บทที่ 5 ทำไมน่ารักจัง

เธอคิดในใจ สีหน้าที่บ่งบอกถึงความรู้สึกเจ็บปวด แต่ในใจกลับไม่ได้เสียใจเลยสักนิด

เพราะเธอเองก็เริ่มใจเต้นกับเขาแล้วเหมือนกัน เธอเห็นที่เขาออกอาการทำท่าทางหวงก็พอจะดูออกว่าเขาชอบเธอ แถมเขายังตรงสเป็คทุกอย่าง เธอยอมล่ะงานนี้

"เจ็บมั้ยคุณหนู"

ไบร์ทลูบหัวถามอย่างอ่อนโยน หญิงสาวพยักหน้า น้ำตาไหลออกมา

"ผมขอโทษนะครับ"

ไบร์ทนิ่งมองด้วยความรู้สึกผิด และเหมือนทำท่าจะหยุดไว้แค่นั้น จนคุณหนูเอามือลูบหน้าเขาเบาๆ

"ฉันไม่เป็นไร"

เธอยิ้มให้ไบร์ทสบายใจ แล้วคล้องคอไบร์ทโน้มมาจูบเพื่อเริ่มใหม่อีกครั้ง

น้ำก็เจิ่งนองที่รูอย่างอัดอั้นมานาน ทำให้คราวนี้ท่อนเอ็นเข้าได้ง่ายดายลื่นไหล ไบร์ทค่อย ๆ ดันตัวเข้า เขาขบกรามแน่น เพราะข้างในมันทั้งแน่นทั้งคับไปหมด ก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะ ทำเอาคุณหนูครางไม่หยุด เขาเองก็เช่นกัน

เขารู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่เธอยังไม่เคยผ่านมือชายและเขาเป็นคนแรก

ไบร์ทเปลี่ยนท่าจับเธอให้นอนคว่ำชันเข่า แล้วค่อยๆสอดใส่เข้าไปในร่องของเธออีกครั้ง แม้พื้นที่จะคับแคบหัวจะโดนเพดานรถบ้างบางครั้งแต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับพวกเขาทั้งสอง

"อ๊า..เสียวจัง มันแน่น"ไบร์ทคางออกมา

"อ๊ะ อ๊า.."

เสียงครางกระเสร่าของหญิงสาวยิ่งเพิ่มอารมณ์ทำให้เขากระแทกไม่ยั้งด้วยความเมามัน เขาจับเธอพลิกมานอนท่าเดิม แล้วยัดท่อนเอ็นเข้าไปใหม่อีกครั้ง

"อ๊า.. ยัดกี่ทีก็แน่น"

เขาเอื้อมตัวมาดูดเลียนม มือนึงก็เค้นเหมือนคนหิวโหย แน่ล่ะพลทหารไม่ได้มีอะไรกับหญิงสาวมาเป็นเดือนๆ มันก็อดอยากปากแห้ง ยิ่งมาเจอคุณหนูที่ร่างกายยั่วยวนน่าเอาแบบนี้ใครจะอดใจไหว

"ผมไม่ไหวแล้ว เรามาเสร็จไปพร้อมกันนะ"

ไบร์ทดันสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะ ตาจ้องตาทำให้เขามีอารมณ์มากขึ้นไปอีกเขาเอื้อมมือไปลูบหัวเธอแล้วลูบไล้มาที่นม

"นมสวยจริงๆ ไม่ไหวแล้ว"

เขาเร่งเครื่องถี่ๆรัวๆ บั้นท้ายยกกดแรงจนมิดด้ามรูดเข้ารูดออก ทำไมมันมันส์ขนาดนี้

"อ๊า...."เมื่อเขาปล่อยน้ำเข้าไปในรูของคุณหนูแล้วเขาก็ปล่อยตัวนอนซบลงบนอกของเธอ

"แฮ่กๆๆๆ"

คุณหนูที่เพิ่งเคยเสร็จด้วยท่อนเอ็นเป็นครั้งแรกเธอรู้สึกเสียวมาก ปกติจะเสร็จด้วยนิ้วเรียวๆเล็กๆของตัวเองมาโดยตลอด

ไบร์ทค่อยๆลุกขึ้นแต่ท่อนเอ็นยังคงค้างอยู่อย่างนั้น

"ผมขอโทษ ผมชักออกไม่ทัน"

เธอก้มมองไปช่วงล่างที่ยังค้างอยู่แบบนั้น

"เอ่อ ไม่เป็นไรกลับบ้านกันเถอะ"

คุณหนูพูดแล้วหลบตาอย่างเขินอายก่อนจะดันตัวเขาออก

ทั้งสองใส่เสื้อผ้าและไบร์ทกลับไปนั่งประจำที่ ฝนซาลงพอดีเขาจึงขับรถกลับบ้าน

ตลอดทางกลับบ้านไบร์ทได้แต่ลอบมองผ่านกระจกมองหลัง ก็เห็นคุณหนูนั่งอมยิ้มตลอดทาง ทำให้เขามีความสุขมาก ไม่นานรถก็แล่นมาถึงบ้านสวน

"ขอบใจนะไบร์ท วันนี้ฉันมีความสุขมาก เมาจนสร่างไปเลย"

เธอโน้มหน้าผ่านช่องกลางรถก่อนจะพูดข้างๆหูเขา แล้วขบปากลงที่ใบหูเบาๆ โดยที่ไบร์ทไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะรีบลงจากรถด้วยความเขินอายแล้ววิ่งเข้าบ้านไป

ไบร์ทได้แต่ทำตัวแข็งทื่อและอมยิ้มให้กับความน่ารักที่พยามยามจะยั่วยวนเค้า และเธอก็ทำมันได้สำเร็จจริงๆ

"ทำไมคุณหนูน่ารักอย่างนี้นะ"

ไบร์ทกลับมานอนแล้วคิดถึงเรื่องเมื่อกี้ เขาชอบเธอเข้าอย่างเต็มเปาแถมยังเป็นคนแรกของเธออีก แล้วเขาจะปล่อยเธอผ่านไปได้ยังไงกัน

"ต้องรับผิดชอบเค้านะไอ้ไบร์ท"

เขาพูดกับตัวเอง เขาจะไม่ยอมให้ใครได้เชยชมคุณหนู นอกจากเขาเท่านั้น

เช้านี้จะมีใครมีความสุขมากไปกว่า ไบร์ทก็คงไม่มีอีกแล้ว เขาผิวปากล้างรถ เช็ดคราบทำลายหลักฐานต่างของเมื่อคืนอย่างอารมณ์ดี เขาหยิบเสื้อที่คุณหนูซื้อให้ออกมาซัก แล้วอมยิ้มแก้มปริ

'ดีนะเมื่อคืนเอาเสื้อรองไว้ ไม่งั้นเลือดเปื้อนเบาะหมดแน่'

เขายังภูมิใจไม่หายที่ได้เป็นคนแรกของคุณหนู

"สวยยังกะนางฟ้าแบบนี้ทำไมถึงรอดมาได้จนถึงป่านนี้กันนะ"