EP.8 แสนดี

“ไม่ต้องมาทำหน้าทำตาแบบนั้นเลยเฮีย” 

“ดาวไม่ได้มาอยู่นี่เพราะจะมาเป็นเมียเฮียนะคะ มาลี้ภัยจากเพื่อนเฮียชั่วคราวค่ะ” 

อิงดาวกลอกตามองบน ที่เห็นสีหน้าท่าทางเจ้าเล่ห์ของฌอน เขาทำให้เธอยิ้มออก และรู้สึกผ่อนคลายมากยิ่งขึ้น แถมยังเป็นเทวดามาโปรดช่วยฉุดเธอออกมาจากขุมนรกนั้น

“เฮียล้อเล่น ถ้าน้องดาวไม่ยอมเฮียก็ไม่เอา” 

คำนี้ทำให้อิงดาวนิ่งไปชั่วขณะ ต่างจากไอ้ผู้ชายสารเลวอย่างแทนทองที่ทำมิดีมิร้ายเธอสารพัด เธอสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ พลางคิดในใจ นี่คงเป็นเวรกรรมของเธอที่ต้องมาเจอกับผู้ชายเลวๆ อย่างแทนทอง

“ไม่เหมือนเพื่อนเฮียที่........” 

มือหนารีบเอื้อมมากุมมืออิงดาวเอาไว้ ฌอนหน้าเจื่อนที่เผลอพูดออกมาแบบนั้น เขาไม่คิดว่ามันจะสะกิดใจเธอ

“เอ่อ...น้องดาว เฮียว่าเราแวะห้างก่อนดีกว่าเนอะ” 

ฌอนรีบเปลี่ยนเรื่องทันที รถหรูจอดที่ลานจอดรถห้างดัง เมื่อล้อรถหยุดหมุน ฌอนเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเอง แล้วเงยไปมองอิงดาวที่กำลังนั่งหลับตาอยู่ รอยยิ้มแสนอบอุ่นส่งไปยังสาวน้อยผู้น่าสงสารที่ตอนนี้มีเพียงสูทตัวโคร่งของเขาที่ปิดบังกาย

“น้องอิงดาว น้องอิงดาวครับ ถึงแล้ว” 

อิงดาวค่อยๆ ลืมตาแล้วหันมองไปรอบๆ ลานโล่งๆ มีเพียงรถจอดอยู่ไม่กี่คัน เป็นที่จอดสำหรับลูกค้า VIP

“รอเฮียที่รถก่อนนะ เดี๋ยวเฮียไปซื้อชุดให้น้องดาวก่อน” 

“อ้อ ไม่ต้องบอก Size เฮียรู้ว่าแบบน้องอิงดาวขนาดเท่าไร จากประสบการณ์อันช่ำชองของเฮีย ฮ่าๆ” 

มือเรียวหยิกแขนของฌอนจนเขาถึงกับเอี้ยวตัวตามแรงมือ     อิงดาวลืมตัว ทำราวกับว่าตอนนี้เขาและเธอสนิทชิดเชื้อกัน 

“โอ๊ยๆๆ น้องอิงดาว เฮียล้อเล่น” 

“อยู่นี่ก่อนนะ รอเฮียแป๊บ” 

ประตูรถถูกเปิดออกหลังจากสิ้นเสียงของฌอน เขาก้าวขาลงไปจากรถแล้วปิดประตูลง

ฌอนยืนเต็มความสูง แล้วเดินสาวเท้าเข้าไปในตัวอาคาร        อิงดาวมองแผ่นหลังกว้างค่อยๆ หายลับไป เธอเผลออมยิ้มเบาๆ ให้กับฌอน ตอนนี้เขาต่างจากตอนที่มาที่ผับเลยทีเดียว ความจริงเขาไม่ได้เป็นพวกหน้าหม้ออย่างที่เธอคิด ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ป่านนี้เธอคงไม่รอดมานั่งอมยิ้มอยู่บนรถคันนี้แน่นอน 

“เอาชุดนี้ครับ ชุดนั้นด้วย แล้วก็ชุดนั้น” 

นิ้วเรียวยาวของชายหน้าตาหล่อเหลา นัยน์ตาสีน้ำตาล ฌอนชี้นิ้วสั่งพนักงานขายให้หยิบชุดสวยที่เขาเป็นคนเลือกให้กับอิงดาว หลายต่อหลายชุด 

พนักงานสาวต่างพากันแอบมอง ชื่นชมหน้าตาที่แสนหล่อเหลาราวกับเทพบุตร คิ้วดำขลับรับกับจมูกที่โด่งเป็นสันได้รูป พลางแอบนึกอิจฉาผู้หญิงที่เขาเป็นคนซื้อชุดให้ พวกเธอรีบจัดแจงนำชุดหรูแบรนด์ดังใส่ถุงทันทีที่ลูกค้าสั่ง

“อ้อ น้อง แผนกชุดชั้นในไปทางไหน แล้วผู้หญิงเขาชอบใส่แบรนด์อะไรกัน ใส่แบบไหน ผมไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ ช่วยแนะนำหน่อยได้ไหมครับ” 

“แฟนผมหน้าอกใหญ่น่ะครับ ประมาณเท่านี้” 

ฌอนพูดจาขี้ตู่อ้างว่าอิงดาวเป็นแฟนตัวเอง พลางทำมือกะขนาดหน้าอกของเธอให้พนักงานสาวดู พนักงานต่างพากันอมยิ้มให้กับความน่ารักของเขา พวกเธอแทบไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีผู้ชายกล้ามาซื้อชุดชั้นในให้แฟนตัวเองแบบนี้ด้วย

เสื้อผ้าและชุดชั้นในถูกใส่ถุงกระดาษใบหรู หอบหิ้วมาที่รถ LAMBORGHINI สีแดงคันหรูอย่างพะรุงพะรังเต็มสองมือ พลางยกแขนข้างขวามาปาดเหงื่อตัวเอง

“มาแล้วจ้า ได้ชุดเป็นสิบเลย เลือกไม่ถูกสวยไปหมด” 

“ได้ชุดชั้นในมาด้วย เฮียเลือกเองกับมือเลยนะ กะขนาดด้วยมือตัวเอง ฮ่าๆ” 

ฌอนยังไม่วายพูดจากวนๆ ใส่อิงดาว ความจริงแล้วเขาแค่อยากให้เธอยิ้ม ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้ มันยิ่งทำให้เขารู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้สิ หรือจากที่คิดว่าตัวเองหลงความสวยความน่ารัก การดูแลเอาใจใส่ของเธอ อาจจะเปลี่ยนเป็นความรักไปแล้วก็ไม่รู้

“โหเฮีย...ซื้ออะไรมาเยอะขนาดนี้คะเฮีย รถก็แคบ จะวางไว้ตรงไหนเนี่ย คิดว่านั่งมาคนเดียวเหรอคะเฮีย” 

เธอส่ายหัวไปมาพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ แต่ก็ยังคงส่งยิ้มหวานให้ฌอน จนเขารู้สึกหัวใจพองโต

“งั้นเดี๋ยวให้ลูกน้องเฮียมาเอา” 

มือถือเครื่องหรูถูกหยิบขึ้นมากดโทรออกหาปลายสายทันที

“มึงมาเอาของที่รถกูด้วย ด่วน!!!” 

ยังไม่ทันที่ปลายสายจะได้พูดตอบกลับอะไร ฌอนก็กดวางสายทันที

“เฮียคะ ดาวขอถามได้ไหมคะ ทำไมเฮียกับเพื่อนเฮียต้องมีลูกน้องเยอะขนาดนี้ด้วยคะ” 

“รถคันที่ขับตามมา ก็รถลูกน้องเฮียใช่ไหมคะ ดาวรู้นะ” 

ฌอนกลืนน้ำลายก้อนใหญ่ลงคอ หันไปมองหน้าอิงดาวเจื่อนๆ แต่ไม่ได้ตอบคำถามอิงดาว ไม่นานชายฉกรรจ์ร่างสูงก็เดินเข้ามาหาฌอนที่รถแล้วหยิบถุงเสื้อผ้าไปที่รถของเขาทันที

“เฮียจ้างเอาไว้คุ้มกันไม่ให้สาวๆ เข้ามาเกาะแกะเฮียน่ะ ฮ่าๆๆ” 

เขาเลือกที่จะตอบปัดไปเพราะรู้ว่ายังไงอิงดาวก็ไม่ถามต่อแน่ๆ และก็เป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆ อิงดาวได้แต่ส่ายหัวไปมา เพราะรู้ว่าถามไปก็คงไม่ได้คำตอบ แล้วอีกอย่างมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของฌอน เธอเป็นแค่คนที่มาพึ่งปีกเขา ไม่อยากจะยุ่งวุ่นวายอะไรมาก

“ไปเถอะเฮีย เดี๋ยวสาวๆ เฮียจะมาเห็นดาวนอนแก้ผ้าอยู่บนรถเฮีย ดาวไม่อยากเสียโฉม” 

ร่างบางหันไปนอนคุดคู้ท่าเดิม แอร์เย็นๆ ปะทะใบหน้าสวย ไม่นานเธอก็เผลอหลับไป

สักพักรถหรูก็ขับมาเทียบจอดที่คฤหาสน์ใหญ่ของฌอน ชายนับสิบใส่สูทสีดำยืนเรียงรายรอบตัวคฤหาสน์ ราวกับว่าที่นี่เป็นที่คุมขังนักโทษก็ไม่ปาน

“ถึงแล้วครับน้องอิงดาว” 

ใบหน้าหล่อเหลายื่นเข้ามาใกล้อิงดาว ที่กำลังนอนหลับตาพริ้ม ขนตาเป็นแพหนาราวกับตุ๊กตา เวลาเธอนอนหลับยิ่งสวยสะกดใจ จนฌอนอดละสายตาไม่ไหว หัวใจเต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ 

อิงดาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาหันไปรอบๆ ที่ไม่คุ้นตา ที่นี่สวยเต็มไปด้วยแมกไม้นานาพันธุ์ ราวกับว่าคือสวนสวรรค์อย่างไงอย่างนั้น 

“สวยจัง แต่ทำไมลูกน้องรอบบ้านเลย แล้วดาวจะลงไปยังไงคะเนี่ย ดาวโป๊ขนาดนี้นะคะเฮีย ดาวไม่กล้าลงไปหรอก” 

อิงดาวเอามือกอดอกตัวเองไว้แน่น พลางก้มหน้าลงมองเรือนร่างเปลือยเปล่าที่มีเพียงสูทของฌอนคลุมกายอยู่

“ไม่ใช่ปัญหา หึๆ” 

เสียงทุ้มต่ำหัวเราะเบาๆ อยู่ในลำคอ พูดจบฌอนก็ปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วใช้มือข้างขวาเปิดประตูรถ ก้าวลงสาวเท้าเดินไปด้านประตูฝั่งที่นั่งข้างคนขับ เขาเปิดประตูรถแล้วอุ้มร่างบางขึ้นสู่แผงอกแกร่ง อิงดาวไม่ได้ขัดขืนอะไร เพียงแค่ตกใจเล็กน้อย เพราะขืนเธอดิ้นคงกลิ้งตกแล้วแก้ผ้าล่อนจ้อนแน่นอน

“พวกมึงออกไป!!” 

เสียงตะโกนดังลั่นของฌอนทำให้เหล่าบรรดาลูกน้องของเขาหายวับในพริบตาราวกับเขาคือราชสีห์ผู้คุมผืนป่า

ร่างสูงโปร่งยืนเต็มความสูง สาวเท้าก้าวเดินเข้าไปด้านในอย่างน่าเกรงขาม ฌอนในตอนนี้ต่างจากเมื่อครู่ที่อิงดาวเห็น

ด้านในคฤหาสน์ถูกตกแต่งอย่างหรูหรา มีโคมไฟคริสตัลยาวระย้าสวยงามจนอิงดาวอดที่จะมองไม่ได้ ห้องโถงหรูหราโอ่อ่า เธอมองไปรอบๆ อย่างรู้สึกตื่นตาตื่นใจ

“ดูเหมือนคู่รักที่เพิ่งแต่งงานกันเลยนะ”