ตอนที่5 แล้วเจอกัน
รักอันตรายของมาเฟียร้าย
ตอนที่5
แล้วเจอกัน
ในตอนนี้หลินหลินกับลูกแก้วกำลังยืนอยู่ที่หน้าคลับหลังจากที่พวกเธอทั้งสองคนวิ่งตามหนูนาออกมาจากคลับด้วยความรีบร้อนเพราะอยู่ๆก็มีผู้ชายรูปร่างหน้าตาดีคนหนึ่งมาแสดงตัวว่าเป็นสามีของหนูนาเพื่อนของพวกเธอ
และก็ลากหนูนาออกมาจากคลับซึ่งสร้างความตกใจให้หลินหลินกับลูกแก้วเป็นอย่างมากแต่ที่น่าแปลกใจไปมากกว่านั้นคือผู้ชายที่เธอเจอที่หน้าห้องน้ำดูเหมือนว่าเขาจะรู้จักกับผู้ชายคนที่ลากหนูนาเพื่อนของเธอออกมาจากคลับด้วย
"หนูนานี่มันเกิดอะไรขึ้น?"ลูกแก้วถามขึ้นเมื่อวิ่งตามหนูนาออกมาพร้อมกับหลินหลิน
"เออนั้นดิฉันก็อยากรู้"หลินหลินพูดเสริมพร้อมกับหันไปมองหน้าผู้ชายที่เธอเจอที่หน้าห้องน้ำก่อนที่จะหันกลับมาเมื่อเห็นว่าเขาก็มองเธออยู่เช่นกันเป็นบ้าหรือไงมองเธออยู่ได้หลินหลินคิดในใจ
"ปล่อยฉันนะคุณคาร์ลฉันเจ็บ!"หนูนาไม่ได้ตอบคำถามของเพื่อนแต่เธอเลือกจะหันไปพูดกับคาร์ลแทน
"ขึ้นรถ!"คาร์ลบอกเสียงเข้มและกระชากต้นแขนหนูนาพร้อมกับปัดมือบางของเฟย์เฟย์ออกจากแขนของตัวเอง
"นี่คุณปล่อยเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันแจ้งตำรวจแน่ว่าคุณมาลักพาตัวเพื่อนฉัน!"หลินหลินพูดขึ้นและจ้องมองหน้าผู้ชายที่ชื่อคาร์ลอย่างไม่เกรงกลัว ทำไมชื่อนี้มันถึงคุ้นๆนะเหมือนเคยได้ยินที่ไหนเลย
ดวงตาของหลินหลินเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจเมื่อเธอนึกขึ้นได้ว่าผู้ชายที่ชื่อคาร์ลคือคนที่ฆ่าคนต่อหน้าหนูนาเพื่อนของเธอ ให้ตายเถอะแล้วทำไมสองคนนี้ถึงได้...อะไรกันเนี่ย
"คุณค่ะกรุณาปล่อยเพื่อนฉันเถอะค่ะทำแบบนี้ฉันว่ามันไม่โอเคเลยที่อยู่ๆคุณจะมาลากเพื่อนฉันไปแบบนี้ฉันสามารถแจ้งความจับคุณได้เลยนะ"ลูกแก้วพูดเสริมขึ้นเพราะผู้ชายที่ชื่อคาร์ลไม่ยอมปล่อยเพื่อนเธอ
"จัดการคนที่ไม่เกี่ยวซะอย่าให้มายุ่งวุ่นวาย!"คาร์ลหันไปสั่งกับลูกน้องที่ยืนอยู่เป็นภาษาจีน
"ครับนาย"ลูกน้องพยักหน้ารับก่อนที่ลูกน้องจะเดินตรงไปหาหลินหลินกับลูกแก้วพร้อมกับหยิบปืนที่พกมาขึ้นมาจ่อไปที่ลูกแก้วกับหลินหลินเป็นการขู่
"กรี๊ดดดด"หลินหลินกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นปืนกระบอกสีดำจ่อตรงมาทางพวกเธอพร้อมกับขยับถอยหลังหนีส่วนลูกแก้วเองก็รู้สึกตกใจแต่ก็ไม่ได้กลัวเพราะเธอเห็นจนชินแล้ว
"คุณคาร์ลคุณจะทำอะไรเพื่อนฉันปล่อยเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ!"หนูนาเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจเมื่อเห็นลูกน้องของคาร์ลจ่อปืนไปยังเพื่อนของเธอ
"ไอ้คาร์ลนี่มันเรื่องอะไรกันวะ?"ลี่หยางอยากรู้มากว่าตอนนี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้วผู้หญิงที่คาร์ลลากออกมาจากคลับเป็นอะไรกับคาร์ลกันแน่
"นั่นสิคะยัยนี่เป็นใครแล้วเฮียจะคาร์ลจะพายัยนี่ไปไหน!?"เฟย์เฟย์เองก็รู้สึกสงสัยไม่น้อยและก็ไม่พอใจด้วยที่คาร์ลมาลากผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าเธอ
"ขึ้นรถ!"คาร์ลไม่ได้ตอบคำถามของใครทั้งนั้นเขาเพียงแค่หันไปสั่งเสียงเข้มใส่หนูนา
"ไม่!"หนูนาตะโกนใส่หน้าคาร์ลอย่างไม่ยอมแพ้
"ถ้าไม่ขึ้นรถเพื่อนเธอไม่ปลอดภัยแน่"จบคำพูดของคาร์ลเสียงปืนก็ดังขึ้นทันที
ปัง!
กรี๊ดดดด
"อ๊ากก!"เสียงร้องที่เจ็บปวดของลูกน้องคาร์ลดังขึ้นเมื่อโดนยิงเข้าที่มือจนทำให้ปืนที่ถืออยู่ร่วงลงไปกับพื้นทันทีก่อนที่ทุกคนจะหันไปมองเมื่อเห็นว่าคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินเข้ามาทำให้ลูกน้องคาร์ลที่ยืนอยู่รวมถึงเจกลูกน้องคนสนิทของคาร์ลก็รีบหยิบปืนขึ้นมาแล้วจ่อปืนไปทางกลุ่มคนที่เดินเข้ามา
"พี่เจ้าสมุทร"ลูกแก้วเรียกชื่อเจ้าสมุทรพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่คู่หมั้นของเธอมาพอดีก่อนที่ลูกแก้วกับหลินหลินจะรีบวิ่งไปหาเจ้าสมุทร
"คุณเป็นใครมายิงลูกน้องของผมทำไม?"สายตาคมกริบของคาร์ลจ้องมองเจ้าสมุทรด้วยสายตากราดเกรี้ยวที่บังอาจมาทำลูกน้องของเขา
"โทษทีบังเอิญว่าผมไม่ชอบให้ใครเอาปืนมาจ่อเมียผม ผมชื่อเจ้าสมุทรยินดีที่ได้รู้จัก"เจ้าสมุทรพูดขึ้นพร้อมกับเก็บปืนไว้ที่ด้านหลังเอวเช่นเดิมก่อนที่จะยกมือขึ้นเป็นเชิงให้ลูกน้องฝั่งตัวเองเอาปืนลง
"..."คาร์ลมองหน้าเจ้าสมุทรพร้อมกับนึกไปด้วยว่าเหมือนเคยได้ยินชื่อนี้จากที่ไหนก่อนที่เจกจะเดินมากระซิบที่ข้างหูว่าเจ้าสมุทรเป็นเพื่อนกับสิบทิศเจ้าของท่าเรือขนส่งสินค้า Sirikon shipping company ที่เขาใช้บริการอยู่
และเราไม่ควรที่จะมีเรื่องหรือปะทะกับเจ้าสมุทรเพราะมันจะไม่เป็นการดีที่จะปะทะกับเจ้าถิ่นของที่นี่
"พี่เจ้าสมุทรค่ะช่วยหนูนาด้วยค่ะผู้ชายคนนี้กำลังจะลักพาตัวหนูนาไป"ลูกแก้วเอ่ยบอกกับคู่หมั้นของตัวเองและหันไปมองหน้าคาร์ลอย่างเอาเรื่อง
"ใช่ค่ะพี่เจ้าสมุทรอยู่ๆผู้ชายคนนี้ก็มาลากยัยหนูนาออกมาแล้วจะพายัยหนูนาไปไหนก็ไม่รู้"หลินหลินพูดเสริมแล้วตวัดสายตาไปมองคาร์ลอย่างไม่พอใจ
"ผู้หญิงคนนี้เป็นของผมเราไม่มีเรื่องอะไรให้เคยขุ่นใจกันคุณกรุณาอย่ามายุ่งเรื่องของผมไม่งั้นก็อย่าหาว่าผมไม่เตือน!"คาร์ลพูดขึ้นพร้อมกับจ้องมองหน้าเจ้าสมุทรอย่างดุดัน
"หนูนาเธออยากให้ฉันช่วยเธอหรือเปล่าแค่บอกมาฉันจะช่วยเธอ?"เจ้าสมุทรไม่ได้สนใจในคำพูดของคาร์ลแต่หันไปถามกับหนูนาที่ยืนอยู่
"..."หนูนาได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างคิดไม่ตกเธอมองหน้าเจ้าสมุทรและหันไปมองหน้าคาร์ลที่ตอนนี้เขากำลังจ้องมองเธอด้วยสายตาดุดันเป็นเชิงว่าถ้าเธอให้เจ้าสมุทรช่วยมันจะต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่นอนและเธอก็ไม่อยากให้ใครต้องมามีเรื่องกันเพราะเรื่องของเธอกับคาร์ล
"ยัยหนูนา"หลินหลินเรียกเพื่อนตัวเองที่เอาแต่ยืนนิ่งไม่ยอมพูด
"ว่าไงหนูนาเธออยากให้ฉันช่วยเธอไหมแค่เธอพยักหน้าฉันก็พร้อมที่จะช่วยเธอ"เจ้าสมุทรพูดขึ้นพร้อมกับหันหน้าไปมองคาร์ลที่จ้องมองเขาด้วยแววตาวาวโรจน์อย่างที่ปิดบังไม่มิด
"ไม่ค่ะพี่เจ้าสมุทรไม่เป็นไร ขอบคุณนะคะ"หนูนาส่ายหน้าปฏิเสธทันทีเธอไม่อยากให้ใครต้องมาเดือดร้อนกับเรื่องนี้เพราะเธอเชื่อว่าคาร์ลเองก็ไม่ยอมและเรื่องมันก็ต้องใหญ่โตแน่
"หนูนา!/ยัยหนูนา!/"ลูกแก้วกับหลินหลินเรียกชื่อหนูนาขึ้นมาพร้อมกันด้วยความไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนเธอถึงปฏิเสธการช่วยเหลือ
"ขอโทษนะหลินหลินลูกแก้วไว้เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังทีหลัง"หนูนาเอ่ยบอกเพื่อนทั้งสองคนก่อนที่เจกจะเดินถือกระเป๋าของเธอมาให้คาร์ล
"ขึ้นรถหนูนา!"คาร์ลดันตัวหนูนาให้เข้าไปในรถและหันหน้ามาคุยกับลี่หยาง
"พาเฟย์เฟย์ไปส่งด้วย"
"มึงจะไม่เล่าอะไรให้กูฟังหน่อยเหรอไอ้คาร์ล?"ลี่หยางที่ยืนดูเหตุการณ์ทั้งหมดก็ถามขึ้น
"นั่นสิคะเฮียคาร์ลมันเกิดอะไรกันแล้วเฮียคาร์ลจะพายัยนั้นไปไหน?"เฟย์เฟย์ก็ถามด้วยอีกคน
"ไว้เดี๋ยวกูจะเล่าให้ฟังแล้วกัน ส่วนเรื่องที่เฮียจะพาผู้หญิงคนนี้ไปไหนเฮียขอให้เป็นเรื่องส่วนตัวของเฮียนะเฟย์เฟย์"คาร์ลพูดกับลี่หยางจบก็หันมาบอกกับเฟย์เฟย์ก่อนที่จะขึ้นรถไป
"เฮียคาร์ล!"เฟย์เฟย์ได้แต่กำมือแน่นและยืนมองรถของคาร์ลที่ขับออกไปจากคลับด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจ
"เฟย์เฟย์เรากลับกันเถอะเดี๋ยวเฮียจะไปส่งที่โรงแรม"ลี่หยางเอ่ยบอกพร้อมกับดึงมือของเฟย์เฟย์มาจับไว้แต่เฟย์เฟย์ก็สะบัดมือออกและหันมามองหน้าลี่หยาง
"ทำไมเฮียคาร์ลถึงต้องพาผู้หญิงหากินแบบนั้นไปด้วยเฟย์เฟย์ไม่เข้าใจ!"
"เฟย์เฟย์ทำไมพูดแบบนี้อย่าพูดว่าใครแบบนี้อีกเด็ดขาด!"ลี่หยางเมื่อได้ยินคำพูดของเฟย์เฟย์ก็ได้แต่ส่ายหน้า
"ที่พูดเมื่อกี้เธอว่าใครไม่ทราบ?"หลินหลินที่ได้ยินคำพูดของเฟย์เฟย์ก็ถามออกไปเป็นภาษาจีนอย่างเอาเรื่องถึงยัยเฟย์เฟย์นี่จะพูดออกมาเป็นภาษาจีนแต่หลินหลินก็ฟังมันออกและใช่หลินหลินเธอฟังจีนออกและก็พูดจีนได้
"เธอพูดจีนได้เหรอ?"เฟย์เฟย์ถามและมองหลินหลินตั้งศีรษะจรดปลายเท้าเธอไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะพูดจีนได้
"..."ลี่หยางเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเขารู้สึกแปลกใจเล็กหน่อยที่ผู้หญิงคนนี้พูดจีนได้ ลี่หยางก็พอจะรู้อยู่ว่าครอบครัวเธอเป็นครอบครัวคนจีนแต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะพูดจีนได้คล่องขนาดนี้
"ใช่ ฉันพูดได้แล้วก็ฟังได้ แล้วที่เธอพูดถึงผู้หญิงหากินเธอพูดถึงใครไม่ทราบ!?"ไม่ใช่แค่ฟังและพูดได้นะหลินหลินเองก็เขียนภาษาจีนได้เหมือนกันก็ครอบครัวเธอเป็นคนจีนนี่พูดไม่ได้ก็อายบรรพบุรุษแย่
"แล้วคิดว่าฉันพูดถึงใครได้ล่ะถ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ตามผู้ชายขึ้นรถไปแบบเพื่อนของเธอ"เฟย์เฟย์พูดขึ้นและเบะปากใส่หลินหลิน
"คุณเองก็เป็นแบบนั้นเหรอถึงรู้ว่าผู้หญิงหากินต้องเป็นแบบนั้น?"หลินหลินพูดขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นมากอดอกจ้องมองเฟย์เฟย์ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ
"แก!"เฟย์เฟย์ชี้หน้าหลินหลินอย่างโกรธเกรี้ยวที่บังอาจมาว่าเธอว่าเป็นผู้หญิงหากิน
"ระวังปากหน่อยก็ดี!"ลี่หยางพูดพร้อมกับจ้องมองหน้าหลินหลินด้วยสายตาดุดัน ผู้หญิงคนนี้มีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้กับเฟย์เฟย์
"พวกคุณนั่นแหละที่ควรจะระวังปากมีสิทธิ์อะไรมาว่าเพื่อนฉัน ตัวเองสูงส่งมาจากไหนถึงมาว่าคนอื่นได้ คำพูดคำจาบ่งบอกได้เลยนะว่าต่ำมาก!"หลินหลินเองก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกันคนอย่างเธอไม่กลัวเกรงใครอยู่แล้ว
"หลินหลินใจเย็นๆ"ลูกแก้วไม่รู้ว่าเพื่อนพูดว่าอะไรเพราะเธอก็ฟังไม่ออกแต่เมื่อเห็นสีหน้าไม่ดีของหลินหลินเธอเลยลูบแขนให้เพื่อนใจเย็นลง
"ถ้าเธอรู้ว่าพวกนี้พูดอะไรถึงยัยหนูนานะเธอเย็นไม่ได้หรอกลูกแก้ว"หลินหลินหันมาพูดกับลูกแก้วเป็นภาษาไทยและตวัดสายตามามองลี่หยางกับเฟย์เฟย์อีกครั้ง
"นี่มันจะมากไปแล้วนะแกมีสิทธิ์อะไรมาพูดกับพวกฉันแบบนี้!"เฟย์เฟย์จะพุ่งตัวเขาไปหาหลินหลินด้วยอารมณ์ที่เดือดดาลแต่ก็ถูกลี่หยางดึงตัวเธอเอาไว้
"เฟย์เฟย์พอได้แล้ว!"
"เฮียลี่หยาง!"
"กลับเดี๋ยวนี้เดี๋ยวเฮียไปส่ง"ลี่หยางไม่ต้องการจะมีปัญหาเพราะที่นี่ไม่ใช่ถิ่นเขา ไหนจะยังผู้ชายคนที่ยิงปืนใส่ลูกน้องของคาร์ลอีกลี่หยางจึงต้องรีบห้ามเฟย์เฟย์ไว้
"เฮียลี่หยางตะ..."เฟย์เฟย์ยังพูดไม่ทันจบลี่หยางก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน
"ถ้าเฟย์เฟย์ไม่ยอมกลับเฮียจะให้ไอ้คาร์ลส่งเฟย์เฟย์กลับฮ่องกงเอาอย่างไง?"
"เฮียลี่หยาง!"
"จะเอาอย่างไง?"
"ก็ได้เฟย์เฟย์ยอมกลับก็ได้ ฝากไว้ก่อนเถอะ!"เฟย์เฟย์ยอมล่าถอยอย่างจำยอมเมื่อลี่หยางเอาชื่อคาร์ลมาขู่เธอก่อนจะหันไปพูดกับหลินหลินและเดินตรงไปที่รถที่จอดอยู่ด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจ
"แล้วเจอกัน"ลี่หยางหันไปพูดกับหลินหลินก่อนที่จะเดินตามเฟย์เฟย์ไปที่รถทันที
"ใครจะไปอยากเจอกัน"หลินหลินมองตามลี่หยางไปด้วยความแปลกใจในคำพูดของเขาพร้อมกับพูดขึ้นมาเบาๆ ก่อนที่จะพากันแยกย้ายจากลูกแก้วกลับบ้านใครบ้านมันส่วนเรื่องหนูนาคงต้องถามกันให้รู้เรื่องกันอีกที
