รีเทิร์นรักมัดใจนายวิศวะ

“เธอมาทำอะไรที่นี่?” ใบหน้าที่คุ้นเคย เดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าฉัน เสียงอันดัง ทำให้ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว น้ำเสียงของเขาแฝงด้วยอารมณ์โกรธ ฉันฟังมันออก เขายังคงโกรธฉันอยู่

แววตาฉันเศร้าขึ้นมาในทันที เขาชะงักไป แต่ก็กลับมาชักสีหน้าใส่ฉันอีกครั้ง ฉันที่ยังคงมองหน้าเขา ความทรงจำที่เกี่ยวกับเขาคนนี้ “ธีร์” แฟนเก่าฉันเอง จะไม่ให้เขาโกรธฉันได้ไงกัน ก็ฉันเล่นทิ้งไปเขาไปอย่างไม่มีคำอธิบายใดๆ หากเป็นฉัน ฉันคงไม่ได้แค่โกรธ ... แต่คงทำอะไรที่มากกว่าที่เขาทำกับฉันในตอนนี้!

ฉันมองคนตรงหน้า เสียงเขายังดูดีสำหรับฉันเช่นเคย ฉันยิ้มเจื่อนๆ ส่งให้เขา “อือ...” ฉันลังเล ไม่รู้จะตอบตามจริงไหมว่าเพื่อนนัดมาหาที่นี่ แต่ใจที่ยังคงคิดถึงเขาและต้องการที่จะได้เขากลับคืนมา ดันปากพล่อย พูดออกไปว่า “มาหานายนั่นแหละ!”

คำตอบนั้นทำให้ธีร์นิ่งไปชั่วครู่ ดวงตาของเขาสะท้อนความประหลาดใจ แต่ไม่นานก็ถูกแทนที่ด้วยความเย็นชาและความไร้เยื่อใย เขาเดินมาใกล้ฉันใกล้เสียจนใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เสียอาการ ตัวสั่นเล็กน้อย เขายื่นหน้าเข้ามา พร้อมกับคำพูดที่แทงเข้าสู้หัวใจของฉัน จนชา ...

“เหรอ… มาหาฉัน! คงเสียเที่ยวแล้วล่ะ เพราะฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธออีก!” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกระด้าง ก่อนจะเดินถอยห่างฉัน ... และเดินจากไป ซ้ำร้ายเขายังแทนตัวเองว่าฉัน ฟังดูมันห่างเหินจริงๆ

มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นนั่นล่ะ ก็ฉันกับเขาเราเลิกกันมาเกือบปีกว่าแล้ว ตั้งแต่ขึ้นปี 2 ฉันก็เลิกกับเขา เขาเป็นรุ่นพี่ฉันปีหนึ่ง ตอนนี้เขาอยู่ปี 3

ฉันนิ่ง หลังจากที่เขาพูดอย่างไร้เยื่อใยใส่ฉัน ความรู้สึกเหมือนโดนบีบรัดจนแทบหายใจไม่ออก ฉันพยายามสะกดกลั้นความเจ็บปวดที่แล่นผ่านหัวใจ มันเจ็บอย่างนี้นี่เอง ความเจ็บที่ถูกคนที่ตัวเองรักปฏิเสธ!

(อิงไม่ได้ต้องการที่จะทิ้งพี่ธีร์เลย… จริงๆ นะ พี่ธีร์เชื่ออิงได้ไหม?) ฉันที่ได้แต่คิด ปากไม่ขยับ ยืนมองคนที่เดินจากไป แผ่นหลังที่ไม่หันกลับ มันเล่นเอาฉันเจ็บแปลบสุดๆ

“อิงอิง” ไอน้ำเพื่อนฉันตบไหล่เบาๆ เพื่อเรียกสติฉันกลับมา “พี่ธีร์เขาไปแล้ว” ไอน้ำบอกฉันเมื่อเห็นว่าฉันยืนนิ่งมองคนที่เดินจากไป

ฉันนั่งลงที่โต๊ะ ขาสั่น เสียงสั่น “อือ ... กูไม่เป็นไร”

ความทรงจำและความรู้สึกผิดยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของฉัน ฉันที่อยากจะกลับไปแก้ไขอดีต ระหว่างเราสองคน ฉันที่นั่งจมอยู่กับความคิดของตัวเอง

มันจะเป็นยังไงนะ…ถ้าวันนี้ข้างๆ ฉันยังมีพี่ธีร์อยู่ ถ้าวันนั้นใจฉันเข้มแข็งกว่านี้ คงไม่ต้องมานั่งเสียใจอยู่แบบนี้ หากพี่ธีร์รู้ความจริงถึงเหตุผลที่ฉันทิ้งเขาไป เขาจะให้อภัยฉันหรือเปล่า? และที่สำคัญ…ใจของเขาในตอนนี้ มันยังพอมีฉันอยู่ในนั้นบ้างไหม!?

แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้แน่ชัดคือ… ความรักที่ฉันมีให้พี่ธีร์นั้นไม่เคยจางหาย

และครั้งนี้! ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้หัวใจของพี่ธีร์กลับคืนมา แม้ว่าฉันจะต้องเจอกับอะไรก็ตาม!!