บทที่ 2 เปลี่ยนเสื้อ
'คนอะไรจะสวยได้ขนาดนี้วะ'
คุณหนูดูท่าทางชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นไบร์ท หนุ่มทหารสุดหล่อ
'หล่อจัง ยังกะนายแบบเลย กล้ามขนาดนี้ซิกแพคจะขนาดไหนนะ’
คุณหนูทำท่าสะบัดหัว
'ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย'
ไบร์ทที่เพิ่งหลุดออกจากภวังค์รีบเดินมาเปิดประตูด้านหลังให้คุณหนู
"เชิญครับคุณหนู"
ก่อนจะเดินมาประจำที่คนขับ แล้วขับรถออกจากบ้านสวนแล้วมุ่งตรงไปยังจุดหมายทันที
"นี่นาย ฉันไม่ไปวัดนะ พาฉันไปผับบาร์อะไรก็ได้แถวๆในเมือง"
คำพูดคุณหนูทำเอาไบร์ทขมวดคิ้วมองหน้าสวยๆผ่านกระจกมองหลัง ก่อนจะพูดขึ้น
"แต่คุณหนูครับ นายท่านให้ผมดูแลคุณหนูหากเกิดอะไรขึ้นมาผมตายแน่ๆเลยครับ"
"เกิดอะไร จะเกิดอะไรล่ะ ไปเที่ยวไม่ได้ไปหาเรื่องสักหน่อย แต่จะมีเรื่องก็ตรงใส่ชุดทหารนี่แหละ เดี๋ยวแวะปั๊มหน่อยนะ จะเปลี่ยนชุด"
"คุณหนูเอ่อ..."
"หยุดพูด ฉันไม่ชอบคนพูดเยอะ ทำตามนั้น ฉันรับผิดชอบเอง โอเค๊"
"......ครับ"
ไบร์ททำได้แค่เป็นใบ้นิ่งเงียบแล้วขับรถต่อไป เพราะพูดไปก็ไม่มีทางขัดใจคุณหนูได้เลย
เมื่อรถจอดที่ปั๊มคุณหนูก็เดินเข้าเซเว่นแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ไบร์ทที่ยืนรออยู่ข้างรถ ก็มีทีท่ากังวล
'ขังเดี่ยวแน่ๆกูวันนี้'
เขานึกในใจพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ ในเมื่อห้ามคุณหนูไม่ได้เขาก็จะต้องเปลี่ยนเป็นดูแลคุณหนูให้ดีที่สุด ไม่งั้นเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน
คุณหนูเดินออกมาพร้อมเดรสสั้นรัดรูปสีดำ เมื่อกี้ที่ว่ารัดแล้วก็ยังรัดได้มากกว่านั้นอีก พร้อมหน้าอกหน้าใจอันใหญ่โตที่ชุดคว้านลึกลงไป ไบร์ทเห็นคุณหนูก็ถึงกับตาโตใจเต้นไม่เป็นส่ำ กลืนน้ำลายเอื้อกๆไปหลายทีแล้วรีบมาเปิดประตูให้คุณหนู
"อ่ะนี่ เปลี่ยนเสื้อสะ ใส่เสื้อยืดก็พอ"
คุณหนูพูดพร้อมยื่นถุงเสื้อให้ไบร์ท ไบร์ทรับมาแล้วถอดเสื้อทันที
"กรี๊ด!!! นายทำอะไรน่ะ"
"ผมไม่กล้าทิ้งคุณหนู ขอเปลี่ยนตรงนี้เลยนะครับ"
พูดจบไบร์ทก็ถอดเสื้อออก เผยให้คุณหนูเห็นลอนกล้ามขาวๆแน่นๆบึกบึน
ทำเอาคุณหนูหน้าแดง ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ พร้อมหันหน้าไปทางอื่นอย่างอึกอัก
ไบร์ทเห็นดังนั้นก็ยิ้มที่มุมปาก ขำกับอาการของคุณหนู
'น่ารักไม่เบา สงสัยยังไม่เคยมั้ง'
ทำให้เขารู้สึกเอ็นดูคุณหนูอย่างบอกไม่ถูก
แล้วจากนั้น รถก็เคลื่อนตัวไปถึงที่ผับบาร์แห่งหนึ่ง
"คุณหนูครับ ห้ามอยู่ห่างผมเลยนะครับ"
ไบร์ทเอี้ยวตัวหันมาพูดกับคุณหนูเพื่อทำข้อตกลงกันก่อนที่จะเข้าไปข้างใน
"นายก็ตามฉันเองสิ"
พูดจบคุณหนูก็สะบัดก้นงอนลงจากรถแบบเชิ่ดๆ
'ชอบจริงๆ ม้าพยศแบบนี้'