Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ตอนที่ 9 เอาจนแหก (ฉากเรท)
EP09
.
.
.
“คุณมันโรคจิตไปแล้ว…”
“หึ…โรคจิตหรอ เดี๋ยวเธอจะได้รู้สักวันว่าแค่นี้มันไม่ได้เรียกโรคจิต”
“อ๊า…นมหนู…อื้อ…มันจะขาดอยู่แล้ว” เพิร์ธใช้ฟันคมกัดแทะยอดอกชันสลับกับดูดดุ้นเนื้อนิ่มอย่างรุนแรงจนแทบจะขาดออกจากเต้า กระถินสอดเรียวนิ้วเข้าใต้เรียนผมสลวยแล้วขยํ้ามันอย่างเหลืออด
จ๊วบ! จ๊วบ!…
เสียงคล้ายทารกดูดนมแม่ดังระงมไปทั่วห้อง มือหนาไม่อยู่นิ่งถอดกางเกงตัวเองออกจากท่อนขาแล้วโยนลงจากเตียง ก่อนจะมาหยุดที่เสื้อแล้วถอดทิ้งเป็นชิ้นต่อมา…
“อึก…อ๊า…ดูดเบาๆ …หนูแสบ” ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเม้มปากเป็นเส้นตรง ร่างกายไม่ได้มีอารมณ์ร่วม ทวากลับปฏิเสธสัมผัสป่าเถื่อนจากคนตัวโตไม่ได้…
“แสบหรอ…เดี๋ยวดูดช่วงล่างแทน”
“มะ…ไม่เอา”
“หึ…”
“อื้ออ!!” เรียวขาคู่สวยถูกจับแหวกออกมาพาดไว้บนบ่าแกร่งเพื่อเปิดทาง ชายหนุ่มซุกใบหน้าเข้าที่สองกรีบเครมพร้อมกับกดข้อมือเล็กลงบนเตียงนอน ลิ้นสากสอดเข้าไปในโพรงนุ่มตวัดขึ้นลงอย่างมูมมาม…
กระถินกลั้นความเสียวซ่านเอาไว้ร่างกายเริ่มผลิตนํ้าหวานออกมาชโลมริมฝีปากหยัก ลมหายใจหนักๆ เล็ดลอดออกมาจากปลายจมูกเชิดรั้น…
“อ่า…แฉะแล้ว เรามาเล่นอะไรสนุกๆ กันดีกว่า”
“ทำอะไรคะ…”
"ใครแตกก่อนคนนั้นโดนลงโทษ”
“ละ…ลงโทษอะไร แบบนี้คุณก็ชนะหนูสิ”
“ของแบบนี้มันต้องใช้ความสามารถ…” พอผละริมฝีปากออกจากร่องนุ่ม เขาก็ยื่นข้อเสนอให้เด็กสาวพร้อมกับนึกอะไรดีๆ ออก คงถึงเวลาแล้วที่ต้องทำให้เธอได้รับความทรมานอย่างที่ควรจะเป็น…
“หนูทำไม่เป็น…คุณ!”
“เก่งให้ได้มากกว่านี้หน่อยกระถิน เมื่อวานยังผ่านมาได้…” นํ้าเสียงที่เต็มไปด้วยความเย้ยหยันพูดออกมา มือหนายกสะโพกกลมขึ้นแล้วสอดใบหน้าเข้าไปใต้ร่างเล็กก่อนจะหยุดที่ตำแหน่งจุดเสียวของกันและกันพอดี…
“มันทิ่มหน้าหนู…อื้อ!”
“เริ่มละน้า…”
“…” ดวงตากลมเบิกกว้างเมื่อหัวหยักถูไถกับแก้มเนียน กระถินไม่มีทางเลือกจึงต้องจับแก่นกายใหญ่เอาไว้แล้วหลับตาแน่นร่องบอบบางถูกคุกคามอีกครั้งด้วยเรียวลิ้นหยาบโลน…
“ทำสิ แพ้ขึ้นมาบทลงโทษหนักกว่านี้แน่นอน”
“อื้อ…ดูดเบาๆ หนูเจ็บ”
“บอกแล้วไงว่าทำตัวให้ชิน…”
“…อัก” สะโพกกลมกระตุกเร้าโดนลิ้นสากตวัดทั่วร่องเล่นงาน สร้างความกระสันทั่วร่าง ริมฝีปากจิ้มลิ้มค่อยๆ งับเข้าปากทีละนิดอย่างอ้อยอิ่งปลายลิ้นเขี่ยหัวหยักเล่นด้วยสัญชาตญาณที่พาไป…
“อื้มส์…”
“อึก…อื้อ!!”
ใบหน้าหวานเบ้ขึ้นมาพร้อมกับครางงึมงำในลำคอ แท่งเนื้อเปียกแฉะอัดแน่นเต็มอุ้งปาก ก่อนที่เธอจะผละออกเว้นระยะหายใจ เรียวลิ้นไร้เดียงสากวาดเลียตามเนื้อมันวาวรอบแท่ง
ในวินาทีต่อมาก็เลื่อนหน้ามาหยอกล้อกับสองก้อนกลมด้วยการงับเข้าปากอมเล่นเบาๆ สร้างความวาบวามให้คนตัวโตเผลอเด้งเอวสวนขึ้นมาอย่างลืมตัว…
“ซี๊ด! เธอแม่ง…”
“อ๊า…อ๊ะ!”
“เล่นอีกสิ…ฉันชอบ”
“อย่าเด้งสวนสิคะ แตกขึ้นมาโดนหนูลงโทษนะ…”
“ตัวแสบ” เพิร์ธกระตุกยิ้มด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะจัดการยกสะโพกกลมขึ้นแล้วจัดการมอบความเสียวซ่านให้เด็กสาวกระอักปลดปล่อยความอัดอั้นออกมา…
“อ๊า…อ๊ะ…อื้อ!!” กระถินเผยอปากขึ้นเปล่งเสียงออกมาไม่เป็นศัพท์ พอรู้ตัวอีกทีก็กวาดลิ้นเลียท่อนเนื้อต่อ มือบางจับโคนเอาไว้แล้วยัดความใหญ่โตเข้ามาในโพรงปาก ศีรษะทุยโยกขึ้นตามจังหวะที่กำลังมอบให้คนโตตัว…
ทั้งสองมอบความวาบวามให้กันอย่างดุเดือด ทำให้เกิดเสียงลามกดังผสมผสานกันอย่างต่อเนื่อง ความยาวที่ถลำลึกลงมาผ่านลำคอระหงทำให้เด็กสาวใบหน้าแดงก่ำกรามที่อ้าไว้เริ่มปวดหนึบ…
อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก!…
อ๊อกก! อ๊อกก! อ๊อกก!…
“อื้อ…อึก!!”
“อื้มส์…”
“อ๊ะ…อ๊า…อ๊า…อ๊า!!!” กระถินถอนริมฝีปากออกร้องลั่นบ้านออกมาอย่างสุดจะทน ร่องบอบบางถูกเล่นงานจนร่างกายเริ่มขับเคลื่อนเข้าใกล้ความสุขสมอยู่รอมร่อ…
“อื้อ…หนูจะเสร็จแล้ว…”
พรวด!…
“อ๊า…!” หน้าท้องแบนราบกระตุกเร้าๆ ปลดปล่อยของเหลวร้อนไหลทะลักออกมาจากช่องท้องหลังจากที่อัดแน่นกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนอึดอัด…
“แตกจนได้นะ…”
“อื้ออ!” ใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อฟุบลงหมดเรี่ยวแรง ไม่นานคนตัวเล็กกูถูกยกออกให้นอนราบบนเตียง มือหนากระชากเสื้อออกจากท่อนบนแล้วจับแก่นกายยัดเข้าไปใหม่…
ปึก! ปึก!…
“อ๊า…เอาก่อนแล้วกัน ค่อยรับบทลงโทษต่อ”
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ!…
พั่บบ!! พั่บบ!! พั่บบ!!…
“อ๊ะ…โอ๊ย กระแทกเบาๆ หน่อย หนูกลัวมันฉีก…”
“ไม่ฉีกหรอกน่า…อย่างมากก็เลือดออก”
“อื้อ…จะ…จุก…อ๊าย!” กระถินส่ายหน้าปฏิเสธไปมาด้วยหัวที่เต้นระทึก เธอหายใจแทบไม่ทันเมื่อถูกเอวสอบกระแทกเข้ามาไม่หยุด มือหนากดเอวขอดเอาไว้แน่นจนเกิดเส้นเลือดปูดโปนตามท่อนแขน…
“อ๊า…ซี๊ด!”
ปัก! ปัก! ปัก! ปัก!…
ปักก! ปักก! ปักก!!…
แรงโยกเน้นๆ ทำให้คนตัวเล็กสั่นคลอนอย่างบ้าคลั่งศีรษะกระแทกกับหัวเตียงสร้างความเจ็บให้ไม่น้อย เนื้อตัวบอบช้ำสะสมมาจากเมื่อวาน หน้าอกกระเพื่อมตามลมหายใจหนักหน่วงยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนในกายชายให้ไหลเวียนมากขึ้น…
“อ๊า…เย็xโคตรมัน…อื้มส์”
“อ๊ะ…กรี๊ดดดด!!”
“อ๊าสสส” ชายหนุ่มควงเอวบดขยี้จุดเสียวแล้วร่อนใส่ถี่ๆ ทำเอาความวาบวามระเบิดออกมาแล่นตามร่างกาย มือหนาเสยผมเปียกชุ่มเหงื่อขึ้นแล้วเป่าลมจากปากหนักๆ ก่อนจะครบกรามแน่นจนขึ้นนูนชัดเจน…
เรียวแขนคู่สวยจิกลงบนผ้าปูหมดแรงที่มี ใบหน้าคล้ายจะร้องไห้ ศีรษะผงกขึ้นเล็กน้อยมองจุดเชื่อมต่างขนาดที่นองไปด้วยนํ้ากาม ท้องน้อยจุกแน่นไปหมดเกิดความแสบขึ้นมาเจือปน…
“หนู…สะ…แสบ…อื้อ!”
“ร่องเธอฉีก…อ๊า!”
“ละ…เลือด ไหนบอกไม่ฉีกไงคะ…อึก”
“ฉันกระแทกแรงไง…ซี๊ด~”
ดวงตากลมโตเริ่มฉายแววหวาดหวั่น เธอจ้องมองตามแก่นกายใหญ่ที่กำลังเข้าออกร่างกายอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับเลือดที่ไหลเจือปนความมันวาวออกด้วย…
“หยุดก่อนได้มั้ย…อึก…อ๊ะ…หนูเจ็บ”
“นั่นแหละที่ฉันต้องการ…”
“อื้อ…มะ…ไม่ไหวแล้ว”
“ร้องไห้ออกมาสิ ฉันชอบความเจ็บปวดของเธอนะ…” ขอบตาเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ช่องทางรักคับแคบที่เคยปิดสนิทโดนลุกลานมากขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนี้ชายหนุ่มมอบความรุนแรงให้เธอมากกว่าครั้งก่อนๆ ความใหญ่ยาวที่สามารถทะลุผ่านประตูหลังไปได้ทำให้เธอทรมานเกินจะห้ามใจ…
“อื้อ…จะ…เจ็บ…อึก!” นํ้าตาเม็ดโตไหลอาบพวงแก้มเนียนจากความเสียวที่ได้รับแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บแสบ ร่างกายเด็กสาวเกินกว่าจะรับไหว ความป่าเถื่อนที่ต้องทนรับทำเอาเตียงสั่นไปพร้อมกับร่างหนาที่โยกแก่นกายใส่ไม่หยุด…
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!…
ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!!…
“อ๊า…มีความสุขฉิบหาย”
“…”
“อีกนิดเดียว…จะแตกแล้ว…อื้ม~” ชายหนุ่มหัวเราะคำรามออกมา แล้วสูดดมกลิ่นตัวหอมกรุ่นเจือปนกลิ่นนํ้ากามที่ลอยคละคลุ้งเต็มห้องเข้าเต็มปอด ก่อนที่เขาจะซุกหน้าลงกับเต้าอวบแล้วเลียมันเล่นอย่างนึกสนุก…
“อ๊า…อ๊ะ…อื้ออ!!”
“นั่นแหละ…ครางออกมาซะเด็กน้อย”
“อื้อ!!…คนโรคจิต”
“คำก็โรคจิต สองคำก็โรคจิต โรคจิตตรงไหน…หื้ม?” เพิร์ธผละใบหน้าออก แล้วใช้ฝ่ามือร้อนลูบไล้ตามหน้าท้องแบนราบ ปลายนิ้วแกร่งเลื่อนลงมาจนถึงเนินอวบที่มีไรขนปกเป็นระเบียบสวยงามเล็กน้อยก่อนจะดึงเล่นเบาๆ ด้วยรอยยิ้ม…
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!…
พรวด!!…
“อ๊ะ…อึก!”
“อ๊าสสสส~” ร่างหนาถอดแก่นกายมันวาวออกแล้วปลดปล่อยลงบนหน้าท้องเนียนทุกหยาดหยด ใบหน้าหล่อเหลาซุกเข้าที่ลำคอชื้นเหงื่อก่อนจะขบเม้มเบาๆ ทับรอยเดิมเอาไว้…
กระถินปิดเปลือกตาชื้นเหงื่อลงด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้า ระหว่างสองกรีบเกิดอาการปวดร้าวระบมไปทั้งตัว เธอปล่อยให้ชายหนุ่มไล่ริมฝีปากร้อนเลียตามเนื้อตัวจนมาหยุดอยู่หน้าท้องที่กำลังกระเพื่อมตามลมหายใจหนักๆ …
“…นานเท่าไหร่ที่หนูต้องชดใช้ให้คุณ”
“เธอคิดว่าเท่าไหร่ล่ะ”
“ถ้าหนูรู้คงไม่ถามคุณหรอกค่ะ…”
“ไหนลองทายดูสิ” สายตาคลั่งไคล้มองเนื้อตัวขาวเนียนด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หากชดใช้จนหมดแล้วปล่อยไปคงเสียดายแย่รอยสวยๆ บนตัวกระถินไม่ควรมีใครมาลบ มันต้องเป็นเขาคนเดียวเท่านั้น คนเดียวตลอดไป…
“หนึ่งปี”
“ไม่ใช่”
“สิบปีหรอคะ…”
“ผิด”
“แล้วนานเท่าไหร่”
“คำตอบคือ…” กระถินลอบกลืนนํ้าลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อเห็นปลายนิ้วแกร่งค่อยๆ เคลื่อนบนเนินโหนกของตนเองด้วยสายตาซ่อนรอยยิ้ม… “…ตลอดชีวิต”
.
.
.
Next...
“เอาล่ะ…เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”
“คุณจะพาหนูไม่ไหน…”
“ไปขึ้นสวรรค์ยังไงล่ะ…” ใบหน้าเหี้ยมเกรียมที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มชวนขนลุกยื่นเข้ามากระซิบที่ใบหู มือคว้าอะไรบางอย่างออกมาจากลิ้นชักที่ฉันยังไม่เคยได้เปิดดู ก่อนที่ข้อมือจะถูกโซ่ล่ามเอาไว้ “แต่สวรรค์ของฉัน…มันไม่ได้สวยหรูอย่างที่ทุกคนคิดหรอกนะ”
“อึก…อ๊ะ!”
“…” แรงดึงจากท่อนแขนใหญ่ทำให้ร่างกายฉันลุกจากเตียงกะทันหัน เขากระชากให้เดินตามตัวเองไปยังห้องอะไรบางอย่างพร้อมกับฮำเพลงไปด้วยความรู้สึกสบายใจ…
“หนูเจ็บ…”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
