บทที่3 เสียอาการ

การที่เราได้เจอกับคนที่เราเคยรัก เคยรู้สึกดีมันก็เป็นอะไรที่วิเศษอยู่หรอกนะเเต่ตอนนี้ไม่รู้ว่ามันผิดที่ผิดเวลาไปหรือเปล่า.......

ร่างบางระบายยิ้มบนหน้าหลังจากเห็นโพสของคนที่เจอไปเมื่อตอนเที่ยง ก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกจนทำให้ตัวเองนึกคิด ถ้าวันนั้นไม่โดนพ่อแม่กีดกั้นเราก็คงจะยังคบกับอยู่ ก่อนจะไล่สะบัดความคิดนั้นออกไป ในเมื่อตอนนี้ชีวิตของเธอก็ถือว่าโชคดีมากๆที่ได้เจมาเป็นสามีเธอควรอยู่กับปัจจุบันสิจริงมั้ย

"คิดบ้าอะไรของเธอ หึ่ยยย!!!

ก่อนจะกดเข้าแอฟพิคเคชั่นอีกครั้ง.....

"หึ...... (ยิ้ม)

19:20

เเจนกลับมาถึงบ้านถึงเห็นว่ารถของเจกับมาถึงก่อนหน้าเธอสักพักนึงเเล้ว

"กลับมาแล้วหรอแจน

"อื้มม เหนื่อยมากกก ขอกำลังใจหน่อย

"มาสิ

สองเเขนอ้ารับคอยให้ภรรยาสุดที่รักเข้าไปกอดเจรู้ว่าเเจนเหนื่อยเเค่ไหนเเจนเป็นผู้หญิงที่เด่งทุกด้านไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องอะไร...

"เป็นไงบ้านวันนี้

"เหนื่อยๆ น่ะ เหนื่อยมาก ต้องตามเเก้งานตั้งเเต่ต้นตานี่ลายไปหมดเลยนะ

"ไหนเจดูหน่อย

ฟรอดด!!!!

"ขี้โกงกันนี่หนาามาหลอกหอมเเก้มแจนได้ไง

"หึ..หอมเมียตัวเองไม่ได้รึไง

"ฮ่าๆๆตลอด เเล้วเจล่ะเป็นไงประชุมวันนี้

"สบายๆ เห็นหัวหน้าว่าต้องไปสัมณาเเต่ยังไม่ได้เเจ้งเเน่ชัดว่าจะตอนไหน

"อ๋ออ งี้แจนก็ต้องอยู่คนเดียวน่ะสิ

"ฮ่าๆ กลัวคิดถึงผมหรอ งั้นไม่ไปดีมั้ย

"ฮ่าา จริงหรอเจกล้ามั้ยล่ะ5555

"ไม่หรอกก เพื่ออนาคตของเราเจต้องคิดดีๆ เข้าบ้านกันเถอะ......

เมื่อทั้งสองคนเดินเข้ามาในตัวบ้านก็จัดเเจ้งว่ากระเป๋าทำธุระกันพักนึงก่อนจะมานั่งทานข้าว โต๊ะที่ห้องนั่งเล่นวันนี้อยากกินข้าวไปด้วยดูทีวีไปด้วยพูดคุยกันตามภาษาสามีภรรยา วันนี้มีต้มจืดเต้าหู้หมูสับ กับเเกงข่าไก่เเละไก่ทอดเป็นเมนูโปรดของเเจนเค้าเลยล่ะ

ซึ่งก็ไม่ใช่เซฟที่ไหนเป็นสามีของตนเองนั่นเเหละ แจนอ่ะชอบกินกับข้าวที่สามีตัวเองทำมากที่สุด เเละไม่ใช่ว่าตัวเองทำกับข้าวไม่เป็นนะ ที่เห็นสามีทำให้ตลอดแบบนี้ เพราะเจเค้าเป็นคนอยากทำ ซึ่งเเจนก็ไม่ขัดเพราะเวลาที่เจลงมือทำอาหารในวันหยุดเเจนก็ชอบมาดูเจทำ เพราะเวลาที่สามีของเธอทำอาหารเนี่ยมีเสน่ห์สุดๆ ไปเลย ทั้งคู่ทานอิ่มเเล้วเเจนอาสาเป็นคนไปล้างจานเองเเละให้สามีเธอขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อนได้เลย ไม่นานนักแจนก็ล้างจานเสร็จ จึงเดินไปหยิบกระเป๋าเเละสัมภาระของเธอขึ้นไปบนห้องก่อนจะจัดเเจ้งชำระร่างกายของเธอเสร็จก็ปาไปครึ่งชั่วโมง พอออกมาจากห้องน้ำก็เห็นสามีของตนนั้นหลับไปแล้ว

"หึ...น่ารักจริงๆ หลับไปสะก่อนเเล้ว สงสัยจะเหนื่อยจริงๆ สินะ

จุ๊บบบ

จุ๊บลงไปที่ปากหนาเบาๆ

"ฝันดีนะคะที่รัก

แจนนั่งเช็ดผมได้ไม่นานนักก็เลยหยิบโทรศัทพ์ขึ้นมาเล่นพลางๆ มือก็เลื่อนดูแอปต่างๆ รวมถึงไอจีด้วยรู้ที่เธอลงไปตอนเที่ยง รูปที่เติ้ลเป็นคนถ่ายให้ มีคนหลายคนทั้งน้องๆ ในบริษัทก็คอมเม้นรูปของเธอ มีสามีของเธอที่เม้นเเซวด้วย เเละรวมไปถึงเติ้ล .....เเจนเลื่อนได้ไม่นานนักกำลังจะปิดโทรศัทพ์ การเเจ้งเตือนขอความก็ดังขึ้น

ติ้งงๆๆๆๆ

TT28:ส่งข้อความถึงคุณ

(T28:นอนรึยังแจน)

JAN:ยังๆ พึ่งอาบน้ำเสร็จ

(T28:วันนี้ที่ร้านกาเเฟสนุกมากเลยนะ)

JAN: สนุกอะไรนั่งคุยกันอย่างเดียวเลยอ่ะนะ5555555

(T28:ไม่รู้สิ เติ้ลเเค่รู้สึกมีความสุขอ่ะ ทั้งๆ ที่เราก็ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ เเต่พอมาคุยกันเเบบนี้ ยิ่งทำให้นึกถึงวันวาน

JAN:ร้องไห้ป้ะเนี่ย555555

(T28:ไม่หรอกเติ้ลรู้)

JAN:มีความสุขเหมือนกันนะ

(T28:ยังชอบทะเลอยู่มั้ย)

JAN:ไม่เคยเปลี่ยน เรายังชอบอยู่เหมือนเดิม

(T28:เจน....)

JAN:หื้มว่าไง

(T28:ถ้าเราจะเจอกันบ่อยๆ จะได้มั้ย)

ตึกตัก ตึกตัก

เสียงหัวใจเต้นเเปลกๆ เมื่อเห็นข้อความทีพึ่งส่งได้เมื่อไม่นานนี้ถึงมันจะไม่ใช่ข้อความที่ชวนเขินสักเท่าไหร่เเต่มันก็ทำให้ใจของเเจนวาบหวิวได้เหมือนกันเเจนไม่รู้ความรู้สึกนี้มันคืออะไร

JANได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ

(T28:จริงหรอเราดีใจมากกก น่ารักมาก)

JAN:อย่ามากบอกเราว่าน่ารักนะ

(T28:ทำไม รึว่าเเจนเสียอาการ)

JAN:บ้าหน่าาเสียอาการอะไร

(T28:เขินอยู่ใช่มั้ย)