อไม่ได้ เหอะๆ”

“แม้คำบอกเลิกก็ยังไม่มีให้พี่”

“เป็นผู้ชายที่ใจร้ายสินะ”

เขาพูดขึ้นมาหลังจากฉันเล่าจบ