บทที่ 2

เดซี่หยิบรูปพี่สาวขึ้นมาเพ่งมองก่อนจะยิ้มเย้ยออกมา ต่อให้ปุณณ์จะรักพี่สาวเธอมากแค่ไหน แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า เพราะพี่สาวเธอมาอายุสั้นชิงตายไปเสียก่อน

“สองปีแล้วสินะที่พี่ไม่ได้อยู่เป็นหนามยอกอกฉัน” แววตาของเดซี่ไม่ได้มีความเศร้ากับเรื่องที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย กลับยินดีเสียด้วยซ้ำไป

เดซี่ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของปุณณ์ แล้วสูดกลิ่นกายของชายหนุ่มที่ฝากไว้บนหมอนบนผ้าห่มเข้าเสียเต็มปอด สักวันเธอต้องได้มานอนบนเตียงนี้ สักวันเธอต้องได้ครอบครองเป็นเจ้าของปุณณ์ สักวันเธอจะทำให้เขาหลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้น

ส่วนปุณณ์ยังคงง่วนกับงาน แม้วันนี้จะเป็นวันที่เขาต้องสูญเสียคนสำคัญในชีวิตไปก็ตาม เพราะเขากำลังวางแผนขยายพื้นที่รีสอร์ตที่ยังว่าง โดยตั้งใจสร้างเป็นเรสซิเดนซ์ทั้งปล่อยขายและให้เช่าพัก ตั้งใจสร้างที่นี่ให้เติบโตแม้จะเหนื่อยแต่เขาก็พร้อมที่จะเหนื่อย

บางครั้งปุณณ์ก็อดที่จะถามตัวเองไม่ได้ ว่าเขาเหนื่อยไปเพื่ออะไร ในเมื่อครอบครัวเขาก็มีพร้อม พ่อแม่ก็สุขสบายในแบบของท่านที่กรุงเทพฯ ส่วนน้องชายคนเดียวตอนนี้ก็ทำงานเป็นทนายอยู่ที่สหรัฐอเมริกา และคงปักหลักใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นไม่กลับมาเมืองไทยอีก

เสียงถอนหายใจดังออกมาจากปุณณ์ แม้เขาจะมีครบทุกอย่างแต่ลึกๆ กลับรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป สิ่งนั้นเขาเคยได้รับจากโรส แต่ทว่าวันนี้เธอกลับไม่อยู่ข้างกายเสียแล้ว

“ว้าว...ที่นี่สวย” เสียงของเนตรดาวดังขึ้น เธอชอบที่นี่ตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น การตกแต่งบวกบรรยากาศริมทะเลดูจะเข้ากันไปหมด แถมไม่คิดว่าห้องพักของเธอที่แก้วตาเลือกไว้ให้จะสวยขนาดนี้

“บอกแล้วว่าแกจะชอบ” แก้วตาอมยิ้มพอใจ ใครที่ได้มาพักรีสอร์ตแห่งนี้ต่างชื่นชมในความสวยงามที่ยากจะหาได้จากที่ไหนบนกระบี่ และเธอก็เลือกที่นี่เป็นสถานที่จัดงานแต่งงานพรุ่งนี้ด้วย เธอกับว่าที่สามีนั้นต่างชอบทะเลด้วยกันทั้งคู่ ยิ่งไปกว่านั้นที่นี่คือสถานที่แรกที่พวกเขาได้พบกัน

“ชอบจริงนั่นแหละ บ้านในฝันเลย เปิดประตูมาแล้วมีสระว่ายน้ำพร้อมทะเลตรงหน้าแบบนี้” นั่นเพราะห้องพักของเนตรดาวเป็นห้องที่สามารถเดินลงสระว่ายน้ำได้เลย ถัดไปหน่อยก็ทรายและทะเล

“ซื้อสิ” แก้วตาแกล้งพูดแหย่เล่น

“มีเงินที่ไหน” คนอยากมีบ้านในฝันริมทะเลหน้ามุ่ย เพราะราคาที่นี่คงแพงลิ่วแน่นอน

“งั้นก็จีบเจ้าของรีสอร์ต เห็นเขาว่าโสด” แก้วตานั้นรู้ว่าเจ้าของรีสอร์ตแห่งนี้คือใคร เธออยากแนะนำให้เนตรดาวได้รู้จักนัก แต่ก็ไม่กล้าออกตัวเพราะรู้มาว่าชายหนุ่มยังลืมคนรักเก่าไม่ได้ ซึ่งจะว่าไปแก้วตาเองก็ไม่เคยเห็นหน้าคนรักของปุณณ์ รู้แค่ว่าเธอชื่อโรสและเสียชีวิตไปแล้วจากอุบัติเหตุเมื่อสองปีก่อน

“บ้า...ไม่เอาทั้งนั้นแหละ”

“งั้นแกก็อด”

“ยอม...แต่ถ้ามีเงินก็อยากซื้อหรือสร้างบ้านแบบนี้ไว้สักหลังเหมือนกันนะ” แค่ได้คิดเนตรดาวก็มีความสุขแล้ว เธอต้องขยันทำงานให้มากกว่านี้ เก็บเงินให้มากๆ เพราะชีวิตนี้เธออาจขึ้นคานไม่เจอสามีดีและรวยแบบแก้วตาแน่

“ฉันรู้ว่าแกทำได้” แก้วตาเอ่ยให้กำลังใจ

“อืม...ส่วนแก ทำไมแต่งงานก่อนฉันละยะ ไหนบอกจะขึ้นคานไปพร้อมกันไง” เนตรดาววกกลับมาคุยเรื่องการแต่งงานของแก้วตา นั่นเพราะมันรวดเร็วชนิดที่ว่าเธอเองเกือบตั้งรับไม่ทัน เพราะโสดกันอยู่ดีๆ แก้วตาก็บอกเจอคนที่ใช่ ผ่านไปสองเดือนบอกจะแต่งงาน

“ก็เจอเนื้อคู่แล้วนี่” ว่าที่เจ้าสาวยิ้มเขิน นั่นเพราะไม่คิดว่าเธอจะเจอคนที่ใช่เร็วแบบนี้เหมือนกัน เมื่อเจอก็อยากใช้ชีวิตด้วย และอยากมีลูกทันทีหลังแต่งงาน อยากให้ลูกๆ จะได้โตทัน พอลูกๆ โตก็จะได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ซึ่งในหัวของแก้วตาเต็มไปด้วยโครงการและสิ่งที่อยากให้เกิดขึ้นในอนาคต

“อิจฉา”

“พอเจอคนที่ใช่ ฉันก็เลยยอมสละคาน ขอโทษทีนะแก” ใบหน้าของว่าที่เจ้าสาวยังคงแดงระเรื่อ ก่อนหน้านี้การแต่งงานไม่เคยมีอยู่ในหัวของเธอเลยจริงๆ กระทั่งได้พบกับว่าที่เจ้าบ่าวผ่านการแนะนำของผู้ใหญ่เมื่อหกเดือนก่อน

ยิ่งได้รู้จักก็ยิ่งคิดว่าใช่ คนนี้แหละที่เธออยากฝากชีวิตไว้ไปจนแก่เฒ่า เพราะอานนท์เป็นคนดีมาก ครอบครัวเขาเองก็ด้วย หน้าที่การงานของชายหนุ่มก็มั่นคงเป็นถึงเจ้าของสวนยางหลายร้อยไร่และโรงรับซื้อยางแผ่นส่งออก

“ฉันดีใจด้วยนะก้อย ดีใจจากใจจริงที่แกเจอคนที่ใช่แล้ว” เอ่ยจบเนตรดาวก็ยื่นมือไปกุมมือของแก้วตาไว้

“อื้อ...ขอบใจแกมากนะที่มางานได้” นั่นเพราะงานแต่งงานของเธอกับคนรักจัดขึ้นแบบฉุกละหุก เพราะเมื่อเธอตกลงรับคำว่าจะแต่งงานด้วย อานนท์ก็รีบจัดงานแต่งงานทันที

“สบายมาก เกงานวันสองวันเพื่อแกจะเป็นอะไรไป”

“แล้วพ่อกับแม่แกสบายดีไหม”

“สบายดี”

“แกพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้ตื่นมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ฉันด้วย โอเค้”

“โอเค” เนตรดาวพยักหน้ารับ ก่อนที่แก้วตาจะกลับออกไปจากห้อง ซึ่งคืนนี้เธอและว่าที่สามีก็นอนค้างกันที่นี่ด้วยเช่นกัน เพราะงานแต่งงานจะถูกจัดขึ้นที่นี่ในตอนเช้า รวมถึงงานเลี้ยงฉลองริมทะเลในช่วงหัวค่ำด้วย โดยทางรีสอร์ตเป็นคนตระเตรียมงานพิธีให้หมดแทบจะทุกอย่าง

เมื่อแก้วตากลับออกไป เนตรดาวก็มองไปยังสระว่ายน้ำหลังห้อง ลังเลว่าเธอจะเปลี่ยนชุดแล้วลงไปเล่นน้ำตอนนี้ดีไหมหรือรอพรุ่งนี้แทน แต่อีกใจก็กลัวว่าพรุ่งนี้จะยุ่งกับงานแต่งงานของแก้วตาจนไม่มีเวลาได้เล่น นั่นทำให้เนตรดาวตัดสินใจหยิบชุดว่ายน้ำที่แก้วตากำชับให้ติดมาในกระเป๋าออกมาถือไว้ แล้วรีบเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำทันที

ห้านาทีถัดมาเนตรดาวก็อยู่ในชุดว่ายน้ำทูพีชแบบสายคล้องคอสีน้ำเงินสด ส่วนตัวกางเกงเป็นแบบเอวสูงเน้นโชว์รูปร่างที่นานๆ เธอจะยอมเปิดเผยให้คนอื่นได้เห็น แม้จะเป็นคนตัวเล็กเพราะสูงแค่ร้อยหกสิบห้าแต่รูปร่างของเธอก็สมส่วน