บทที่ 4 รักแรกของดอน

แป๊ก!

เสียงปลดตะขอชุดชั้นในดังขึ้นทันทีที่นิ้วมือของดอนสะกิดปลดตะขอตรงแผ่นหลังของเด็กน้อยไร้สติอย่างรวดเร็ว ทั้งที่ริมฝีปากหนายังคงดูดคลึงริมฝีปากเล็กไม่ห่างคอยให้ลิ้นร้อนหยอกล้อในโพรงปาก กระตุ้นอารมณ์หญิงสาววัยแรกแย้มที่ดูจะชอบมัน

เธอเคลิบเคลิ้มดื่มด่ำกับความรู้สึกแปลกใหม่ ส่งเสียงครางดังลอดริมฝีปากเป็นระยะหลังจากถูกพาตัวออกมาจากผับหรูมาที่โรงแรมใจกลางเมืองได้ไม่นาน

"อื้อ" 

จุ๊บ

ริมฝีปากหนาร้อนซุกซนไม่ยอมปล่อยว่างอย่างสูญเปล่า ในจังหวะที่ดอนปล่อยริมฝีปากอวบอิ่มให้เป็นอิสระให้เธอได้มีเวลาสูดหายใจเอาอากาศเข้าเต็มปอดเต็มที่ สังเกตได้จากช่วงอกกระเพื่อมขึ้นลงถี่ 

จุ๊บ

เขากดน้ำหนักริมฝีปากคลอเคลียซอกคอหอมกรุ่น ลากลิ้นเลียจูบพรมผิวเย้าอารมณ์พร้อมสูดกลิ่นสาวคล้ายดอกไม้อย่างหิวกระหายกระตุ้นความรู้สึกอยากอาหารลิ้มลองอาหารจานหลัก 

ให้ตายเถอะทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงน่ากินไปทั้งตัว 

ดวงตาสีสว่างมองดูทุกสิ่งสำรวจเรือนร่างหญิงสาวในอ้อมกอดอย่างเพลินตา จดจ่อทุกรายละเอียดโดยเฉพาะตรงบริเวณก้อนเนื้ออวบฟูขนาบซ้ายขวาตรงที่มีตุ้มเล็ก ๆ ชูชันล่อสายตาท้าทายราชสีห์ มือใหญ่เอื้อมจับสองข้างประคองเต้าบีบมันเพียงเล็กน้อยก็รู้สึกถึงความนุ่มนิ่มเด้งสูงมือ 

สายตาเจ้าเล่ห์เหลือบมองใบหน้าหวานหลับตาพริมไร้สติ เธอกำลังรู้สึกดีโอนอ่อนไปกับรสสัมผัสของดอนโลว่าที่กำลังใช้ปลายนิ้วเขี่ยเล่นปลายยอดถัน ก่อนริมฝีปากหนาฉีกยิ้มใช้ลิ้นร้อนเลียริมฝีปากล่างของตน ฉกฉวยโอกาสนี้อ้าปากอุ่นครอบประทุมถันดูดเฟ้นขย้ำก้อนเนื้อเต็มแรงจนเนื้อนุ่มปริออกตามซอกนิ้ว

"อืม"

ลิ้นร้อนระอุปล่อยไออุ่นเล่นสนุกกับปลายถันจนแดงระเรื่อชูตุ้มแข็งเล็ก ๆ ออกมาท้าทายอำนาจลิ้น 

แม้แต่ยอดซาลาเปาเล็ก ๆ นี่ก็ยังดูน่ารัก ไม่แพ้ใบหน้าจิ้มลิ้มนี้เลย

มันเขี้ยว

"งับ"

อยากน่ารักท้าทายอำนาจมืดก็ต้องเจอดี

ดอนโลว่าถือโอกาสใช้ฟันขาวซี่ใหญ่กัดเบา ๆ พอให้รู้สึกเจ็บตรงตุ่มน้อย ก่อนจะปลอบประโลมด้วยการเลียและดูดุนคลายความเจ็บ

"อื้อ อ๊ะ เจ็บ" รักแรกคิ้วขมวดร้องเสียงหลง

สะดุ้งตกใจเมื่อความเจ็บปวดแล่นผ่านทั่วร่างจากตุ่มน้อย มือเล็กคว้าผมสีน้ำตาลบลอนด์ที่ตอนแรกถูกเซตไว้เป็นระเบียบ แต่ตอนนี้มันกลับยุ่งเพราะถูกเธอรั้งดึงต้องการเอาหน้าคมของดอนโลว่าออกจากเต้าของเธอ

"จ๊วบ" ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ ปากอุ่นไม่มีทีว่าจะรับฟังคำร้องของหญิงสาว

"อื้อ ไม่...หยุดนะ...ย๊ะ"

รักแรกทำได้เพียงส่งเสียงครางกระเส่าไม่รู้ภาษา เมื่อเจ้าของปากอุ่นไม่ยอมหยุดยังสลับปากดูดเฟ้นเล่นลิ้นเต้าซ้ายขวาจนเปียกแฉะด้วยน้ำลาย 

ไม่นานพอรู้สึกสาแก่ใจ มือที่เหลืออีกหนึ่งข้างค่อย ๆ ถอดกางเกงในตัวจิ๋วเลื่อนไปตามเรียวขาปล่อยคาทิ้งไว้อยู่ตรงบริเวณข้อเท้าเล็กข้างหนึ่งไม่สนใจไยดีอีกต่อไป จากนั้นจัดการทำการแยกเรียวขาขาวผ่องทั้งสองข้างให้ถ่างออกพอมีพื้นที่สำหรับให้ตัวร่างใหญ่แทรกอยู่ระหว่างกลาง 

หน้าคมคายก้มลงต่ำถ่ายน้ำหนักผ่านริมฝีปากขบผิวกายขาวผ่องทุกจุดที่เขาเชยชิม เลื่อนใบหน้าต่ำเรื่อย ๆ กระทั่งปากจอมละโมบหยุดเสมอกับของสงวนที่เฉอะแฉะด้วยน้ำสีใสเป็นผลงานของดอนที่คอยโลมเล้าเธออยู่ตลอด

"..."

สวย กลีบฉ่ำรูปทรงสวยสีชมพูสุขภาพดีกระชับแน่น ไม่รอยบอบช้ำ ไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน ดอนโลว่ามองมันเพียงครั้งเดียวก็บอกได้ทันที ไม่จำเป็นที่จะต้องพิสูจน์ด้วยนิ้วมือหรือของที่ใหญ่กว่านิ้วก็รู้สึกได้ถึงความคับแน่นและความสดใหม่ พอคิดว่าจะได้สัมผัสกับมัน ความรู้สึกตื่นเต้นขนลุกซู่ปลุกราชสีห์ที่กำลังจำศีลให้ตื่นขึ้น

ตึกตัก

หัวใจหนุ่มใหญ่ใกล้ย่างเลขสี่หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ตื่นเต้นกับของสดใหม่ตรงหน้าที่หายากแท้ในสมัยนี้ จนอยากจะครอบครองซะเดี๋ยวนี้ ถ้าเป็นผู้หญิงทั่วไปเขาคงทำไปแล้วไม่จำเป็นต้องเสียเวลาเล้าโลม แต่เพราะเป็นเธอ เขาต้องใจเย็น ๆ ค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป

ลิ้นแล่บยาวเลียริมฝีปากบนบ่งบอกว่าอยากสัมผัสกับส่วนสงวน เขาขยับใบหน้าเข้าไปใกล้โดยเริ่มจากการสูดดมกลิ่น 

รักแรกในสภาพมีสติไม่เต็มร้อยยังคงเมามายไม่สร่างพยายามฝืนตัวเอง เมื่อรู้ว่าผู้ชายคนนี้ต้องการจะทำอะไร เธอใช้มือเล็กปิดส่วนลับพร้อมกับส่ายหน้าส่งสายตาบอกเป็นนัย ขอร้องไม่ให้เขาทำสิ่งที่คิดจะทำ 

นัยน์ตาสีฟ้าเทาจ้องมองท่าทีเขินอาย มีหรือคนอย่างดอนโลว่าจะฟังในเมื่อเขาตัดสินใจไปแล้ว เขาเหยียดยิ้มมุมปากก่อนบดจูบผิวตรงต้นขาด้านใน

"อ๊ะ"

ดูท่าทางของรักแรกที่คอยส่งเสียงครางทุกครั้งที่เขาแตะต้องผิวหรือส่วนไวสัมผัส

มันจั๊กจี้เสียวสะดุ้งเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นผ่านทั่วร่าง ความรู้สึกแปลก ๆ ที่ไม่เคยมีมาทำรักแรกรู้สึกตื่นเต้นหายใจไม่ทั่วท้อง ยิ่งได้อิทธิพลของแอลกอฮอล์เข้ามาทำหน้าที่ ทำให้รักแรกรู้สึกเคลิบเคลิ้มปล่อยตัวง่ายขึ้นอีกทั้งเรี่ยวแรงที่ใช้ขัดขืนแทบจะไม่เหลือ มีแต่ดำดิ่งตามความรู้สึกไปเรื่อย ๆ 

แผล่บ

ลิ้นหนาใหญ่เลียมือเล็กที่กำลังปิดของสงวนอย่างช้า ๆ ราวกับบอกว่าอยากลิ้มรสชาติน้ำหวานนั้น

"อื้อ"

"ไม่อยากให้ฉันสัมผัสมันเหรอ"

รักแรกส่ายหน้าปฏิเสธทันที เธอเขินอายเกินกว่าที่จะปล่อยให้ใครที่ไหนที่เธอไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อเข้ามาล่วงล้ำสัมผัสจุดเสียวตรงกลาง มันน่าอายแถมยังเป็นครั้งแรกของเธอ เธอจะปล่อยตัวปล่อยใจเพียงเพราะเขามองดูคล้ายกับคนที่เธอแอบรักไม่ได้

"จริงเหรอ"

ลิ้นหนายังไม่ลดละพยายามซอกแซกเลียนิ้วมือเรียวจนเปียกแฉะ

"อื้อ"

ดูท่าว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเขาคงมีเวลากินเธอน้อยลง ไหนกว่าที่จะเตรียมพร้อมรักแรกที่เป็นสาวบริสุทธิ์ให้พร้อมสำหรับการรองรับสิ่งแปลกใหม่ที่ใหญ่กว่าแขนเล็ก ๆ นั้นอีก มันจะเสียเวลาไปเปล่าประโยชน์แทนที่เขาจะได้ตักตวงความชุ่มฉ่ำ ถึงดอนยังนึกสนุกที่จะได้แกล้งเธอต่อก็เถอะ

ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา

ดอนเหลือบมองนาฬิกาบอกเวลาที่จะถึงเที่ยงคืนในอีกไม่กี่นาที

24.00 น. คือเวลาที่เขาจะเป็นหนึ่งเดียวกับเธอและครอบครองเธออย่างสมบูรณ์แบบ

...

หมับ

มือใหญ่ข้างหนึ่งรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างขึ้นกดไว้ตรงหน้าท้องเรียบแบนล็อกพันธนาการและค่อย ๆ ใช้มือที่เหลืออีกข้างกวาดนิ้วทักทายของสงวนลูบไล้เบา ๆ เป็นการทักทาย ก่อนจะดูดกินอย่างจริงจัง

"ย๊ะ อ๊ะ หยุดนะมันน่าอาย ไม่...เอา..อ๊ะ...อ๊ายยย"

รักแรกร้องเสียงหลงดีดดิ้นเมื่อรับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่กำลังล่วงล้ำเข้ามา

เธอดูตื่นตระหนก เขินอายจนหน้าแดงระเรื่อคล้ายสีผลมะเขือเทศตอนสุกงอมพยายามดิ้นด้วยแรงแสนน้อยนิดผลักเอวออกไม่อยากให้เรียวนิ้วใหญ่สัมผัสมัน เพราะตรงนั้นไม่ใช่ที่ที่จะให้ใครเห็นหรือล่วงล้ำเข้ามา

อื้ออออ

"น่าอาย? ดูยังไงว่าน่าอาย ตรงนี้ออกจะสวยงาม ดูของเหลวเหนียว ๆ สีใสนี่สิ มันออกมาจากส่วนตรงนั้นซะเยอะจนเลอะมือฉันหมดแล้วเห็นไหม"

ดอนใช้คำจาอย่างโจ่งแจ้งหน้าไม่อายพร้อมทั้งทำสีหน้าลามกมองมาทางรักแรก ที่เวลานี้ใบหน้าเธอแดงกร่ำเผยน้ำตาคลอเบ้าพร้อมกับยื่นมือที่เปียกชุ่มด้วยของหล่อลื่นจากตัวเธอเกลี่ยเล่นอย่างสนุกมือตรงหน้าให้เธอได้เห็นและใช้ลิ้นอุ่นเลียชิมรสชาตินั่นจากนิ้วมือเรียวใหญ่ที่พึ่งสัมผัสกับของสงวน

"อื้อ อย่าพูดนะ" 

ร่างกายเธอกระตุกสั่นวาบไหว เมื่อดอนจงใจแสดงท่าทีหยาบโลนแกล้งให้ดาเลียห์รู้สึกถึงคำว่า เสียว

"ทำไมยิ่งพูดยิ่งรู้สึกเหรอ เธอควรจะยอมรับและรู้สึกดีไปกับมันนะ"

"อ๊ะ"

คำพูดทะลึ่งนิด ๆ หน่อย ๆ กระตุ้นอารมณ์ของผู้หญิงคนนี้ได้อย่างง่ายดาย ชักสนุกแล้วสิ

ลิ้นร้อนฉวยโอกาสช่วงสำคัญสอดลิ้นเข้าสัมผัสส่วนชุ่มชื้นชิมรสชาติน้ำหวานในทุกส่วนที่ลิ้นจะสัมผัสได้ แม้แต่ช่องผลิตน้ำหวานด้านในก็ไม่รอดพ้น กวาดลงลิ้นเลียดูดกลืนน้ำหวานพร้อมสูดดมกลิ่นสาวแรกแย้มอย่างสนุกปากจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ

"อื้อ อ๊ะ ไม่..."

เอวสาวบริสุทธิ์เด้งกระตุกเป็นระยะเย้ยใส่หน้าคมส่งเสียงกระเส่าร้องครางไม่ขาดตอน เมื่อลิ้นลามกเน้นย้ำตรงจุดสัมผัสที่เธอรู้สึกดี คอยขยับเอวเข้าแนบชิดกับใบหน้าอย่างห้ามตัวเองไม่ได้พร้อมทั้งฉีกขาให้กว้างออกกว่าที่เคย เพื่อให้เขามีพื้นที่ล่วงล้ำมากขึ้น ราวกับอยากเชิญชวนเขาให้สัมผัสเข้าไปลึกกว่านี้ แม้อีกใจหนึ่งพยายามยับยั้งตัวเองไม่ให้รู้สึกดีในเวลาเดียวกัน

อ๊ะ

เมื่อใกล้จุดปลดปล่อยความสุขสูงสุด...ต้นขาอ่อนขาวหุบเข้ามารัดศีรษะแลใช้มือดันหน้าผู้ชายออกจากช่องน้ำหวานเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรพุ่งออกมาด้านนอก จนผมที่เซตเป็นทรงถูกมือน้อยขย้ำจนยุ่งเหยิงไม่เหลือชิ้นดี แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถกลบความหล่อเกินเบอร์ของเขาลงได้ ออกจะชวนดูมีเสน่ห์มากกว่าเดิม

ดอนสังเกตท่าทีของร่างบาง เมื่อจริง ๆ แล้วเธอไม่ได้นึกรังเกียจสัมผัสของเขาอย่างจริงจัง แขนแกร่งออกแรงดันเรียวขาให้อ้าออกอีกครั้ง ก่อนจะยกตัวแทรกร่างกายหนาใหญ่คั้นตรงระหว่างขาแล้วตรึงขาเล็กไม่ให้ขยับ ตามด้วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออกทีละเม็ดจนถึงเม็ดสุดท้ายเผยกล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นก้อน ๆ ให้เห็นอย่างชัดเจน

ตึกตัก

หัวใจรักแรกสั่นระรัวเมื่อเห็นรูปร่างของดอน นี่หรือคือร่างกายของผู้ชายมันดูไม่เหมือนกับร่างกายผู้หญิง ทั้งใหญ่โต ดูแข็งแรงน่าเกรงเกรมและน่าสัมผัส

...

ตากลมโตจ้องพิจารณามันอย่างสนอกสนใจในความต่าง นี่รึเปล่านะที่ผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะบอกว่าชอบผู้ชายที่มีซิกแพค เพราะมันดูเซ็กซี่ น่ากิน ความรู้สึกมันเป็นแบบนี้นี่เอง 

คงไม่ต่างอะไรจากผู้ชายที่ชอบผู้หญิงหน้าอกโต ก้นใหญ่

เฮือก

"อ๊ะ"

สิ่งแปลกปลอมชิ้นใหม่เรียกสติรักแรกกลับมา ปฏิกิริยาร่างกายเกิดการหดเกร็งอย่างรวดเร็วและรู้สึกแตกตื่นกลัว เมื่อหญิงสาวรับรู้ถึงสิ่งปลอมที่กำลังเข้าไปในตัวเธอ             

จุ๊บ

"ใจเย็น ๆ ฉันแค่สอดนิ้วเข้าไปเฉย ๆ ทำให้เธอรู้สึกคุ้นชินเท่านั้น ไม่อย่างนั้นเธอจะเจ็บมา"

ดอนโน้มตัวลงก้มจูบแก้มเธอเบาๆ เป็นการผ่อนคลายความรู้สึกและปลอบขวัญ

"ไม่เอา" มือเล็ก ๆ พยายามผลักมือใหญ่ที่กำลังสอดนิ้วนิ่งค้างเติ่งอยู่ในช่องเล็ก

น้ำตาเปียกชื้อคลอหน่วยบริเวณตากลมพร้อมกับส่ายหน้าบอกปฏิเสธช่างชัดเจน เธอรู้สึกกลัวมากจนอยากลุกหนีไป ถ้าทำได้

"อย่างอแงสิ ถ้าฉันไม่เตรียมพร้อมให้ช่องน้อย ๆ นี่ สิ่งที่ใหญ่กว่าแขนของเธอ มันจะเข้าไปไม่ได้เอานะ"

ดอนหยิบข้อมือแสนซนที่กำลังห้ามมือของเขาขึ้นจูบเบา ๆ พร้อมกับเลียแขนสื่อความหมายถึงอะไรบางอย่างได้ชัดเจน

"อี้อ"

"ฉันจะขยับนิ้วช้า ๆ อย่าเกร็ง"

สวบ

"อ๊ะ"

นิ้วมือใหญ่ขยับเข้าออกช้า ๆ ในช่วงแรกและสลับเร็วขึ้น เป็นการสร้างสมมติของสิ่งนั้นให้เธอคุ้นชินและรู้สึกไม่น่ากลัวอย่างที่คิด มันจะทำให้เธอสุขสมจนต้องร้องขอ

เสียงแฉะดังแข่งกับเสียงครางใส ๆ เกิดจากแรงขยับเสียดสีอย่างรวดเร็วกับน้ำหวานเหนียวที่เปียกชุ่มนิ้วทั่วมือ เมื่อดอนโลว่าเห็นเธอเริ่มคุ้นชิน เขาเริ่มค่อย ๆ เพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปทีละนิ้ว

"อิ๊" 

เอวบางกระตุกสอดรับกับจังหวะขยับนิ้วออกแรงขมิบตอดนิ้วมือด้านใน พร้อมแล้วที่จะรับของใหญ่ที่แข็งตึงอยู่ในกางเกง ไม่ลืมที่จะเหลือบมองนาฬิกาข้อมือนับถอยหลัง

อีกนิดเดียว