ตอนที่ 6 หลบหน้า

ผู้คนมากมายต่างร่วมยินดีในงานเลี้ยงให้กับพี่ใหญ่เพราะว่าเขาได้คนที่รักกลับมา จึงอยากจะเลี้ยงฉลองยินดี “เซ็น แก้วนี้ฉันขอดื่มให้กับแก” ผมยกแก้วเหล้าขึ้นก่อนจะดื่มรวดเดียวจนหมดแล้ววางลงบนโต๊ะ ตรงหน้าเซ็น

“งั้นแก้วนี้ผมก็ขอดื่มยินดีให้กับพี่ใหญ่” ผมเอ่ยจบก็ยกเหล้าขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด แล้วเหลียวสายตาไปมองน้ำ ที่มองผมอยู่ นัยน์ตาของเธอเศร้าหมองไม่ต่างจากผมที่แสนจะเจ็บปวด ผมดื่มจนหมดแก้วก็ขอตัวพี่ใหญ่กลับเพราะรู้สึกเมาได้ที่ ทว่าความจริงคืออยากจะหลบหน้าน้ำฟ้ามากกว่า ผมรู้สึกทำใจไม่ได้ที่ต้องเห็นนัยน์ตาคู่นั้นของเธอ เมื่อเอ่ยจบผมก็ตัดสินใจเดินออกไปจากงาน

“ฉันขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยนะคะ” ฉันเอ่ยเบาๆ ก่อนที่เขาจะยอมปล่อยมือออกจากเอวของฉัน “รีบกลับมาล่ะ” ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มพลันขยับแว่นให้เข้าที่ก่อนจะหันไปดื่มเหล้ากับลูกน้องต่อ 

“หน้าประตูทางออก”

“เซ็น น้ำรักคุณนะคะ” ฉันแอบเดินตามเซ็นออกมาก่อนจะสวมกอดเขาแน่นทางเบื้องหลัง ฉันไม่อาจจะตัดใจจากเซ็นได้ฉันรู้ใจตัวเองดีว่าฉันรักเขามากแค่ไหน “ปล่อยเถอะน้ำเดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า” ผมสะบัดมือเธอออก แล้วเดินหนีมาขึ้นรถที่จอดอยู่ขับแล่นออกไป ผมรู้ดีว่าการกระทำของผมมันโหดร้ายทว่าผมไม่มีทางเลือก ผมไม่คู่ควรกับน้ำหรอก ปล่อยให้พี่ใหญ่ได้ดูแลเธอจะดีกว่า ผมครุ่นคิดขณะขับรถแล่นออกมา

“น้ำทำผิดอะไร ทำไมคุณถึงใจร้ายแบบนี้” ฉันได้แต่ปาดน้ำตาร้องสะอื้น มองเซ็นขับรถจากไปเขาไม่แม้แต่จะหันมามองหรือสนใจว่าฉันจะรู้สึกยังไง เขาไม่เคยถามฉันด้วยซ้ำว่ารักเฉินตูพี่ใหญ่ของเขารึเปล่า 

“อ้าวเหมยคุณอยู่นี่เองเหรอ ผมตามหาคุณแทบแย่แน่ะ” ผมเดินมาเห็นเหมยยืนเศร้าอยู่ ไม่รู้เลยว่าเธอเป็นอะไร “มาเถอะคนอื่นๆ รออยู่” ผมจึงจับมือเธอเดินกลับเข้าไปในงานเพื่อร่วมดื่มฉลองให้กับเราทั้งคู่ก่อนจะแอบเหลือบสายตาไปมองเหมยเป็นระยะๆ ด้วยความสงสัย

 ฉันแสร้งยิ้มจางๆ แล้วเดินตามเขาเข้าไป 

เที่ยงคืน

ร่างหนานั่งไขว้ขาริมขอบท่าเรือ ดวงตามองลมที่พัดไปมาอยู่กลางทะเล “คุณคงจะเกลียดผมมากสินะน้ำ” แววตาที่เธอมองผมมันทำให้ผมรู้สึกผิดอย่างมากแต่ผมก็ไม่สามารถที่จะรักกับผู้หญิงของพี่ใหญ่ได้ ผมจำต้องปล่อยเธอไป ผมมันเลวเอง 

ปัก! ปัก!

กำปั้นแข็งต่อยลงบนขอบสะพานท่าเรือจนเลือดซิบ หากย้อนเวลากลับไปได้ผมจะไม่พาเธอมา ผมจะไม่รักเธอความรักระหว่างเราจะได้ไม่อยู่ในโลกคู่ขนานที่ไม่มีวันจะได้พบเจอกันอีกแบบนี้ ผมได้แต่ต่อว่าตัวเองซ้ำๆ ที่ทำแบบนั้นลงไป 

“เอ็งมานั่งร้องไห้เสียใจอะไรตรงนี้วะ ข้าจะนอนเว้ย” เสียงตะโกนของชายเร่ร่อนตรงใต้ท่าเรือ “ขอโทษครับลุง” ผมเอ่ยจบก็รีบลุกเดินขึ้นมาขับมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่

“ความรักมันไม่มีผิดมีถูกหรอกนะไอ้หนุ่ม” เสียงตะโกนตามหลังของลุงที่อยู่ใต้สะพานท่าเรือ ผมได้ยินแบบนั้นแม้จะไม่เข้าใจแต่ก็ต้องหันไปตะโกนขอบคุณลุงแก แล้วสตาร์ตรถขับแล่นออกมา

“...” 

แง๊นๆๆ

เซ็นขับรถเลี้ยวเข้ามาจอดก่อนจะดับเคลื่องลงแล้วเดินไปที่ประตูห้อง “เมียไม่อยู่แล้วเหรอพ่อหนุ่ม เสียดายนะ สวยๆ แบบนั้น ปล่อยให้หลุดมือไปได้ไง” ฉันตะโกนถามเด็กหนุ่มห้องเช่าข้างๆ เพราะเดี๋ยวนี้เห็นมาคนเดียวห้องก็เงียบขรึม เฮ้อเด็กสมัยนี้ รักง่ายหน่ายเร็วเสียจริง 

“ครับยาย” ผมเอ่ยตอบสั้นๆ แล้วเปิดประตูเดินเข้าไปในห้อง ด้วยความที่ทุกอย่างภายในดูมืดสลัว ผมจึงเห็นทุกอย่างเลือนราง ก่อนจะหยุดชะงักตรงร่างผอมบางในชุดกี่เพ้าสีแดงที่นั่งไขว้ขาอยู่ “คุณมาได้ยังไง” ผมรีบเปิดไฟแล้วมองน้ำที่นั่งอยู่ 

“น้ำจะมายังไงมันไม่สำคัญหรอกค่ะ แต่น้ำต้องถามเซ็นต่างหากว่าคิดยังไงที่พาน้ำไปให้คนอื่น” ฉันเอ่ยถามสิ่งที่คาใจแต่เมื่อเซ็นได้ยินคำถามนั้นเขาก็เลือกที่จะไม่ตอบก่อนจะเดินมาจับมือของฉันให้ลุกไปกับเขา ฉันจึงสะบัดมือออก เพราะจะไม่ยอมจากไปทั้งๆ ที่ยังไม่ได้คำตอบ

“น้ำคุณอย่าดื้อได้ไหม ตอนนี้คุณคือผู้หญิงของพี่ใหญ่น่ะ” ผมพยายามจะเกลี้ยกล่อมน้ำแต่ดูเธอจะดื้อรั้นมากผมเลยตัดสินใจจะหันหลังเดินออกไปจากห้อง เพราะไม่อยากสานความสัมพันธ์ระหว่างเราจนถลำลึกไปมากกว่านี้ 

“ถ้าเซ็นหันหลังให้น้ำอีก น้ำจะนอนกับพี่ใหญ่” ฉันตัดสินใจเอ่ยคำขาดฉันพูดจริงทำจริงเสมอ เมื่อเซ็นได้ยินแบบนั้น เขาก็นิ่งชะงักไปชั่วครู่ ฉันมองดูเขาจากเบื้องหลังเซ็นกำมือแน่น ทว่าจู่ๆ ฉันไม่ทันจะตั้งตัวเขาก็หันกลับมาโผลสวมกอดฉันแนบแน่น 

“ผมไม่ได้ตั้งใจจะหันหลังให้คุณนะน้ำ” ผมเอ่ยบอกเธอก่อนจะใช้สองแขนสอดอุ้มร่างบางตรงไปที่เตียงนอน ผมรู้สึกพลั้งเผลอทุกครั้งที่ได้มองริมฝีปากสีสวยของน้ำ ผมอยากจะขบมันเบาๆ แล้วดูดดื่ม จนเธอดิ้นพล่าน

“หากคุณรู้ว่าที่ทำต่อน้ำมันผิดก็ชดใช้ให้น้ำสิคะ” ฉันใช้ปลายนิ้วลูบสัมผัสแผงอกของเซ็นเบาๆ ฉันไม่ต้องการผู้ชายคนไหนนอกจากเซ็น ฉันรักเขา ฉันตัดสินใจรุกจูบเขาเบาๆ พลันใช้ปลายลิ้นอุ่นๆ สอดใส่ จนลมหายใจของเราแลกเปลี่ยนกัน 

“เรือนร่างนี้ฉันมอบให้คุณไปแล้วมันจะเป็นของคุณตลอดไปค่ะเซ็น” น้ำเสียงหวานเอ่ยแผ่วเบาข้างกกหูหนา ดวงตาคู่สวยมองจ้องใบหน้าหล่อเหลาท่ามกลางความมืดสลัว ต่อให้วันพรุ่งนี้ต้องกลับไปเป็นซ้อใหญ่ของแก๊งยากูซ่า ทว่าคืนนี้ก็ขอมีความสุขกับคนที่รักให้เต็มอิ่ม

นัยน์ตาสีอ่อนเผยประกายความสุข ยามที่เธอได้สัมผัสกับรสสวามอันเร่าร้อน ของชายคนรัก มันก็คุ้มค่าแล้วที่เธอจะเสี่ยงมาเจอเขาแบบนี้บ่อยๆ